Parlement moet Opstelten aanpakken vanwege zaak-Demmink

Update 13 september 2014: Zes voormalige gevangenisdirecteuren hebben gisteren in de kwestie Demmink aangifte gedaan tegen minister Opstelten wegens een ambtsmisdrijf, aldus het AD. Hij zou nalatig hebben gehandeld inzake de beschuldigingen over pedofilie aan het adres van zijn voormalige hoogste ambtenaar Joris Demmink. Opstelten liep op de feiten vooruit door in april 2014 te verklaren: ‘Het was niks, het is niks en het zal niks worden.’ Volgens de ondertekenaars van de aangifte frustreerde de minister hiermee de zaak ‘intentioneel’. Opstelten kreeg al eerder kritiek. Hij antwoordde op kamervragen dat een diepgaand onderzoek naar Demmink verricht was, terwijl later bleek dat dat om niet meer dan een verkennend onderzoek ging. 

CDA-kamerlid Pieter Omtzigt volgt de zaak-Demmink kritisch. Vandaag schreef-ie bovenstaande tweet naar aanleiding van de verklaringen van ex-rechercheur Emile Broersma in een getuigenverhoor voor de Utrechtse rechter-commissaris over het zogenaamde Rolodex-onderzoek. Voor de zoveelste keer blijkt dat minister Ivo Opstelten het niet zo nauw neemt met de feiten. Naar aanleiding van kamervragen van Omtzigt en z’n collega Peter Oskam moest Opstelten samen met minister Timmermans op 27 november 2012 toegeven dat er nooit een ‘diepgaand onderzoek‘ naar Joris Demmink was verricht. Slechts een ‘oriënterend feitenonderzoek‘.

Dat was een eerste doorbraak, want de verdedigingslinie van Opstelten tot die tijd was dat er door diverse ministers en het Openbaar Ministerie onderzoek was verricht en geen bewijs naar voren was gekomen voor beschuldigingen tegen Demmink. Maar als er nooit diep is gezocht met bijzondere opsporingsbevoegdheden is de kans groot dat er niks gevonden wordt. En betekent zo’n onderzoek weinig en zegt het niets over de waarheidsvinding. Zodat het er nog geen uitsluitsel over geeft of Demmink strafbare feiten heeft begaan. 

Een tweede doorbraak in deze zaak is dat er in de getuigenverhoren voor de Utrechtse rechtbank verklaringen opduiken van onder meer voormalig hoofdofficier van Justitie Hans Vrakking, ex-agent Leen de Koter en nu dan Emile Broersma dat Demmink wel degelijk is voorgekomen in het Rolodex-onderzoek. Minister Opstelten ontkent Demminks betrokkenheid, maar gaat niet echt in op de zaak. Hij ‘staat achter zijn eigen verklaring’ of ‘het OM heeft hem laten weten dat Demmink op geen enkele wijze in dit onderzoek naar voren is gekomen’. Met deze cirkelredeneringen verwijst Opstelten als een regent naar zichzelf en schermt de zaak-Demmink af.

Het ontwijkend gedrag van Opstelten is een schande voor elk parlement dat zichzelf serieus neemt. Uit zelfrespect moet het duidelijkheid eisen van Opstelten en niet langer genoegen nemen met zijn ontwijkende antwoorden. En het negeren van spijkerharde feiten van kroongetuigen die met informatie komen die nieuw licht werpt op de zaak. Niet pedofilie, obstructie van de rechtsgang of klassenjustitie zijn hier aan de orde, maar de werking van de parlementaire democratie. Als minister Opstelten blijft toedekken en vertragen dan wordt het tijd dat een ander bewindspersoon op Justitie dit dossier overneemt. Om eindelijk vaart te zetten.

Foto: Tweet van Pieter Omtzigt, 15 april 2014.

Wat voor onderzoek komt er naar Demmink: toe- of ontdekken?

