Allerhande Kerstfestival in Spoowegmuseum: eenzijdige marketing

Marktleider van Nederland Albert Heijn houdt op 11, 12 en 13 december het Allerhande Kerstfestival in het Spoorwegmuseum te Utrecht. Albert Heijn ziet het in een persbericht als een evenement in de stijl van de populaire foodfestivals dat plaats biedt aan 40.000 bezoekers, met de sfeer van een kerstmarkt: ‘Proeven, eten en drinken staan centraal en met hulp van experts ga je zelf aan de slag tijdens speciale workshops.’

Het is de vraag wat voor het Spoorwegmuseum behalve een som geld de toegevoegde waarde is van de incidentele samenwerking. Zoals vaker bij dit soort evenementen moet het prestige van het museum afstralen op het bedrijf dat een relatie aangaat. Maar het gevaar voor het museum is dat het de andere kant opwerkt en het aan prestige verliest. Simpelweg te boek komt te staan als een organisatie die gekocht wordt. Het is een gemiste kans dat dit evenement zo eenzijdig draait om de marketing van Albert Heijn en de supermarkt heeft nagelaten een duurzame relatie met het Spoorwegmuseum aan te gaan. Opdat een partnerschap had kunnen ontstaan met een gemeenschappelijk doel. Door de gekozen opzet van het Allerhande Kerstfestival valt nu zelfs te betwijfelen of ook het bedrijfsimago van Albert Heijn er veel mee gediend is omdat het Spoorwegmuseum door de gekozen relatie de kans ontnomen is om het imago van Albert Heijn te versterken.

Foto: Schermafbeelding van presentatie Allerhande Kerstfestival 2015 door Albert Heijn.

Hoe echt is Zomergast Aboutaleb? WeAreChangeRotterdam antwoordt

De Marokkaans-Nederlandse burgemeester van Rotterdam Ahmed Aboutaleb was afgelopen zondag bij de VPRO de eerste Zomergast van 2015. Op sociale media en in mijn omgeving hoorde ik uitsluitend lovende woorden over hem. Op de vraag wat ik ervan vond aarzelde ik, mede omdat ik zijn poseren niet kon aanzien en het programma daarom niet had uitgekeken. Ik antwoordde Aboutaleb een goede burgemeester te vinden, maar tegelijk een niet geheel geloofwaardig persoon die echter wel het tegendeel goed acteert. De vraag is dan wanneer het wezen de schijn overvleugelt en hij echt wordt. Ik geloof dat mijn kritiek niet begrepen werd.

Aboutaleb valt te prijzen voor zijn rechtsstatelijke opstelling. Maar hij handelt zo overduidelijk strategisch in onder meer zijn aanhangen van de islam dat dat ongeloofwaardig toont. Hij zet bij herhaling zijn geloof in en doorbreekt daarmee de scheiding van kerk en staat. Hetzelfde zou van een SGP’er niet gepikt worden, maar hij komt ermee weg. Bij Aboutaleb wordt het door eigen spin en onvoorwaardelijke steun van de gevestigde media juist in zijn voordeel uitgelegd. Hij komt hiermee overeen met zijn rivaal bij de PvdA Lodewijk Asscher.

Ook de vice-premier is een en al doelmatige politieke marketing geworden van wie geen surplus meer rest die eigenheid doet vermoeden en niets toelaat buiten de positionering van het eigen imago om. Zoals zo vaak komt WeAreChangeRotterdam met een portret van Aboutaleb dat tegen de gevestigde mediastroom ingaat.

Sportcampagne TeamNL lobbyt voor Provinciale Verkiezingen

Anky van Grunsven spreekt een video in over de provinciale verkiezingen 2015. Wie spreekt ze precies aan? Wie is die ‘U’ die haar doelgroep is? Zijn dat huidige, toekomstige of kandidaat gedeputeerden of statenleden? Anky van Grunsven maakt het niet concreet. Provincies worden door haar opgeroepen om sport serieus te nemen. Een begeleidende tekst waar de video naar verwijst zegt dat er een Sportcampagne TeamNL is opgetuigd om te lobbyen voor sport. Het is een samenwerking van NOC*NSF, sportbonden en Sportkracht12.

