Haagse crisissfeer benadrukt intelligente domheid kabinet Rutte

Schrijft nooit aan kwaadwilligheid toe, wat verklaard kan worden door domheid. Aldus Napoleon Bonaparte: ‘N’attribuez jamais à la malveillance ce qui peut s’expliquer par la stupidité‘. De uitspraak lijkt gemaakt voor het kabinet Rutte-Asscher dat zegt terug te treden, maar de burgers wantrouwt en met steeds meer regels opzadelt, de burgerrechten inperkt en zich onderhand gedraagt als een bemoeial die zich met alle facetten van het leven wil bemoeien. Ik karakteriseerde dat in mei 2013 in een posting als intelligente domheid.

Da’s anders dan pure domheid waarvan de drager niet intelligent genoeg is om die te verbergen. Intelligente domheid is halfslachtigheid die de wereld in geholpen wordt vanwege het schijnbaar bestaan van een kantelpunt waarachter het verbloemen van de eigen domheid mogelijk wordt. Intelligente dommeriken laten zich die kans niet ontnemen. Bij intelligente domheid neemt het succesvol verhullen van de domheid de plaats in van het aanspreken van de domheid of de intelligentie. Naargelang de specifieke achtergrond. Positionering en marketing nemen het over in een continu proces dat nooit meer ergens voet op vaste bodem zet.

De crisissfeer die deze week in Den Haag hangt over de bed-bad-en-broodregeling en de uitgeprocedeerde asielzoekers heeft alles te maken met de intelligente domheid van de kabinetsleden. Bram van Ojik (Groen Links) denkt te weten hoe het zit: ‘Ik snap heus wel dat het ingewikkeld is, maar zo ingewikkeld kan het ook weer niet zijn om te zeggen: we gaan humanitaire hulp bieden.’ Maar is dat niet te simpel gedacht? Want het gaat de bewindslieden niet zozeer om het vinden van een oplossing voor een concreet beleidspunt, maar om het tijdens het zoeken ernaar verbloemen van eigen domheid. Extra gevaarlijk omdat door de crisissfeer juist de aandacht op de domheid gevestigd wordt doordat een oplossing uitblijft. Kabinetsleden van VVD en PvdA vliegen zonder vangnet door de lucht en kennen een noodgreep: de ander van kwaadwilligheid betichten.

Foto: 1950s circus trapeze artists

Advertenties

Na oorlog komt rouw

Vandaag 23 juli 2014 is het in Nederland een dag van nationale rouw voor de slachtoffers van de ramp met de MH17 van Malaysian Airlines. Voor het eerst sinds 1962 toen prinses Wilhelmina stierf. Nederland gedenkt en staat stil. Als een dief in de nacht kwam de oorlog afgelopen donderdag naar Nederland. Zoals de oorlog de afgelopen tijd ook naar Oekraïne, Syrië, Irak, Zuid-Soedan, Israël en de Palestijnse gebieden kwam. Of naar internet als dat als een apart continent beschouwd wordt. Hoe die brandhaarden heten waar mensen elkaar de koppen inslaan is bijzaak. Ze wisselen van naam. Ze heten soms Duitsland, Bosnië, Libanon of Angola, dan weer Honduras of Libië. Oorlog is intelligente domheid. Oorlog is doordachte absurditeit met grove middelen. Krijg is emotie. Daarna wacht herstel en wordt beterschap beloofd. Steeds weer. Ons mensen past treurnis.

Foto: Kazimir Malewich, ‘Suprematistische compositie (met blauwe driehoek en zwarte rechthoek)‘, 1915. Collectie Stedelijk Musuem Amsterdam.

Heertje: Domheid en arrogantie nekten PvdA. Hoe verder?

Oud-hoogleraar Economie en kritisch PvdA-lid Arnold Heertje geeft in een opiniestuk ‘Domheid en arrogantie hebben de Partij genekt‘ in De Volkskrant aan wat er volgens hem mis is met de PvdA. Da’s veel zoals de titel doet vermoeden. De partij zou geen antwoord hebben op de problemen van deze tijd en daar verkeerd op reageren, maar doet alsof het dat antwoord wel heeft. Dus: domheid en arrogantie. Het is geen nieuwe vraag.