De affaire-Demmink gaat maar niet liggen. Een kwestie van vertraging, misleiding en ontkenning. Centraal staat Joris Demmink de tot 1 november 2012 hoogste ambtenaar van het ministerie van Justitie. Hij wordt al jarenlang in verband gebracht met het seksueel misbruik van minderjarigen. Maar ook met machtsmisbruik, obstructie van de rechtsgang, intimidatie van de media en chantage van hooggeplaatsen. Omdat er nooit een diepgaand onderzoek is verricht naar de beschuldigingen bestaat er al jaren een patstelling. Met als gevolg onzekerheid over wat Demmink precies aangewreven kan worden. Dit is een ongewenste situatie die de opeenvolgende ministers van Justitie door een aanwijzing om deze zaak te onderzoeken hadden kunnen voorkomen. Ze deden dat niet en hebben de schijn gewekt Demmink in bescherming te hebben genomen.

Vandaag meldt het AD dat het OM een onderzoek is gestart naar Demmink. Vraag is of het deze keer eindelijk om een diepgaand onderzoek gaat dat probeert alle feiten boven water te krijgen. Aanleiding is een brief van het Turkse OM waarin staat dat ‘Demmink op 20 juli 1996 Turkije is ingereisd’. Een onbetekend feit ware het niet dat Demmink en z’n advocaat altijd hebben ontkend dat Demmink in de jaren ’90  in Turkije was. Waar-ie minderjarigen misbruikt zou hebben. De Rijksrecherche heeft afgelopen jaar een oriënterend feitenonderzoek naar de reisbewegingen van Demmink in Turkije gehouden. Dat kwalificeerde minister Opstelten als gedegen onderzoek. Hiermee introduceerde hij een onderzoekscategorie tussen oriënterend en diepgaand. Wat gedegen betekent is onduidelijk. Hoe dan ook is er nooit een diepgaand onderzoek verricht.

Gezien de voorgeschiedenis is het de vraag of er vertrouwen valt te ontlenen aan de nieuwste ontwikkelingen. Is de tijd rijp voor een onderzoek dat ontdekt, en niet toedekt? Henk Rijkers van het KN weet het deze keer zeker. Hij noemt de instelling van een onderzoek door het OM een doorbraak in de affaire-Demmink. Maar dat valt nog maar te bezien. Vraag is of het gezien de betrokkenheid van allerlei ministers, hooggeplaatsten en politieke partijen al tijd is voor een niet-gestuurd, onafhankelijk onderzoek. Dus zolang betrokkenen als Ivo Opstelten en Piet Hein Donner nog hoge posities in het openbaar bestuur bezetten. Mogelijk moeten we nog enige jaren wachten op de echte waarheid over Demmink. Hoewel sommigen het antwoord al weten.

Foto: Joris Demmink. Credits: NRC/Maarten Hartman.

Zie hier voor alle stukken van dit blog over Joris Demmink.

Hartong bedreigd met arrestatie vanwege Demmink? Duidelijkheid gevraagd

Lucas Hartong is Europarlementariër voor de PVV. Volgens het Katholiek Nieuwsblad is-ie belijdend christen. Zijn cv  zegt dat Hartong opgeleid is als journalist en theoloog. Mede naar aanleiding van berichtgeving in het AD in oktober 2012 stelde Hartong in het Europarlement vragen over Joris Demmink. Hij vroeg om ‘een diepgaand en onafhankelijk onderzoek inzake de heer Demmink‘. Volgens het Katholiek Nieuwsblad ontdekte Hartong ‘dat het onderzoek in Turkije (..) was blijven hangen op de misleidende bewering van de Nederlandse overheid dat Demmink niet in Turkije was ten tijde van de vermeende misdaden. De waarheid is echter dat de gegevens daarvan niet beschikbaar zijn’. Hartong kreeg binnen de wettelijke termijn geen antwoord op z’n vragen, maar in februari 2013 ontving-ie een uitnodiging voor een bijeenkomst van de Raad voor Ministers.

Het Katholiek Nieuwsblad vervolgt: ‘Bij zijn aankomst daar, werd hij gedreigd met arrestatie en vervolgens buiten gezet. Afgelopen week ontving Hartong een in vreemde bewoordingen gesteld antwoord op zijn vragen, dat echter geen enkele reisinformatie over Joris Demmink bevatte.’ Een opvallende mededeling. Hoe kan een Europarlementariër uitgenodigd worden voor een bijeenkomst van de Raad van Ministers om vervolgens bedreigd te worden met arrestatie? Waaruit bestond de dreiging? Welke personen of welke instanties bedreigden Hartong met arrestatie? Wat is de logica om een Europarlementariër uit te nodigen en te arresteren? Wat zijn de bewijzen? Waar zijn de getuigen die dit verhaal bevestigen en het in de publiciteit brengen? Want een dreigende arrestatie van een Europarlementariër moet toch goed zijn voor de voorpagina?

