Julian Assange ‘framed’ door ‘honey-trap’ in Zweden

Wie er nog aan twijfelt dat Julian Assange er in 2010 door de Zweedse en Amerikaanse regering ingeluisd is met het doel deze oprichter van WikiLeaks te ‘immobiliseren’ en vleugellam te maken kan wellicht overtuigd worden door ondersteunend bewijs voor een ‘honey-trap‘. Een opzet met twee sociaal-democratische Zweedse vrouwen als stukje kaas en Assange als muis. Het gebruik van illegale middelen van Amerikaanse en Britse inlichtingendiensten om maatschappelijke groeperingen (type Anonymous) uit te schakelen is niet tegen buitenlandse vijanden, maar naar binnen gericht. Dat maakt het explosief. Hoewel de veiligheidsindustrie op dit moment onaantastbaar is en niet valt in te zien hoe de staat in de staat een halt toegeroepen kan worden.

Merkwaardig past deze val binnen de uitleg dat de beide vrouwen Anna Ardin en Sofia Wilen zich in dat doorgereguleerde Zweden gedwee en inassertief opstelden. Waarbij ze tegelijk actief en passief zijn. Hoewel dat eerder voor Wilen dan voor het actieve kaderlid Ardin geldt die tot in Cuba contra-revolutionair actief was. Militant feminisme en blindelings vertrouwen op de Zweedse staat waren in 2010 de omgevingsfactoren voor de honey-trap die Assange en WikiLeaks nu al meer dan drie jaar in hun kernactiviteiten belemmert. Nog een wonder dat WikiLeaks ondanks de krachtige tegenwerking van de regering-Obama nog steeds functioneert en bijvoorbeeld Edward Snowden in Hong Kong uit handen van de Amerikaanse overheid wist te houden.

Op basis van de Snowden-documenten publiceert NBCNews het artikel “Snowden Docs: British Spies Used Sex and ‘Dirty Tricks‘” waar ook Glenn Greenwald aan meewerkte. Het zegt: ‘The target is lured “to go somewhere on the Internet, or a physical location” to be met by “a friendly face.”‘ Het bevat bovenstaande slide met de toevoeging dat de honey-trap ‘zeer succesvol is als het werkt’ en dat de Joint Intelligence Threat Research Group (JTRIG) van de Britse GCHQ ‘de mogelijkheid heeft om de omgeving bij gelegenheid te scheppen’.

Marcello Ferrada de Noli die de Zweedse episode van Assange al sinds 2010 volgt en daar verslag van doet op z’n blog Professors Blogg komt zoekend naar een oplossing voor deze kwestie tot een eindbalans mede naar aanleiding van de recente kritiek op het optreden van de Zweedse aanklager. Zijn verklaring sluit perfect aan op de slides van de JTRIG. Wat het niet een Zweeds-Amerikaanse, maar een Zweeds-Brits-Amerikaanse opzet maakt. Ferrada de Noli’s conclusie is dat de Zweedse aanklager zelf de wet niet heeft gevolgd omdat volgens de wet Assange niets onrechtmatig te verwijten viel, maar de onregelmatigheden nodig had om Assange in een duister rechteloosheid te laten ‘hangen’ omdat dit de enige manier was om hem vleugellam te maken.

Foto: Slide over cyberoperatie van de Joint Intelligence Threat Research Group (JTRIG) van de Britse GCHQ gepubliceerd door NBCNews, 7 februari 2014.

Langzaam komt een oplossing voor de kwestie-Assange in zicht

De Portugees-Zweedse Marcello Ferrada de Noli prikt in een open brief door de argumenten van het Zweedse establishment in hun verdediging van de zaak Assange. Met de VS heeft de conservatieve regering Reinfeldt nauwe banden. Traditiegetrouw vooral met neoconservatieve Republikeinen. De oprichter van WikiLeaks is al 1155 dagen in z’n bewegingsvrijheid beperkt zonder aangeklaagd te zijn. Hij vreest doorverwijzing naar de VS als-ie naar Zweden uitgewezen wordt om ondervraagd te worden in een politie-onderzoek vanwege seksueel misbruik van twee vrouwen. Op deze justitiële dwaling waarvoor aanklager Marianne Ny verantwoordelijk is komt in Zweden steeds meer kritiek. Onder meer van parlementslid Johan Pehrson van de Liberale Volkspartij.

