Bernie Sanders won de primary in Wyoming met 12% van Hillary Clinton. Hij kreeg 56% van de stemmen en Clinton 44%. Een duidelijke winst. Maar door de rol van de partijbobo’s die opereren als supergedelegeerden kreeg Clinton 11 kiesmannen en Sanders slechts 7. Dat is op zijn minst merkwaardig en oneerlijk tegenover de kiezers in Wyoming en feitelijk bedrog van de leiding van de Democratische Partij. Progressieve supporters van Sanders, maar ook objectieve beschouwers als Joe Scarborough van Morning Joe omschrijven die uitslag als ‘rigged’. Ofwel, vervalste verkiezingen. Maar eerder is het systeem oneerlijk dat tot deze onrechtvaardige uitslag leidt. Zowel de Republikein Scarborough als Sanders-supporter Jimmy Dore concluderen dat de verkiezingen bij de Republikeinen eerlijker verlopen dan bij de Democraten. Een goede les voor iedereen die verwijst naar het Amerikaanse electorale proces als toppunt van democratie. Dat denken alleen Amerikanen zelf. Het heeft elementen van bedrog in zich die niet goed zijn uit te leggen. Het lijkt er sterk op dat Clinton ondanks alles genomineerd moet worden. Zelfs als de Democratische kiezers daar anders over denken.
Weinig politici hebben me zo teleurgesteld als Barack Obama. In 2008 hoopte ik dat-ie president zou worden. Nu zie ik zijn verkiezing als een ramp. Zijn aarzelend optreden geeft hardliners meer ruimte dan ze onder zijn voorganger George W. Bush ooit kregen. Evenmin een president die de burgerrechten voorop zette.
Van Bush viel weinig te verwachten en daarom viel elke minder negatieve ontwikkeling mee. Maar Obama beperkt de vrijheden nog meer. Filmmaker en journalist John Pilger vat het samen: Obama de zwarte liberaal, het politiek correcte voorbeeld, de marketing droom is net zo goed een oorlogsstoker als George W. Bush. Zijn score tot nu toe is zes oorlogen. Nog nooit in de presidentiële geschiedenis van de VS heeft het Witte Huis zoveel klokkenluiders vervolgd (..). Grootste prestatie van Obama is dat-ie de anti-oorlogsbeweging en de liberale opinie in de VS tot samenwerking heeft verleid, en uiteindelijk tot zwijgen heeft gebracht.
Ook Daniel Ellsberg, de man die in 1971 de Pentagon Papers over Vietnam naar buiten bracht, heeft forse kritiek op Obama. Hij zegt op Obama te hebben gestemd met een ander idee van ‘change’ in gedachten. De verandering die Obama biedt is het tegendeel van wat-ie beloofde: minder transparantie en meer macht die hij naar zich toetrekt. En Republikeins presidentkandidaat Ron Paul zegt dat Obama met de National Defence Authorization Act for Fiscal Year 2012 (NDAA) te veel macht naar zich toetrekt in de terrorismebestrijding.
De partijpolitieke kritiek die Obama van de conservatieve Republikeinen krijgt is anders dan de kritiek die hij van Pilger of Ellsberg krijgt. Deze progressieven zijn immers natuurlijke bondgenoten die het vertrouwen in hem hebben opgezegd. Lakmoesproef is de behandeling van Bradley Manning die ervan wordt verdacht de bron van WikiLeaks te zijn. Maar Obama kan ongestoord de vrijheden terugdraaien omdat Manning weinig steun krijgt in progressief Amerika. Van conservatief Amerika heeft Manning nog minder te verachten. Alleen libertariër Ron Paul springt voor de vrijheid van meningsuiting, Manning, Assange of Ellsberg in de bres.
De teloorgang van een presidentschap doet pijn. Of Mitt Romney het beter zal doen dan Obama is de vraag. Maar als Romney ouderwetse waarden van de Oostkust weer weet te introduceren in het hart van de Amerikaanse politiek dan is dat winst. Samen met zijn terugbuigen naar het centrum van de politiek. De buitenstaander Barack Obama heeft te veel macht naar zich toe getrokken en nimmer weten te overtuigen. De aanval van Cenk Uygur van de progressieve internet talkshow The Young Turks geeft hem weinig hoop.
Update 11 februari: Vandaag werd bekend dat het conservatieve FOX Freedom Watch van Andrew Napolitano opdoekt. Volgens velen het enige informatieve programma van het netwerk. Napolitano zag de libertariër Paul als de ware conservatief en haalde hem steeds in zijn programma. Wat voor Paul enig tegenwicht gaf omdat-ie in de mainstream-media genegeerd wordt. De aandacht voor Paul wordt door critici als reden genoemd voor het besluit van FOX. Sociaal-conservatieven Gingrich en Santorum passen beter bij het profiel van FOX.
De clip uit het programma Freedom Watch uit februari 2010 van Judge Andrew Napolitano met Ron Paul is vervangen door een meer uitgebreide versie. Dat geeft inzicht in de wisselwerking tussen Paul en Napolitano en de macht van bedrijven waarmee de libertariërs overhoop liggen. Het onderstaande commentaar heeft betrekking op de uitspraken vanaf 6’50”. Mogelijk vindt Napolitano elders onderdak met Freedom Watch.
Republikeins presidentskandidaat Ron Paul blijft het consequent opnemen voor de vrijheid van meningsuiting van Julian Assange, Bradley Manning en Daniel Ellsberg. Als een Republikeinse George McGovern 30 jaar later. Hij ziet in een vrije samenleving de waarheid als belangrijk. Als die waarheid verraden wordt dan komen we in grote problemen. Dat doet volgens Paul op dit moment de regering Obama. De conservatieve Andrew Napolitano die de kandidatuur van Paul ondersteunt hoort het met gemengde gevoelens aan. Hij is ook tegen Obama, maar niet echt voor ‘liberals‘ als Ellsberg en Assange. Maar Andrew Napolitano valt Ron Paul niet af.
George Knight 