Carville’s logica: Op 3 november 2020 tellen de Republikeinen de stemmen en winnen met 42-43%. Want 42,xx%+5%+3% >50%

Nog 12 dagen tot de Amerikaanse verkiezingen. Overigens is in veel staten het stemmen al gestart. De Democratische strateeg James Carville geeft zijn gebruikelijke cynische commentaar aan Joe Scarborough van het ochtendprogramma Morning Joe. De Democraat motiveert zijn achterban om te gaan stemmen zonder in paniek te geraken.

Carville meent dat door de vuile trucs van de Republikeinen de Democraten met 5% of meer moeten winnen om de overwinning in de wacht te kunnen slepen. Als dat komt bovenop de ‘normale’ vertekening van 3% van het electorale systeem met het Electoral College waarbij plattelandsstreken worden bevooroordeeld boven stedelijke gebieden, dan moet Biden het 8% beter doen dan Trump om boven hem uit te stijgen. Minder is onvoldoende. Dat is een zware opgave.

Een misverstand is dat Trump de kwade genius is. Dat is de Republikeinse partij. De geschiedenis leert dat in 1960 de Republikeinen de kleine verkiezingsoverwinning van president Kennedy tegen Nixon met alle juridische en politieke middelen probeerden om te buigen. Dat lukte uiteindelijk niet, maar had net als de gestolen verkiezing van 2000 toen president Bush onrechtmatig van Al Gore won, wel kunnen lukken. Wat 60 en 20 jaar geleden gebeurde, kan in 2020 weer gebeuren.

De waarschuwing van Carville, maar hij niet alleen, is dat de Democraten met ruime voorsprong moeten winnen. Is het toevallig dat de steun voor Trump al geruime tijd tussen de 42 en 43% bedraagt? Het ongeloof voor Trumps strategie om zich uitsluitend op zijn achterban te richten zonder moeite te doen zijn basis te verbreden lijkt met Carville’s analyse verklaard.

Trump wint als zijn basis hem meer dan 42% van de stemmen oplevert. Door manipulatie, fraude en juridische steun van Republikeinse rechters en staatsfunctionarissen steelt hij er 5% bij en zoals gezegd de vertekening van het kiessysteem is structureel 3% in Republikeins voordeel. Dat is de som van 3 november 2020: Trump trekt de winst naar zich toe als hij meer dan 42% van de stemmen krijgt. Men moet niet verbaasd opkijken als straks Trump wint zonder te winnen. De VS geraakt dan in een verscheurende, constitutionele crisis.

Advertentie

Oranjeviering: 200 jaar Koninkrijk. Wat is de bedoeling?

Fijne onzin voor fijnproevers. De gebruikelijke gladstrijkers, hermelijnvlooien, jaknikkers en hielenlikkers van Oranje ruiken hun kansen. Waarbij Paul van Vliet eerlijker is dan Brigitte Kaandorp die zich voor haar eigen Oranje-opportunisme lijkt te schamen. Er wordt deze dagen 200 jaar Koninkrijk gevierd. Dus nulpunt 1813. Maar hoe kan dat, want de beste koning die Nederland ooit had was Lodewijk Napoleon van 1806 tot 1810?

Pas in 1815 vestigde Oranje een beetje macht. Toen begon de heerschappij van de conservatieve koningen Willem I, Willem II en Willem III die vooral aan zichzelf dachten. Met als extraatje veel psychose en idiotie. Zelfs hedendaagse gladstrijkers, hermelijnvlooien, jaknikkers en hielenlikkers van Oranje zullen moeten toegeven dat er weinig te vieren valt met dit koningshuis. Door geschiedvervalsing en propaganda die elke kritische noot hard wegblaast kan nog enigszins aannemelijk worden gemaakt dat Oranje Nederland verder heeft geholpen. Maar de fijnproevers weten beter. President Kennedy wist jaren later het probleem van de Oranjes in een formule samen te vatten: ‘Vraag niet wat uw land voor u kan doen, vraag wat u voor uw land kunt doen‘. Jarenlang was dit aan het Nederlandse koningshuis niet besteed. Maar nu moeten we als Nederlanders onze vaderlandse geschiedenis vergeten om onze geschiedenis te kunnen vieren. Maar wat vieren we dan?