Hartong bracht dit bericht niet zelf in de publiciteit. Op 25 april praatte hij volgens een tweet met studenten van de Georgetown University in Washington. Ze publiceerden dit nieuws dat door persbureau’s opgepakt werd. Het zegt over Hartongs bezoek aan de Raad van Ministers: ‘However, upon his arrival at the meeting, he was summarily threatened by arrest and escorted out. Last week, Mr. Hartong received an oddly worded response to his questions that failed to provide any travel information about Mr. Demmink and Turkey.’

Een Europarlementariër wordt ‘zonder omhaal bedreigd met arrestatie’ en brengt dat vervolgens ruim twee maanden later in de publiciteit via een Amerikaanse studentenvereniging. Directe aanleiding hiervoor is dat Hartong vorige week een nietszeggend antwoord ontving over zijn vragen betreffende Demmink in Turkije. Hoe geloofwaardig is dat alles? Wordt Hartong geïntimideerd en durft-ie niet te spreken? Maar waarom brengt-ie zijn bijna arrestatie dan toch naar buiten? Dit feitenrelaas roept alleen maar vragen op. Vooral de vraag waarom Hartong zo halfslachtig en indirect reageert op een bedreiging in een Europese instelling. Het is van tweeën één: Of Hartong doet in de media uitgebreid verslag van zijn dreigende arrestatie of hij zwijgt.

Foto: Lucas Hartong.

Van der Plas stuurt Helsinki Comité open brief over Demmink

Er komt geen eind aan de zaak Demmink. Deze tot voor kort hoogste ambtenaar van Justitie die in verband wordt gebracht met pedofilie en obstructie van de rechtsgang. Maar het kan altijd absurder. Vele landen zoals Nederland hebben een ngo Helsinki Comité voor Mensenrechten dat weer is aangesloten bij de Internationale Helsinki Federatie van Mensenrechten in Wenen. Op 4 oktober 2012 hield de U.S. Helsinki Commission een briefing over ‘Child Sex Trafficking’. Onderwerp van gesprek: Joris Demmink. Wat blijkt? Op 24 oktober 2012 is Demmink benoemd als lid van het Nederlandse Helsinki Comité. Op z’n minst een opmerkelijk benoeming voor iemand die publicitair onder vuur ligt vanwege schending van de mensenrechten. Hiermee lijkt het establishment met een stiff upper lip te zeggen dat het leven doorgaat en het zich nergens iets van aantrekt. Ook als de bommen vallen. Advocaat en mensenrechtenactivist Adèle van der Plas reageert in een open brief:

Aan de heren I.M. de Jong en H. Hummel

Voorzitter en Directeur van het Nederlands Helsinki Comité

(..) Amsterdam, 11 februari 2013

Ref. : Netherlands Helsinki Committee

Benoeming Joris Demmink

Mijne heren,

Ik schrijf u in de hoedanigheid van advocaat van vier slachtoffers van ernstige mensenrechtenschendingen in Nederland danwel  Turkije, gepleegd door een hoge Nederlandse justitieambtenaar.

Op 4 oktober jl. is door drie Nederlanders waaronder ikzelf, tegenover uw zusterorganisatie de U.S. Helsinki Commission  in Washington  kond gedaan van deze schendingen en de gebleken onmogelijkheid daartegen in Nederland adequaat te kunnen optreden. Centraal in de aanklacht staat de rol van de toenmalig secretaris-generaal van justitie Joris Demmink.  Voor een verslag van de hoorzitting van die datum verwijs ik u naar de website van de U.S. Helsinki Commission:  Zie hier en hier.

De slachtoffers van Demmink en van de anderen die al of niet in zijn opdracht hebben gehandeld, zijn twee Turkse jongemannen, die verklaren op 11 respectievelijk 14 jarige leeftijd door Demmink seksueel te zijn misbruikt en verkracht. Op 24 oktober 2012 zijn door beide jongemannen klaagschriften ex artikel 12 Wetboek van Strafvordering  ingediend bij het Gerechtshof te Den Haag wegens de weigering van het Openbaar Ministerie de kwestie daadwerkelijk te onderzoeken.  De betreffende klaagschriften kunt u downloaden via de website van de Bakker Schut Stichting.   Mocht u behoefte hebben aan inzage in de documenten die als bijlage zijn gevoegd bij de klaagschriften, ben ik bereid u deze ter hand te stellen.

