Lotfy Labib pleit voor een beetje naakt op televisie. Om vrouwen te beschermen

De Egyptische acteur Lotfy Labib pleit voor ‘een beetje naakt’ op televisie zodat Egyptische mannen die moeite hebben met het intomen van hun driften het niet meer nodig hebben om vrouwen seksueel te intimideren. Een kleine opening in de onderdrukking. Samen met talkhost Mozeed Fawzy halen de mannen herinneringen op aan de tijd van de minirok toen de agressie tegen Egyptische vrouwen niet groter, maar juist kleiner was dan nu. Dat weerspreekt de opvatting van de islamitische geestelijkheid die van mening is dat hoe meer vrouwen zich bedekken, hoe beter dat is voor het libido van de man. Labin en Fawzy vallen dat idee voorzichtig, maar frontaal aan. Wat ‘een beetje naakt’ precies betekent laat Labib wijselijk in het midden. De moraal: Egyptische mannen raken buiten zinnen in een puriteinse samenleving waarin ze hun driften dienen te onderdrukken.

Phil Donahue: gitzwart pessimisme over Amerikaanse democratie

Journalist Phil Donahue en gastheer Paul Jay praten over de Amerikaanse gevestigde media. Hoe functioneren ze en hoe beïnvloedt de macht van het bedrijfsleven de journalistiek? Welnu, daarover zijn ze pessimistisch. Journalistiek is ondergeschikt geworden aan bedrijfsbelang. Donahue vindt dat president Obama teleurstelt en de verwachtingen niet inlost. De 2 miljard dollar die de VS per dag aan defensie besteedt leidt onvermijdelijk tot oorlog. Want iets anders legitimeert nooit de besteding van zo’n enorm budget. Beide heren verschillen van mening over verandering. Hoe dan ook denken ze dat die niet vanuit het establishment zal komen dat zo gecorrumpeerd is -ook in de Democratische partij- maar van gewone mensen. Dit lijkt erg op denken tegen beter weten in om de hoop levend te houden. Ze weten als journalist dat het zo niet werkt. Hoe met media die de status quo en de oorlog promoten verandering tot stand kan komen is de vraag die onbeantwoord blijft.

Demonstraties in Tunesië voor de gelijkheid van man en vrouw

Gisterenavond gingen in Tunis vrouwen in twee demonstraties de straat op om te demonstreren voor gelijke rechten. Die dreigen in een nieuwe grondwet door toedoen van de islamitische partij Ennahda geschrapt te worden. De partij vormt een coalitie met twee centrum-linkse partijen. Vergeleken met islamitische partijen in omringende landen wordt Ennahda als gematigd gezien. Of die opstelling gemeend is of een tactiek om de macht te grijpen is de vraag. De Arabische Lente voelt koud aan en is akelig tot stilstand gekomen.

In autoritaire, maar min of meer seculiere staten als Tunesië, Syrië, Egypte  en Irak kenden minderheden, waaronder vrouwen jarenlang relatieve bescherming. Door verkiezingswinst in de diverse landen eisen islamitische partijen nu hun rechten op. Vaak vanuit de flanken opgejaagd door salafistische partijen die de sharia willen invoeren. Zodat een oude opvatting van pluriformiteit wordt ingewisseld voor een nieuwe. Met een wisseling van winnaars en verliezers, en een grotere rol voor de islam. Bij een strikte opvatting van de islam hebben vrouwen niks te winnen omdat hun per definitie een rol als tweederangsburger wacht.

Dat blijkt in Tunesië. Vrouwen protesteren tegen een grondwetsvoorstel dat op 1 augustus in een commissie aangenomen is dat stelt dat vrouwen ‘complementair‘ zijn aan de mannen: ‘L’Etat assure la protection des droits de la femme, de ses acquis, sous le principe de complémentarité avec l’homme au sein de la famille et en tant qu’associée de l’homme dans le développement de la patrie’. Dus, ‘De staat beschermt de rechten van vrouwen (..) krachtens het beginsel van complementariteit aan de man (..)‘. Ennahda vindt de verwijten overdreven en stelt dat in de preambule van de toekomstige grondwet gendergelijkheid wordt vermeld.

Mogelijk steekt Ennahda de teen in het water van het maatschappelijk debat. Daarom is het goed dat Tunesische vrouwen -en mannen- het niet pikken en demonstreren tegen een grondwetswijziging die de de vrouw degradeert tot complementair aan de man. Internationale mensenrechtenorganisaties en de EU kunnen de druk opvoeren. Want als in het relatief liberale Tunesië de rechten van vrouwen al zo geschonden worden, dan wacht de conservatieve islamnaties in de regio nog minder hoop op gelijkgerechtigheid van man en vrouw. Deze landen dienen te beseffen dat door vrouwen achter te stellen ze kiezen voor de achterlijkheid.

Foto: Tunesische vrouwen verwerpen elk idee van complementariteite aan de man en pleiten voor gelijkheid. Credits AFP