Steun voor Oekraïne in Nederlandse publieke opinie onder druk. Conservatieven en Russische propaganda zetten de toon

Anine van der Ree is D66-stemmer en fiscaal adviseur en heeft een opinieartikel over Oekraïne en het associatieverdrag met de EU in De Volkskrant geplaatst waarin ze pleit voor een neutrale positie van Oekraïne. Het gaat zijdelings over het referendum waar GeenStijl en Thierry Baudet zich achter hebben gezet en de Russische propaganda handig gebruik van maakt om verdeeldheid in Nederland te suggereren. In het artikel van Van der Ree staan opmerkelijke zinnen die tot nadenken stemmen. Maar vooral over de opvatting van soevereiniteit en territoriale integriteit en de democratische gezindheid van Van der Ree. Neem dit citaat:

Uit een hack in december 2011 door Anonymous en WikiLeaks van servers van Stratfor bleek dat dit bedrijf hecht samenwerkt met de Amerikaanse regering en veiligheidsdiensten. Veelzeggend dus om George Friedman als bron op te voeren. Neorealisten in de conservatieve hoek van de Amerikaanse politiek menen dat het belangrijk is om het op een akkoordje te gooien met de Russen. Zoals de oud-minister van Buitenlandse Zaken Henry Kissinger in opinieartikelen bepleit. Neorealisten onder wie ook de conservatieve historicus John Mearsheimer reduceren politiek tot een gevecht om de macht en het vinden van een evenwicht. Ze zien ethiek en afspraken zoals vastgelegd in internationale verdragen en handvesten als secundair. Daarnaast zijn er nog de handelaren die gruwen van oorlog omdat het hun zaken schaadt en die onder alle omstandigheden zaken willen doen met agressors. De dubbele standaard van business as usual. In dat kamp bevinden zich de ideeën van Van der Ree. Thierry Baudet profileert zich als volbloed conservatief en GeenStijl is populistisch rechts.

Om twee redenen gaat Van der Ree de mist in als ze stelt dat de Oekraïense parlementsverkiezingen niet representatief waren omdat de bewoners in de Donbas niet konden stemmen. De Russische agressie is juist bedoeld om Oekraïne te destabiliseren, het in die situatie te houden en zo de voorwaarden voor toetreding tot EU en NAVO te blokkeren en het land te remmen in ontwikkeling. Niet Oekraïne is de oorlog begonnen maar Rusland. Russische onderzoekers hebben recent naar buiten gebracht dat een grote meerderheid van de bezette Donbas voor de eenheidsstaat Oekraïne is en weinig perspectief ziet in de separatisten. Het beeld is gemengder dan Van der Ree meent. De Donbas die vroeger in meerderheid op de Partij van de Regio’s van toenmalig president Janoekovitsj stemde weet ook dat hij in november 2013 op het punt stond het associatieverdrag met de EU te ondertekenen toen president Putin hem onder druk zette dat niet te doen.

De cijfers die Van der Ree aanhaalt zijn niet representatief of de meest relevante die er te vinden zijn. Ze shopt selectief. Zelfs Russische onderzoeken zijn positiever over het EU-associatieverdrag met Oekraïne dan zij suggereert. Zo vond 60% van de Russen in december 2014 in een Russisch opinieonderzoek van Levada dat Oekraïne zelf moet weten dat het een associatieverdrag met de EU sluit. Van der Ree gaat ongemerkt mee in het negatieve beeld dat de Russische propaganda verspreidt. Hoe kan het dat zij als Europese democraat vijandiger tegenover Oekraïne staat dan de meerderheid van de Russen? Zij zijn zo verstandig Oekraïners hun idee van autonomie te gunnen. Soevereiniteit heet dat. Van der Ree legt het lot van Oekraïne in handen van de Russische Federatie. Zij en anderen zijn tegen overdracht van soevereiniteit aan Brussel, maar leveren een Europees land over aan het Kremlin. Nuttige idioten wordt dat genoemd. Rare mensen die D66-democraten.

