Het idee dat de Russische president Vladimir Putin een briljante strateeg is wordt in MSNBC’s Morning Joe van 8 mei 2017 niet bevestigd. Putin zou een beroerde strateeg zijn die het land waarvan hij president is slecht dient. Door overmoed en de technische mogelijkheden heeft het Kremlin geprobeerd de Amerikaanse en Franse verkiezingen te beïnvloeden door inmenging. Dat is een mislukking gebleken. Trump die onverwachts won staat wat zijn buitenlandse politiek betreft onder curatele bij de gevestigde partijen in Washington. Er is geen sprake van dat hij de sancties kan verlichten of investeringen van het Amerikaanse bedrijfsleven in de Russische energiesector dichterbij kan brengen. En Macron was minder naïef dan de Democratische partij en wapende zich tegen Russische aanvallen, zoals een artikel in The Guardian leert. Niet Fillon, Mélenchon of Le Pen die in de zak van het Kremlin zaten wonnen, maar de enige belangrijke kandidaat met een pro-Europese agenda. Nu Macron beseft dat Putin hem fors tegenwerkte zal hij zich niet echt pro-Kremlin gaan opstellen.
Het karakter van de Russische Federatie verklaart Putins opereren. Hij kan niet hervormen om zijn macht niet te hoeven delen of de machtsstructuur in elkaar te laten storten, maar zonder hervormingen blijft het steeds meer achter bij het Westen of landen als China, India en Japan. Waar het economisch en technisch niet tegen opgewassen is. In die kloof tussen realiteit en droom wordt het grootste land op aarde met zijn vele naties opgeofferd. Niet alleen is de staat verworden tot een kolonie van Putin en zijn kring van zakenvrienden die het gebruiken als privé pinautomaat, maar economisch en politiek is het een reus op lemen voeten. De veelvolkerenstaat is verzwakt, verdeeld en wacht op hervormingen die uitblijven. De Russische Federatie is feitelijk een ontwikkelingsland met een kernmacht, een actief leger, op het Westen gerichte propaganda, omkoping van Europese rechts-extremistische politici en een cybermacht. Dat is geen teken van sterkte, maar zijn middelen die met veel poeha en tromgeroffel de zwakte van de Russische Federatie moeten verhullen.
In de buitenlandse politiek heeft Putin sinds 2014 onverstandig geopereerd en vele landen tegen zich in het harnas gejaagd. Zonder dat de Russische Federatie daar blijvend voordeel van heeft gehad. Interventies moesten zijn eigen populariteit opkrikken. De militaire avonturen in Oekraïne en Syrië hebben Moskou echter veel geld gekost dat het niet kan missen. Vandaar de bezuinigingen op voorzieningen voor de burgers. De als onrechtmatig veroordeelde annexatie van de Krim in maart 2014 was de omslag die het land isoleerde en afsneed van economische en technische steun die het zo hard nodig heeft. Putin is slim in het behartigen van zijn eigen belang, maar dom waar het de belangenbehartiging van zijn eigen land en volkeren betreft.