Martha & The Vandellas: Nowhere To Run in Detroit

Dit stukje verscheen eerder op George Knight Kort op 24 juli 2013.

Martha & The Vandellas weten in 1965 niet waarheen te vluchten. Of zich te verbergen. Dus dansen ze in de openbaarheid. In een autofabriek in Detroit waar de Ford Mustang wordt gemaakt.

De cabriolet met open kap rolt van de band. Motown Sound in Motor City. Bijna 50 jaar later allebei uit de tijd. Meer dan terloops wordt het productieproces getoond.

Foto uit Billboard van Martha & The Vandellas, 17 april 1965.

Nowhere To Run wordt in 1965 het meest succesvolle nummer van Martha & The Vandellas. Geschreven door team Holland-Dozier-Holland dat tot 1967 volop hits voor het label Motown schrijft. Totdat een geschil daaraan een eind maakt. Vluchten kan niet meer. Liefde is onherroepelijk:

Nowhere to run, baby nowhere to hide
Got nowhere to run, baby nowhere to hide

I know you’re no good for me
But free of you, I’ll never be
How can I fight a lover that’s sugar sweet
When it’s so deep, so deep, deep inside of me

My love reaches so high, you can’t get over it
So wide, you can’t get around, no

Martha & The Vandellas, Hoes ‘Dance Party‘ met ‘Nowhere To Run‘. Tamla Motown LP 1965.

Leadzangeres Martha Reeves, Rosalind Ashford en Betty Kelley kleuren in 1965 roze. De soul houdt het simpel. Motown bleef plakken op Detroit dat er later aan schilfers bijhangt. Kleur is geschiedenis.

En de Ford Mustang? Die roept associaties op om afstand te nemen van Detroit. Al in 1965.

Advertentie

Gedachten bij foto ‘Son of Mafia Boss.–Brought back from prison to attend his father, Joseph Zerilli’s funeral’ (1977)

Detroit News, ‘Zerilli, Anthony J. ; Detroit Businessman; Son of Mafia Boss.–Brought back from prison to attend his father, Joseph Zerilli’s funeral. Pictured: front row between two women‘, 1977. Collectie`: Walter P. Reuther Library, Archives of Labor and Urban Affairs, Wayne State University.

Het is druk op de trap van de kerk in Detroit. De begrafenisdienst voor maffiabaas Joseph Zerilli is net achter de rug. Zijn zoon Anthony J. Zerilli wordt ‘een zakenman’ genoemd. We weten wat dat betekent in het maffia-milieu. Zoon Anthony heeft van de gevangenisdirectie toestemming gekregen om de begrafenis van zijn vader bij te wonen. Hij loopt zo te zien tussen zijn moeder en zus.

De foto is niet bijzonder vanwege karakteristieke personen die moeiteloos in een maffia-film zouden kunnen optreden. Wellicht op de dikke man rechts na die eruitziet als een trouwe assistent die door dik en dun gaat. Het gewone is de perfecte dekmantel. Criminele mimicry.

Familie, God en Werk, dat is het wel zo’n beetje dat hier telt. De dramawet dat de hoogste in rang de hoogste plek inneemt heeft de fotograaf ingewisseld voor de nabijheid van de hoofdpersoon, zoon Anthony. Maar het doet er niet toe in een wereld achter de schermen waar het achterste van de tong nooit getoond wordt.

Gedachte bij de foto ‘Three men throwing ballots, tally sheets and poll books of the Newberry election of 1918 (..)’

Dit is echte fraude of een gevolg ervan. Drie mannen gooien stembiljetten, turflijsten en opiniepeilingen van de Newberry-verkiezing van 1918 in de oven. Dat doen ze in opdracht van de federale rechter Tuttle uit Detroit. Het ging om de Senaatsverkiezing in Michigan tussen de Republikein Truman Newberry en de Democraat Henry Ford die beslissend was voor de meerderheid. De eerste was investeerder in de Packard Motor Company en de laatste de eigenaar van de Ford Fabrieken. Newberry won nipt van Ford, maar werd vervolgens aangeklaagd omdat hij meer aan zijn campagne had besteed dan wettelijk toegestaan was. Zelfs twintigmaal zoveel. Newberry werd in een rechtszaak veroordeeld. Hij behield zijn senaatszetel, maar trad later vervroegd af. Kingmaker van Newberry was Paul King waarover in deze studie meer te lezen valt. Redde hij zijn hachje door Newberry te beschuldigen die zei van niks over de bestedingen in de campagne te weten?

Foto: ‘Three men throwing ballots, tally sheets and poll books of the Newberry election of 1918 into furnace at the U.S. Capitol Power House – they were ordered to be burned by Federal Judge Tuttle of Detroit’, 1923. Collectie: Library of Congress.

Blijkt uit de foto ‘Detroit, Michigan. Rioting at the Sojourner Truth housing project’ (1942) wie er tegenover elkaar staan?