Foto’s: Schermafbeelding uit opinieartikel ‘Oekraïne heeft geen associatieverdrag nodig – maar neutraliteit’ van Anine van der Ree in De Volkskrant.

Advertentie

Hacker Jeremy Hammond pleit schuldig en zoekt uitweg

Er lijkt geen verwarring meer over te bestaan dat Jeremy Hammond het computersysteem van het bedrijf Stratfor hackte en de gegevens aan WikiLeaks doorspeelde. Stratfor wordt als een particuliere CIA beschouwd. Tien maanden geleden zaaide Anonymous hier nog twijfel over. De 28-jarige ‘hactivist’ Jeremy Hammond was bij Anonymous betrokken. Bradley Manning kwam eerder in het nauw vanwege Wikileaks.

Volgens Hammonds advocaat Sarah Kunstler worden onder president Obama hactivisten keihard aangepakt. Minister van Justitie Eric Holder stelde in februari 2013 economische spionage, hackers en hactivisten op een lijn. Zijn strategie is duidelijk. Door activisten te criminaliseren en af te schilderen als spionnen omdat ze een bedreiging zouden vormen voor Amerikaanse handelsbelangen tracht Holder de aanpak van hactivisten en de inperking van de internetvrijheid te legitimeren. Klokkenluider Thomas Drake bekritiseert dit beleid.

Jeremy Hammond pleitte schuldig voor de Stratfor hack en die van andere websites die volgens Hammond allen verbonden zijn met de defensie-industrie. Nu kan Hammond na 15 maanden naar buiten treden wat-ie in detentie niet mocht. Op 6 september volgt de uitspraak die kan oplopen tot 10 jaar gevangenisstraf. Op de steunwebsite ‘Free Jeremy Hammond‘ staat nadere informatie, zoals een verklaring en hoe men kan helpen.

Foto: Schermafbeelding website ‘Free Jeremy Hammond‘

Misleiding over ‘no-go’ gebieden vertekent de beeldvorming

Nieuws uit 2009 dat nog doorwerkt. Met een beroep op de WOB kreeg RTL Nieuws de Top 20 van slechtste buurten boven water. Toenmalig minister Vogelaar vreesde stigmatisering en was niet voor openbaarmaking.

WikiLeaks publiceert sinds februari 2012 de zogenaamde GIF-Files van Stratfor. Formeel een particulier bedrijf dat in inlichtingen handelt, maar nauw samenwerkt met nationale veiligheidsdiensten. Op 31 augustus 2011 publiceert Stratfor het bericht ‘European ‘No-Go’ Zones for Non-Muslims Proliferating‘. Eind 2011 kraakt  Anonymous de servers van Stratfor. Wat is de informatie waard en hoe bepaalt het de beeldvorming?

Het bestaat feitelijk uit een stuk van Soeren Kern voor het Gatestone Institute met de toegevoegde ondertitel ‘Occupation Without Tanks or Soldiers‘. Het gaat uit van het idee dat islamistische extremisten de oprichting van ‘no-go‘ gebieden in de Europese steden intensiveren zodat deze ontoegankelijk worden voor niet-moslims. Volgens de Duits-Amerikaan Soeren Kern zou in veel van de gebieden de sharia wetgeving gelden en hebben de lokale overheden er de grip verloren. Hij zegt het volgende over de Nederlandse ‘no-go‘ gebieden:

Soeren Kern vertelt aantoonbare onzin. Stratfor neemt het zonder voorbehoud als analyse en informatie over en stuurt het haar abonnees in overheden en beleidskringen. Dankzij Anonymous en WikiLeaks weten we dat. Tientallen websites en blogs nemen het bericht zonder kanttekening over van het Gatestone Institute. Tot op de dag van vandaag. Doorgaans beredeneerd vanuit een islamkritische, conservatieve of joodse invalshoek. 

