Ministerie van Veiligheid en Justitie beïnvloedt internetdiscussies. Hoe gewenst is dat?

Eerst de uitlokking, dan de uitleg: ‘Het ministerie van Veiligheid en Justitie is het evenwicht tussen veiligheid en justitie volledig uit zicht verloren. Het laatste beleidsterrein is het ondergeschoven kindje op dat ministerie. De alle regels tartende bewindslieden Ivo Opstelten en Fred Teeven nemen in hun harteloosheid en arrogantie de rechtsstaat niet serieus. Ze zijn een aanfluiting voor een Nederland dat gaat voor rechtsgelijkheid, rechtvaardigheid, toegankelijkheid tot de instituties en compassie met de zwakkeren die hun recht willen halen. De ingrepen die het ministerie van Veiligheid en Justitie doet zijn een schande voor Nederland.’

Als het goed is wordt dit bericht opgepikt door een medewerker van het ministerie van Veiligheid en Justitie (VenJ) om de internetdiscussie over dit onderwerp te beïnvloeden. Hoewel, er is een vacature voor een webcare-redacteur die ‘proactief deelneemt aan gesprekken over VenJ-beleidsterreinen, VenJ-organisaties en de VenJ-bewindslieden, en helpt zo het imago van VenJ op te bouwen en beschermen’ zodat het kan dat er hier nog even geen medewerker reageert op bovenstaande omschrijving van het ministerie van VenJ. Deze medewerker dient op te pikken hoe burgers op sociale media praten om die ’te delen met de organisatie’.

Esther Ouwehand van de PvdD stelt naar aanleiding van deze vacature kamervragen aan premier Rutte en minister Opstelten van Veiligheid en Justitie. Ze vraagt zich af ‘sinds wanneer medewerkers worden geworven om de meningsvorming van burgers over hun beleid en hun functioneren te volgen en te beïnvloeden?’. Hoeveel medewerkers worden er door de overheid ingezet ‘om kritische geluiden op sociale media over V&J-beleidsterreinen van repliek te dienen?’ Ouwehand wil ook weten hoe een webcare-redacteur van VenJ die deelneemt aan een discussie op internetfora of sociale media zich aan de burgers presenteert in wiens gesprek hij zich mengt. Of maakt de webcare-redacteur niet bekend dat-ie notabene namens de directie Voorlichting van het ministerie van VenJ opereert? Ouwehand vraagt Rutte en Opstelten of ze per direct willen stoppen ‘met het laten monitoren en met name het beïnvloeden van internetdiscussies over het beleid en het functioneren van de bewindspersonen van het ministerie van V&J en eventuele andere beleidsterreinen’.

Het is meelijwekkend dat het ministerie van VenJ het nodig acht dat het pro-actief via beïnvloeding van fora en sociale media het imago van het ministerie moet ‘opbouwen en beschermen‘. Ga er maar aan staan als webcare-redacteur met Opstelten en Teeven die binnen het kabinet hun gelijke niet kennen in arrogantie, oprekken van regelgeving, gelijkhebberigheid, eigenwijsheid en gebrek aan empathie. Daar is geen kruid tegen gewassen. Opstelten en Teeven zijn de bodemloze put van het ministerie van Veiligheid en Justitie waar geen geheime beïnvloeding van burgers via fora of sociale media ook maar iets aan kan verhelpen. Nu maar hopen dat een webcare-redacteur van de directie Voorlichting dit leest en hier reageert om slecht voorgelichte burgers te beïnvloeden. Het kan toch niet zo zijn dat de webcare-redacteur het hopeloze van z’n taak inziet?

Foto 1: Schermafbeelding van de vacature Webcare-redacteur van het Ministerie van Veiligheid en Justitie, Bestuursdepartement, directie Voorlichting, 22 mei 2014.

Foto 2: De Deense komieken Watt en Halfwatt.

Nieuwe poging om Snowden bescherming te bieden in EU

Het komt niet onverwachts dat Europese regeringen onder druk worden gezet door de VS om Edward Snowden geen asiel in Europa te verlenen. Immers klokkenluider Nummer 1. In antwoord op vragen uit het Europees Parlement aan Jan Philip Albrecht van de Groenen suggereerde Snowden: ‘Parliamentarians in the national governments have told me that the US, and I quote, “will not allow” EU partners to offer political asylum to me, which is why the previous resolution on asylum ran into such mysterious opposition.‘ Het zijn de Amerikanen die de bandbreedte van de Europese regeringen bepalen. In het geval van Snowden is die tot nu toe nul.

