CISPA dreigt controlestaat te realiseren. Kom in actie voor vrijheid

CISPA vergroot de staatsmacht, verkleint de burgerrechten en bevordert de samenwerking tussen overheid en bedrijfsleven. Critici zien er geen goede balans in tussen veiligheid en vrijheid. Burgers worden juridisch buitenspel gezet en uitgeleverd aan overheden, bedrijven en veiligheidsdiensten. Cenk Uygur van The Young Turks vergeleek in mei 2012 de samenwerking tussen overheid en bedrijfsleven met het fascisme. CISPA is op te vatten als een voortzetting van SOPA en PIPA. Met het verschil dat de overheid nu bedrijven als Facebook en Google binnenboord heeft. Politici die voorstemmen hebben zakelijke belangen bij de lucratieve contracten.

Op 18 april passeerde een CISPA-wetsvoorstel het door de Republikeinen gecontroleerde Huis. De Cyber Intelligence Sharing and Protection Act ondermijnt de privacy en het Witte Huis heeft gedreigd dat president Obama het blokkeert met zijn veto. Het moet nog de door de Democraten gecontroleerde Senaat passeren, daar is de weerstand groter. In februari 2012 werd een eerder voorstel er mede door de Republikein John McCain geblokkeerd. Maar zijn de Democraten te vertrouwen? In het Huis stemden 92 Democraten voor.

CISPA is ook voor Nederlanders belangrijk. Het maakt het de Amerikaanse regering mogelijk om uw en mijn internetverkeer in te zien als daarbij Amerikaanse bedrijven betrokken zijn. Met Facebook, Google, Instagram, WordPress, Twitter, Microsoft, Apple en vele Amerikaanse internetbedrijven is die kans voor Nederlandse internetgebruikers tamelijk reëel. Daarom is het onjuist om het als een binnenlands Amerikaans onderwerp te beschouwen. De invloed is verstrekkend. Als protest tegen CISPA heeft Anonymous 22 april uitgeroepen tot ‘Internet Blackout Day‘. Er wordt die dag verzocht om sites ‘op zwart’ te zetten met een toelichtende tekst.

Foto: Protesttekst Internet Blackout Day , 22 april 2013.

Advertentie

CISPA is Back. Teken petitie. Ook voor Nederlanders belangrijk

De Cyber Intelligence Sharing and Protection Act (CISPA) is een wetsvoorstel dat het de Amerikaanse regering mogelijk maakt om uw en mijn internetverkeer in te zien als daarbij Amerikaanse bedrijven betrokken zijn. Met Facebook, Google,  Instagram, WordPress, Twitter, Microsoft, Apple en vele Amerikaanse internetbedrijven is die kans voor Nederlandse internetgebruikers tamelijk reëel. Dus dit voornemen van de regering-Obama raakt Nederlanders ook. CISPA is bekritiseerd door de internetgemeenschap en bewegingen die zich inzetten voor (digitale) burgerrechten en burgerlijke vrijheden. CISPA vergroot de staatsmacht, verkleint de burgerrechten en bevordert de samenwerking tussen overheid en bedrijfsleven. Burgers worden er juridisch door buitenspel gezet. Eerder werd de wet in augustus 2012 in de Amerikaanse senaat tijdelijk geblokkeerd.

Via de Amerikaanse Digitale Burgerrechtenbeweging EFF kan een petitie tegen de CISPA getekend worden. De petitie roept president Obama op de wet te vetoën en niet te tekenen. Ondertekenen van de petitie kan hier.

Foto: Schermafbeelding van petitie tegen CISPA, 19 maart 2013.

Freedom of the Press Foundation omzeilt bankblokkade WikiLeaks

Vandaag is de Freedom of the Press Foundation officieel gelanceerd. Gedragen door gerenommeerde journalisten en voorstanders van vrije expressie zoals Daniel Ellsberg, Glenn Greenwald, John Perry Barlow, Trevor Timm, John Cusack en Laura Poitras. De Foundation is opgezet om onafhankelijke journalistiek te ondersteunen en zo de transparantie te vergroten. Directe aanleiding is de buitengerechtelijke, economische blokkade van WikiLeaks sinds november 2010 door de Amerikaanse bedrijven MasterCard, Visa en PayPal. Door deze bankblokkade is Wikileaks naar eigen zeggen 95% van haar inkomsten misgelopen.

Door de brede opzet hoopt de Freedom of the Press Foundation deze blokkade te breken. Behalve WikiLeaks zijn er telkens drie andere journalistieke organisaties die gesteund worden. Dat wisselt elke twee maanden. Niet dus voor WikiLeaks. Nadrukkelijk stellen de initiatiefnemers dat de bijdrage voor WikiLeaks ten goede zal komen aan journalistieke projecten. En niet dient voor juridische bijstand aan Julian Assange.

