Is president Obama een tweede kans waard?

President Barack Obama is herkozen. Trouwens, opnieuw was de analyse van de meeste Nederlandse media abominabel. Ze spraken elkaar na dat het een nek-aan-nekrace was. Terwijl volgens de peilingen Obama in de laatste week uitliep en bijna zijn hoogste scores evenaarde. Inderdaad verloor Obama aan momentum na het eerste presidentiële debat in Denver, zodat Romney kon naderen. Maar in de swingstates heeft Obama altijd zijn voorsprong behouden. Spits is een voorbeeld van dat gebrek aan kennis:  ‘(..) bouwde hij [Obama] in de belangrijkste Swing States weer een kleine voorsprong op.’ Onzin. NOS-journalist Eelco Bosch van Rosenthal kwam opnieuw met een inconsistent verhaal dat inzicht en analytische diepte miste. Hij was er met zijn hoofd niet bij. De Nederlandse journalistiek moet nodig investeren in academische kennis voor meer verdieping.

President Obama is dus met een ruim mandaat herkozen. Als-ie ook Florida wint, zelfs met een meerderheid van ruim 100 kiesmannen. Hij kan niet meer herkozen worden en heeft daarom de komende vier jaar zijn handen vrij om te werken aan zijn rol in de geschiedenis. Hoewel een vijandig gezind Huis van Afgevaardigden hem beperkt. De president kreeg in zijn eerste termijn de meeste kritiek en stelde het meest teleur in zijn mensen- en burgerrechtenbeleid. Dat laatste gaat om de inperking van de privacy, zoals de surveillance via geïntegreerde camerasystemen zonder dat dit openbaar is besproken of de inperking van de internetvrijheid. Een ander aspect is de werking van de rechtsstaat en de rechtsgang. Zo perkt de NDAA de meningsuiting in.

Suzanne Nossel van Amnesty VS geeft Obama een tweede kans op het gebied van de mensenrechten. Hij moet van ver komen, want zelfs president Bush had een beter mensenrechtbeleid dan president Obama. Ze roept Obama op om zijn beloften uit 2008 na te komen en de mensenrechten niet ondergeschikt te maken aan de nationale veiligheid. Volgens haar kunnen een einde aan de dodenlijsten en de aanvallen met drones president Obama en de VS hun geloofwaardigheid teruggeven. Dat heeft ook een uitstraling naar andere landen die dan niet langer kunnen verwijzen naar de overtredingen en schendingen van de mensenrechten door de VS.

Maakt zo’n oproep een kans om gehoord te worden? Het gaat er inderdaad om dat president Obama terug moet keren naar zijn beloften uit 2008. In zijn streven naar een ethische politiek. Heeft Obama zich laten gijzelen door bedrijfsleven en krijgsmacht en is-ie door voorzichtigheid en gebrek aan ervaring ingepakt? Was dat wel een echt beeld wat-ie van zichzelf gaf? Bestond de oude Obama die ontspoorde? Hoe dan ook krijgt-ie nu een tweede kans. Ik heb er een hard hoofd in. Hij moet van ver komen en heeft zoveel fouten gemaakt.

Foto: President Barack Obama, 6-7 november 2012. Credits SITA/AP. 

Chris Hedges veroordeelt NDAA en beticht Obama van staatsfascisme

Journalist Chris Hedges verzet zich publicitair en juridisch tegen de invoering van de NDAA omdat het recht en burgerrechten opzij zet. President Obama tekende de wet op 31 december 2011. De gevestigde media slikken hun kritiek in en critici worden gemarginaliseerd. De NDAA, ook wel Homeland Battlefield Law geeft de Amerikaanse overheid ongekende macht. Burgers, inclusief journalisten kunnen zonder vorm van proces in een Guantanamo Bay scenario verzeild raken. Hedges beticht de regering Obama van staatsfascisme.

In het artikel ‘The Polite Conference Rooms Where Liberties Are Saved and Lost‘ vergelijkt Hedges de NDAA met de regering Reagan die een actief programma van desinformatie en manipulatie had om journalisten onschadelijk te maken. Hedges ziet onder Obama hetzelfde gebeuren. Opvallend is dat op Ron Paul na de Republikeinse presidentskandidaten Barack Obama hier tot nu toe niet op hebben aanvallen.

Vage en brede formuleringen van de NDAA maken het mogelijk om burgers op vage aanklachten vast te zetten. Zo kan de NDAA die bedoeld is om terrorisme te bestrijden ook iemand die ‘substantial support even to ‘associated forces” geeft vastzetten. Dat opent de willekeur, want wat is dat? Hieronder kon ook een journalist vallen die over terrorisme schrijft. Hedges ziet er het eind van de constitutionele democratie in.

Op 29 maart 2012 hoorde U.S. District rechter Katherine Forrest argumenten voor een voorlopige voorziening tegen een aantal bepalingen van de NDAA. Activisten, wetenschappers and politici voegden zich in het geding van Chris Hedges, onder wie de bron van de Pentagon Papers Daniel Ellsberg, MIT- professor Noam Chomsky, de IJslandse volksvertegenwoordiger Birgitta Jonsdottir, Kai Wargalla, organisator van Occupy London en Alexa O’Brien, organisator van de in New York-gevestigde activistische groep U.S. Day of Rage.

Regeringsadvocaten beweerden vorige week maandag dat de activisten zich baseren op ‘misverstanden’ over de NDAA. De wet zou niet dienen om de vrijheid van meningsuiting in te perken. Zo zeggen de advocaten dat ‘associated forces‘ begrepen moet worden als gewapende steun. En dat het daarom per definitie activisten als WikiLeaks en Occupy uitsluit omdat dit geen gewapende groepen zijn. Maar volgens een advocaat van de eisers Carl Mayer, zijn de definities van de NDAA zo vaag en in beweging dat dit verder gaat dan juridische definities. En vraagt Mayer waarom is Bradley Manning dan nu gedetineerd terwijl-ie geen geweld gebruikte?