Na indiening van deze klaagschriften en de internationale publiciteit die daarmee gepaard ging, zijn de jongemannen en de Turkse journalist Kazmali die over hun ervaringen had gepubliceerd ernstig bedreigd en fysiek mishandeld. De NVJ heeft hiertegen nog recentelijk geprotesteerd. Voor verdere informatie hierover verwijs ik u wederom naar de website van de Bakker Schut Stichting: http://www.bs-foundation.nl/turkse-slachtoffers-bedreigd-na-verzoek-demmink-te-vervolgen en http://www.bs-foundation.nl/nvj-in-actie-turkse-journalist-kazmali-bedreigd/.

Een derde slachtoffer van Demmink is de Nederlander B. die op 4 oktober 2012 aan uw zusterorganisatie in Washington over zijn ervaringen als jongensprostituee in een Amsterdams bordeel heeft verteld. Ik verwijs u naar het verslag van deze briefing op 4 oktober jl. op de website van de U.S. Helsinki Commission. Het verhaal van B. is ook opgetekend in de documentaire ‘Dutch Injustice, When Child Traffickers Rule a Nation:http://www.arrestdemmink.com/ 

Een vierde slachtoffer van Joris Demmink is de Koerdische activist en zakenman Huseyin Baybasin, die op 31 augustus 2011 officieel aangifte heeft gedaan tegen Joris Demmink wegens onrechtmatige bemoeienis met een vals opgezette strafzaak tegen hem. Ook deze aangifte kunt udownloaden via de website van de Bakker Schut Stichting.  Nu ook deze aangifte zonder enig onderzoek door het openbaar ministerie van tafel is geschoven, zal ook namens Baybasin een artikel 12 Sv. procedure tegen Demmink worden geïnitieerd, tegelijkertijd met een onrechtmatige daad actie wegens de schade die de onrechtmatige bemoeienis van Demmink met de strafzaak en detentiesituatie van Baybasin heeft veroorzaakt. In de door Baybasin aangespannen procedure tot revisie van zijn veroordeling wordt momenteel onderzoek verricht door de advocaat-generaal bij de Hoge Raad naar de ernstige misstanden en corruptie die tot de (fake)veroordeling van Baybasin hebben geleid. Voor het betreffende verzoek tot herziening van 18 april 2011 kunt u kennis nemen via wederom de website van de Bakker Schut Stichting.  Mocht uw comité geïnteresseerd zijn in één van de bij dat verzoek geproduceerde bijlagen dan ben ik bereid u ook daarin inzage te geven.

Mijn vraag aan uw comité is wat uw beweegredenen zijn geweest om de heer Demmink op 24 oktober 2012 als lid van uw comité te benoemen, terwijl op dat moment al deze feiten en nog vele andere over Joris Demmink genoegzaam publiek bekend waren gemaakt.  Met de benoeming van deze door meerdere slachtoffers van corruptie, wederrechtelijke vrijheidsberoving en verkrachting van minderjarigen beschuldigde ex-overheidsambtenaar, geeft u in feite een signaal af, lak te hebben aan de idealen waarvoor u zegt te staan. Het kan toch niet zo zijn dat uw drijfveer in deze puur en alleen is geweest dat uw comité wordt gesponsord door het Ministerie van Buitenlandse Zaken en  het Ministerie van Justitie en naar ik heb begrepen de afdeling Dienst Justitiële Inrichtingen van dit ministerie? In dat geval draagt uw comité ten onrechte (nog) de naam Helsinki Comité en ‘non-governmental organization’. Voor het dragen van deze naam is toch een minimale onafhankelijkheid van de Staat vereist alsmede een minimale respectering van de idealen –bescherming van mensenrechten waaronder die van kinderen – waarvoor men zich zegt in te zetten.

Deze brief  zal worden gepubliceerd op de website van de Bakker Schut Stichting, een stichting die haar research overigens verricht zonder enige subsidie van buitenaf.

