Verklaring van Montevideo voor een vrij internet. Lukt dat?

Techdirt combineert drie verhaalstrengen tot een nieuwe ontwikkeling. Het gaat om het toekomstige bestuur van het internet, de onthullingen over de NSA-spionage die duiden op economische spionage (Petrobras) en de krachtige reactie van de Braziliaanse regering daarop. Over het beheer van internet nemen de belangrijkste internetorganisaties volgens IGP (Internet Governance Project) eensgezind afstand nemen van de VS: ‘With striking unanimity, the organizations that actually develop and administer Internet standards and resources initiated a break with 3 decades of U.S. dominance of Internet governance’. Vraag blijft wel hoe dan anders de onafhankelijkheid van regeringen gewaarborgd kan worden. Zonder de VS te noemen hebben de belangrijkste spelers de verklaring van Montevideo opgesteld. Maar het signaal is duidelijk. Weg van de VS, weg van de NSA.

Foto: Schermafbeelding van de Engelstalige tekst van de Verklaring van Montevideo. 14 oktober 2013.

Advertenties

Honger leidt Fox-IT uit het bos

Ronald Prins van internetbeveiligingsbedrijf Fox-IT waarschuwt vandaag in de pers voor cyberaanvallen. Fox-IT werd vorig jaar door WikiLeaks op de zwarte lijst van de zogenaamde ‘Spy Files‘ gezet. Van bedrijven die overheden helpen met electronische spionage. Met brochures van FoxReplay als bewijs. Ronald Prins wimpelde het weg en zei niet onder de indruk te zijn van de kritiek van WikiLeaks. Toch kon Fox-IT niet garanderen dat dictatoriale regimes geen gebruik maken van FoxReplay waarmee internetverkeer afgetapt kan worden. Fox-IT werkte samen met dubieuze regimes als Egypte, Iran en de Verenigde Arabische Emiraten.

Volgens Webwereld werkt Fox-IT veel voor overheden. Af en toe wordt het door de politie ingeschakeld. Een constante is dat Ronald Prins door de jaren heen kritisch is gebleven op het beveiligingsniveau van de Nederlandse overheden. Die zouden te laks zijn. Door daarop te wijzen vergroot-ie de marktwaarde van Fox-IT. Prins staat een agressievere bejegening van hackers voor en wil de politie de mogelijkheid geven om terug te hacken. Digitale burgerrechtenbeweging Bits of Freedom vindt dat over het randje van het toelaatbare gaan.

Van Ronald Prins en Fox-IT resteert op zijn best een gemengd beeld. Activisten die zich inzetten voor digitale vrijheid en burgerrechten zien het bedrijf als controversieel. Onmiskenbaar heeft Fox-IT kennis en producten die aantrekkelijk zijn voor overheden die achter de ontwikkelingen aanlopen, zoals Prins opmerkt.

Dat Prins de publiciteit kiest kan opgevat worden als signaal richting overheid. Het wil doen uitkomen dat Fox-IT in tegenstelling tot andere bedrijven onmisbaar is. Ronald Prins poetst met medewerking van de Nederlandse pers zijn prospectus op. En dat kort na een bezoek van de Nederlandse defensietop met brigade-generaal Hans Hardenbol aan het U.S. Army Cyber Command en kort voor de 3e Roundtable op Nyenrode op 11 september 2012 van de Dutch Cyber Warfare Community. Waar overheid en bedrijfsleven samenkomen.

Foto: Cyber War!

WikiLeaks onderzoekt met Spyfiles electronische spionage door overheden

WikiLeaks heeft een nieuw rapport uitgebracht: de Spyfiles. Nadere informatie zal deze week en tot in 2012 verschijnen.  Honderden documenten geven een beeld van de wereldwijde electronische spionage door overheden. Erin staan 3 in Nederland gevestigde bedrijven: group 2000, Pine Digital Security en Fox-IT.

