Kritiek op Drents Museum dat half miljoen euro van NAM in ontvangst neemt

Schermafbeelding van deel artikel ‘Drents Museum krijgt half miljoen euro van NAM voor verbouwing‘ op RTV Drenthe, 20 september 2022.

Een gift van 500.000 euro van de NAM voor het Drents Museum legt het accent op het ethisch handelen van musea. Hoe zuiver gedragen ze zich? Er is veel kritiek op het Drents Museum dat de gift in ontvangst neemt.

Musea hebben er doorgaans weinig moeite mee om de eigen goede naam naam of die van de museumsector in het algemeen voor geld te verkopen. Door het aannemen van sponsorgeld van controversiële gevers tegen wie veel maatschappelijke weerstand bestaat en waarvan betreffend museum op de hoogte is komen ze op een glijdende schaal terecht.

Nog steeds een schandvlek voor de Nederlandse museumsector is het Ammodo-pensioengeld dat havenarbeiders op slinkse wijze werd ontfutseld. Het werd omgekat tot een goede doelen-fonds. Een kleine 10 beeldbepalende Nederlandse musea zagen er geen moreel bezwaar in om in vol bewustzijn over deze misstand dit besmette geld aan te nemen. Kamerlid Pieter Omtzigt zei daarover: ‘De ontvangers moeten weten waar het geld vandaan komt en moeten overwegen het niet in ontvangst te nemen‘.

De gedragscode (2012) van het Instituut Fondsenwerving dat overigens weinig gezag afdwingt zegt in artikel 1.4.6: ‘Iedereen
 die
 organisaties
 of
 projecten 
in
 de 
sector
wil
 steunen, 
met
 respect
 voor
 de 
belangen van 
de
 organisatie
 en
van 
de
 consumenten,
 zal 
naar 
algemene 
fatsoensnormen 
en 
met

 respect
 voor
 hun
 wensen
 worden 
behandeld.
 Ter 
bescherming 
van 
de 
goede
 naam 
van 
de

 organisatie
 en
 van
 de 
sector 
in 
het
 algemeen 
worden 
bepaalde 
donateurs 
echter
 bij
 voorbaat

 geweerd 
als 
het 
risico 
bestaat
 dat 
de
 geloofwaardigheid 
van 
de 
organisatie 
in 
het 
geding 
kan

 komen.’

We kennen de NAM (Shell en ExxonMobil) dat niet alleen decennia lang het Groningse gas heeft geëxploiteerd, maar ook als een organisatie die moeilijk begon te doen over het vergoeden van schade aan huizen in Groningen ten gevolge van de bodemdaling door gaswinning. Dat was nadat de regering in 2018 bekendmaakte de gaskraan dicht te gaan draaien. De regering heeft de regie van het herstel, maar de NAM moet dokken.

Het is wellicht wat te simpel gedacht om te vragen of die 500.000 euro niet beter past bij Groningers die een beschadigd huis hebben ten gevolge van de gaswinning en nog steeds op het geld van de NAM wachten. Maar het geeft wel aan hoe gevoelig dit in Groningen ligt. NAM en Drents Museum gaan daar willens en wetens aan voorbij.

Directeur Harry Tupan van het Drents Museum zegt dat hij begrijpt dat de goede naam van het Drents Museum in gevaar kan komen door het aannemen van het sponsorgeld van de NAM. In een artikel van 20 september 2022 op RTV Drenthe reageert hij desgevraagd over de gift van 500.000 euro aan het Drents Museum.

Schermafbeelding van deel artikel ‘Drents Museum krijgt half miljoen euro van NAM voor verbouwing‘ op RTV Drenthe, 20 september 2022.

Tupan verschuilt zich achter een uitleg dat het ingewikkeld is. Dat is onzin. Er is niets ingewikkeld. Tupan presenteert het als ingewikkeld zodat hij zich daar achter kan verschuilen. Er is algemeen beleid over sponsoring en fondsenwerving om dit geld niet in ontvangst te nemen. Voor iemand met een zuiver geweten is het niet ingewikkeld, maar simpel. Van de NAM die in het Noorden nog zoveel schade aan huizen heeft te vergoeden neem je geen sponsorgeld in ontvangst. Tupan brengt de geloofwaardigheid van het Drents Museum in gevaar.

In een opinie-artikel van 26 september 2022 in het Dagblad van het Noorden ziet klimaatwetenschapper Leo van Kampenhout van Extinction Rebellion Drenthe de beslissing van Tupan en het Drents Museum als ‘een moreel verkeerde beslissing’. Hij beredeneert het vanuit de klimaatcrisis. Hij schrijft: ‘Kortom, het Drents Museum maakt moreel gezien de verkeerde beslissing door de NAM te blijven greenwashen.’

Schermafbeelding van deel opinie-artikel ‘En weer neemt Drents Museum geld aan van de NAM. Een moreel verkeerde beslissing‘ in het DvhN, 26 september 2022.