Gaarne van u vernemend,

Hoogachtend, A.G. van der Plas

Foto: Greensboro mensenrechten demonstratie, 1960. ‘In early February 1960, people demonstrate to oppose racial segregation outside the Kress department store in Greensboro, NC. Some hold signs reading “WANTED: EQUAL RIGHTS” and “ELIMINATE THE DOUBLE STANDARD.” The protest began as a sit-in at the nearby Woolworth lunch counter, when four African-American students from A&T College sat in seats designated for whites.‘

Opnieuw: CDA stelt kamervragen over Demmink. En de doofpot

Op 10 januari zonden de CDA-kamerleden Pieter Omtzigt en Peter Oskam vragen in over Joris Demmink. Ze werden die dag gepubliceerd. Ik besteedde er aandacht aan in het stukje ‘CDA stelt opnieuw kamervragen over Demmink. En de doofpot‘. Maar wie nu zoekt op 10 januari ziet dat de vragen ontbreken bij de ‘Officiële bekendmakingen‘. De HTML-link naar de vragen is dood: “https://zoek.officielebekendmakingen.nl/kv-tk-2013Z00250.html“. De vragen zijn op of na 10 januari weer uit de Officiële bekendmakingen verwijderd. De reden hiervoor is onduidelijk. Gezien de voorgeschiedenis roept het de vraag op wat hier aan de hand is.

Vandaag hebben Omtzigt en Oskam de vragen opnieuw ingezonden. Hun toevoeging zegt: ‘ingezonden 10 januari 2013‘. Zoals gewoonlijk worden ze gesteld aan de ministers Opstelten van Veiligheid en Justitie en Timmermans van Buitenlandse Zaken. Juist omdat vanuit de VS de maatschappelijke druk van onder meer het Rebecca Project en de politieke druk door Republikeinse congresleden als Chris Smith toeneemt is het zaak voor de regering Rutte-Asscher om elk idee van obstructie van zowel de rechtsgang als het politieke proces weg te nemen. Kamervragen die pas na 15 dagen definitief geplaatst zijn voeden de complottheorieën. Het roept de vraag op wat er aan de hand is. Da’s een slechte zaak voor het aanzien van de Nederlandse politiek.

Een gewenst vervolg zou zijn om de bewindslieden uit het kabinet die het meest neutraal tegenover de zaak-Demmink staan dit als een soort projectministers verder te laten behandelen. Te denken valt aan vice-premier Lodewijk Asscher, minister van Buitenlandse Zaken Frans Timmermans en voor de inbreng van de VVD minister van Defensie Jeanine Hennis-Plasschaert. Om elke schijn van belangenverstrengeling te voorkomen is het gewenst dat premier Mark Rutte en minister van Veiligheid en Justitie Ivo Opstelten op afstand worden gezet. Er dient snel een halt toegeroepen te worden aan het verder beschadigen vanuit het buitenland en de sociale media van het imago van Nederland. Dat vraagt niet om afwachten en ontkennen, maar om pro-actief handelen. Het wordt tijd om de zaak-Demmink te onderzoeken en de aandacht te geven die het verdient.

Foto: Minister van Buitenlandse Zaken Frans Timmermans, minister Jeanine Hennis-Plasschaert van Defensie en PvdA-Kamerlid Angelien Eijsink voorafgaand aan het overleg over Mali. Januari 2013. Credits © anp.

CDA stelt opnieuw kamervragen over Demmink. En de doofpot

Het vervolgverhaal Joris Demmink kent weer een nieuw hoofdstuk. CDA-ers Pieter Omtzigt en Peter Oskam stelden vandaag kamervragen aan de ministers Ivo Opstelten van Veiligheid en Justitie en Frans Timmermans van Buitenlandse Zaken. Beide kamerleden rapen en bundelen het oude nieuws van de afgelopen maand.

Aanleiding zijn de resolutie 838 van het Amerikaanse congreslid uit New Jersey Chris Smith die vol symboliek zijn minister van Buitenlandse Zaken oproept om vanwege de in zijn ogen slappe aanpak door Nederland van de affaire-Demmink de zetel van het Internationaal Hof van Justitie uit Nederland te verplaatsen. En in Turkije worden twee slachtoffers die Demmink bij het Gerechtshof in Den Haag hebben aangeklaagd door bedreiging en mishandeling geïntimideerd zich terug te trekken. Zodat van een ongestoorde rechtsgang geen sprake is.

