Vrijheid van meningsuiting waaraan beperkingen worden gesteld is geen vrijheid van meningsuiting meer. Salman Rushdie legde dat enkele maanden geleden uit. Zes leden van de Amerikaanse PEN club hebben echter niet begrepen wat vrijheid van meningsuiting is. Het gaat om de schrijvers Peter Carey, Michael Ondaatje, Francine Prose, Teju Cole, Rachel Kushner en Taiye Selasi. De New York Times meldt dat ze protesteren tegen de beslissing van de PEN club om de jaarlijkse Freedom of Expression Courage award aan Charlie Hebdo te geven en dat ze het gala waar de award wordt uitgereikt niet zullen bijwonen. Eerder dit jaar werden 12 redactieleden van het Franse satirische tijdschrift bij een moordaanslag door twee islamisten vermoord.
Kushner verwijt Charlie Hebdo ‘culturele intolerantie‘ en ‘een soort van gedwongen seculier standpunt’. Deze schrijvers hebben er niets van begrepen. Komt dat door hun Amerikaanse blik op de wereld? Ze kennen Charlie Hebdo niet dat alles en iedereen op de korrel neemt en reduceren het tot een tijdschrift dat moslims denigrerend zou afbeelden. Ze begrijpen evenmin wat meningsuiting echt inhoudt. Best triest, die Peter Carey, Michael Ondaatje, Francine Prose, Teju Cole, Rachel Kushner en Taiye Selasi die menen op te komen voor tolerantie, maar feitelijk het omgekeerde doen. En wat is in hemelsnaam een ‘gedwongen seculier standpunt‘?
George Knight 