Wat Nederland betreft, Kern reduceert het begrip ‘probleemwijk‘ tot ‘Muslim problem neighborhood‘. Veel bewoners van Turkse en Marokkaanse herkomst wonen onmiskenbaar in bepaalde probleemwijken. Tonen van ‘religiositeit‘ hoeft trouwens niet samen te vallen met het belijden van de islam. In andere probleemwijken wonen echter nauwelijks moslims. Zo is het Utrechtse Ondiep op nummer 5 een probleemwijk met vooral autochtone Nederlanders zonder islamachtergrond. In Pendrecht (2) wonen autochtonen en Antillianen.

Moeten we bij Soeren Kern kwade opzet, gemakzucht of slordigheid vermoeden? Hoe dan ook zou een analist zijn informatie beter moeten checken. Want de berichten komen terecht bij het op professionals gerichte Stratfor of de talloze sociale media die door burgerjournalisten of schimmige lobbyisten worden geleid. En in de gevestigde media. In de beeldvorming resteert een verkeerd beeld van de moslims en de ‘no-go‘ gebieden.

Foto 1: Schermafbeelding van Top 20 probleemwijken van RTL Nieuws, 13 februari 2009.

Foto 2: Schermafbeelding van ‘European ‘No-Go’ Zones for Non-Muslims Proliferating‘ dat Stratfor overneemt, 31 augustus 2011.

Anonymous over TrapWire

Anonymous vat samen wat TrapWire is. Zie ook hier:
In August 2012, Wikileaks revealed details about a system known as Trapwire that uses facial recognition and other techniques to track and monitor individuals captured on countless different closed-circuit cameras operated by cities and other insititutions. The software is billed as a method by which to prevent terrorism, but can of course also be used to provide unprecedented surveillance and data-mining capabilities to governments, corporations, and other insitutions, including many with a history of using new technologies to violate the rights of citizens. Trapwire is already used in New York, Los Angeles, Las Vegas, Texas, DC, London, and other locales.

The ex-CIA agents who help run the firm are old friends of Stratfor vice president Fred Burton, whom they’ve briefed on their own capabilities in e-mails obtained by Anonymous hackers and provided to Wikileaks. Stratfor has engaged in at least several surveillance operations against activists, such as those advocating for victims of the Bhopal disaster, on behalf of large U.S. corporatons; Burton himelf was revealed to have advocated “bankrupting” and “ruining the life” of activists like Julian Assange in e-mails to other friends.

Trapwire can be extremely expensive to maintain, and is usually done so at taxpayer expense; Los Angeles county spent over $1.4 million dollars on the software’s use in a single three-month period of 2007.

Although most of the regions in which Trapwire operates don’t share information with each other, all of this is set to change; as Abraxas Applications president Dan Botsch told Burton via e-mail, “I think over time the different networks will begin to unite,” noting that several networks had already begun discussions on merging their information. Abraxas itself has always had the ability to “cross-network matches” from every region at their own office. By June 2011, Washington D.C. police were engaged in a pilot project under the Departent of Homeland Security that’s likely to lead to more cities using Trapwire on a more integrated basis.

Abraxas, the firm whose spin-off Abraxas Applications developed Trapwire in 2007, has long been involved in a lesser-known practice known as persona management, which involves the use of fake online “people” to gather intelligence and/or disseminate disinformation. The firm Ntrepid, created by Abraxas owner Cubic Corporation, won a 2010 CENTCOM contract to provide such capabilities for use in foreign countries; several board members of Ntrepid also sit on Abraxas.

TrapWire®

TrapWire is a unique, predictive software system designed to detect patterns indicative of terrorist attacks or criminal operations. Utilizing a proprietary, rules-based engine, TrapWire detects, analyzes and alerts on suspicious events as they are collected over periods of time and across multiple locations. Through the systematic capture of these pre-attack indicators, terrorist or criminal surveillance and pre-attack planning operations can be identified — and appropriate law enforcement counter measures employed ahead of the attack. As such, our clients are provided with the ability to prevent the terrorist or criminal event, rather than simply mitigate damage or loss of life.

TrapWire lijkt niet alleen de burgers te bespioneren zonder dat ze daarvan op de hoogte zijn, maar is ook nog eens bijzonder duur in de aanschaf. Het ligt niet voor de hand te veronderstellen dat er tijdens de huidige economische crisis geld wordt vrijgemaakt om TrapWire in Nederland aan te schaffen. Het is aan de politiek en digitale activisten om daarover zekerheid te krijgen van de regering Rutte.