Omtzigt en Oskam vragen onder meer om een reactie van beide ministers op zo’n 20 afzonderlijke punten in resolutie 838 die onder meer gaan over het verblijf tussen 1995 en 2000 van Demmink in Turkije. Eerder ontkende Opstelten dat, zodat opmerkelijk is dat dit opnieuw wordt gevraagd. De ministers zijn namelijk aan eerdere antwoorden gebonden. Uit de beantwoording van eerdere kamervragen van Omtzigt en Oskam door Timmermans en Opstelten bleek dat het ‘diepgaand onderzoek‘ naar Demmink nooit meer is geweest dan een ‘oriënterend feitenonderzoek‘.  Bij die constatering is het sinds november 2012 gebleven. Omtzigt en Oskam doen nu een nieuwe poging om met name minister Timmermans tot concrete antwoorden te verleiden.

Foto: Paleis van Justitie, Den Bosch.

Zorgen om NOS-berichtgeving over Demmink

De werking van de Nederlandse media is af te lezen aan een artikel over de zaak-Demmink op NOS.nl. Het verschuilt zich achter de journalistieke code van hoor en wederhoor. In de algemene berichtgeving laat het een mening doorsijpelen die het suggereert niet te geven. Want hoe anders kan de slotzin ‘De Amerikaanse ambassade in Den Haag heeft de conclusies van de Nederlandse justitie altijd onderschreven‘ gelezen worden dan een relativering van de kritiek op een ontbrekend diepgaand onderzoek naar Demmink? Waar haalt de NOS het vandaan? Want antwoorden op kamervragen zijn duidelijk: er was nooit een diepgaand onderzoek.

CDA-Kamerlid Pieter Omtzigt die zich vanuit christelijke hoek bezighoudt met de zaak-Demmink vraagt zich op Twitter af hoe de NOS aan haar informatie komt: ‘Wie heeft NOS opgebeld om dat te melden? En in welke openbare bron laat VS ambassade zich uit over juistheid niet-uitgevoerd onderzoek?‘ Er loopt een directe lijn van minister Opstelten via de Amerikaanse ambassade in Den Haag naar de NOS. Het consigne ‘niets te melden‘ is allang achterhaald door de beantwoording van de kamervragen door minister Timmermans. Die in een ambtelijke strijd als eerste verantwoordelijke met minister Opstelten lijkt verwikkeld over dit dossier.

Waarom geeft de NOS informatie waarvan het moet weten dat het achterhaald is? En waarom geeft de NOS geen update waarin het zegt dat de Amerikaanse ambassade zich voor haar informatievoorziening over deze zaak verliet op de Nederlandse regering die foute informatie over de aard en degelijkheid van het onderzoek verschafte? Zo laadt de NOS de verdenking op zich niet aan algemene berichtgeving, maar aan politiek te doen. Een ander aspect is dat de auteur ongenoemd blijft. Wie heeft het bericht opgesteld? En met welke intentie door wie ingefluisterd? Dat draait de rollen om. Niet Pieter Omtzigt of de gebruikers van de sociale media verschuilen zich in de anonimiteit, maar het paradepaardje van de gevestigde media doet dat wel.

Foto: NOS-logo

Demmink: So squeeze me, but don’t tease me

Nederland werkt zich door afwachtend handelen steeds meer in de nesten met de affaire-Demmink. De druk vanuit de VS wordt opgevoerd. Op 19 december heeft de Republikeinse afgevaardigde uit New Jersey Chris Smith een resolutie ingediend die de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken oproept om de zetel van het Internationaal Hof van Justitie uit Nederland te verplaatsen. Politiek een kansloze oproep, maar publicitair een tijdbom. De reputatie van Nederland wordt steeds meer beschadigd door de affaire-Demmink.

Vanuit het idee van normen en menswaardigheid is een opvallende samenwerking ontstaan tussen diverse partijen. Mensenrechtenadvocate Adèle van der Plas richtte de ‘Bakker Schut Foundation for Universal Rights Research‘ op omdat ze onregelmatigheden in de rechtsgang bespeurde. Oorzaak: ‘de ervaringen die advocaat Adèle van der Plas heeft opgedaan in de rechtszaak tegen haar cliënt Hüseyin Baybasin die door het Nederlandse Openbaar Ministerie willens en wetens op illegale gronden is vervolgd’. Van der Plas komt de eer toe de zaak-Demmink op de agenda te hebben gehouden en inhoudelijk body te hebben gegeven.

