Waarschijnlijk praat een NOS-journalist de BBC na. Die zegt dat er ‘charges’ (aanklachten) tegen Assange zijn en dat-ie vervolgd wordt. Onzin. Julian Assange wordt niet verdacht van seksueel geweld tegen vrouwen. Hij wordt verzocht naar Zweden te komen om mee te werken aan een politie-onderzoek. Wat hij, z’n advocaten of de Ecuadoriaanse regering al meermalen hebben voorgesteld. Om een uitweg te zoeken voor Assanges verblijf in de Ecuadoriaanse ambassade in Londen. Op voorwaarde dat de Zweedse regering de garantie geeft dat Assange niet uitgeleverd wordt aan de VS. De Zweedse regering heeft formeel de bevoegdheid voor deze garantie, maar verschuilt zich achter de Zweedse aanklager die zo’n garantie niet kan geven. In Zweden is politiek alleen onderhorig aan het recht als het de politiek uitkomt. Het is lastig voor de bureauredacteur van de NOS om het allemaal te begrijpen. De zaak speelt pas sinds augustus 2010. Assange gaan in hoger beroep.
Klokkenluider Daniel Ellsberg vindt het tijd dat er een afzettings-procedure tegen president Obama wordt gestart. Impeachment dus, dat president Nixon naar de uitgang begeleidde. Aanleiding voor het gesprek bij Democracy Now! met Amy Goodman is het beroep in de New Yorkse rechtszaak die eisers aanspanden tegen president Obama omdat de door hem ondertekende NDAA ongrondwettelijk zou zijn. Drie conservatieve senatoren Kelly Ayotte, Lindsey Graham en John McCain hebben zich aan de kant van Obama gevoegd.
Rechter Katherine Forrest zette afgelopen september een streep door de NDAA. Ze volgde de argumentatie van eiser Chris Hedges dat met name sectie 1022 ongrondwettelijk is omdat het onbeperkte detentie van burgers mogelijk maakt zonder beroepsmogelijkheid. De regering repareerde dat met een noodvoorziening, omdat het ‘onherstelbare schade aan de nationale veiligheid zou aanrichten’. Nu was de finale shootout.
In het beroep stond de uitspraak van rechter Forrest centraal. Hoe dan ook lijkt ze de held van onafhankelijk, progressief Amerika te worden. Als hedendaagse echo van de autonoom operende burger Jefferson Smith die vol naïef geloof in een betere wereld de grondwet verdedigt tegenover corruptie, verstarring, opportunisme en militarisme van de Amerikaanse overheid in. Mr. Smith Goes To Washington. Bestaan filmhelden in het echt?
Foto: Still van James Stewart als Jefferson Smith in Mr. Smith Goes to Town‘ van Frank Capra (1939).
The Surveillance State, ofwel de controlestaat houdt ons bezig. En laat ons nooit meer los. Het Australische ‘the juice media‘ brengt het rap news. Big Brother is watching you. Met generaal Baxter als afschrikwekkend voorbeeld met overmaatse pet. Echt? Het klinkt erg 20ste eeuws. Ook nog eens met George Orwell uit 1948 als goeroe. De karikatuur zit de echte stand van zaken in de weg. De controle van de burger is al veel verder gevorderd dan het rap news signaleert. Een model dat loopt via de veiligheidsdiensten kan fysiek de controle niet eens bijbenen. Het nieuwe model wordt gekarakteriseerd door de hechte samenwerking van overheid en bedrijfsleven. Staatsfascisme noemt Chris Hedges dat. De inperking van de burgerrechten lokaliseert Steve Rambam vooral bij Google: Big Marketer is watching you. Privacy is al lang dood. Wel een leuk filmpje, toch?
The Young Turk Cenk Uygur legt uit. De rechter in New York U.S. District Judge Katherine Forrest heeft een streep door de NDAA gezet. President Obama tekende de ‘National Defense Authorization Act for Fiscal Year 2012’ tijdens het kerstreces op 31 december 2011. Het gaf hem zoveel macht in de terrorismebestrijding dat burgerrechtenactivisten ertegen ageerden en een zaak aanspanden. Met name de secties 1021 en 1022 (zie p. 265-67) worden als ongrondwettelijk gezien en op weg naar staatsfascisme, zoals eiser Chris Hedges het verwoordde. Het zou onbeperkte detentie van verdachten mogelijk maken zonder beroepsmogelijkheid. Van de gezaghebbende politici nam in 2012 alleen Ron Paul er stelling tegen. Barack Obama is nu in het ongelijk gesteld, maar kan het rechterlijk bevel van rechter Forrest aanvechten. Hij wordt opgeroepen dat na te laten.