TrapWire is de nieuwe Big Brother; hoe wenselijk is dat?

WikiLeaks doorbreekt de geheimzinnigheid die het Amerikaanse establishment nastreeft om burgers onder de duim te houden. Maar op bewustwording zitten bedrijfsleven en overheid niet te wachten. Daarom wordt WikiLeaks tegengewerkt. Door zowel een financiële blokkade, de heksenjacht op Julian Assange en aanvallen op de site. Gevestigde media willen die strijd niet begrijpen zodat onthullingen via internet gedaan worden.

Nu is er TrapWire van voorheen Abraxas. Storify.com legt het wat en wie uit, en hoe het functioneert op de grens tussen bedrijfsleven en overheid. Russia Today zegt: ‘Former senior intelligence officials have created a detailed surveillance system more accurate than modern facial recognition technology — and have installed it across the US under the radar of most Americans, according to emails hacked by Anonymous.’ Een systeem van toezicht dat nauwkeuriger is dan gezichtsherkenning en ongemerkt onder de neus van de Amerikanen is geïnstalleerd. Ontwikkeld om terrorisme tegen te gaan, maar ook bruikbaar voor de controle van burgers.

Justin Ferguson onthulde het gebruik van TrapWire, maar door de recente DDos-aanvallen op WikiLeaks door Anti Leaks kreeg dat niet de gewenste aandacht. Achter Anti Leaks wordt een grote organisatie, zoals een overheid vermoed. Het besef hoe belangrijk TrapWire is weten we dankzij de GIF-Files van het bedrijf Stratfor die Anonymous eind 2011 hackte en aan WikiLeaks doorspeelde. Hier is een mirror die de blokkade omzeilt.

Macht en tegenmacht komen steeds meer lijnrecht tegenover elkaar te staan. Niet alleen op internet, maar ook op straat. Alleen niet in de gevestigde media en de politiek. De samenwerking tussen bedrijfsleven en overheid is niet nieuw, maar neemt in de VS steeds grotere vorm aan. Nog eens versterkt door de technische mogelijkheden van toezicht op burgers in hun leefomgeving. De controle op de macht komt steeds meer op afstand te staan. De uitdaging voor burgers, activisten en kritische politieke partijen is om dat tegen te gaan.

Foto: Toezicht. Credits AFP Photo/ Valery Hache

Solidariteit met ‘hactivist’ Jeremy Hammond

Anonymous neemt het op voor ‘hacktivist’ Jeremy Hammond en organiseert op 23 juli een bijeenkomt in New York City. Hij wordt ervan beschuldigd betrokken te zijn bij het hacken van computersystemen van Stratfor en de gegevens doorgespeeld te hebben aan Wikileaks. Vanaf 27 februari 2012 werden ze door Wikileaks en diverse internationale media gepubliceerd als The Global Intelligence Files. Deze informatie onthulde corruptie binnen de Amerikaanse inlichtingendiensten en gaf inzicht in zowel het netwerk als de werkzaamheden.

Anonymous betwijfelt of Jeremy schuldig is: De arrestatie van Jeremy vanwege de Stratfor hack was gebaseerd op de getuigenis en handelingen van FBI-informant, Hector Xavier Monsegur. Monsegur wachtte zelf 105 jaar gevangenis als-ie de FBI niet hielp bij de aanhouding en identificatie van andere vermeende leden van Anonymous en LulzSec. Er is voldoende bewijs voor het feit dat de Stratfor hack werd georganiseerd, gepland en georkestreerd door de FBI met medewerking van Monsegur om ‘hactivisten‘ te strikken. 

