FBI-onderzoek naar Clinton toont opnieuw aan dat de Democratische partij de verkeerde kandidaat heeft genomineerd

De FBI overweegt het nooit gesloten onderzoek naar de emails van Hillary Clinton weer op te pakken. Dat verklaarde de Republikeinse directeur van de FBI James Conway in een brief aan het congres die op vrijdag werd verzonden. 11 Dagen voor de verkiezingen. Het geeft Trump wind in de rug. Dit beïnvloedt de campagne aanzienlijk en Comey laadt de verdenking van partijpolitiek handelen op zich. Hij verdedigt zich dat hij zich ‘verplicht’ voelde om deze brief te sturen, zo citeert de New York Times, maar dat valt te bezien. Watergate aanklager Nick Akerman meent dat Comey deze brief nooit had mogen sturen zo citeert The Hill: ‘He had no business writing to Congress about supposed new emails that neither he nor anyone in the FBI has ever reviewed. It is not the function of the FBI Director to be making public pronouncements about an investigation, never mind an investigation based on evidence that he acknowledges may not be significant.’

Het zou mogelijk om drie emails gaan die op een laptop van Antony Weiner zijn gevonden naar wie de FBI een onderzoek wegens sexting heeft geopend. Weiner ligt in scheiding met de rechterhand van Clinton Huma Abedin, maar onduidelijk is of de emails van of naar Hillary Clinton zijn. Evenmin zouden ze iets te maken met het onderzoek naar de privé server van Clinton. Of de emails van gevoelige aard zijn is evenmin vastgesteld.

De brief van Conway en de opschudding die het veroorzaakt maakt duidelijk dat Hillary Clinton een kwetsbare kandidaat is. Ze is bijna even impopulair als de historische impopulaire Trump. Ondanks alle schandalen die Trump omringen en de establishment media die op haar hand zijn heeft ze geen definitieve afstand van hem weten te nemen in de peilingen. Elke kandidaat was beter geweest dan Clinton. Bernie Sanders had volgens de peilingen die tot in het begin van de zomer werden gehouden Trump weggevaagd omdat hij niet gezien werd als onbetrouwbaar noch als een kandidaat van het establishment, inclusief de veiligheidsindustrie.

Het is hier meermalen gezegd, de Democratische partij is corrupt en heeft een gigantisch risico genomen door Hillary Clinton te nomineren. Als Trump president wordt, dan is dat de schuld van de Clinton-machine die de Democratische partij met behulp van big money van Wall Street kaapte, maar zelf geen geloofwaardigheid aan de partij wist toe te voegen. Er euthanasie op pleegde. Ook als het kantje-boord wordt en Clinton met de hakken over de sloot wint, dan nog heeft de Democratische partij onverantwoord en onverstandig gehandeld door de sterkere kandidaat Sanders door manipulatie uit te rangeren. Zelfs als hij minder steun had genoten, zouden zijn geloofwaardigheid en betrouwbaarheid een reden geweest moeten zijn om hem te nomineren.

Advertentie

Donald Trump kan zomaar president worden. Of dictator

Donald Trump gaf een afsluitende toespraak van 75 minuten op de Republikeinse conventie in Cleveland. Gitzwart en negatief, zonder hoop en met weinig beleidsvoornemens hoe het land gerepareerd kan worden om het weer op de rails te zetten. Nog los van het feit dat Trump geen idee heeft hoe een democratie werkt, welke instituties daarin samenwerken en waaruit het politieke handwerk bestaat om iets voor elkaar te krijgen. Het blijven grote woorden. De macht van de president is relatief klein, zoals president Obama ervaren heeft. Hoewel hij zich soms verschool achter die machteloosheid vanwege zijn besluiteloosheid. Maar in de praktijk zijn de marges voor een president klein en rechtvaardigen ze niet het beeld van almacht dat Trump schetst.

