‘De verbeterheid zou kunnen zitten in openheid’, aldus Sylvia Kuster van het Meldpunt Discriminatie Arnhem. ‘Zodat de zorg een stukje weggenomen kan worden’. Want aanpak is het een, maar zorg is het ander, zo concludeert deze vertegenwoordiger van het Meldpunt Discriminatie. Onze zorg. Kuster spreekt namens een sector die vanwege het eigen voortbestaan graag als een goochelaar het misverstand in de lucht houdt dat bespreekbaarheid en openheid belangrijker zijn dan aanpak. Dat in Arnhem gedacht wordt dat in Nijmegen anti-semitisme niet voortkomt is wereldnieuws dat opvallend onder de radar is gebleven. Zodat soms zelfs een aanpak niet nodig is bij gebrek aan een probleem. Het verstand staat er bij stil wat er in Arnhem allemaal gedacht, beredeneerd en uitgekraamd wordt. Voor het maken van onderscheid moeten we in Arnhem zijn.
Wiel Lenders parodieert een museumdirecteur die gebrek aan kennis compenseert met wolligheid, vaagheid, enthousiasme en wensdenken. Wie weet hoever hij hier in bestuurlijk Nederland mee komt. Tekenend is dat de journalist van Omroep Gelderland het blijkbaar evenmin kan aanhoren en Lenders erg kritisch benadert.
Waarom er evenwel een Vrijheidsmuseum WO2 in Nijmegen moet komen is de vraag die onbeantwoord blijft. Argumenten die het projectteam aanvoert zijn toerisme en citymarketing van Nijmegen, maar dat maakt het initiatief inhoudelijk nog niet urgent. Op dit moment wordt op het noordelijke gedeelte van de voormalige vliegbasis Soesterberg het Nationaal Militair Museum ingericht dat op 11 december opent. Met algemeen directeur Paul van Vlijmen (ex-Spoorwegmuseum) en directeur Hedwig Saam (ex-Museum Arnhem). Beide musea die elkaar thematisch overlappen claimen ‘het nationale oorlogsmuseum’ te zijn. Door steun van de overheid, het Ministerie van Defensie en de centrale ligging in Midden-Nederland kan het Nationaal Militair Museumdeze claim als enige waarmaken. Het Vrijheidsmuseum WO2vecht al vier jaar een zware strijd.
Uit een in de Gelderlander uitgelekt bedrijfsplan komt ‘De stichting Vrijheidsmuseum WO2 tussen de 8 en 13,5 miljoen euro tekort voor de bouw van een nieuw museum in Nijmegen en de renovatie van het Bevrijdingsmuseum in Groesbeek.’ Voor de exploitatie komt de stichting jaarlijks zo’n 350.000 euro tekort. Burgemeester Hubert Bruls (CDA) van Nijmegen en de Gelderse CvdK Clemens Cornielje (VVD) lobbyen in Den Haag voor financiële steun aan het Nijmeegse initiatief. In een klimaat van teruglopende steun voor kunst en cultuur bij overheden en een mecenaat dat dit gat niet kan opvullen, zoals RvC-voorzitter Joop Daalmeijer in een interview met het Cultureel Persbureau zegt: ‘Ik bedoel, de overheid geeft geen geld en je kunt proberen dat allemaal uit het mecenaat te halen maar dat is flauwekul. Dat gaat natuurlijk helemaal niet in dit land.’
Opvallend in dit verhaal van twee nationale militaire musea in Soesterberg en Nijmegen is het gebrek aan coördinatie door het openbaar bestuur en het gebrek aan initiatief van het Ministerie van OCW dat al twee jaar geleden de coördinatie had moeten nemen door beide projectgroepen voor gesprekken uit te nodigen.
Honorair, dus onbezoldigd hoogleraar bestuurskunde van de Lagere Overheden aan de Universiteit Maastricht Arno Korsten schudt het uit de losse pols. Zo’n 80% van de burgemeesters zou wel eens worden bedreigd. Volgens Korsten wordt het er in de toekomst alleen nog maar erger op. Het is onduidelijk op welk onderzoek Korsten z’n conclusies baseert. Daarbij lijkt-ie bedreiging en ongewenst gedrag door externen te vermengen.
De Handreikinguit 2012 zegt: ‘Aanvullende beveiligingsmaatregelen zijn op basis van dreiging en risico en dus zelden van permanente aard‘. Zodat trends ook nog eens naar boven en beneden kunnen gaan. Dat maakt het er nog minder voorspelbaar op. Bij bedreiging of ‘ongewenst gedrag door externen‘ hoort de-escalatie. Ook dat lijkt Korsten vergeten. Een deel van de journalistiek pikt het ongefilterd op. Zonder kanttekening.
Op Facebook schrijft PvdA-kamerlid Timmermans: Nijmegen. Tsja. Als ervaringsdeskundige weet ik inmiddels hoe het werkt. Er komt een voordracht. Die bevalt een partij niet. Die lekt naar de regionale krant en deze springt er graag bovenop, waardoor een publieke en politieke dynamiek ontstaat die de keuze beslissend beinvloedt. De politiek mist de integriteit om vertrouwelijke procedures aan te kunnen. En dat is triest.
Wat bedoelt Frans Timmermans? In Nijmegen wordt CDA’er en huidig burgemeester van Venlo Hubert Bruls burgemeester. Niet Timmermans partijgenote Sharon Dijksma. Zij stond nummer 1 op de lijst van de vertrouwenscommissie en Bruls 2. Timmermans lijkt alleen kritiek te hebben op het verbreken van de vertrouwelijkheid. Hij wijst het handjeklap tussen partijen over functies in het openbaar bestuur niet af.
De Nationale Ombudsman Alex Brenninkmeijer gaat verder waar de partijpoliticus Timmermans stopt. Naar aanleiding van klachten over de benoeming van Piet Hein Donner tot vice-president van de Raad van State vroeg Brenninkmeijer onlangs om de partijpolitieke invloed op benoemingen te beperken. Dat geldt vooral hoge functies die onpartijdigheid vragen. Daarom lijkt de benoeming van CDA’er Donner een foute stap.
Brenninkmeijer stelt dat bij de selectie van kandidaten voor het openbaar bestuur competenties een eigen plaats moeten hebben naast het partijpolitieke belang. Hij zet voorzichtig vragen bij de dominantie van de partijpolitiek op benoemingen. Zijn politieke ruimte is beperkt. Timmermans mist de afstand om het gebrek aan integriteit van de partijpolitiek te zien. Zijn concentratie op de bijverschijnselen is een teken aan de wand.
Foto: PvdA-lid Sharon Dijksma op Prinsjesdag 2010 in de Ridderzaal, waar koningin Beatrix de Troonrede zal lezen. ANP Marcel Antonisse
George Knight 