De ‘Senior 2012 Campaign Adviser’ van Ron Paul Doug Wead ziet de huidige VS als een staat waar de staatsmacht te groot is geworden en individuen bedreigt. De VS vertoont fascistische trekken. En voordat het beter wordt zal het eerst erger worden. Wead heeft vertrouwen in de jeugd en de tegenbeweging. Hij verklaart (15’20”) voor weaerchange.org waarom Ron Paul Mitt Romney niet heeft aangevallen. Romney dreigde Ron Paul met een publicitaire A-Bom die zijn naam en de libertarische beweging voorgoed zou vernietigen.
UPDATE 17 augustus: Nederlandse politici maken zich terecht zorgen over de bovenmatige straf van 2 jaar die de leden van Pussy Riot vandaag kregen. Ze buitelen over elkaar heen om hun verontwaardiging te tonen. Maar gisteren toen de Britten met voorbijgaan aan het internationaal recht dreigden Julian Assange uit de Ecuadoriaanse ambassade in Londen te halen zwegen ze. Onze politici spreken op hoge toon over exotische dissidenten, maar zwijgen als het om westerse dissidenten gaat. Toch staat alleen in dat laatste geval onze eigen vrijheid van meningsuiting op het spel. Bij enige logica zou men het omgekeerde verwachten.
Dissident zijn is een kwestie van perspectief. Het beschrijven ervan ook. De Chinees-Australische Outcast Journalist Wei Ling Chua (蔡伟麟) geeft op de radicale nieuwsbrief Dissident Voice een overzicht en analyse van wat Assange is overkomen in zijn stuk ‘Julian Assange: The Price of Being a Western Dissident‘. Hij schetst de tegenwerking die de WikiLeaks-oprichter op initiatief van de regering Obama ondervindt van westerse regeringen. Tot rechteloosheid toe. Assange’s eigen Australische overheid inbegrepen die hem niet bijstaat.
‘Assange is a Western dissident, he does not enjoy the soft-power of being a Chinese one’, stelt Chua. Da’s de prijs die een westerse dissident betaalt. Westerse regeringen en media hebben Assange de rug toegekeerd. De laatsten uit jaloezie en opportunisme. Ook in Nederland steunt geen enkele partij hem van harte. Ligt hier een rol voor de Piratenpartij om haar campagne inhoud te geven? De conclusie is dat het voor westerse steun beter is om dissident in een exotisch dictatoriaal land te zijn, dan in het ‘vrije‘ Westen. Dan stopt elke steun. En werken regeringen, bedrijven en media actief mee om de ‘eigen‘ dissident buiten de orde te plaatsen.
UPDATE 14 juni: Het beroep van Assange tegen zijn uitlevering aan Zweden is vandaag door het Britse Hooggerechtshof afgewezen. Naar verwachting wordt Assange nu tussen 29 juni en 9 juli uitgeleverd aan Zweden. De weg via het Mensenrechtenhof in Straatsburg wordt kansloos geacht. In Zweden wacht hem een streng regime van isolatie en ontbrekende communicatiemogelijkheden. Assange is nooit aangeklaagd.
Julian Assange mag uitgeleverd worden aan Zweden, zo heeft het Britse Hooggerechtshof beslist. Met een meerderheid van 5 tegen 2. Assange houdt vol dat de sex waarop de beschuldiging is gebaseerd vrijwillig was en dat de beschuldigingen politiek gemotiveerd zijn. De Zweedse aanklager Marianne Ny heeft geen aanklacht geformuleerd. De enige juridische weg die Assange nog rest is het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg. Daarom krijgt Julian Assange twee weken uitstel van de rechter om dat voor te bereiden.
Waarom wordt Assange uitgeleverd? Veel gebeurt achter de schermen tussen wapenhandel, diplomatieke dienst en veiligheidsdienst. Alles wijst erop dat de Zweedse politiek klasse die vuile handen heeft gemaakt onder druk wordt gezet door de Amerikanen. In Europa lijkt Zweden een democratie, maar intern is het een eenpartijstaat. Conservatieve feministes van sociaal-democratische snit leveren het ‘bewijs’ tegen Assange.
