Met sluiting Chinese heropvoedingscentra verandert er niks

Het is geen geheim dat het slecht is gesteld met de mensenrechten in China. Zo zijn er heropvoedingscentra door arbeid die feitelijk martelkampen zijn. Bijvoorbeeld Masanjia dat in het westen volop publiciteit kreeg. De Chinese regering houdt niet van negatieve publiciteit en kondigde onlangs de afschaffing van deze centra -het ‘Laojiao‘-systeem- aan. De kampen bestaan al sinds 1957. Een Amerikaanse mensenrechtencommissie concludeerde eufemistisch dat de kampen de sociale stabiliteit ondermijnen. Zelfs in China zijn ze onwettelijk.

Is het gedaan met het grootschalig onrecht door de overheid als het ‘Laojiao‘-systeem wordt afgeschaft? Nee, het is een cosmetische zet want er blijven ‘zwarte’ gevangenissen, hersenspoelcentra en ‘juridische leercentra’. In China waar evenmin vrijheid van godsdienst, vrijheid van meningsuiting of een functionerend rechtssysteem bestaat. Enfin, premier Rutte en andere westerse leiders hengelen bij de Chinese leiders naar opdrachten voor hun bedrijfsleven.  Dat geeft steun voor de onderdrukking door de Chinese communistische partij van de Chinese burgers. Iets om trots op te zijn. En het gekke is dat westerse leiders evenmin als de Chinese communistische leiders iets van kritiek op de onderdrukking willen weten. Hoe vreemd is dat?

Advertentie

Krijgt Bo Xilai een open proces? RWB eist toegang

Reporters Without Borders (RWB) verzoekt de Chinese autoriteiten buitenlandse journalisten toe te laten tot het vandaag In Jinan beginnende proces van de in ongenade gevallen Bo Xilai. Omdat het officieel geen gesloten proces is doet RWB dit verzoek. De tekenen wijzen erop dat het alleen in naam een open proces is.

In een verklaring zegt RWB: ‘De overheid heeft alle belang bij het maximaliseren van media-aandacht voor dit proces om het Chinese volk ervan te overtuigen dat het zich inzet voor de bestrijding van corruptie, maar de verslaggeving zal er vrijwel zeker last van ondervinden dat het streng gecontroleerd wordt. De censuur van de online informatie over Bo Xilai in de aanloop naar het proces wijst daarop. Wij dringen er bij de Chinese autoriteiten op aan om alle lokale en buitenlandse journalisten en waarnemers Bo Xilai’s proces bij te laten wonen. Anders  zal het in onze ogen niet de beschrijving verdienen open en transparant te zijn.‘

Foto: Montage op Instagram met Bo Xilai (midden) en rechts Ai Weiwei als een lachende politieagent. Geretweet door Ai Weiwei. 

Ondernemer weigert geld Chinese overheid door moord op burgers

Een Amerikaanse uitvinder weigert in tweede instantie geld van de Chinese overheid omdat-ie leert van hun handel in organen van gevangenen. Wetenschapper Jeffrey Van Middlebrook loopt zo een Chinese investering van 60 miljoen dollar in zijn gasproject mis. En mogelijk wereldfaam en rijkdom. Andere overheden en bedrijven toonden onvoldoende belangstelling in zijn uitvinding. Is dat de prijs van een gerust geweten?

Hoe kan de wending van een wetenschapper die tot inkeer komt opgevat worden? Als-ie de uitzondering is die normbesef boven faam en rijkdom stelt, dan betekent dat andere wetenschappers, bedrijven en overheden dat nalaten. Hoe meer Van Middlebrook wordt geprezen, hoe meer blijkt dat-ie een witte raaf is. Dat maakt dit bericht over een uitzondering tot een somber verslag waaruit blijkt dat met bloedgeld principes te koop zijn.