Ik vermoed trouwens dat het met de uitwerking van de domheid net iets anders gesteld is dan Arnold Heertje denkt. Met dank aan Matthijs van Boxtel: ‘Intelligentie biedt nog geen garantie voor zelfbehoud. Sterker nog: intelligentie kan domheid zelfs kracht bij zetten.’ Als de leden van het kabinet Rutte-Asscher uitsluitend dom waren zouden ze allang tot inzicht gedwongen zijn. Maar hun domheid is kern van een denken dat wordt gemaskeerd door intelligentie en daarom niet tot zelfbesef komt. Zelfreflectie wordt niet overdacht.

PvdA-denker René Cuperus zag eerder Nederland voor drie vuurproeven staan: de uitweg uit de financiële crisis, het antwoord op het politieke onbehagen, en herstel en rehabilitatie van het publieke ethos van overheid en publieke sector. Daarbij komt voor de PvdA nog eens de alarmtoestand bij die alle sociaal-democratische partijen treft. In de PvdA wordt goed nagedacht, maar verkeerd gekozen. De leiders zijn te pragmatisch (Kok), te weinig tactisch (Bos), te weinig operationeel (Cohen) of te weinig strategisch (Samsom).

In het programma gaat het mis. Heertje verwijst de verklaring van de nederlaag die Diederik Samsom en andere PvdA’ers geven regelrecht naar de vuilnisbak: ‘Tegen deze historische achtergrond herleidt de leiding van de PvdA de vernietigende verkiezingsuitslag tot de lange duur van de crisis en het onvermogen van de potentiële aanhang reeds nu de vruchten te zien van een beleid dat inzet op een sterk en sociaal Nederland. De grootscheepse nederlaag ontspruit aan oorzaken van voorbijgaande aard, waaraan niemand iets kan doen.’

Want vervolgt Arnold Heertje: ‘Intussen schrijven in de Verenigde Staten economen als Robert Reich en Joseph Stiglitz indrukwekkende boeken over de toenemende scheefgroei in de inkomens- en vermogensverdeling, waardoor de samenhang in de maatschappij verkorrelt, de traditionele arbeiders verpauperen en in hun voetspoor de middenklasse wordt bedreigd. Die schrikbarende verschijnselen doen zich ook in Nederland voor, maar daarover geen woord van de zijde van de Partij van de Arbeid.’

Wegkijken en blijven hangen in symboliek is karakteristiek voor de PvdA sinds Kok. Met als gevolg dat het vlees nog vis is. Geen VVD of D66, evenmin SP. Zo ontstaat door een rammelend zelfbeeld een voorstelling van zaken die niemand kan volgen. De pretentie van brede volkspartij noemde gisteren bij Nieuwsuur minister Frans Timmerman leidend voor de PvdA. Was het maar zo. Om met Heertje te spreken: ‘Kortom, de Partij van de Arbeid is ongewild aan de verkeerde kant van de geschiedenis terechtgekomen door het samengaan van een intellectueel tekort (..) met de intimiderende en arrogante houding van met de Partij van de Arbeid verbonden bestuurders en ambtenaren, jegens de werkvloer van de samenleving.‘ Wat de PvdA nodig heeft is nadenken over programma en mensen die onvervalst de pretentie van brede volkspartij kunnen waarmaken.

Van der Gijp en Boskamp begrijpen niets van homosexualiteit

Domheid kent geen grenzen. René van der Gijp (Gijp) woont in Nederland, Jan Boskamp in België. Beide oud-voetballers die als ‘analist’ optreden in voetbalprogramma’s denken een gezond oordeel te hebben over homosexualiteit. Ze menen te weten dat voetbal geen sport voor homo’s is. Van der Gijp kreeg kritiek op zijn uitspraken: ‘Als je homo bent, dan ben je op je veertiende wel klaar met voetbal. Dan ga je gewoon in een kapperszaak werken. Dat is gewoon waar.’ Een woordvoerder van de KNVB noemde deze woorden ‘onzinnig’. De voetbalbond krijgt al jaren kritiek dat het niks tegen homofobie doet. Kris Schimmel startte in februari 2012 zelfs een petitie. En juist toen de KNVB tot actie overging roerden deze twee oud-voetballers zich.