Foto: De Roode Duivel, 21 augustus 1893, nr. 4: ontwerp voor een Gorilla Standbeeld (Koning Willem III). ‘In de brochure wordt gerept over het ‘misdadig leven’ en de ‘bedorven aard van het geslacht’ van de koning die verder wordt neergezet als een ‘sadistisch monster’ dat geen enkele consideratie heeft met zijn volk.’

NSA bespioneerde pornografisch surfgedrag van radicale moslims. Wie meer?

Is NSA-directeur Keith Alexander de reïncarnatie van de directeur van de FBI gedurende 48 jaar J. Edgar Hoover? Die het establishment chanteerde met z’n dossiers vol geheimen van belangrijke politici? Het begint erop te lijken. De zielsverhuizing van het lichaam van Hoover naar dat van Alexander lijkt  succesvol verlopen.

In The Huffington Post schrijft Glenn Greenwald samen met Ryan Gallagher en Ryan Grim dat in oktober 2012 Alexander zich persoonlijk bezighield met een project om radicale moslims te pakken op hun surfgedrag. Deze onthulling is gebaseerd op een document dat Edward Snowden kopieerde. Keith Alexander is er de opsteller (‘originator‘) van. Van zes moslims die geen terroristische activiteiten ondernamen werd gemonitord dat ze porno-sites bezochten. Zo zou hun geloofwaardigheid, reputatie en autoriteit ondermijnd worden.

Waarom zouden inlichtingendiensten als de NSA stoppen bij het surfgedrag van radicale moslims? Technisch maakt het niet uit een moslim in Pakistan of een politicus in Washington te volgen. Dat maakt het griezelig. Dat roept het chanteren van politici door Hoover in gedachten die 48 jaar hoofd van de FBI kon blijven. Een overklaarbaar lange periode. En de moord op Kennedy niet kon voorkomen, maar wel zijn eigen kop redde.

Wat weten we ervan hoe bepaalde politici door geheime diensten in allerlei landen onder druk worden gezet met belastende informatie? Waarom is president Obama van een progressieve politicus veranderd in een evenbeeld van president Bush? ‘Don’t you remember what happened to Martin Luther King Jr.?‘, antwoordde Obama op de vraag aan oude vrienden waarom-ie niet meer stond voor de dingen waarvoor-ie ooit stond. Is Obama zo bang gemaakt dat-ie voor z’n leven en dat van z’n gezin vreest? Complotdenken neemt het soms over van de rede. Maar als dan het complotdenken in een document aangetoond wordt, dan is cynisme zo gek nog niet. En realistischer dan zogenaamd politieke realisme dat niet stopt met praten over strategie of beleid.

Foto 1: ‘President John F. Kennedy with Robert F. Kennedy and J. Edgar Hoover by Cecil Stoughton (NARA)‘, mei 1963.

Foto 2: Lynda Benglis met advertentie in 1974 in Artforum: kunst

Hoe Obama nog verschrikkelijker is dan Nixon en Bush

Nog in september 2012 kopte Trouw ‘Vurig pleidooi Obama voor vrijheid van meningsuiting‘ na diens toespraak tot de VN. Ook de NRC  plaatste geen enkele kanttekening bij de claim van president Obama dat-ie opkomt voor de mensenrechten. Ik was toen verbijsterd over de wereldvreemdheid van de buitenlandredactie en schreef de NRC-Ombudsman een e-mail. Ik weet niet of het geholpen heeft, maar de NRC is nu een stuk kritischer over president Obama. ‘Machthebbers moeten de verleiding weerstaan om hardhandig op te treden tegen dissidenten’ zei Obama tot de VN. Tja, dat zeggen leiders van politiestaten altijd over de dissidenten bij de buren. In Nederland begint het publiek nu te begrijpen dat de regering-Obama geen uitzondering vormt.

Het debat dat Edward Snowden met zijn onthullingen aangezwengeld heeft lijkt succes te hebben. Trouwens nog het minst in de VS waar de media op de hand van de overheid zijn. Elementen van de controlestaat waren al jaren bekend, onder andere door onthullingen van klokkenluiders als William Binney, Thomas Drake, John Kiriakou of Bradley Manning, maar het werd uit de Amerikaanse gevestigde media geweerd zodat het publiek onwetend bleef en een maatschappelijk debat uitbleef. Edward Snowden heeft het in samenwerking met journalisten zo aangepakt dat de regering-Obama het deze keer niet meer kon afdoen als spookverhalen.