De animatie verwijst naar voormalig minister van Justitie Thomas Bodström en toont Claes Borgström. Ze zijn partners in het advocatenkantoor Bodström & Borgström. Borgström doet de zaak van Anna Ardin en Sofia Wilén tegen Assange. Marcello Ferrada de Noli die de Zweedse politiek kritisch volgt ziet overeenkomsten met de zaak van de Chileens-Zweedse operazanger Tito Beltrán. Ook hij werd van verkrachting beschuldigd en onder merkwaardige omstandigheden zonder bewijs veroordeeld. De advocaat was Thomas Bodström. Ook Beltrán kreeg geen steun van zijn geboorteland Chili. Ook Beltrán heeft stevige kritiek op de rechtsgang.
Niemand durft tegen de Amerikanen in te gaan. In Nederland houden politieke partijen die over alles en nog wat hun mening geven, hun mond opvallend stil. Tot nu toe neemt geen enkele partij het voor Assange op. Paradox is dat de Amerikaanse presidentskandidaat Ron Paul het meest kritisch is op staatsbemoeienis. Niet voor niets beschouwt Assange zich net als Paul als libertariër. De staatbemoeienis van de regering-Obama in binnen- en buitenland komt volgens critici intussen overeen met staatsfascisme. Wie zwijgt stemt toe.
Journalist Chris Hedges verzet zich publicitair en juridisch tegen de invoering van de NDAA omdat het recht en burgerrechten opzij zet. President Obama tekende de wet op 31 december 2011. De gevestigde media slikken hun kritiek in en critici worden gemarginaliseerd. De NDAA, ook wel Homeland Battlefield Law geeft de Amerikaanse overheid ongekende macht. Burgers, inclusief journalisten kunnen zonder vorm van proces in een Guantanamo Bay scenario verzeild raken. Hedges beticht de regering Obama van staatsfascisme.
In het artikel ‘The Polite Conference Rooms Where Liberties Are Saved and Lost‘ vergelijkt Hedges de NDAA met de regering Reagan die een actief programma van desinformatie en manipulatie had om journalisten onschadelijk te maken. Hedges ziet onder Obama hetzelfde gebeuren. Opvallend is dat op Ron Paul na de Republikeinse presidentskandidaten Barack Obama hier tot nu toe niet op hebben aanvallen.
Vage en brede formuleringen van de NDAA maken het mogelijk om burgers op vage aanklachten vast te zetten. Zo kan de NDAA die bedoeld is om terrorisme te bestrijden ook iemand die ‘substantial support even to ‘associated forces” geeft vastzetten. Dat opent de willekeur, want wat is dat? Hieronder kon ook een journalist vallen die over terrorisme schrijft. Hedges ziet er het eind van de constitutionele democratie in.
Op 29 maart 2012 hoorde U.S. District rechter Katherine Forrest argumenten voor een voorlopige voorziening tegen een aantal bepalingen van de NDAA. Activisten, wetenschappers and politici voegden zich in het geding van Chris Hedges, onder wie de bron van de Pentagon Papers Daniel Ellsberg, MIT- professor Noam Chomsky, de IJslandse volksvertegenwoordiger Birgitta Jonsdottir, Kai Wargalla, organisator van Occupy London en Alexa O’Brien, organisator van de in New York-gevestigde activistische groep U.S. Day of Rage.
Regeringsadvocaten beweerden vorige week maandag dat de activisten zich baseren op ‘misverstanden’ over de NDAA. De wet zou niet dienen om de vrijheid van meningsuiting in te perken. Zo zeggen de advocaten dat ‘associated forces‘ begrepen moet worden als gewapende steun. En dat het daarom per definitie activisten als WikiLeaks en Occupy uitsluit omdat dit geen gewapende groepen zijn. Maar volgens een advocaat van de eisers Carl Mayer, zijn de definities van de NDAA zo vaag en in beweging dat dit verder gaat dan juridische definities. En vraagt Mayer waarom is Bradley Manning dan nu gedetineerd terwijl-ie geen geweld gebruikte?
George Knight 