Assange zoekt asiel in ambassade Ecuador

Update 19 juni 2013: Vandaag is het een jaar geleden dat Julian Assange naar de Ecuadoriaanse ambassade in Londen vluchtte. Assange laat z’n stem meer dan ooit horen in de media. Hoewel gevestigde media nog steeds zijn tegenstanders steunen. Ook schreef-ie met anderen het boek Cyperpunks, Met de WikiLeaks Party maakt Assange een kans op een senaatszetel in de Australische deelstaat Victoria. De recente onthullingen in The Guardian door Edward Snowden over de opbouw van de controlestaat die geavanceerder is dan velen dachten geeft WikiLeaks ook voor middengroepen relevantie. Het onlangs begonnen proces tegen Bradley Manning is een middel om WikiLeaks klein te krijgen. Pogingen van deze blogger om Nederland te laten bemiddelen in de kwestie Assange resulteerden in kamervragen van SP’er Harry van Bommel, maar niet in een actieve publieke rol van de Nederlandse diplomatie. Zweden laat zich kennen als een gesloten land dat conservatisme verbergt achter een progressieve Potemkin-façade. Assange ondervindt persoonlijk de gevolgen van de restrictieve politiek van de regering-Obama. Zijn belang is dat-ie tijdig tegen de opbouw van de controlestaat waarschuwde en een generatie van activisten en progressieve publicisten heeft gevoed.  

Julian Assange is naar de Londense ambassade van Ecuador gevlucht. Zo luiden de berichten van een verhaal in ontwikkeling. De Ecuadoriaanse minister van Buitenlandse Zaken Ricardo Patino zegt het verzoek van WikiLeaks-oprichter Assange te bestuderen en analyseren. De onderminister van Buitenlandse Zaken Kintto Lucas nodigde Assange al in november 2010 uit. Voor zijn programma The World Tomorrow op RT had Assange onlangs een gesprek met de Ecuadoriaanse president Rafael Correa. Een progressieve politicus.

Ecuador biedt Assange een platform dat de VS hem wil onthouden. Dat Assange op het Ecuadoriaanse aanbod ingaat geeft aan hoe bedreigd-ie zich voelt. Juridische mogelijkheden om zich tegen zijn uitwijzing naar Zweden te verweren zijn uitgeput. Binnenkort wacht hem een Zweedse gevangenis met eenzame opsluiting. En daarna een uitwijzing naar de VS met een onmenselijk detentie die ook Bradley Manning ondergaat.

Assange’s vlucht is een omkering van waarden en een blamage voor de vrijheid in de westerse wereld. Als een Kim Philby vlucht een westerse dissident voor westerse repressie naar een niet-westers land. De FBI zit hem op de hielen. Assange maakte de programmareeks voor het Russische RT omdat-ie door de westerse media verketterd werd. Ook ‘progressieve’ vrienden lieten hem in de steek. Behalve maatschappijcritici als Noam Chomsky, Daniel Ellsberg of Chris Hedges. In Nederland nam geen enkele politieke partij het voor hem op.

Sympathisanten van Julian Assange en WikiLeaks zien de samenwerking tussen Amerikaans bedrijfsleven en de regering-Obama als fascisme. Daarvoor is Julian Assange nu gevlucht omdat hij inschatte dat hem in het Westen geen eerlijk proces meer wachtte. Zijn vlucht tekent ons tekort aan democratie. Een zwarte dag.

Foto: Schermafbeelding van de verklaring over Julian Assange dd. 19 juni 2012 van de Ecuadoriaanse ambassade in Londen

Assange heeft met progressieve vrienden geen vijanden nodig

Julian Assange heeft een programma op RT. In 12 afleveringen interviewt hij in The World Tomorrow mensen die zelden of nooit op westerse omroepen te zien zijn. Zoals Hezbollah-leider Hassan Nasrallah in aflevering 1 of de Sloveense filosoof Slavoj Žižek in aflevering 2. In juli 2011 debateerde Assange ook al met Žižek. 

Russia Today is de zender van de Russische machthebbers. Die samenwerking komt Assange op kritiek te staan van zijn ‘vrienden’ bij the Guardian of The New York Times. Ze stellen zich vijandig tegenover hem op en lieten hem al eerder vallen. RT dikt het eigenbelang aan. Assange produceert de interviews voor een Britse productiemaatschappij en zegt journalistieke onafhankelijkheid te hebben. Als voorbeeld voert-ie aan in het gesprek met Nasrallah de positie van zowel Hezbollah als het Kremlin bekritiseerd te hebben door te kiezen voor de Syrische oppositie. Ook klokkenluider Bradley Manning krijgt geen steun in progressief Amerika.

Niet langer westerse progressieve media doen het meest aan maatschappijkritiek. Die rol is overgenomen door buitenstaanders als RT of Al Jazeera English. Uiteraard hebben ze hun eigen agenda door maar al te graag het Westen te bekritiseren. Feit is echter dat alleen daar maatschappijcritici als Assange, John Berger, Noam Chomsky, John Pilger of Daniel Ellsberg nog aan het woord komen. Tragiek is dat er steeds meer valt te kritiseren omdat de VS onder president Obama steeds meer anti-democratische trekjes vertoont terwijl critici met inzet van economische en juridische staatsmacht naar de marge wordt verbannen.