Nu springt Boskamp voor Gijp in de bres: ‘Ik heb ook nooit een homo meegemaakt in al mijn jaren als speler en trainer. Al mijn medespelers waren hartstikke gezond, of ik ben stekeblind geweest, dat kan natuurlijk ook. Maar al die boze reacties, wat een zielige mensen.‘ Boskamp vindt het maar flauwekul dat Gijp zoveel commentaar krijgt op diens uitspraken over homo’s. Maar Boskamp zegt tegelijk dat Gijp mag zeggen wat-ie wil. Alsof dat voor de kritiek op Gijp niet zou gelden. Voormalig Helmond-speler Wensley Garden beseft dat het een kwestie van oorzaak en gevolg is: ‘Jonge talenten met een homoseksuele geaardheid krijgen in het Nederlandse voetbal niet de mogelijkheid zich te ontwikkelen.’ Zover kunnen Boskamp en Gijp niet denken.

Foto: René van der Gijp (links) en Jan Boskamp.

Burgers steeds gefrustreerder door patstelling in de politiek

Commentatoren merken op dat de crisis niet alleen economisch is. ‘Heel West-Europa en Amerika lijden onder een crisis aan politieke overtuiging. Geen partij, geen politieke leider is erin geslaagd de verbeeldingskracht van een meerderheid te inspireren‘, aldus H.J.A. Hofland in z’n NRC-column van 24 juli. De Amerikanen hebben het gehad met president Obama. De man die het een zegt, maar door het ander te doen zichzelf pat zet. Geen obstakels weet op te ruimen. En terugvalt op zijn macht. Onbewegelijk, met de pretentie van winst.

De VVD-olifant Hans Wiegel verwijst in dezelfde krant naar het rapport ‘Terugtreden is Vooruitzien‘ van de adviserende Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling en acht weinig erger dan een bemoeizuchtige overheid. In een reactie zegt het kabinet de burger de ruimte te gunnen voor machtsdeelname. Tegelijkertijd vergroot het echter met lastenverzwaringen, bureaucratische regelgeving en aangescherpte normen haar zeggenschap over de burger. Deze dubbele standaard maakt de burger extra opstandig en gefrustreerd. De hegemonie van de partijpolitiek wordt zoals altijd nergens ter discussie gesteld. In zo’n reactie zegt minister Plasterk het ene, maar doet het andere.  De term ‘bezuinigingen’ duidt op een terugtredende overheid met minder taken en volume, maar in werkelijkheid gaat het juist om ‘lastenverzwaringen’ met meer taken en een groter volume.

Wiegel citeert een eigen uitspraak uit 1972: ‘De overheid is er voor de burgers, de burgers zijn er niet voor de overheid.’ Zou het? Is er nog iemand die gelooft dat overheden of politici er niet voor zichzelf zijn, maar voor de burger? President Obama, premier Rutte of PvdA-leider Samsom zijn excellente meesters in de retoriek. Ze proberen als geen ander de schijn te wekken dat ze er voor de burger zijn. Maar ze beseffen niet dat hun toverspreuken uitgewerkt zijn omdat ze hun beloften niet nakomen en de problemen die ze aanpakken voortdurend uit handen laten vallen. Ze menen dat voldoende te compenseren door hun intelligente uitleg.

Eerder noemde ik dat intelligente domheid het kabinet Rutte in de weg zit. Het is niet alleen dat ministers het een zeggen en het ander doen. Ze menen slim te handelen, terwijl ze in feite een destructief beleid voeren dat averechts werkt. Ze beseffen dat niet omdat ze zichzelf slim achten. De intelligentie van mensen als Obama, Rutte, Plasterk of Samsom heeft zich buiten de politiek bewezen en wordt in de politiek een beletsel om tot zelfbesef en inkeer te komen. De uitdaging voor hun brein wordt hoofdzaak. Onze ontsnappingskunstenaars van de geest maken er een spel van zich niet te laten vangen. Ze vergeten echter buiten zichzelf te denken en hun verbeelding te laten spreken.  Want deze politici zijn onbelangrijk, inwisselbaar en vooral: ondergeschikt.