De campagne legt verbanden die het uiterste van de logica vragen. De stelling dat de Provinciale Verkiezingen voor sport niet onbelangrijk zijn wordt in enkele tussenstapjes omgekeerd: ’sport levert een positieve bijdrage aan het imago van [uw] provincie’. Bewegen wordt zelfs ingelijfd door sport. De volgende zin legt een verband met het landschap en sleept sport er aan de haren bij: ‘Iedereen in ons land moet kunnen genieten van het Nederlandse landschap, waarin me[n] prettig moet kunnen sporten.’ Is sport hierin specifiek? Wat te denken van: ‘Door de verschuiving van taken, meer eisen en minder geld moeten provincies keuzes maken. Die soms onbedoelde negatieve gevolgen hebben voor de sport. En dat is jammer, want we winnen veel met sport!’ Dat klinkt op het eerste gehoor aardig, maar over het algemeen wordt er met sport meer verloren dan gewonnen.

Integriteit in Zoetermeer gaat over kleine dingen. Wat een vertoon

Gemeentesecretaris Koek van Zoetermeer weet geen definitie van integriteit te geven. Volgens haar gaat het juist om ‘die kleinere dingen, die dingen waar je misschien van denkt, ik krijg het een beetje warm bij de gedachte dat ik dat aan iemand moet vertellen. En dat is juist wat ik zo graag zou willen dat jullie dat wel met elkaar bespreken. Waarom wordt Hennie Koek sprekend opgevoerd als ze niet weet waarover ze praat?

Het komt in de buurt van wat Tom-Jan Meeuws afgelopen zaterdag in NRC constateerde over een groeiende integriteitsindustrie die een imagoproduct wordt: ‘Hier bleek, kortom, wat overheidsintegriteit in de praktijk voor die handhavers was geworden: een praatje. Public relations. Een truc om het eigen imago op te krikken. Geen hamerstuk – een toneelstuk.’ De overheid pakt de kleinere dingen aan. Dat helpt. Bespeur de tegenzin van de gemeenteambtenaren die de praatjes aan moeten horen waarvan ze weten dat het praatjes zijn. Is het integer van de gemeente Zoetermeer om dit haar ambtenaren aan te doen? Het is geestelijke marteling.

Feminisme volgens Lindsay Bottos. Over cyberpesten

Verandert meerderejaars fotografiestudente aan het Maryland College of Art Lindsay Bottos anonieme digitale haatspraak in een feministisch kunstproject? Maakt het blote feit dat ze een vrouw is het feministisch? Of is daar meer voor nodig? In elk geval had ze zo haar buik vol van de vernietigende commentaren op haar selfies dat ze besloot terug te vechten. Feitelijk een verhaal over uiterlijk en het idee van vrouwelijke schoonheid.

‘I’ve always gotten anonymous messages that were really hateful, especially comments about my appearance’, zegt Bottos. Ze heeft de negatieve berichten gekopieerd en opgespaard. Voor een project dat ze ‘Anonymous‘ noemt. Bottos meent dat haar project over de eigenwaarde van vooral meisjes en vrouwen online gaat. Een onzichtbaarheidsmantel maakt naar haar idee alle hatelijke commentaren jegens vrouwen mogelijk.

Maar wat maakt Bottos’ project feministisch? Toch niet alleen vrouwen worden digitaal gepest? Allicht niet, denk aan Tim Ribberink en zijn zelfgekozen dood vanwege cyberpesten. Daarbij komt dat pesten ook een andere oorzaak kan hebben dan gender. De tekst ‘dumb ass tumblr girl that goes to a fancy art school‘ duidt op een sociaal en educatief verschil. De vraag wat het project van Lindsay Bottos feministisch maakt blijft zo onbeantwoord. Hoewel, meisjes en vrouwen ontegenzeggelijk kwetsbaar zijn. Zeker op dat anonieme internet.

Lindsay Bottos valt te prijzen omdat ze een maatschappelijk fenomeen bij de lurven neemt en in haar studie inpast. Dat lukt weinig studenten. Het doet denken aan kunstenaar Joyce Overheul die aan de hand van openbare digitale informatie in de huid van Rogier kroop. Ze schreef aan de hand van z’n tweets het boek ‘De drie maanden uit het leven van Rogier‘. In eigen beheer uitgegeven en hier te bestellen. Bottos gaat verder, verschuilt zich in de openbaarheid en houdt digitale kwelgeesten een spiegel voor. Waarop ze zelf schittert.

Zie hier voor het nieuwste project van Lindsay Bottos: de metamorfose van haar lichaam.

Foto’s: Project ‘Anonymous‘ van Lindsay Bottos.

Opstelten neemt tijd voor beantwoording vragen over Demmink

Minister Opstelten vraagt uitstel om de kamervragen van de CDA’ers Pieter Omtzigt en Peter Oskam te beantwoorden. Reden is dat nog niet alle benodigde informatie ontvangen is. Hij zegt ernaar te streven ze zo spoedig mogelijk te beantwoorden. Kamervragen dienen in beginsel binnen 3 weken beantwoord te worden.