Publicist Micha Kat heeft afgelopen jaren eveneens aandacht aan de zaak-Demmink besteed. Eerst deed-ie verslag op klokkenluideronline.nl en toen dat wegens smaad op last van de rechter werd gesloten op klokkenluideronline.net. Zijn site bevat veel hoofdletters en suggesties. Vraag of Kat de behandeling van de zaak door zijn optreden bespoedigd of vertraagd heeft valt lastig te beantwoorden. Zijn reputatie die deuren sluit doet de zaak geen goed. Maar hij stond wel lange tijd als enige voor de deur te demonstreren.

De rol van Kat is vanaf dit jaar overgenomen door Henk Rijkers van het Katholiek Nieuwsblad die als enige journalist regelmatig kritische aandacht aan Demmink besteedt. In mindere mate doet Koen Voskuil van het AD hetzelfde. Hij meldde op 6 oktober dat Demmink regelmatig contact had met een pooier van minderjarige jongetjes. Demmink kondigde tegen het AD een bodemprocedure aan wegens ‘onjuiste berichtgeving‘. Een manier om de zaak op de lange baan te schuiven. Het komt overeen met de conclusie uit 2004 van toenmalig NOS-Journaal hoofdredacteur Hans Laroes dat Demmink alles via onderonsjes probeert te regelen (p.124).

Projectontwikkelaars vader en zoon Poot hebben een appeltje te schillen met de gevestigde klasse omdat ze zich miskend voelen bij de ontwikkeling van Chipshol. Nederland kent klassejustitie. Ze zijn de inspiratoren en financiers van de sites de demminkdoofpot.nl en arrestdemmink.com. Die laatste op de Amerikaanse publieke opinie gericht. Ze hebben met hun journalistieke sites de informatie op een rij gezet en de zaak-Demmink voor buitenstaanders inzichtelijk gemaakt. In zekere zin volgen de vragen van Chris Smith hieruit.

Tenslotte is er een christelijk geïnspireerde factie die zich bezighoudt met Demmink, kinderhandel en de obstructie van de rechtsgang. Omdat Demmink en betrokkenen als de ministers Opstelten, Rutte en staatssecretaris Teeven allen VVD-ers zijn heeft dit een partijpolitieke dimensie. Wellicht daarom zit CDA-Kamerlid Pieter Omtzigt sinds kort dicht op de zaak. Samen met Peter Oskam heeft-ie kamervragen gesteld. De Italiaanse katholieke Europarlementariër Luca Volontè deed in de Raad voor Europa hetzelfde.

Tussen bovengenoemde betrokkenen lopen lijnen. Omtzigt en Volontè zijn lid van dezelfde christelijke politieke familie. Van der Plas getuigde in oktober voor Chris Smith in de Helsinki Commissie van het Amerikaanse congres. Smith baseert zich weer op de site arrestdemmink.com van Jan en Peter Poot. Evenals de mensenrechtenorganisatie Rebecca Project for Human Rights die net als Smith druk zet op de Amerikaanse publieke opinie. Daar kunnen burgers hun mening geven. De spreekwoordelijke PopVox. Het net om de verdedigers van Joris Demmink sluit zich. Knijp me, maar plaag ons niet, daarmee komen ze niet meer weg.

Foto: Schermafbeelding van het Amerikaanse popvox om de mening te geven over resolutie 838 door Chris Smith ingediend in verband met de zaak-Demmink.

Luca Volontè stelt in Europese Raad vragen over Demmink

De Italiaanse Europarlementariër en voorzitter van de European People’s Party EPP Luca Volontè stelt in de Raad van Europa vragen over het optreden van de Nederlandse overheid inzake Joris Demmink. Hij vraagt de Raad van Ministers om een oordeel over het herhaaldelijk nalatig optreden van Nederland en om haar mening en medewerking aan een onafhankelijk onderzoek met onafhankelijke, buitenlandse onderzoekers. De vragen van Volontè zetten de Nederlandse regering voor een internationaal podium in het beklaagdenbankje.