Foto: Premier Mark Rutte met cowboyhoed in Texas, 9 juli 2013. Credits: ANP/ Jerry Lampen.

Michaela Biancofiore ontslagen omdat ze homo’s kleineert

De Italiaanse staatssecretaris voor Gelijke Kansen, Sport en Jeugd Michaela Biancofiore heeft een nieuw post gekregen in de regering-Letta vanwege controversiële uitspraken die stof deden opwaaien. Ze zei: ‘Voor een keer, zou ik graag verenigingen van homo’s, in plaats van zich in een getto op te sluiten … iets zien zeggen om de recente golf van moorden op vrouwen (in Italië) te veroordelen … Alles wat ze doen is hun eigen belangen verdedigen‘ Aldus deze staatssecretaris die lid is van Berlusconi’s partij ‘Il Popolo della Libertà’.

Premier Enrico Letta zag zich genoodzaakt om Michaela Biancofiore over te plaatsen naar het ministerie van Ambtenarenzaken. Gelijke Kansen en Emancipatie draagt ze duidelijk niet in haar hart. Het is trouwens een geluk bij een ongeluk voor Michaela Biancofiore dat ze niet opmerkte dat ambtenaren discriminatie over zich afroepen en zich in een getto opsluiten. Haar uitspraak past in een patroon van discriminerende opmerkingen over homo’s. Zo riep paus Benedictus XVI in z’n kersttoespraak van 2012 andere religies op om de krachten tegen het homohuwelijk te bundelen. De vorige premier Mario Monti zei eerder dit jaar hetzelfde.

Italiaanse politici die zich zelfs in een coalitieregering niets aantrekken van pluriformiteit en tolerantie komen in de ogen van Noord-Europeanen ouderwets over. Ze zouden mogelijk tot inzicht komen als anderen het volgende zeiden: ‘Voor een keer, zou ik graag katholieke verenigingen, in plaats van zich in een getto op te sluiten … iets zien zeggen om de recente golf van moorden op vrouwen te veroordelen … Alles wat ze doen is hun eigen belangen verdedigen.’ Juist in het verdedigen van hun eigen belang zijn Italiaanse politici sterk. Door anderen iets te verwijten wat ze zelf doet is Biancofiore nog hypocriet ook. Hoe is het in hemelsnaam mogelijk dat iemand die zulke domme uitspraken doet staatssecretaris van Gelijke Kansen kon worden?

Foto: Michaela Biancofiore met Silvio Berlusconi.

Conservatieve christen zegt Nee tegen logica en Verlichting

Hoe valt er te redeneren met conservatieve christenen die de rede verwerpen? Cenk Uygur van The Young Turks geeft het antwoord: niet. Neem nou Penny Nance van Concerned Women for America.‘ De lobbygroep gelooft ‘that marriage consists of one man and one woman. We seek to protect and support the Biblical design of marriage and the gift of children.‘ Ok. Ze is ertegen dat de officiële Gebedsdag op 2 mei ook Dag van rede wordt. Ok. Maar haar christelijk wereldbeeld fluistert haar een waarheid in: de Verlichting maakte plaats voor moreel relativisme en dat leidde uiteindelijk tot de Holocaust, dat ontstaat als we God uit de vergelijking laten (‘leave God out of the equation‘). Zoals Cenk Uygur opmerkt, met medewerking van de christelijke Duitsers.

Tegen zoveel gebrek aan tolerantie, logica en historisch besef valt niet op te boksen. Verscholen in hun Heartland begrijpen Amerikanen doorgaans toch al slecht hoe het toegaat in andere landen. Oorzaak dat ze in hun buitenlandse politiek zoveel brokken maken. Voeg daarbij een enge opvatting van het christendom en dan blijkt de domheid van Penny Nance geen intelligente domheid, maar gelovige domheid te zijn. Hoe dan ook is het een prestatie van deze postmodernistische conservatieve christenen om zoveel onzin bij elkaar te sprokkelen en de logica zoveel geweld aan te doen. Mogelijk in het land van onbegrensde onmogelijkheden.

Foto: Banner ‘National Day of Reason‘, 3 mei 2013.