Foto 1: Affiche Solidarity With Jeremy Hammond

Foto 2: Spandoek voor Jeremy Hammond

Media laten Julian Assange en WikiLeaks vallen uit jaloezie

Dat de gevestigde macht Julian Assange niet lust is logisch. De onthullingen die WikiLeaks heeft geopenbaard geven een kijkje in de keuken van de macht. Macht houdt niet van transparantie. Onder het mom van staatsveiligheid wordt veel aan het democratisch toezicht onthouden. Dat media als de NY Times of de Britse The Guardian niet van WikiLeaks houden lijkt echter een raadsel. Maar is gewoon een kwestie van broodnijd.

Sinds 27 februari publiceert WikiLeaks de GIF-Files. Meer dan vijf miljoen in december 2011 gehackte emails van de in Texas gevestigde ‘global intelligence’ onderneming Stratfor. Topmannen verbergen hun weerzin niet. Vice-president Fred Burton zegt in december 2010: ‘Bankrupt the arsehole [Julian Assange] first, ruin his life. Give him 7-12 yrs for conspiracy‘. En Vice-president Bartholomew Mongoven zegt in december 2010: I’m in favor of using whatever trumped up charge is available to get this guy [Julian Assange] and his servers off the streets. And I’d feed that shit head soldier [Bradley Manning] to the first pack of wild dogs I could find.

Deze agressieve woorden tonen aan dat de zorg van Julian Assange om erin geluisd te worden niet uit de lucht komt vallen. Hij vecht niet voor niks zijn uitlevering aan Zweden aan. De NY Times eXaminer die kritisch de NY Times volgt zet het op een rijtje. En beantwoordt de vraag waarom de NY Times niets publiceert over de GIF-Files terwijl het een mediapartner is. Antwoord is dat sommige media weliswaar met WikiLeaks samenwerken maar hun ondergeschikte rol slecht verdragen. WikiLeaks heeft de gevestigde pers niet nodig. Het idee dat de ‘grijze lady’ Julian Assange en WikiLeaks uit jaloezie aanvalt is een logische hypothese.

Foto: Page One: A Year Inside the New York Times van Andrew Rossi, 2011

WikiLeaks niet welkom op UNESCO-conferentie over WikiLeaks

Op 16 en 17 februari organiseerde UNESCO in Parijs een conferentie over WikiLeaks zonder dat WikiLeaks wordt toegelaten. De doelstelling luidt: ‘The conference aims to explore a wide range of new questions for traditional media and journalism posed by the WikiLeaks phenomenon’. Vragen over de vrijheid van meningsuiting, de vrijheid van informatie, nationale veiligheid, privacy en ethiek worden gesteld.

Kort voor aanvang vraagt WikiLeaks waarom het niet wordt toegelaten. Desgevraagd licht UNESCO toe. Het zou een conferentie ‘over journalistiek’ zijn en niet ‘over de afleveringen zelf’ (not about the episodes themselves). Da’s een opvallend standpunt omdat WikiLeaks bij projecten als Cablegate en de GIF-Files met tientallen gerenommeerde media journalistiek samenwerkt. Dit rechtvaardigt geen fundamentele blokkade.

Volgens WikiLeaks hebben Amerikaanse organisatoren alleen tegenstanders van WikiLeaks uitgenodigd en sprekers van WikiLeaks geblokkeerd. Leerzaam is hoe de in Virginia gevestigde hoofdorganisator WPFC (World Press Freedom Committee) zegt gewijd te zijn aan: 1) Nieuwsmedia vrij van overheidsbemoeienis, 2) Een volledige en vrije nieuwsstroom, 3) Praktische hulp aan media die dat nodig hebben. Werkt dat in de praktijk?

Door de in zijn ogen eenzijdige benadering heeft Julian Assange de conferentie van de neutrale VN-organisatie UNESCO gehekeld: UNESCO has made itself an international human rights joke. To use ‘freedom of expression’ to censor WikiLeaks from a conference about WikiLeaks is an Orwellian absurdity beyond words. This is an intolerable abuse of UNESCO’s Constitution. It’s time to occupy UNESCO.’