De vragen werden op 10 januari ingediend, werden op 25 januari op de site van de Tweede Kamer geplaatst en zijn gericht aan zowel de minister van Justitie en Veiligheid als die van Buitenlandse Zaken. Ze gaan over vermeende mensenrechtenschendingen in Turkije en Nederland, de reactie van afgevaardigden van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden daarop, en de tot voor kort hoogste ambtenaar van het ministerie van Justitie Joris Demmink die in verband wordt gebracht met pedofilie en obstructie van de rechtsgang.

Opvallend is dat minister Opstelten bij de vasstelling van de begroting van zijn ministerie op 3 oktober 2012 een brief naar de kamer stuurde met een antwoord op de aantijgingen over Demmink: ‘Wat onderzocht moest worden, is onderzocht. De uitkomst daarvan is steeds geweest dat er geen begin van juistheid is gebleken ten aanzien van de geruchten en aantijgingen.’ En over het verblijf van Demmink in Turkije schreef Opstelten: ‘Gelet op de aard van de aangegeven feiten en de ernst van de beschuldiging heeft de Rijksrecherche toch verder onderzoek gedaan. In dit zogenoemde oriënterend feitenonderzoek zijn mogelijke reisbewegingen van de betrokken ambtenaar in de aangegeven periode in Turkije onderzocht. Dit onderzoek heeft op geen enkele wijze een bevestiging opgeleverd dat betrokkene in de desbetreffende periode in Turkije zou zijn geweest.‘

Nu blijkt door de vragen van Omtzigt en Oskam dat wat in oktober 2012 met zekerheid vaststond voor minister Opstelten en het ministerie van Veiligheid en Justitie niet meer af te doen met de stelling dat er niks aan de hand is. Mede door de specifieke antwoorden die de CDA-kamerleden verlangen. Wordt vervolgd.

Foto: Tunnelvisie, Driemanspolder vanuit tunnel Leidschenveen. Credits: mtcrump.

Opnieuw: CDA stelt kamervragen over Demmink. En de doofpot

Op 10 januari zonden de CDA-kamerleden Pieter Omtzigt en Peter Oskam vragen in over Joris Demmink. Ze werden die dag gepubliceerd. Ik besteedde er aandacht aan in het stukje ‘CDA stelt opnieuw kamervragen over Demmink. En de doofpot‘. Maar wie nu zoekt op 10 januari ziet dat de vragen ontbreken bij de ‘Officiële bekendmakingen‘. De HTML-link naar de vragen is dood: “https://zoek.officielebekendmakingen.nl/kv-tk-2013Z00250.html“. De vragen zijn op of na 10 januari weer uit de Officiële bekendmakingen verwijderd. De reden hiervoor is onduidelijk. Gezien de voorgeschiedenis roept het de vraag op wat hier aan de hand is.

Vandaag hebben Omtzigt en Oskam de vragen opnieuw ingezonden. Hun toevoeging zegt: ‘ingezonden 10 januari 2013‘. Zoals gewoonlijk worden ze gesteld aan de ministers Opstelten van Veiligheid en Justitie en Timmermans van Buitenlandse Zaken. Juist omdat vanuit de VS de maatschappelijke druk van onder meer het Rebecca Project en de politieke druk door Republikeinse congresleden als Chris Smith toeneemt is het zaak voor de regering Rutte-Asscher om elk idee van obstructie van zowel de rechtsgang als het politieke proces weg te nemen. Kamervragen die pas na 15 dagen definitief geplaatst zijn voeden de complottheorieën. Het roept de vraag op wat er aan de hand is. Da’s een slechte zaak voor het aanzien van de Nederlandse politiek.

Een gewenst vervolg zou zijn om de bewindslieden uit het kabinet die het meest neutraal tegenover de zaak-Demmink staan dit als een soort projectministers verder te laten behandelen. Te denken valt aan vice-premier Lodewijk Asscher, minister van Buitenlandse Zaken Frans Timmermans en voor de inbreng van de VVD minister van Defensie Jeanine Hennis-Plasschaert. Om elke schijn van belangenverstrengeling te voorkomen is het gewenst dat premier Mark Rutte en minister van Veiligheid en Justitie Ivo Opstelten op afstand worden gezet. Er dient snel een halt toegeroepen te worden aan het verder beschadigen vanuit het buitenland en de sociale media van het imago van Nederland. Dat vraagt niet om afwachten en ontkennen, maar om pro-actief handelen. Het wordt tijd om de zaak-Demmink te onderzoeken en de aandacht te geven die het verdient.