Ferrada de Noli verwijt de Zweedse procureur-generaal Anders Perklev hypocrisie. Onder verwijzing naar de scheiding der machten heeft Perklev de opmerkingen van Pehrson veroordeeld. Theoretisch heeft de procureur-generaal gelijk indien die scheiding der machten feitelijk zou bestaan en de rechterlijke macht onafhankelijk was. Maar da’s in Zweden niet het geval.  Juist in de zaak-Assange heeft de partijpolitiek vanaf het begin de vervolging van Assange gestuurd. In de aanklacht eerst door de sociaal-democratische partij die in 2010 aan de macht was en na een verloren verkiezing vooral door de conservatieve regering Reinfeldt.

Het is van tweeën een. Of alle politici onthouden zich van commentaar op de rechtsgang en de positie van personen die deel uitmaken van een onderzoek. Of alle politici mogen hun mening geven. De selectieve verontwaardiging van procureur-generaal Anders Perklev is krom. Hij meent niet alleen de liberale parlementariër Johan Pehrson die een oplossing uit de patstelling zoekt de les te kunnen lezen, maar doet alsof premier Reinfeldt, de huidige ministers Bildt of Haglund, of oud-minister Thomas Bodström zich nooit met de zaak-Assange hebben bemoeid. Er zijn voldoende feiten en citaten die dat weerspreken.

Het schaduwspel tussen Zweedse politiek en rechterlijke macht heeft lang genoeg geduurd. Het beschadigt het image van een land dat telkens een portie mensenrechten inzet om de eigen scheve schaatsen aan het gezicht te onttrekken. Zoals een wapendeal met Saoedi-Arabië. Om nog iets van de geloofwaardigheid in het buitenland te redden kan het niet langer vertragen. Of het nu de inmenging van de politiek is die de zaak compliceert of omdat de procureur geen rechtmatige zaak tegen Assange heeft is bijzaak. Zweden moet verantwoordelijkheid nemen om zo snel mogelijk een oplossing te vinden. Wie weet kan premier Rutte bemiddelen bij vice-premier en leider van de Liberalen Jan Björklund. In de EU ook deel van de ALDE-fractie.

Hoe draait het Zweedse establishment van partijpolitiek, rechterlijke macht en media een eind aan de zaak-Assange? Want de justitiële dwaling is nu al ruim drie jaar een steen in de maag van de Zweedse samenleving. Dat kan niet blijven duren en moet tot een einde worden gebracht. De oplossing is politiek. Met alle tegenstrijdigheden die het in zich heeft verschuilt de regering-Reinfeldt zich achter het primaat van de rechterlijke macht. De Zweedse opperrechter Stefan Lindskog maakte in april 2013 in een lezing in Australië duidelijk dat het echter de politiek is die het laatste woord heeft over de positie van Julian Assange.

Foto: Luchtschip de USS Akron onder constructie, 1930.

Zie hier voor het dossier Assange op dit blog.

Swedish Sex: hoe Julian Assange de sociaal-democraten redde

Er circuleren twee verklaringen voor de Zweedse inspanningen om Julian Assange te veroordelen. Kevin Gosztola legt uit: ‘(..) Sweden is acting out of a desire to ‘punish Assange and want to prosecute him‘ or are a ‘proxy‘ for more powerful countries like the United States’. Dus: Zweden handelt uit zichzelf of uit dienstbaarheid voor de VS. De twee verklaringen kunnen in elkaar geschoven worden als de publiciteit uit augustus 2010 die de Zweedse sociaal-democraten maken in verband wordt gebracht met de Amerikaanse verbetenheid om Assange te veroordelen. Veel is speculatief, maar bekend is dat eind 2010 de Amerikanen voorbereidingen namen voor een zaak tegen Assange met instelling van een geheime Grand Jury in Virginia.

In ‘Swedish Sex – the new eBook about Sweden and Assange‘ probeert de Zweedse auteur Oscar Swartz door een reconstructie aan te tonen dat de verbetenheid van de Zweden om Assange te vervolgen voortkomt uit partijpolitieke overwegingen. Hij gaat terug naar 19 augustus 2010 toen een schandaal losbarstte waarbij leden van de sociaal-democratische partij betrokken waren. Deze publiciteit maakte de partij kwetsbaar in de aanloop naar de verkiezingen van 19 september. Hier voor een uittreksel uit het boek van Oscar Swartz.