China krijgt een steeds slechtere pers. Vooral in Europa en Noord-Amerika. Dit gaat verder dan verslaggeving over incidenten als de vervolging van de leden van de Falun Gong, illegale orgaantransplantaties op gevangen, gevangenkampen als Masanjia, de opstandige kunstenaar Ai Weiwei, isolatie van Nobelprijswinnaar Liu Xiao, onderdrukking van activisten en dissidenten, streng gecensureerde media en internet, de interventie in Tibet, schandalen met besmet melkpoeder, milieuschandalen, boeren die zonder compensatie van hun land gejaagd worden, zelfmoorden van ‘vervreemde’ arbeiders in fabrieken, een gebrekkige rechtsstaat en het gebrek aan perspectief voor de opbouw ervan, en een Communistische Partij waar diefstal, fraude en corruptie de regel zijn. Het stopt niet meer bij incidenten. Wie wil weten over het onrecht in China, kan het weten. Het patroon is duidelijk voor iedereen die zaken doet met China. Zonder of met een geweten. Zoals Jeffrey Van Middlebrook.

Foto: Ondernemer en uitvinder Jeffrey Van Middlebrook in Pioneer Park, Silicon Valley, California. 14 mei 2013. Credits: Jasper Fakkert, The Epoch Times.

Chinees martelkamp Masanjia onderwerp van documentaire

Het Chinese Lens Magazine publiceerde afgelopen week een reportage over het Masanjia vrouwenkamp. Het schokte de publieke opinie, maar zoals in China gebruikelijk werd snel elke verwijzing door de censoren van het Ministerie van Propaganda verwijderd. Zodat de Chinese burgers onwetend werden gehouden van de misstanden. Masanjia is een heropvoedingskamp dat echter eerder lijkt op een martelcentrum. De grote vrouwenafdeling fabriceert textiel. Er zijn meer van dit soort arbeidskampen. Volgens ruwe schattingen zaten er in 2000 1,5 tot 4 miljoen mensen in Chinese gevangenissen. De aanhangers van de verboden Falun Gong hebben het het zwaarst te verduren. In de eerste publicaties in China bleef juist dat feit onderbelicht.

Du Bin maakt de documentaire ‘Women above ghost’s head‘ over Masanjia die op 1 mei in première gaat. Dat maakt de Chinese censor nerveus. De titel verwijst niet alleen naar de plek, het is gevestigd op een voormalig kerkhof, maar ook naar het feit dat de gevangenen gedwongen worden als geesten te leven. De regisseur noemt het kamp een levende hel. In de film laat Du Bin 12 oud-gevangenen vertellen over de martelingen. Naar verwachting zal de film buiten China veel publiciteit trekken. Of verontwaardiging over de martelkampen de westerse publieke opinie kan raken is de vraag. Ten behoeve van onze welvaart en de economische samenwerking met de Chinese machthebbers wordt elke kritiek over de mensenrechten gedoseerd ingeslikt.

Foto: Onderzoeksverslag over Masanjia in Lens Magazine.

Chinese censuur hindert filmmaker Lou Ye

De Chinese regisseur Lou Ye verwijdert uit protest zijn naam van de film ‘Mystery‘. Ook wel ‘Myth of the Floating City‘ genoemd. De film gaat op 19 oktober in première in China. Een film met een ‘sociale subtext‘ die afgelopen mei zijn wereldpremière had in het programma ‘Un Certain Regard‘ van het Filmfestival Cannes.

Chinese autoriteiten gaven eerst hun goedkeuring voor publieke vertoning en kwamen daar later op terug. Autoritaire regimes staan voor het buitenland vaker liberalere filmversies toe dan voor eigen land. Onduidelijk is daarom of het aanscherpen van de censuur een gevolg is van een machtsstrijd binnen de communistische partij. Eind 2011 kondigde de Chinese regering al een aanscherping van de censuur aan om anti-regerings sentimenten en religieus fanatisme in films te verbieden. De maatregel voor ‘Mystery‘ past in deze tendens.

ForbiddenNews covert het vanuit een nationalistische invalshoek. Dat regisseurs nooit eerder op eigen initiatief hun naam lieten schrappen uit de credits is onzin. In Hollywood bestaat er zelfs een naam voor regisseurs die afstand nemen van hun eigen film: Alan Smithee. Censuur bestaat in vele maten en soorten.

Foto: Film en censuur