Fox-IT reageert en ondersteunt de kritiek van WikiLeaks op het gebruik door aftaptechnologie van overheden. Het heeft een eerder dit jaar gesloten convenant tussen bedrijven en de rijksoverheid ondertekend dat internetvrijheid waarborgt. Maar dat gaat eerder over regulatie dan een verbod op de technologie.

WikiLeaks pakt met de Spyfiles de formule weer op door met de gevestigde journalistiek en activisten samen te werken. Wat het eerder met Cablegate deed. Partners nu zijn Bugged Planet en Privacy International, het Duitse ARD, het Italiaanse L’Espresso, het Indiase The Hindu, het Franse OWNI, het Engelse Bureau van Onderzoeksjournalistiek en de Amerikaanse Washington Post. WikiLeaks zal hopen met deze samenwerking prestige terug te winnen. Opnieuw lijkt WikiLeaks een focus te geven die de gevestigde journalistiek mist.

Spyfiles zegt dat het massaal onderscheppen van de bevolking niet alleen een realiteit, maar een nieuwe geheime industrie is die 25 landen omspant. Het klinkt als iets uit Hollywood, maar op dit moment zijn massaonderscheppende systemen gebouwd door westerse inlichtingendiensten ook bedoeld ‘voor politieke tegenstanders‘ zo zeggen de Spyfiles. Ze onthullen details van bedrijven die voor miljarden euro’s aan geavanceerde ‘tracking tools‘ aan overheden verkopen, exportregels negeren en ook dictatoriale regimes die mensenrechten schenden van onderdrukkende middelen voorzien. Onthullingen kunnen explosief worden.

Komende maand zullen de Spyfiles naar verwachting veel publiciteit trekken. Zeker als aangetoond kan worden dat de electronische spionage door overheden wordt ingezet om politieke tegenstanders te controleren en buiten de macht te houden. WikiLeaks en partners staan voor de taak om hun claim te onderbouwen dat bedrijven en overheden in specifieke gevallen actief samenwerken om bevolkingen en oppositie te onderdrukken. Spionage is van alle tijden, maar het  industriële karakter ervan is nieuw. Wellicht krijgen we door WikiLeaks meer inzicht in het handelen van Big Brother. George Orwells 1984 is de realiteit.

Foto: Map Spyfiles

Nederlandse islam en angst

Mensen worden bang gemaakt. Kunnen we iets doen in het wegnemen van de angst? Is het onderhand geen tijd voor een populaire schets van de betere samenleving? Hoe onvolkomen ook, zo’n poging is de moeite waard. In het overbruggen van verschillen moet men zich namelijk verdiepen in de ander, met de pretentie om verschillen te overbruggen. Kortom, hoe kunnen we zonder problemen te ontkennen maatschappelijke spanningen wegnemen?

Vanuit welke positie spreekt iemand? Alleen de acceptatie van de pluriformiteit en de grondrechten voor allen kunnen een geloofwaardig uitgangspunt zijn. In een uitruil van rechten en plichten. De wens om verschillen te overbruggen vraagt om een ruime opvatting aan de meningsuiting en een open publiek debat. Dat staat haaks op neo-moralisme dat op oneigenlijke gronden verbiedt en beperkt. Anders gezegd, het beroep op fatsoen, beschaving, sociale vrede en allerlei abstracte begrippen dat deze dagen vanuit de sociaal-religieuze hoek wordt ingebracht is een vervuiling en vertroebeling van het politieke discours. Er kan immers niet scherp en onomfloerst gedebatteerd worden.

Religiekritiek moet vanzelfsprekend zijn, mede om de extra bescherming van religie in Nederland aan de orde te stellen. De achtergrond van iemand is niet van belang. Moslim of niet-moslim? Volstrekt oninteressant. Met het idee dat de eigen achtergrond van weinig belang is moeten mensen zich met elkaar in gelijke mate verstaan zonder beroep te doen op de uitgangspunten van een religie of levensovertuiging. Dat hoort thuis in de individuele beleving, kan ook best mee de straat opgenomen worden, maar kan nooit als eis voor het gesprek in het publieke debat met de ander dienen.

