Petitie: Behoud bewezen kwaliteit in de podiumkunsten

Petities die vragen om meer geld voor culturele instellingen zijn geen goed teken. Ze symboliseren de afbraak van de cultuursector. Deze keer gaat om de podiumkunsten. Namens deze sector vragen initiatiefnemers 9,5 miljoen euro extra. Het gaat om steun aan productiehuizen die anders in het luchtledige komen te hangen.

Het is een kansloze petitie, want met 10 miljoen euro extra voor de hele culturele sector vindt de Tweede Kamer van zichzelf al dat het een royaal gebaar maakt. Terwijl dat in werkelijkheid een minimale reparatie is van eerdere bezuinigingen. Daarom is de vraag bij dit soort publiciteit of het meetpunt ligt voor de bezuinig van de cultuurbegroting met 200 miljoen euro of erna. Het is relatief om te spreken over het toevoegen van 9,5 miljoen euro aan de podiumkunsten, nadat in bezuingingsoperaties door het kabinet Rutte I van VVD en CDA met gedoogsteun van de PVV vanaf 2011 tientallen miljoenen zijn gekort op de podiumkunsten. Het zou overtuigender zijn die feiten voorop te plaatsen bij een petitie. Om meer mensen over de brug trekken. Het gaat om het herstellen van een politieke fout die zich nu goed doet voelen omdat de reserves zijn uitgeput.

Foto: Schermafbeelding van petitie ‘Behoud bewezen kwaliteit in de podiumkunsten’, 25 oktober 2016.

Solo voor kunst van PvdA’er Klaas de Geus in Rotterdam. Dus?

PvdA-backbencher Klaas de Geus (29) afficheert zich als kunsthandelaar. Hij is kandidaat-gemeenteraadslid in Rotterdam. Hij staat op nummer 19. Een niet-direct verkiesbare plek. Hij voert campagne met de leuze ‘Kies Kunst Kies Klaas‘, omdat-ie ‘de kunst- en cultuursector in Rotterdam‘ belangrijk vindt. Jan Riezenkamp verleidde dat tot de reactie: ‘Misschien moet je overwegen ook aan de algemene campagneaktiviteiten deel te nemen en niet uitsluitend solo te gaan‘. Wat Klaas ‘een goed idee!‘ vond. Vreselijk ongekunsteld en snoezig.

Klaas de Geus is de schaamlap, de vlag op de modderschuit van de PvdA in werkstad Rotterdam. In de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen mag zijn sologeluid klinken om kunstliefhebbers over een streep te trekken. Een geluid dat echter nooit klinkt als het erop aankomt. Wanneer de PvdA instemt met het korten op de kunst-en cultuursector. De PvdA onttrekt zich niet aan de belegering van de kunstsector. Ondanks alle beloften dat wel te doen. De PvdA is de James Clapper van de kunst die zijn leugens tegen het Amerikaanse congres verdedigde met de dooddoener te liegen op de ‘minst leugenachtige wijze’ (least untruthful manner). Met Klaas de Geus haalt de PvdA de minst leugenachtige belangenbehartiger van de kunst binnen.

Is het zinvol voor Rotterdamse kunstliefhebbers om op Klaas de Geus te stemmen? In Dichtbij beargumenteert de Geus zijn van de werkelijkheid en zijn partij losgezongen standpunten: ‘Bezuinigen op kunst en cultuur is een heel kortzichtige manier om de begroting op orde te krijgen.’ Tegen wie zegt-ie dat? Tegen de kiezer, de besluitvorming van de PvdA sinds Halbe Zijlstra of tegen de leiding van de PvdA Rotterdam? Is-ie niet gewoon de luis in de pels van de PvdA die op het eind doodgedrukt wordt? Volgens Klaas ‘Kies Kunst Kies Klaas‘ de Geus is elke bezuiniging op kunst zonde. Hij meent het, maar toch wil zijn campagne niet geloofwaardig worden. Waarom? Klaas de Geus is de PVV’er die pleit voor meer islam of de Kaapverdische João Varela die zo mooi stond naast Pim Fortuyn. Verfraaiing. Het lijkt erop dat Klaas de Geus in de verkeerde partij is verdwaald.

Foto: Klaas de Geus (PvdA Rotterdam) met campagnemateriaal, 9 maart 2014.

NY Times: Nederlandse kunstsector belegerd door politiek

Als een ander het zegt wordt het nieuws. Ook als het al duizend maal is gezegd. Nina Siegel van de New York Times is vernietigend over de bezuinigingsdrift van de Nederlandse politiek. Algemeen secretaris Jeroen Bartelse van de Raad voor Cultuur noemt het een bloedbad. Prestigieuze culturele instellingen die soms al 20, 30 of 50 jaar bestaan moeten stoppen. In de podiumkunsten vielen de hardste klappen. Een dubbelhartige reactie van Bartelse omdat de Raad voor Cultuur in mei 2012 met het advies Slagen in Cultuur eigenhandig de bijl aan de wortel van de beeldende kunst zette. Voorzitter Joop Daalmeijer wordt als een foute burgemeester in oorlogstijd gezien. Naar aanleiding daarvan vielen instellingen om of werden gekortwiekt tot op het bot.

De kunstsector wacht nog steeds op verbetering. Zelfs bij de kunstbegroting in november 2013 weigerde het kabinet Rutte II reparatie. Ook de PvdA bleef doof voor kritiek. Inclusief een onmachtige Jetta Klijnsma. Eerder zei ze: ‘Het beleid van staatssecretaris Halbe Zijlstra veroorzaakt tienduizenden extra werklozen en maakt kunst en cultuur, door de btw-verhoging en afschaffing van de Cultuurkaart, weer iets voor de elite‘. De culturele kaalslag van Rutte I staat dus niet op zichzelf, maar wordt voortgezet in Rutte II. Maar omdat de instellingen sluiten heerst nu de stilte van het crematorium. Niet de PVV, maar de VVD is de kwade genius.

De Times merkt op dat de economische crisis Europese landen heeft gedwongen om te bezuinigen en dat de culturele sector een vroeg doelwit was. De paradox is dat juist in de landen die het meest ruimhartige cultuurbeleid hadden nu het diepst wordt gesneden. Naast Oostenrijk en Groot-Brittannië, ook Nederland.

De kritiek vanuit de sector was niet zozeer dat staatssecretaris Zijlstra bezuinigde, maar dat-ie dat deed met gebrek aan visie en misnoegen over de sector. Directeur Ann Demeester van kunstcentrum De Appel vat het samen: ‘De regering Rutte schilderde kunstenaars af als elitaire, parasitaire, verfijnde bedelaars die leefden van overheidssubsidies, met een zeurdige houding. Het valt moeilijk te verklaren waarom ze de behoefte hadden om deze zeer verachtelijke, zeer giftige vorm van kritiek te gebruiken. Als zulke zware bezuinigingen worden doorgevoerd, is er geen reden om de sector ook nog eens retorisch te demoraliseren‘.

Foto: Yael Bartana, uit The Missing Negatives of the Sonnenfeld Collection (2008)