De blokkade om WikiLeaks niet tot de conferentie toe te laten is een politiek standpunt en voor velen een klap in het gezicht van de meningsuiting. Al was WikiLeaks toegelaten als toehoorder. Een politiek standpunt vraagt om een politiek antwoord. Omdat de Nederlandse regering betrokken is door een Nationale UNESCO Commissie lijkt het gewenst dat er kamervragen gesteld worden. Da’s bij mijn weten nog niet gebeurd. Om te weten of de Nederlandse regering het uitnodigingenbeleid van WikiLeaks steunt. Welke partij pakt het op?

Foto: WikiLeaks’ Annoying Noise. Credits Twitpic Inc

Fethullah Gülen en de AK-partij volgens Stratfor

Op mijn stukje Interreligieusiteit met Fethullah Gülen reageerde Yesilkoy Press Agency met een verwijzing en de opmerking dat deze in de VS wonende Turkse prediker voor de CIA werkt. Vandaag werden door WikiLeaks GIF-files e-mails gepubliceerd die ingaan op de relatie tussen de aan Fethullah Gülen verbonden krant Zaman en Stratfor. De analyses van Strafor bevestigen de verbondenheid tussen AK-partij van premier Erdoğan en de Gülen-beweging. Die buiten Turkije een multireligieuze en binnen Turkije een islamistische agenda heeft. Deze conservatieve beweging waakt ervoor zelf in het nieuws te komen.

Uit de e-mails blijkt dat Stratfor een rapport heeft gepubliceerd waarin de Gülen beweging gewelddadig en islamistisch wordt genoemd. Woordvoerders van Zaman willen dat veranderd zien zonder met argumenten te komen. Stratfor bindt in om het contact met Zaman open te houden. Hier enkele onvertaalde passages:

Maart 2010
For the first part of my trip, Emre and I have been hanging out with hardcore Gulenists. We started at Zaman headquarters (Zaman is main Gulenist newspaper and media voice for AKP, Today’s Zaman is the English-language daily). We met with the Editor in Chief of Today’s Zaman and the head of Cihan news agency (which runs their major media outlets). Cihan is now the most powerful media outlet in Turkey. It used to be Hurriyet, dominated by the nationalists, but they’re under attack (will get to that later). They explicitly represented themselves as part of the ‘jamaah’, or the ‘movement’, as they like to call it. The way they represent their agenda is that this is about democratization in Turkey, human rights, world peace, etc. The guy was actually quoting Western liberal philosophers trying to show how much in common they have with them in respect for these democratic values, and this is what’s essential for Turkey’s candidacy in the EU. The irony, they claim, is that people think because they’re Islamist, they’re fundamentalist and not modern, whereas the authoritarians (in their view) ie. the military, are the ones who are seen in the West as modern. This is what frustrates them. So, by promoting this peace, love and democracy campaign, they say they are fighting for constitutional reform, business and political pluralism, civilian control over military, judicial reform, etc.
That there is no secret agenda. (my note — what Emre and I noticed is that in all our meetings with Gulenists, they recite almost the same lines verbatim. they’re very well rehearsed in selling this model. At the root of this, however, is power. The established elite, ie. the military, Istanbul business giants, etc. are being threatened by an Islamist political vehicle fueled by the Anatolian small-to-med business class.) Both of the sources talked about how they need to raise an Anatolian business class to undermine the Istanbul giants (they essentially articulated our own theory, which was cool.). 

We discussed the Ergenekon case a lot, which gave them plenty of opportunity to bash the military for being so irresponsible and disrespectful to the civilian government. What struck us most is how they claim they have allies within the military, people high up in rank, who are disaffected with the establishment and are WILLING to provide leaks to the Gulenist newspapers and intelligence services that support these coup allegations. We heard the exact same story the next day at a Gulenist organization that we visited. More likely this is an allusion to their successful penetration of the military (have sent more detailed insight on this previously)

We also discussed the Gulen schools that are spreading across the globe, expanding Turkish influence. Of course these are the schools with teh best resources, facilities. Students will learn how to speak Turkish, the national anthem, how to be the ‘right kind of Muslim’, etc. In essence, it buys them loyalty. We are still working on getting a complete database of Gulenist schools. They claim that have more than 2,000 in 200 countries so far.