Dat eens progressieve media als the Guardian of The New York Times hun kritische rol niet meer voluit spelen is een gemis. Of ze nou uit jaloezie omdat Assange met de ‘scoops’ gaat lopen, economische of  politieke redenen Julian Assange in de steek laten, meedoen aan de karaktermoord en hem verketteren is jammer. De keuze van Assange voor RT geeft aan dat ook de media globaliseren en de macht naar het Oosten verschuift.

Julian Assange keurt de leugen van de journalistiek af

Op de anti-oorlogsdemonstratie op 8 oktober Antiwar Assembly in Londen ter gelegenheid van de 10de verjaardag van de Afghaanse oorlog spreekt Jullian Assange. Hij stelt dat oorlogen ons opgelegd worden, dat ze voortkomen uit leugens (hoewel het voorbeeld van de Duitse inval in Polen dat ontkracht) en dat de grootste oorlogsmisdadigers niet alleen de politici of militairen zijn, maar ook de medeplichtige media.

De geconstrueerde oorlog is in lijn met de visionaire afscheidstoespraak die aftredend president Eisenhower in januari 1961 hield en waarin hij het begrip militair-industrieel complex muntte: Only an alert and knowledgeable citizenry can compel the proper meshing of the huge industrial and military machinery of defense with our peaceful methods and goals, so that security and liberty may prosper together. Nu 50 jaar geleden. De voormalige opperbevelhebber van de Geallieerden in de Tweede Wereldoorlog formuleerde het onderscheid tussen een noodzakelijke en een geconstrueerde oorlog. Juan Bosch werkte het begrip in 1967-68 uit in zijn boekje Pentagonismo.

Evenals John Pilger of Jonathan Cook richt Assange zijn pijlen op de media. En hoewel ze een links wereldbeeld hebben zijn het niet alleen rechtse media die kritiek ontvangen. Het zijn juist de BBC of the Guardian die medeplichtig worden geacht aan de constructie van de leugens die tot de oorlog leiden. De oproep van Assange dat petities niet helpen, maar dat alleen het meespelen aan het spel zin heeft klinkt logisch. Maar hoe dat er concreet dan uitziet blijft onduidelijk.

Media zijn economische machten die tot voor kort niet zomaar opzij konden worden gezet. Maar de achteruitgang van de gevestigde media en de opkomst van internet en de sociale media is een zegen in vermomming en biedt kansen. Daarom gaat de komende strijd over de vrijheid op internet. Want als de overheid de verslaggeving over de oorlog niet meer via NOS, de Volkskrant of NRC kan sturen en controleren, dan zal de overheid andere wegen zoeken. Dan komen de pedofielen of terroristen in beeld als excuus om de burgervrijheden op internet in te perken.

Het blijft gissen waarom Assange het meest wordt gestoken door de medewerking van journalisten aan de constructie van de leugen. Het zijn uiteindelijk toch politici, militairen en bedrijfsleven die de oorlog construeren. Misschien komt het omdat-ie zich steeds meer opstelt als journalist en het onverdraagzaam vindt dat een meerderheid van zijn collega’s hun controlerende taak onvoldoende vervult. Of is-ie erachter gekomen dat de ethische code bij medeplichtige journalisten er niet meer is en er zelfs nooit is geweest.

Initiatieven om WikiLeaks te steunen

Of oproepen om WikiLeaks te ondersteunen een goed of een slecht teken zijn valt te bezien. Ofwel, is het een sterkte of een zwakte dat initiatieven ontstaan om WikiLeaks te redden? Het lijkt toevallig dat initiatieven als een open brief van 200 Angelsaksische publieke figuren, een petitie aan koningin Beatrix om Rob Gonggrijp niet uit te leveren en een petitie om WikiLeaks in Nederland te beschermen worden ontplooid. In elk geval staat de vrijheid van meningsuiting onder druk. Zowel op internet, de media als in het publieke debat.

1) Meer dan 200 prominente publieke figuren hebben een brief ondertekend ter ondersteuning van de rechten van Julian Assange en toekomstige klokkenluiders om zich te uiten en niet beperkt te worden door intimidatie of feitelijke tegenwerking. Het is een open brief ter verdediging van het recht van WikiLeaks om te publiceren.

Tot de ondertekenaars behoren John Berger, Noam Chomsky, Daniel Ellsberg, Michael Moore en Salman Rushdie. Voornamelijk Amerikanen en Britten met creatieve en journalistieke beroepen. Het is mogelijk om geld te doneren ter ondersteuning van dit initiatief.

2) Via het blog van Jan Wildeboer is het mogelijk om een petitie te ondertekenen aan koningin Beatrix met het verzoek om de uitlevering van XS4all-oprichter en internet-activist Rob Gonggrijp aan de VS te verhinderen. Bij monde van Minister van Buitenlandse zaken Uri Rosenthal staat Nederland open om Gonggrijp uit te leveren.

3) Via petities.nl kan een petitie worden ondertekend namens de internetgebruikers van Nederland die premier Rutte oproept om WikiLeaks en Julian Assange te redden en te beschermen.

Foto: Climbing the Fence, Lower East Side New York, 1947 (c Martin Elkort)