Foto’s van rellen zijn inwisselbaar. Macht, onrust, gerechtigheid en maatschappelijke ongelijkheid. Steden en jaartallen verschillen, maar de aanleiding blijft hetzelfde. Deze foto toont een gebeurtenis uit 1942 in Detroit. Tijdens de Tweede Wereldoorlog waren er veel rellen. Mede omdat door de dienstplicht de arbeidsmarkt overhoop was gehaald en minderheden moesten inspringen. Daarom konden ze hun recht opeisen.

Waar ging het over? Het bijschrift zegt: ‘Rioting at the Sojourner Truth housing project’. Volgens de uitleg van de Wayne State University gaat het om de huisvesting van zwarte arbeiders in de defensie industrie. Witte omwonenden kwamen ertegen in opstand. Uiteindelijk werden de zwarte werkers met steun van de overheid toch gehuisvest in de Sojourner Truth. Dat verliep niet zonder incidenten. Wat we nou precies zien op de foto valt lastig te achterhalen. Het is in een vroeg stadum van de rellen, in februari 1942. Onderhandelt de man met de hoed die op de rug wordt gezien namens de overheid met de zwarte werkers die hun recht opeisen?

De paradox is dat zwarte arbeiders in de defensie-industrie worden ingezet om de nazistische Duitsers te helpen verslaan, maar vervolgens geconfronteerd worden met datzelfde soort racistisch denken in eigen land.

Foto 1: Arthur S. Siegel, ‘Detroit, Michigan. Rioting at the Sojourner Truth housing project’ (1942). Collectie: Library of Congress.

Foto 2: Pamflet van witte omwonenden dat oproept om te demonstreren tegen de huisvesting van zwarte defensie werkers in het Sojourner Truth Housing Project. Detroit, 1942. Collectie: Walter P. Reuther Library. 

Dorpsgezicht met kruisbeeld van Garmisch, Beieren, 1890

Een foto met kruisbeeld uit 1890 in het Beierse Garmisch. Een dorpsgezicht of Dorfspartie. Een vrouw knielt voor de houten behuizing met twee verdiepingen. Beneden Maria, boven Jezus aan het kruis. Links leidt een pad door de wei of de alm. Rechts het dorp met kerktoren. Wat is hier zo bijzonder aan dat een Amerikaanse maatschappij het vastlegt als beeld van Duitsland en er exemplaren in eigen land en in Europa van hoopt te verkopen? Moet dit dorpsgezicht bevestigen wat men kent of verrassen? In diep katholiek Beieren ontmoeten half afgewende gezichten elkaar naar beneden of boven kijkend. Dat lijkt een verticale samenleving. De echte verrassing ligt in de toekomst besloten en ontvouwt zich 43 jaar later. In 1933. Wordt hier de kiem gelegd?

Recycling van een bericht over een provocatie met een ‘Arbeit Macht Frei’-bord in Detroit

In de voormalige en leegstaande autofabriek ‘The Packard Automotive Plant’ (ontwerp Albert Kahn) in Detroit was volgens een bericht van de lokale pers op 5 februari 2013 de spreuk ‘Arbeit Macht Frei’ te zien. Bekend van de toegangspoort van het Duitse concentratiekamp Auschwitz en andere kampen zoals Sachsenhausen, Dachau en Theresienstadt. Volgens Wikipedia is het prompt door buurtwerkers weggehaald. Naar de opzet van de daders kan alleen maar gegist worden. Aldus de geschiedenis van 2013 die verwijst naar 1939-1945.

Het wordt vaker beweerd, een bericht dat eenmaal op sociale media is gepubliceerd kan nooit meer ongedaan worden gemaakt. Als een Vliegende Hollander blijft het eeuwig over de oceanen van het internet zwalken. Zo verbrokkelen archeologische digitale lagen die niet of nog slechts met moeite zijn te herkennen. Waarom publiceert Penny Gaff een item uit 2013 van Fox 2 op 25 september 2016 op haar You Tube-account? Zonder enige toelichting en duiding. Hoe merkwaardig is het om te waarschuwen voor een wantoestand die van 3,5 jaar daarvoor dateert en te doen alsof het een recente gebeurtenis is die er op wacht om opgelost te worden? Terwijl de spreuk per omgaande is weggehaald omdat velen zich eraan stoorden. Inclusief de journalist die het item afsluit. Penny Gaff wil waarschuwen, maar zet daartoe de recente geschiedenis op z’n kop.

Nog kwalijker is het dat zij en Fox 2 het hebben over ‘History’s most controversial work of art’. Dat slaat de plank mis. Zowel in de Duitse concentratie- en vernietigingskampen als in de Packard Plant gaat het niet om een kunstwerk. Maar om een politiek symbool. Trouwens, de omgekeerde hoofdletter ‘B’ op het bord in de Packard Plant duidt op een citaat van de spreuk zoals zich die bevindt in de toegangspoort van Auschwitz.

Foto: ‘Eingangstor des KZ Auschwitz, Arbeit macht frei (2007)’