The next day, Emre and I visited a major Gulenist organization that puts together these massive conferences all over the world to promote their agenda, raise funds, recruits, etc. Their office is in a very expensive part of Istanbul. They’ve got the best facilities, this beautiful theater system. In short, they’ve got money. Now you have to ask yourself, where is the money comingfrom? the head of the organization that met with us and propagandized us kept talking about all these peace love and harmony efforts to spread the Gulen ideas and democratize Turkey, spread Turkey’s influence, etc. But their funding comes mainly from co-opting the Anatolian business class. Again we heard about how they have allies within the military ‘brave’ enough to issue leaks on their coup plots.

September 2010:
Apart from this, Gulenists got over-concerned following our special report given their already tarnishing image in the US. We’ve been closely following AKP’s efforts to reverse this situation. However, we are an American company and we wrote in detail on how Gulen community works and their relationship to the AKP. They don’t have anything to say against the facts that we included, because we wrote the truth. But as Reva says, the mere fact that we wrote about them and how they work disturbed them intensely.

They won’t be happy unless we take their side. So, I don’t think that we need to work to make them happy. They are extremely skeptical to us because we are American, and I’m sure they wonder if there is an American plan in the works against Gulen and AKP and if we are a part of it. I think what we need to do is to convince them that there is no such a thing and we write what we know, without taking side by anyone. This could help us to maintain our relationships. Guidance would be much appreciated, especially given HDN republished our article.

Foto: Fethullah Gülen (l.) met Recep Tayyip Erdoğan

Stratfor: WikiLeaks en Anonymous werken samen

Op 24 december 2011 liet Anonymous weten dat het had de servers van het Texaanse Stratfor had gekraakt. Volgens Forbes is het slechts een denktank op het gebied van informatie en defensie die wereldwijd onderzoekt en rapporteert over ‘hot spots’ en voorvallen. Maar critici zien een hechte samenwerking tussen Stratfor, de Amerikaanse regering, informanten en allerlei geheime diensten zoals de Israëlische Mossad.

Vanaf 27 februari publiceert WikiLeaks de ‘Global Intelligence Files‘. Dat zijn 5,5 miljoen gehackte e-mails die door Anonymous werden gehackt. Ze dateren van juli 2004 tot december 2011. ‘Ze onthullen de werking van een bedrijf dat een uitgever van informatie lijkt, maar vertrouwelijke inlichtingen aan grote bedrijven biedt, zoals Bhopal Dow Chemical Co, Lockheed Martin, Northrop Grumman, Raytheon en overheidsinstellingen, waaronder de US Department of Homeland Security , de US Marines en de US Defense Intelligence Agency.’

WikiLeaks werkt voor het eerst met Anonymous samen als partner. Voor het doorspitten van de miljoenen e-mails zocht WikiLeaks samenwerking met meer dan 25 media-partners waaronder de Indiase krant The Hindu, de Italiaanse krant L’Espresso, het Amerikaanse nieuwsbureau McClatchy en de Duitse omroepen NDR/ARD.

Vanwege zijn dreigende uitwijzing naar Zweden heeft Julian Assange er belang bij dat de samenwerking tussen de Amerikaanse regering en informanten in de openbaarheid komt. Kritiek op Stratfor is dat het in een schemergebied werkt zonder regeringscontrole. Reden voor regeringen om Stratfor voor klusjes in de arm te nemen. Maar e-mails moeten dat ondubbelzinnig duidelijk maken, want anders zijn het loze beschuldigingen.

Zo probeert WikiLeaks de Zweedse Minister van Buitenlandse Zaken Carl Bildt af te tekenen als informant van de VS. De vandaag gelekte e-mail over Bildt overtuigt echter niet. Wachten is op e-mails die de samenwerking tussen de Zweedse en Amerikaanse regering aantonen. Voor Nederland wordt het interessant om te zien welke politici of journalisten op de loonlijst van Stratford staan en welke informatie ze hebben doorgespeeld.

Foto: Julian Assange met Guy Fawkes-masker, symbool van Anonymous. Londen, 15 oktober 2011