Een aanwijzing dat Swartz gelijk heeft zijn niet zozeer de onregelmatigheden en de verschillen van mening binnen het bureau van de aanklager, maar de hoeveelheid publiciteit waarmee Assange vanaf 21 augustus in de openbaarheid wordt aangepakt. Tegen de regel in dat een verdachte onschuldig is tot het tegendeel bewezen is. Het zorgt precies voor die afleiding waardoor het schandaal binnen de sociaal-democratische partij naar de achtergrond verdwijnt. Al op 24 augustus stapt de sociaal-democraat en kandidaat-minister Claes Borgström naar voren als raadsman voor beide vermeende verkrachtingslachtoffers van Assange. De politicus kan zich ten koste van Assange profileren in de aanloop naar de verkiezingen en zo de onrust in eigen gelederen bezweren. Uiteindelijk verliezen de sociaal-democraten de verkiezingen van 19 september.

Foto: Omslag van Oscar Swartz, Swedish Sex – the new eBook about Sweden and Assange

Public Enemy #1: Assange

Het leven van Julian Assange gaat verfilmd worden door DreamWorks, Hollywood. Zo wordt gezegd. Actieheld -tot nu toe- Jeremy Renner zou graag Assange spelen. Er zijn meer studio’s en omroepen die WikiLeaks-projecten in de steigers hebben staan, zoals de BBC en HBO. Assange is hot en trekt de aandacht. Het past in de Hollywood traditie van de eenling die het tegen een overmacht opneemt: de Amerikaanse regering is de Goliath van ‘David’ Assange. Ofwel, Julian Assange is public enemy number one van de laatste supermacht.

Interessant is dat er elke dag weer nieuwe ontwikkelingen zijn. Dat kan overal zijn. Soms worden oude feiten afgestoft die nieuwe glans krijgen. Zo werd bekend dat de voormalige Spaanse onderzoeksrechter Baltasar Garzón leiding gaat geven aan het advocatenteam dat Julian Assange verdedigt. Hij gaat de rechtsgang tegen het licht houden om bloot te leggen hoe geheime Amerikaanse processen andere juridische processen hebben gecompromitteerd. En volgens de Ecuadoriaanse krant El Telégrafo zou de zaak tegen Bradley Manning gebruikt worden om Assange voor spionage te kunnen berechten, aldus Marcello Ferrada de Noli op zijn blog.

Het Zweedse centrum-rechtse Expressen heeft het artikel ‘Interrogator in the Assange case friend with woman accusing Wikileaks founder’ in het Engels vertaald vanwege de belangstelling voor de Zweedse zaak tegen Assange. De kleur van Expressen is van belang omdat de sociaal-democratische regeringspartij van Fredrik Reinfeldt bij de aanpak van Assange aan alle touwtjes trekt. Expressen valt de onregelmatigheden in de rechtsgang aan. De politieonderzoeker kende een van de vrouwen die Assange beschuldigde van een sexueel misdrijf. Zonder film toont het leven van Assange al als een film. Schijn en werkelijkheid lopen in elkaar over. 

Foto: Jeremy Renner

Waarom Julian Assange wordt uitgewezen naar Zweden

UPDATE 14 juni: Het beroep van Assange tegen zijn uitlevering aan Zweden is vandaag door het Britse Hooggerechtshof afgewezen. Naar verwachting wordt Assange nu tussen 29 juni en 9 juli uitgeleverd aan Zweden. De weg via het Mensenrechtenhof in Straatsburg wordt kansloos geacht. In Zweden wacht hem een streng regime van isolatie en ontbrekende communicatiemogelijkheden. Assange is nooit aangeklaagd. 

Julian Assange mag uitgeleverd worden aan Zweden, zo heeft het Britse Hooggerechtshof beslist. Met een meerderheid van 5 tegen 2. Assange houdt vol dat de sex waarop de beschuldiging is gebaseerd vrijwillig was en dat de beschuldigingen politiek gemotiveerd zijn. De Zweedse aanklager Marianne Ny heeft geen aanklacht geformuleerd. De enige juridische weg die Assange nog rest is het Europees Hof  voor de Rechten van de Mens in Straatsburg. Daarom krijgt Julian Assange twee weken uitstel van de rechter om dat voor te bereiden.