Wat Wilders doet is ontoelaatbaar in zijn bemoeienis met de inhoudelijke kant van de islam. Hij mag proberen de islam te verbieden, mag die beledigen, maar mag de Nederlandse islam haar bestaansrecht niet betwisten. Maar dezelfde ontoelaatbaarheid geldt ook voor de groepsdruk vanuit de gangbare stroming van de Nederlandse islam die in de praktijk geloofsafval onmogelijk maakt. Het is een taboe om dat breed bespreekbaar te maken. Ofwel, ook elementen van de islam beperken de vrijheid van godsdienst. En verder is er nog de politiek die tegen immigranten nooit duidelijk is geweest over de rechten en plichten van de rechtsstaat. Nooit goede voorlichting heeft gegeven over de vrijheid van godsdienst. Daarnaast heeft een linkse culturele hegemonie jarenlang een open debat geblokkeerd.

In Nederland wordt de islam dus zowel kritischer als minder kritisch benaderd. Kritischer omdat uit het rechtse spectrum het bestaansrecht van de islam ter discussie wordt gesteld. Da’s onterecht. Minder kritisch omdat uit het centrum-linkse spectrum in Nederland de islam de afgelopen decennia onvoldoende op plichten is gewezen. Da’s ook onterecht. Wat resteert is een verdeeld beeld.

Laten we proberen om zowel de linkse als de rechtse positie te overstijgen. Ik zie binnen de pluriformiteit een plek voor de islam in Nederland, maar zie het als normaal dat de islam in al haar verschijningsvormen daarover zelf duidelijkheid geeft. Meer dan nu gebeurt in de openbaarheid. Ook om de rechtse politiek wind uit de zeilen te nemen. Ik mis een positieve, rechtsstatelijke houding van de Nederlandse islam. Ik zie dat uitblijven als een bron voor veel onrust bij burgers. Dat roept angsten op.

Geweld en religie zijn niet hetzelfde. Op vele plekken probeert pseudo-religie de religie te kapen. In moslimstaten misbruiken uit eigenbelang autoritaire regimes, externe krachten en pseudo-religie de islam. Als de islam onmachtig is zich daartegen voldoende teweer te stellen, dan wordt het beeld van een verzwakte islam opgeroepen. Naast beeld wordt het dus steeds meer realiteit. Dat neemt niet weg dat er in naam van de islam veel geweld wordt gebruikt en met name moslims het slachtoffer zijn. Ik mis de ondubbelzinnige veroordeling daarvan en de toelichting vanuit de Nederlandse islam zelf. Hoewel ik begrijp dat vele Nederlandse moslims deze discussie zat zijn.

Een zakelijke opstelling kan de positie van de islam in Nederland versterken. Dat heeft met duidelijkheid en openbaarheid te maken. Er is trouwens al veel bereikt, maar de integratie moet nu in de versnelling worden gezet. De politiek moet de islam niet langer in een uizonderingspositie zetten en precies zo gaan benaderen als andere religies en levensovertuigingen. De Nederlandse islam is sterk genoeg en kent onderhand voldoende talenten die dat vorm kunnen geven. Het is gewenst om dat te combineren met een strikte scheiding van kerk en staat waarbij geen enkele overheidssubsidie nog naar religieuze instellingen gaat. Dus: evenmin naar gereformeerde scholen.

De Nederlandse islam zou haar acceptatie door bevolking en politiek en het proces van integratie kunnen versnellen door zich ondubbelzinnig uit te spreken voor de volledige erkenning van alle rechten en plichten van de rechtsstaat. Zodat individuele moslims door de islam geen strobreed in de weg gelegd wordt in het verwezenlijken van hun integratie in de Nederlandse rechtsstaat. En de angst bij de bevolking niet langer in vruchtbare aarde valt.

Foto: Woestijn van de Tartaren, Il Deserto dei Tartari, 1976