Advertentie

Trump zegt staatsbezoek aan Denemarken af omdat het Groenland niet wil verkopen. Toch is nadenken over een nieuwe status zinvol

President Donald Trump heeft een gepland staatsbezoek aan Denemarken afgezegd omdat dit land niet wil ingaan op zijn suggestie om Groenland te verkopen. Trump zou Denemarken op uitnodiging van koningin Margrethe II op 2 september 2019 bezoeken. Aanvankelijk werd gedacht dat het om een grap ging, maar bij nader inzien meende Trump het serieus. De Deense premier Mette Frederiksen omschreef Trumps suggestie als ‘absurd’. Trump toont geen respect voor Denemarken en Groenland, dat een autonome status heeft binnen het Deense Koninkrijk. Groenland maakt in tegenstelling tot Denemarken geen deel uit van de EU.

Onbegrijpelijk is Trumps idee niet omdat Groenland geologisch deel van Noord-Amerika uitmaakt. Aansluiting bij het aangrenzende Canada zou om staatkundige en culturele redenen echter logischer zijn. Daarnaast is het vreemd dat als Trump het werkelijk serieus meent hij dit niet beter voorbereidt en achter de schermen in gesprekken met Denemarken, Canada, Groenland en de hoge vertegenwoordiger voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid van de EU bespreekt voordat hij er de openbaarheid mee opzoekt. Nu gooit Trump zijn eigen glazen en die van zijn opvolger in doordat hij zijn huiswerk niet heeft gedaan en voor zijn beurt spreekt.

Door de klimaatopwarming en de arctische expansie en ontginning die samengaat met toenemende economische en militaire ontwikkelingen is het denkbaar dat Groenland op termijn een andere status krijgt. Juist om het te beschermen tegen indringers. Want dit gebied komt geleidelijk aan het front van de strijd tussen staten te liggen. Met de Russische Federatie en China die om economische redenen belang hebben bij een noordelijke doorgang van Europa naar Oost-China en de ontginning van gasvoorraden in het poolgebied.

Wat rest is hoon jegens Trump die zich laat kennen als kortzichtig en heetgebakerd. Als iemand die de 24-uurs nieuwscyclus blijft overstelpen met losse flodders, proefballonnen en illusies die de bedoeling hebben dat ze elkaar in de snelle opvolging verdringen en daardoor onvoldoende op waarde geschat kunnen worden.

Trumps idee dat men als in de hoogtijdagen van het kolonialisme en het 19de eeuwse nationalisme landen en inwoners van die landen kan kopen is achterhaald. Daarmee maakt Trump een slechte beurt. Ik gaf deze reactie op een Amerikaanse site: Let Canada and Scandanavia together buy New England and the Northern States at the Canadian border. Let The Netherlands buy back New York (and calling it New Amsterdam again). Let France buy back Louisiana and the heartland. Let Mexico buy back Texas and California. Let Japan buy Hawaii. Let the UK buy the Southern States. Let the Russian Federation buy back Alaska. What rests can be bought back by the native Americans from which the land was stolen by the so called borderline adventurers. If Trump is lucky he can repatriate to the land of his ancestors: Germany, to spend his old age. Or the land of his mother: Scotland. But if he prefers Greenland, that is OK (although probably not for the natives).

A in Wonderland in Exbunker Utrecht met installatie over aardbeving Groningen

Alice in Wonderland, of ‘A in Wonderland‘ is een Gronings kunstenaarscollectief met Hinnie Steenbruggen, Paula Biemans, Peter Schudde en Manja Kindt. Ze realiseren projecten in de openbare ruimte. Hun kunst zoekt een antwoord op actuele thema’s. Het kan niemand ontgaan zijn dat dat voor Groningen de aardbevingen zijn. Die hangen als een zwaard van Damocles boven de Groningers die in het aardbevingsgebied wonen. Wanneer valt de grote klap? Een kwestie van tijd. In de installatie ‘Magnitude’ nu op toernee en te zien bij Exbunker in het Utrechtse Wilhelminapark wordt dat verbeeld door ijsblokken die aan touwen aan het plafond hangen. Wanneer smelt het ijs, wanneer vallen de blokken uit de touwen? Met de snoekbaars, baksteen of haas die zijn ingevroren. Kunst die ergens over gaat zonder gemakzuchtig ergens bij aan te schurken. Zo kan het ook.

De installatie is nog te zien op zaterdag 23 en zondag 24 januari van 13:00 tot 18:00 uur. Zie ook: FB-pagina A in Wonderland.

Foto: Eigen foto van deel installatie ‘Magnitude’ van A in Wonderland in Exbunker te Utrecht, 17 januari 2016.

Over krimpregio’s en leegstaande kerken. Minister van Krimp?