Waarom wordt Assange uitgeleverd? Veel gebeurt achter de schermen tussen wapenhandel, diplomatieke dienst en veiligheidsdienst. Alles wijst erop dat de Zweedse politiek klasse die vuile handen heeft gemaakt onder druk wordt gezet door de Amerikanen. In Europa lijkt Zweden een democratie, maar intern is het een eenpartijstaat. Conservatieve feministes van sociaal-democratische snit leveren het ‘bewijs’ tegen Assange.

De animatie verwijst naar voormalig minister van Justitie Thomas Bodström en toont Claes Borgström. Ze zijn partners in het advocatenkantoor Bodström & Borgström. Borgström doet de zaak van Anna Ardin en Sofia Wilén tegen Assange. Marcello Ferrada de Noli die de Zweedse politiek kritisch volgt ziet overeenkomsten met de zaak van de Chileens-Zweedse operazanger Tito Beltrán. Ook hij werd van verkrachting beschuldigd en onder merkwaardige omstandigheden zonder bewijs veroordeeld. De advocaat was Thomas Bodström. Ook Beltrán kreeg geen steun van zijn geboorteland Chili. Ook Beltrán heeft stevige kritiek op de rechtsgang.

Niemand durft tegen de Amerikanen in te gaan. In Nederland houden politieke partijen die over alles en nog wat hun mening geven, hun mond opvallend stil. Tot nu toe neemt geen enkele partij het voor Assange op. Paradox is dat de Amerikaanse presidentskandidaat Ron Paul het meest kritisch is op staatsbemoeienis. Niet voor niets beschouwt Assange zich net als Paul als libertariër. De staatbemoeienis van de regering-Obama in binnen- en buitenland komt volgens critici intussen overeen met staatsfascisme. Wie zwijgt stemt toe.

Assange krijgt in Nederland geen steun van de politiek. Waarom?

Welke politieke partij neemt het in Nederland op voor Julian Assange? Er is een Nederlands/Belgisch Bradley Manning Steuncomité waar SP’er Harry van Bommel tot is toegetreden. Over Assange zwijgt de Nederlandse politiek of laat het individuele vertegenwoordigers wat tegengas geven. Een gecoördineerde actie ontbreekt.

Assange hoort op 30 mei de beslissing van het Britse Hooggerechtshof op zijn beroep tegen uitlevering aan Zweden om daar te worden ondervraagd voor vermeend seksueel misbruik. Hij is echter niet aangeklaagd en vreest uitlevering naar Stockholm om daar rechteloos en zonder verweer opgeborgen te worden voor zijn uiteindelijke uitlevering naar de VS. Maar ook als het Hooggerechtshof Assange’s beroep toekent is-ie verre van veilig. Dan wordt een Amerikaans verzoek tot uitlevering aan de Britse regering verwacht. Amerikanen hebben afgelopen jaren de Australische regering van de sociaal-democratische premier Julia Gillard onder druk gezet zodat de Australiër Assange evenmin in het land van zijn moeder veilig is.

Assange wil de politiek in en in 2013 opgaan voor een plek in de Australische senaat. Hij is in het bijzonder gebeten op Julia Gillard die hem onvoldoende zou beschermen. Alleen de Australische Greens bij monde van senator Scott Ludlam nemen het consequent voor hem op. Assange ziet zichzelf als libertariër en noemt als voorbeelden voormalig liberale premier Malcolm Fraser en de progressief-vrijzinnig-liberale Don Chippo.

Wat Don Chippo in 1977 bij zijn afscheid van de Liberale Partij zei reflecteert Assange’s denkbeelden: Ik ben ontgoocheld door de partijpolitiek zoals die in dit land wordt gepraktiseerd en met de lobbygroepen die een ongewenste invloed op de belangrijkste politieke partijen hebben. De partijen lijken op bijna elk punt te polariseren, soms schijnbaar alleen voor de vorm, en ik vraag me af of de gewone kiezer niet ziek en moe wordt van de gevestigde belangen die op onrechtmatige wijze de politieke partijen beïnvloeden en of-ie niet verlangt naar het ontstaan van een derde politieke kracht, met middle-of-the-roadbeleid dat geen loyaliteit verschuldigd is aan welke lobbygroep dan ook. De derde weg is blijkbaar al vaak zonder succes bewandeld.