In de zaak Hüseyin Baybaşin onderzoekt advocaat-generaal Aben sinds oktober de gegrondheid voor een herziening, maar aan de basis van deze vragen liggen twee Turkse jongens die in 2008 en 2010 een aanklacht tegen Joris Demmink hebben ingediend die niet in behandeling is genomen door het OM. Luca Volontè beargumenteert dat Nederland daarom in strijd met de zogenaamde Conventie van Lanzarote is opgetreden.

De zaak Demmink begint Nederland steeds meer schade te berokkenen. Zowel in de VS als in Europa. Het beeld van het tolerante Nederland dat door de ontwikkelingen van het kabinet Rutte I toch al is afgebladderd, wordt verder beschadigd. De imagoschade valt met name minister Ivo Opstelten van Veiligheid en Justitie te verwijten. Zijn crisismanagement van ontkennen valt te karakteriseren als te laat, te weinig en regentesk.

Samen met premier Rutte mist Opstelten de uitingen van woede en verontwaardiging die loskomen in alle ontwikkelingen rond pedofilie in de VS en Groot-Brittannië waar dit onderwerp in de publieke opinie steeds groter wordt. Het herhaaldelijk niet passend handelen van Opstelten inzake Demmink voedt steeds meer de complottheorie dat onze politieke leiders niet vrij zijn om een onderzoek te gelasten. Nu blijft de omweg via het buitenland over. De ultieme schande voor een Nederlandse politieke klasse die zich autistisch gedraagt.

Foto: Luca Volontè, ‘Christelijke waarden, altijd’.

Antwoorden over Demmink aan Omtzigt en Oskam niet officieel bekendgemaakt

Er is iets merkwaardigs aan de hand met de antwoorden en bijlagen op de kamervragen van de CDA-ers Pieter Omtzigt en Peter Oskam over Joris Demmink. Pieter Omtzigt plaatst vandaag zowel de antwoorden als de bijlagen op zijn blog. Want elders zijn ze niet te vinden. De antwoorden van de ministers van Buitenlandse Zaken Frans Timmermans en Veiligheid en Justitie Ivo Opstelten zijn gedateerd op 27 november. Altijd worden ze geplaatst onder de rubriek ‘Kamervragen met antwoorden‘ bij de ‘Officiële bekendmakingen‘. Maar wie zoekt op 26, 27, 28, 29 of 30 november vindt de antwoorden niet. Evenmin zijn tot nu toe de vragen te vinden op de site van het Ministerie van Buitenlandse Zaken of het Ministerie van Veiligheid en Justitie.

Pieter Omtzigt vindt het merkwaardig dat 2 dagen na het antwoord van beide ministers de antwoorden nog niet officieel zijn bekendgemaakt. Buitenlandse Zaken heeft het voortouw in de beantwoording omdat de vragen informeren naar een brief van de Nederlandse ambassadeur in Washington Rudolf Bekink. Verklaring zou kunnen zijn dat er onenigheid is ontstaan tussen beide ministeries over de mate van detaillering van de vragen. De nu gegeven antwoorden en bijlagen geven inzicht in het bestaan van zowel onregelmatigheden in de rechtsgang van Joris Demmink als in het officiële standpunt dat dit ontkent. Een en ander roept de vraag op hoe en waarom de belangen van beide ministers en de ministeries tot deze antwoorden hebben geleid.

Een door ambassadeur Bekink verstuurde brief van 17 augustus 2012 zegt dat de beschuldigingen tegen Demmink door het OM grondig zijn onderzocht: ‘The allegations against Mr. Demmink have been thoroughly investigated by the Dutch Public Prosecutor’s Office‘. E-mails van 24 en 30 juli 2012 van de Nederlandse ambassade gebruiken exact dezelfde bewoordingen. Maar de antwoorden op de kamervragen zeggen iets anders. Namelijk dat er nooit een diepgaand onderzoek naar Demmink heeft plaatsgevonden, maar wel een ‘zogenaamd oriënterend feitenonderzoek‘. Of de Nederlandse ambassadeur in Washington heeft gelogen over de aard van het onderzoek naar Demmink -mogelijk verkeerd voorgelicht door bronnen in Nederland- of de ministers Timmermans en Opstelten hebben gelogen in hun antwoorden op de vragen van Omtzigt en Oskam.

Foto: Optreden van de Georgy’s, Berlijn