In juni 2013 wezen de kamerleden Ronald van Raak (SP), Liesbeth van Tongeren (GL) en Esther Ouwehand (PvdD) minister Ivo Opstelten op de mogelijkheid dat Nederland of de EU Edward Snowden asiel verleent. Van Tongeren: ‘Nu is Den Haag natuurlijk de stad van het internationale recht. Ik hoorde de minister zonet abusievelijk zeggen dat de Verenigde Staten asiel zouden moeten verlenen aan hun eigen onderdaan, maar zo werkt het natuurlijk niet. Zou Nederland niet bereid zijn om te overwegen om asiel te verlenen aan Snowden?’ Minister Opstelten reageerde niet inhoudelijk op de suggesties. In een stukje hierover zag ik een aanbod aan Snowden of zelfs een kamerdebat als ‘de lakmoesproef voor de vraag hoe echt onafhankelijk Nederland is. En hoe vrij Nederlandse bestuurders en politici durven denken.‘ Niet autonoom dus. De VS beslissen voor de EU.

Komende woensdag is er in het Europees Parlement een nieuw poging om Edward Snowden asiel te verlenen. GroenLinks-Europarlementariër Judith Sargentini is een van de indieners van een voorstel om Snowden bescherming in de EU te bieden. Het Europees Parlement stemt dan over een oproep aan de EU-landen om Edward Snowden bescherming te bieden op hun grondgebied. Op de site blamethegame kunnen Europese burgers de oproep uit het Europarlement via sociale media ondersteunen. Snowden zoekt asiel in een EU-land. Eerder stemden in een parlementscommissie conservatieven, christendemocraten en een deel van de sociaaldemocraten en liberalen tegen een voorstel om Snowden asiel te verlenen. Durven deze fracties deze keer wel onafhankelijk van de VS een besluit te nemen? Het valt te vrezen van niet. Maar elke poging telt.

Foto: Schermafbeelding van blamethegame, 10 maart 2014.

Stichting Nederlands Opvangcentrum Papegaaien failliet

Klein leed met grote gevolgen. Vroeger werd een nieuwsbericht dat niet bij de grote rubrieken onder te brengen was aangekondigd als ‘Faits Divers‘ ofwel ‘Diverse Feiten‘. Onbeduidende berichten over moord, diefstal of een tragisch ongeluk. Tegelijk veelzeggend en nietszeggend als thermometer van de maatschappij. De diverse feiten leken ooit de aftocht te blazen, maar zijn in onze emotiesamenleving weer helemaal terug.

Wat zijn de feiten? Stichting Nederlands Opvangcentrum Papegaaien in Veldhoven is failliet. Gesloten is het Papegaaienpark. De site heeft het nog niet verwerkt. Vrolijk fladdert nog een groen papagaaitje boven de tekst: ‘Kom nu naar het Papegaaienpark Veldhoven voor een leuk dagje uit!‘ De directie laat weten dat het welzijn van de vogels volop de aandacht heeft: ‘Gelukkig is er een trouw team van werknemers en vrijwilligers beschikbaar dat zich met hart en ziel inzet voor de verzorging van de dieren.‘ Curator mevrouw mr. drs. D.D. Dielissen-Breukers onderzoekt de mogelijkheden voor een doorstart, terugkopen van dieren en aanbod van hulp. Aan voer voor de dieren en verwarming van de hokken wordt gedacht. Een hele geruststelling. Toch? 

Niet voor kamerlid Esther Ouwehand van de Partij voor de Dieren die het niet vertrouwt. Ze stelt kamervragen aan staatssecretaris Sharon Dijksma van Economische Zaken. Krijgen de dieren genoeg voedsel? Wie is er nu verantwoordelijk voor hun welzijn? In de volgende vraag beantwoordt mevrouw Ouwehand de vraag zelf maar: de curator. Maar wie neemt de zorg voor de dieren op zich? En is er toezicht op? Wat doet de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit? Het grootste vogelopvangcentrum ter wereld is gesloten. Leed met gevolgen.

Foto: Ary de Vois, Een jonge vrouwe met een papegaai. 1660-1680. Olieverf op paneel. Collectie Rijksmuseum.