Waarom krijgt Assange geen steun van Nederlandse politieke partijen? Waarom D66, GroenLinks, Libertarische Partij of Piratenpartij zijn pleidooi voor vrije media en tegen het misbruik van pressie door bedrijven en overheden op politiek en rechterlijke macht niet ondubbelzinnig en vol overgave steunen is onbegrijpelijk.

Foto: Gil Elvgren’s bekende kunstwerk “Kom op schatje! Blondjes hebben meer plezier!!” Geretoucheerd met een knappe pet door Professors blogg

Belastingcenten zijn in oorlog met het gezond verstand

In 1961 waarschuwde de voormalige opperbevelhebber en uitgaande president Eisenhower voor het militair-industrieel complex. In de jaren daarna werkte de gewezen Dominicaanse president Juan Bosch dat uit. Hij muntte de term Pentagonisme. In Nederland lobbyen oud-spindoctors en oud-politici als Mat Herben en Jack de Vries om Nederland 14,6 miljard euro aan de JSF te laten uitgeven. Volgens velen onnodige uitgaven.

In de VS is Ron Paul de enige anti-oorlogs presidentskandidaat. Da’s de reden waarom Paul wordt genegeerd door de gevestigde media. Want: ‘Onder het principe dat de ideologie dat de samenleving stuurt in feite de ideologie is die de belangen van de machthebbers vertegenwoordigt, is een empirische conclusie dat de heersende gevestigde media het ideologische voertuig van het in stand houden van de politieke macht zijn.’

Is er verband tussen Zweedse wapendeal met Saoedi-Arabië en Julian Assange?

Op Professors blogg zoekt Marcello Ferrada de Noli een verklaring waarom de Zweedse regering al sinds augustus 2010  Julian Assange zwart maakt. In zijn reconstructie staat een geheime wapendeal van Zweden aan Saoedi-Arabië centraal. Het Zweedse onderzoeksagenschap van Defensie FOI bouwt een wapenfabriek voor raketten samen met de Zweedse industrie maar ontkent dat. Daartoe is zelfs een fake bedrijf opgericht ‘Swedish Security Technology and Innovation‘. Omdat het formeel een privaat bedrijf is kan het debat in het parlement omzeild worden. Inmiddels heeft minister van Defensie Sten Tolgfors eind maart ontslag genomen.

Dit nieuws kwam naar buiten enkele dagen nadat Assange er door het ministerie van Defensie zonder grond van werd beschuldigd illegale acties tegen Zweden te ondernemen. Regering, oppositie en hun media noemen Julian Assange publieke vijand nummer 1 van Zweden. Partijpolitiek en media spelen onder een hoedje in het zwartmaken van Assange en de misleiding van publiek en parlement. Want de nieuwe coalitie zet het beleid van de sociaal-democraten voort. De rechts-liberale Moderata samlingspartiet van premier Fredrik Reinfeldt is gelieerd aan de Amerikaanse Republikeinse partij. Zweden is een belangrijke bondgenoot van de VS.

Er lijken twee redenen voor het beschadigen en het willen uitwijzen van Assange door de Zweden naar de VS. Daartoe is een onlogische en rammelende beschuldiging opgetuigd. Assange zou tijdens een verblijf in Zweden een sexueel misdrijf jegens twee vrouwen hebben gepleegd. Zowel over  de rechtsgang als de beschuldiging bestaat nog steeds veel onduidelijkheid. Assange is door de Zweden nog steeds niet in staat van beschuldiging gesteld. Dat gebeurt pas na zijn mogelijke uitwijzing naar Zweden.

Publicitair wordt Assange al sinds 500 dagen in het nauw gedreven door Zweedse beschuldigingen. Hij moet zich op zijn verdediging concentreren en kan minder aandacht aan WikiLeaks besteden. Da’s door tegenwerking van Amerikaanse regering en bedrijven aan de rand van de afgrond gebracht. Dit lijkt een opzet tussen Zweden en de VS. Verder moet Zweden vrezen dat de samenwerking met Saoedi-Arabië buiten het parlement om het beeld van een neutraal, open en democratisch land schendt. Het probeert de doelmatigheid en geloofwaardigheid van WikiLeaks zo af te breken dat de openbaring over de wapendeal overwaait.

Foto: Persconferentie van de Zweedse premier Fredrik Reinfeldt (r.) en Sten Tolgfors waarin de laatste zijn ontslag aankondigt naar aanleiding van de Saoedische wapendeal. Stockholm, 29 maart 2012.