Foto: Minister van Buitenlandse Zaken Frans Timmermans, minister Jeanine Hennis-Plasschaert van Defensie en PvdA-Kamerlid Angelien Eijsink voorafgaand aan het overleg over Mali. Januari 2013. Credits © anp.

CDA stelt opnieuw kamervragen over Demmink. En de doofpot

Het vervolgverhaal Joris Demmink kent weer een nieuw hoofdstuk. CDA-ers Pieter Omtzigt en Peter Oskam stelden vandaag kamervragen aan de ministers Ivo Opstelten van Veiligheid en Justitie en Frans Timmermans van Buitenlandse Zaken. Beide kamerleden rapen en bundelen het oude nieuws van de afgelopen maand.

Aanleiding zijn de resolutie 838 van het Amerikaanse congreslid uit New Jersey Chris Smith die vol symboliek zijn minister van Buitenlandse Zaken oproept om vanwege de in zijn ogen slappe aanpak door Nederland van de affaire-Demmink de zetel van het Internationaal Hof van Justitie uit Nederland te verplaatsen. En in Turkije worden twee slachtoffers die Demmink bij het Gerechtshof in Den Haag hebben aangeklaagd door bedreiging en mishandeling geïntimideerd zich terug te trekken. Zodat van een ongestoorde rechtsgang geen sprake is.

Omtzigt en Oskam vragen onder meer om een reactie van beide ministers op zo’n 20 afzonderlijke punten in resolutie 838 die onder meer gaan over het verblijf tussen 1995 en 2000 van Demmink in Turkije. Eerder ontkende Opstelten dat, zodat opmerkelijk is dat dit opnieuw wordt gevraagd. De ministers zijn namelijk aan eerdere antwoorden gebonden. Uit de beantwoording van eerdere kamervragen van Omtzigt en Oskam door Timmermans en Opstelten bleek dat het ‘diepgaand onderzoek‘ naar Demmink nooit meer is geweest dan een ‘oriënterend feitenonderzoek‘.  Bij die constatering is het sinds november 2012 gebleven. Omtzigt en Oskam doen nu een nieuwe poging om met name minister Timmermans tot concrete antwoorden te verleiden.

Foto: Paleis van Justitie, Den Bosch.

Demmink: So squeeze me, but don’t tease me

Nederland werkt zich door afwachtend handelen steeds meer in de nesten met de affaire-Demmink. De druk vanuit de VS wordt opgevoerd. Op 19 december heeft de Republikeinse afgevaardigde uit New Jersey Chris Smith een resolutie ingediend die de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken oproept om de zetel van het Internationaal Hof van Justitie uit Nederland te verplaatsen. Politiek een kansloze oproep, maar publicitair een tijdbom. De reputatie van Nederland wordt steeds meer beschadigd door de affaire-Demmink.

Vanuit het idee van normen en menswaardigheid is een opvallende samenwerking ontstaan tussen diverse partijen. Mensenrechtenadvocate Adèle van der Plas richtte de ‘Bakker Schut Foundation for Universal Rights Research‘ op omdat ze onregelmatigheden in de rechtsgang bespeurde. Oorzaak: ‘de ervaringen die advocaat Adèle van der Plas heeft opgedaan in de rechtszaak tegen haar cliënt Hüseyin Baybasin die door het Nederlandse Openbaar Ministerie willens en wetens op illegale gronden is vervolgd’. Van der Plas komt de eer toe de zaak-Demmink op de agenda te hebben gehouden en inhoudelijk body te hebben gegeven.

Publicist Micha Kat heeft afgelopen jaren eveneens aandacht aan de zaak-Demmink besteed. Eerst deed-ie verslag op klokkenluideronline.nl en toen dat wegens smaad op last van de rechter werd gesloten op klokkenluideronline.net. Zijn site bevat veel hoofdletters en suggesties. Vraag of Kat de behandeling van de zaak door zijn optreden bespoedigd of vertraagd heeft valt lastig te beantwoorden. Zijn reputatie die deuren sluit doet de zaak geen goed. Maar hij stond wel lange tijd als enige voor de deur te demonstreren.

De rol van Kat is vanaf dit jaar overgenomen door Henk Rijkers van het Katholiek Nieuwsblad die als enige journalist regelmatig kritische aandacht aan Demmink besteedt. In mindere mate doet Koen Voskuil van het AD hetzelfde. Hij meldde op 6 oktober dat Demmink regelmatig contact had met een pooier van minderjarige jongetjes. Demmink kondigde tegen het AD een bodemprocedure aan wegens ‘onjuiste berichtgeving‘. Een manier om de zaak op de lange baan te schuiven. Het komt overeen met de conclusie uit 2004 van toenmalig NOS-Journaal hoofdredacteur Hans Laroes dat Demmink alles via onderonsjes probeert te regelen (p.124).