Amerikaanse presidenten werken aan hun plaats in de geschiedenis. Voorgangers hebben ze als concurrenten. Deze proberen ze te overtreffen in populariteit, wetgeving en zoete herinneringen. De presidenten Franklin Roosevelt en John F. Kennedy spreken nog steeds het meest tot de verbeelding en voeren voor de 20ste eeuw deze virtuele lijst aan. Aan de negatieve kant zijn het Richard Nixon en George ‘W’ Bush die als voorbeeld worden genoemd van presidenten met een slechte status. Waar eindigt Barack Obama? Cenk Uygur van The Young Turks schat ‘m als restrictiever en minder tolerant in dan Nixon en Thomas Drake vindt Bush vergeleken bij Obama mild. Ze hebben steekhoudende argumenten. Het kan verkeren. Sinds september 2012 is er in elk geval veel veranderd in de opstelling van de Nederlandse media. Nu de rest van de wereld nog.

Foto: Obama, Yes We Scan.

Yes, We Scan. Zegt Obama dat tegen Europa?

De Duitse Christen-Democraat en MEP Andreas Schwab weet dat-ie niks weet. Dit lid van het Europarlement zegt zich onbewust te zijn van het Amerikaanse spionageprogramma. Het zou meer moeten weten. Of beter gezegd: het had sinds 2001 meer moeten en kunnen weten. Maar het wist niks en het weet niks. Zo zegt het. President Obama bezoekt vandaag Berlijn. President Kennedy zei 50 jaar geleden: ‘Ich bin ein Berliner‘. Wat zegt Obama? ‘Yes, We Scan’ of ‘Wir haben es nicht gewusst’? Met z’n geloofwaardigheid is het slecht gesteld.

Foto: President John F. Kennedy in Berlijn, 26 juni 1963.

Rick Santorum stapt uit race en maakt weg vrij voor Mitt Romney

Republikeins presidentskandidaat Rick Santorum kiest eieren voor zijn geld. Voordat het partijestablishment hem kan verwijten de eenheid te beschadigen schort-ie zijn campagne op. Wat hij ervoor terugkrijgt is gissen. Er zijn volop speculaties over zijn toekomst. Een post in de regering Romney? Een voorkeurspositie in de races van 2016 of 2020? Met 53 jaar is Santorum nog relatief jong. Maar zoals Nate Silver in de NY Times opmerkt kan de nominatie 2012 achteraf het hoogtepunt van zijn politieke carrière blijken te zijn geweest.

De concurrentie is groot. Met senator Marco Rubio (41) van Florida, vertegenwoordiger Paul D. Ryan (42) van Wisconsin, ex-gouverneur Jeb Bush (59) van Florida, gouverneur Bobby Jindal (41) van Louisiana, gouverneur Chris Christie (49) van New Jersey, nieuwe sterren die de komende 4 of 8 jaar opkomen en mogelijk de vice-president van Mitt Romney. Kroonprinsen rollen niet bij voorbaat de rode loper voor Rick Santorum uit.

Zeker niet omdat Santorum zich buiten de hoofdstroom van de partij beweegt omdat-ie zich op conservatief-evangelische kiezers richt en daardoor een te smalle basis heeft. Middengroepen bereikt-ie niet. Hij zaait verdeeldheid met controversiële standpunten over euthanasie, abortus of andersdenkenden. De katholiek Santorum zei over te moeten geven van de katholieke  president Kennedy die 50 jaar geleden maatschappelijk de weg voor hem baande. Amerikanen respecteren hun presidenten, schuwen kritiek niet, maar zullen in dit soort extreme verkiezingsretoriek weinig evenwichtigheid en staatsmanschap herkennen.

Santorum verloor de staten Michigan, Illinois, Florida en Ohio waar hij had moeten winnen om een kans te maken. Hij probeerde er een strijd over normen en waarden van te maken, terwijl Mitt Romney focuste op de economie. Vanaf het begin had Santorum een krakkemikkige organisatie die niet op kon tegen de gevulde kas van Romney die hem publicitair weg kon blazen waar-ie dat wenste. Om deze redenen stopt Santorum nu uit de race. Hij heeft met een sterke tegenstander Romney, een vijandig partijestablishment, een slechte organisatie en onvoldoende fondsen, en extreme standpunten en uitspraken het optimale binnengehaald.