Af te wachten valt of MasterCard, Visa en PayPal de Freedom of the Press Foundation zullen blokkeren zoals ze WikiLeaks tot op de dag van vandaag blokkeren. Is hun rugdekking nog onveranderd groot als twee jaar geleden? Overigens zonder dat er een juridisch besluit aan ten grondslag ligt. Feitelijk gaan deze bedrijven hun boekje te buiten. Bizar is dat ondanks dit besef de blokkade nog steeds niet is beëindigd. Gevestigde mediabedrijven hebben hun steun voor WikiLeaks ingetrokken. In een recente ontwikkeling kwam het Europarlement met een wetsvoorstel om voortaan scherpe voorwaarden aan zo’n blokkade te stellen.

Foto’s: Freedom of the Press Foundation

CISPA geeft het bedrijfsleven macht en wat doet de tegenmacht?

In het online nieuwsprogramma The Young Turks legt Cenk Uygur uit wat CISPA is. De Cyber Intelligence Sharing and Protection Act is een Amerikaans wetsvoorstel dat kritiek krijgt van de internetgemeenschap en de burgerrechtenbeweging. Het vergroot de staatsmacht, verkleint de burgerrechten en bevordert de samenwerking tussen overheid en bedrijfsleven. Burgers worden juridisch buitenspel gezet. Cenk vergelijkt de samenwerking tussen overheid en bedrijfsleven met het fascisme. CISPA is op te vatten als een voortzetting van SOPA en PIPA. Met het verschil dat de overheid nu bedrijven als Facebook en Google binnenboord heeft.

Hoe WikiLeaks volgens Google financieel gewurgd kan worden

De vrijheid van internet staat onder druk. In de VS staan twee wetten op de rails die de vrijheid van internet uit economische redenen inperken. De Protect IP act of 2011 en de ‘Stop Online Piracy Act‘ (SOPA).

Een hearing voor het Amerikaanse congres over de SOPA bevestigde gisteren 16 november dat er een scheidslijn bestaat tussen voor- en tegenstanders van de vrijheid van meningsuiting. Voorstanders als Disney, Viacom en Time Warner komen uit Hollywood en de mediaindustrie. Tegenstanders als Google, Yahoo, Facebook and AOL uit Silicon Valley. Het is het oude tegen het nieuwe amusement. De eersten hebben te winnen bij inperking van de vrijheid, de laatsten niet. Maar het eigenbelang staat voorop.

In de hearing sprak Google’s Katerine Oyama ernstige bezwaren uit tegen het SOPA-ontwerp in zijn huidige vorm. Onder de tegenstanders schaart ze de internetindustrie, geldschieters, de universitaire wereld, mensenrechtengroepen en internetbeveiligingsdeskundigen. Ze ziet als een voorwaarde voor nieuwe wetgeving dat intellectueel eigendom wordt beschermd ‘met behoud van de legitieme online activiteiten die de economische groei en de vrijheid van meningsuiting voeden’.

Als voorbeeld hoe een site kan worden verstikt noemde Oyama het economisch wurgen van WikiLeaks. ‘Kijk naar WikiLeaks. (..) Ik denk dat [auteursrecht inbreukmakende sites] bestaan omdat ze reclame kunnen verkopen of omdat ze betalingen krijgen van abonnees. Als je de hele industrie op een lijn krijgt en inkomsten uit reclame en donaties kunt blokkeert, dan kun je ongelooflijk effectief zijn zonder de invoering van ongewenste neveneffecten op de vrije meningsuiting of de internet architectuur.’

Hoewel Google zich het afgelopen jaar afzijdig heeft gehouden van de niet juridisch onderbouwde blokkade door Amerikaanse bedrijven van WikiLeaks en verwijzingen bleef doorgeven, tekent zich hier een onderscheid af. In de SOPA zijn voorzieningen opgenomen die kunnen uitpakken zoals WikiLeaks nu economisch wordt gewurgd. Google offert WikiLeaks graag op als het zelf vrij kan blijven opereren.

Volgens Trevor Timm, een juridische activist van de Electronic Frontier Foundation kent de SOPA nauwelijks rechterlijke toetsing. ‘Zelfs als websites onschuldig zijn, is dat moeilijk aan te vechten zonder te worden afgesneden, al is het maar voor kort. Dat plaatst energieke nieuwkomers in een moeilijke positie als ze niet over een advocaat beschikken die hier mee om kan gaan en geeft grote bedrijven een reusachtig voordeel.’

WikiLeaks heeft niets te verwachten van bedrijven die het auteursrecht boven de internetvrijheid plaatsen. Die hun eigen economische wettelijkheid belangrijker achten dan juridische principes. Toevallige steun van internetbedrijven kan ontstaan als belangen parallel lopen. Maar daarop valt niet op voorhand te rekenen. Ook zij onderschrijven de handelwijze dat betaalmaatschappijen en adverteerders websites mogen censureren.