Projectontwikkelaars vader en zoon Poot hebben een appeltje te schillen met de gevestigde klasse omdat ze zich miskend voelen bij de ontwikkeling van Chipshol. Nederland kent klassejustitie. Ze zijn de inspiratoren en financiers van de sites de demminkdoofpot.nl en arrestdemmink.com. Die laatste op de Amerikaanse publieke opinie gericht. Ze hebben met hun journalistieke sites de informatie op een rij gezet en de zaak-Demmink voor buitenstaanders inzichtelijk gemaakt. In zekere zin volgen de vragen van Chris Smith hieruit.

Tenslotte is er een christelijk geïnspireerde factie die zich bezighoudt met Demmink, kinderhandel en de obstructie van de rechtsgang. Omdat Demmink en betrokkenen als de ministers Opstelten, Rutte en staatssecretaris Teeven allen VVD-ers zijn heeft dit een partijpolitieke dimensie. Wellicht daarom zit CDA-Kamerlid Pieter Omtzigt sinds kort dicht op de zaak. Samen met Peter Oskam heeft-ie kamervragen gesteld. De Italiaanse katholieke Europarlementariër Luca Volontè deed in de Raad voor Europa hetzelfde.

Tussen bovengenoemde betrokkenen lopen lijnen. Omtzigt en Volontè zijn lid van dezelfde christelijke politieke familie. Van der Plas getuigde in oktober voor Chris Smith in de Helsinki Commissie van het Amerikaanse congres. Smith baseert zich weer op de site arrestdemmink.com van Jan en Peter Poot. Evenals de mensenrechtenorganisatie Rebecca Project for Human Rights die net als Smith druk zet op de Amerikaanse publieke opinie. Daar kunnen burgers hun mening geven. De spreekwoordelijke PopVox. Het net om de verdedigers van Joris Demmink sluit zich. Knijp me, maar plaag ons niet, daarmee komen ze niet meer weg.

Foto: Schermafbeelding van het Amerikaanse popvox om de mening te geven over resolutie 838 door Chris Smith ingediend in verband met de zaak-Demmink.

Luca Volontè stelt in Europese Raad vragen over Demmink

De Italiaanse Europarlementariër en voorzitter van de European People’s Party EPP Luca Volontè stelt in de Raad van Europa vragen over het optreden van de Nederlandse overheid inzake Joris Demmink. Hij vraagt de Raad van Ministers om een oordeel over het herhaaldelijk nalatig optreden van Nederland en om haar mening en medewerking aan een onafhankelijk onderzoek met onafhankelijke, buitenlandse onderzoekers. De vragen van Volontè zetten de Nederlandse regering voor een internationaal podium in het beklaagdenbankje.

In de zaak Hüseyin Baybaşin onderzoekt advocaat-generaal Aben sinds oktober de gegrondheid voor een herziening, maar aan de basis van deze vragen liggen twee Turkse jongens die in 2008 en 2010 een aanklacht tegen Joris Demmink hebben ingediend die niet in behandeling is genomen door het OM. Luca Volontè beargumenteert dat Nederland daarom in strijd met de zogenaamde Conventie van Lanzarote is opgetreden.

De zaak Demmink begint Nederland steeds meer schade te berokkenen. Zowel in de VS als in Europa. Het beeld van het tolerante Nederland dat door de ontwikkelingen van het kabinet Rutte I toch al is afgebladderd, wordt verder beschadigd. De imagoschade valt met name minister Ivo Opstelten van Veiligheid en Justitie te verwijten. Zijn crisismanagement van ontkennen valt te karakteriseren als te laat, te weinig en regentesk.

Samen met premier Rutte mist Opstelten de uitingen van woede en verontwaardiging die loskomen in alle ontwikkelingen rond pedofilie in de VS en Groot-Brittannië waar dit onderwerp in de publieke opinie steeds groter wordt. Het herhaaldelijk niet passend handelen van Opstelten inzake Demmink voedt steeds meer de complottheorie dat onze politieke leiders niet vrij zijn om een onderzoek te gelasten. Nu blijft de omweg via het buitenland over. De ultieme schande voor een Nederlandse politieke klasse die zich autistisch gedraagt.

Foto: Luca Volontè, ‘Christelijke waarden, altijd’.