Wat moet er met de kerken in Groningen gebeuren? Leegstand neemt toe door ontkerkelijking en ontvolking, het onderhoud wordt duurder en dan is er nog de schade als gevolg van de aardbevingen door gaswinning. Door het kabinet tot 1 juli op een lager pitje gezet. Om het karakter van de dorpen te behouden is het vanzelfsprekend dat overheid en NAM de schade herstellen. Maar wat moet er vervolgens met de kerken gebeuren? Want hun oorspronkelijk functie komt niet meer terug. In elk geval niet in dezelfde mate.

D66-leider Alexander Pechtold pleitte vandaag in Gelderland voor een minister van Krimp, aldus Omroep Gelderland. Zo’n programmaminister kan inwonend bij een minister van Ruimtelijke Ordening door focussen, bundelen en coördineren aan de slag met problemen die de dalende bevolking in krimpregio’s zoals de Achterhoek, Zeeuws-Vlaanderen, Oost-, en Noord-West-Groningen en Zuid-Limburg met zich meebrengt. Krimp tast de leefbaarheid in deze regio’s aan. Dus inclusief de aanpak van leegstaande kerken, verdwijnende winkels of scholen. In analogie met het grote steden beleid dat vanaf 1998 werd beheerd door een minister zonder portefeuille. Pechtold meent dat het platteland meer is dan landbouw. Door de electorale aanval te openen op het CDA geeft hij aan dat D66 zich buiten de Randstad sterk genoeg voelt om zich er te profileren.

Grap Openluchtmuseum zorgt voor verwarring. Met correctie

Het is bijna 1 april. De feiten blijken niet uit het verslag. Het Openluchtmuseum zou een boerenhoeve uit de gemeente Loppersum nagebouwd hebben met een trillende vloer en geluidseffecten. Om de vier minuten zou de vloer angstaanjagend bewegen. Een kille wind waait door de hoeve waarvan het dak is ingestort. Wat je noemt ‘een originele topattractie’. (Sociale) media namen het bericht vandaag over. Het zou niet serieus zijn, maar een 1 april grap van het Openluchtmuseum. Niet dus. De Groningers in het aardbevingsgebied vonden de grap smakeloos. Wat dus geen grap was, maar ook weer wel een beetje. Want iemand had het bericht verzonnen en het Openluchtmuseum in de schoenen geschoven. Zoals de woordvoerder uitlegt. Wat weer de vraag oproept of ze met de rectificatie geen mensen op het spoor van de grap zet. Wat dus geen grap is. Of juist wel? Schokkend nieuws was het in elk geval niet. Verwarring alom. Over de werking van de journalistiek.

VS leveren Sánchez de Lozada niet uit aan Bolivia

President Obama en zijn Democratische regering verlenen de Boliviaanse Gonzalo Sánchez de Lozada op diens verzoek asiel in de VS. De Amerikanen weigeren de voormalige pro-Amerikaanse president uit te leveren aan Bolivia dat om z’n uitlevering vraagt. Sánchez de Lozada wordt ervan verdacht vanwege de gaswinning in 2003 regeringstroepen op indianen van de Aymara minderheid te hebben laten schieten. Er vielen in dat jaar tientallen doden. Bolivia wil Sánchez de Lozada in La Paz terecht laten staan. Hij woont sinds 2003 in de VS en onttrekt zich met medewerking van de opeenvolgende Amerikaanse regeringen aan elke rechtsgang.

Glenn Greenwald wijst in zijn column voor the Guardian op ongerijmdheden. De regering Obama weigert op formele gronden de uitlevering van Sánchez de Lozada aan Bolivia. Zodat niet onderzocht kan worden wat zijn betrokkenheid bij de schietpartijen in 2003 is. Geen bijzonder nieuws dat Amerikanen hun bondgenoten beschermen. Greenwald wijst ook op de betrokkenheid van incrowd Democraten als James Carville, Stan Greenberg en Bob Shrum die de onpopulaire president in de campagne van 2002 hielpen. Hun betrokkenheid bij de weigering om Sánchez de Lozada uit te leveren aan Bolivia is onzeker, maar wijst in ieder geval op informele contacten binnen de Democratische partij die van invloed kunnen zijn geweest op de asielaanvraag.

De parallell tussen deze zaak en de beslissing van Ecuador om Julian Assange asiel te verlenen dringt zich op. Assange vreest via Zweden aan de VS uitgeleverd te worden en daar geen eerlijk proces te krijgen. Sánchez de Lozada vreest hetzelfde in Bolivia. Stemmen in de westerse politiek en media die verontwaardigd waren over het besluit van de Ecuadoriaanse president Rafael Correa zwijgen nu president Barack Obama hetzelfde doet. Media laten zich corrumperen. Vraag is wie de rechtsstaat meer geweld aandoet: Ecuador of de VS. Verschil is dat Ecuador het asiel voor Assange intrekt als Zweden een eerlijk proces garandeert zonder uitlevering aan de VS, terwijl de VS Gonzalo Sánchez de Lozada op geen enkele wijze voor de rechter willen laten verschijnen.