Newt Gingrich heeft eind maart zijn staf ingekrompen, maar zegt door te gaan tot de Conventie in Tampa van 27-30 augustus. Al is het maar om het Romney moeilijk te maken. Ron Paul voert meer een campagne voor zijn libertarische programma dan voor zijn kandidatuur. Geruchten dat zijn staf afspraken met de staf van Romney heeft gemaakt over een niet-aanvalsverdrag zijn hardnekkig. Naar verwachting wordt de strijd formeel beslist op 3 juni wanneer er 299 gedelegeerden op het spel staan. De hoop van Gingrich en Paul om ongebonden gedelegeerden voor zich te winnen is theoretisch. Vanaf nu is de focus president Obama.

Foto: Rick Santorum kondigt in een persconferentie aan dat hij zijn campagne opschort, 10 april 2012

Mitt Romney gaat voor de meeste gedelegeerden op Super Tuesday

Op Super Tuesday proberen de kandidaten zoveel mogelijk gedelegeerden te verzamelen. Er zijn er 416 te winnen. Georgia (76), Idaho (32), Massachusetts (38), North Dakota (25), Ohio (63), Oklahoma (40), Tennessee (55), Vermont (17) en Virginia (46) samen met de Alaska Caucus (27) die twee weken duurt. Onder de grens van 20% krijgt een kandidaat niks. Daarnaast zijn er staten als Ohio waar het prestigieus is om te winnen.

Mitt Romney heeft tot nu toe met 203 de meeste gedelegeerden achter zich, Rick Santorum heeft er 92, Newt Gingrich 33 en Ron Paul 25. Het aantal om te winnen is 1144. Een projectie van FiveThirtyEight verwacht dat Romney 224, Santorum 76, Gingrich 87 en Paul 25 gedelegeerden wint. Gunstig voor Romney is dat Gingrich in de race blijft en in zuidelijke staten als Georgia en Tennessee stemmen bij Santorum wegsnoept. Deze mist door gebrekkige organisatie kansen. Paul kan als kandidaat overstappen naar de Libertarische Partij.

Als de projectie klopt dan komt Romney op kop met 427 en vergroot-ie de voorsprong op Santorum die blijft steken op 168. Staten die op Super Tuesday op het spel staan zijn divers en verspreid over het land. Ze geven een idee van de verkiesbaarheid van een kandidaat. Afgelopen week schaarden belangrijke Republikeinen als meerderheidsleider Eric Cantor zich achter Romney. Het scenario dat een witte ridder als Jeb Bush inspringt is afgewend. Verwachting is dat Romney na vandaag definitief op koers ligt, de economie tot speerpunt en Obama tot mikpunt maakt. Na de valse start in Iowa en alle sociaal-conservatieve aanvallen van Santorum.

Foto: Romney op campagne in Ohio

Rick Santorum liegt over religie en president Kennedy

Republikeins presidentskandidaat Rick Santorum doet er alles aan om zijn sociaal-conservatisme hoog op de agenda te krijgen. Dat lukt aardig, terwijl zijn opponent Mitt Romney liever over economie praat. Af en toe vliegt Santorum uit de bocht. Zoals bij zijn verkeerde voorstelling van zaken over euthanasie in Nederland. En ook het gedachtengoed van president Kennedy moet het ontgelden. Hij zei er zelfs van te moeten overgeven.

Santorum suggereert dat John F. Kennedy religie uit het publieke domein wilde weren. Da’s historisch onjuist. Als katholiek benadrukte Kennedy in 1960 dat alle religies en levensovertuigingen hun gelijke plek konden innemen. President Kennedy probeerde de angst weg te nemen dat-ie het katholicisme extra bescherming zou geven. Pikant is dat Santorum ook katholiek is en president Kennedy het pad voor hem geëffend heeft.

Binnen de pluriformiteit mag Santorum zijn mening geven. Daar moet niet overdreven op gereageerd worden. De linkse Ed Schultz en Joan Walsh dichten Santorum toe dat-ie de theocratie wil vestigen. Da’s overdreven. Santorum stookt bewust en probeert zijn sociaal-conservatisme hoog te houden. Dat vraagt gebakken lucht.