Als Trump al beleidsvoornemens schetst, zoals over de NAVO, dan zijn ze zo wereldvreemd en onrealistisch dat ze nooit gerealiseerd kunnen worden omdat internationale verdragen en afspraken ze in de weg staan. Intussen zorgen ze voor onrust en onzekerheid. Trump zaait verdeeldheid. Zijn toespraak ging niet over het bereiken van een ideale wereld (utopie), maar over het schetsen van een wereld met akelige kenmerken (dystopie). Hij begint steeds meer te lijken op de hoofdpersoon Charles Lindbergh uit de roman ‘The Plot Against America‘ (2004) van Philip Roth. Diens antisemitisme uit 1940 is vervangen door Mexicanen- en moslimhaat. De roman die 12 jaar geleden als waarschuwing opgevat kon worden dreigt realiteit te worden.

Trump wordt door vele Amerikanen gehaat, maar hetzelfde geldt voor zijn belangrijkste opponent Hillary Clinton die in de peilingen geen afstand van hem kan nemen. Volgende week is de Democratische conventie en te verwachten valt dat de Democraten wel hoop bieden en Trumps ongeschiktheid zullen benadrukken. Maar toch tekent zich het onheilsscenario af van een Amerikaanse president die alle kenmerken van een fascistische leider vertoont. Europese rechts-nationalistische politici als Geert Wilders en Nigel Farage steunen Donald Trump en zeggen zich met hem te identificeren. Die identificatie verraadt wie ze werkelijk zijn.

Het blijft jammer dat Bernie Sanders geen kandidaat namens de Democratische partij is. Dan zou tegenover Trump met zijn historische lage favorable ratings een kandidaat in het veld gebracht worden die positieve gevoelens bij grote delen van het electoraat losmaakt. Niet zo gehaat wordt als Trump en Clinton. Amerikanen moeten in november hun president kiezen. Dat kan zomaar Trump worden. De strijd binnen de Republikeinse partij kan het verschil maken. Veelzeggend is dat de Koch broers die 900 miljoen in de campagnes stoppen zich distantiëren van lokale kandidaten die zich met Trump verbinden, zoals Ron Johnson ervoer volgens een bericht in de Huffington Post. Een derde kandidaat als Gary Johnson kan zich ook nog in de race mengen.

Nate Silver zegt in een afrondende reactie op Trumps toespraak dat er geen peil is te trekken op de uitkomst: ‘Trump could become president, obviously. Or he could lose by 15 points. I’m not sure we really know a lot more than when the general election unofficially started six weeks ago.’ De race is onvoorspelbaar met een onvoorspelbare kandidaat en twee kandidaten die door grote delen van het electoraat diep gehaat worden. Europa moet op het ergste voorbereid zijn: een presidentschap van Trump. Een dictator als vriend. Awesome. 

Foto: Tweet van Bernie Sanders, 22 juli 2016.

Farage liegt als hij suggereert dat Trump opkomt voor de arbeiders

Voormalig leider van UKIP Nigel Farage bracht een bezoek aan de Republikeinse conventie in Cleveland. Hij kondigde volgens een bericht van Politico aan vanaf september een rondreis langs Europese hoofdsteden te houden om de honger naar referenda te voeden. Farage is voorstander van de natiestaat en tegenstander van de EU. Sinds 1999 is hij europarlementariër. Hij ontmoet ook tegenstand. Volgens een bericht in The Independent hebben ongeveer 40.000 ondertekenaars een petitie tegen hem en de Leave-campagne ingediend wegens oproepen tot raciale en religieuze haat. De petitie roept op Farage juridisch te vervolgen.

Farage neemt het niet zo nauw met de feiten en de logica. Neem nou bovenstaand citaat dat veelzeggend in misleiding is. Hoe rijk Trump is blijft trouwens de vraag. Daarover laat Trump zelf onduidelijkheid bestaan, wat erop duidt dat hij minder rijk is dan hij beweert. De denkfout van Farage is dat de gewone mensen Trump ook maar iets kunnen schelen. Zoals dat overigens ook geldt voor Farage die carrière heeft gemaakt in de Londonse City. Trump en Farage zijn door hun positie en achtergrond onderdeel van het establishment en interesseren zich niet echt voor de gewone kiezer. Alleen zogenaamd vanwege hun politieke marketing.

Het is juist dat in het Verenigd Koninkrijk, de VS of Nederland de welvaart ongelijk verdeeld is en ook de groei bijna eenzijdig bij bankiers en bestuurders van financiële instellingen, bestuurders en aandeelhouders van ondernemingen terecht komt. Het ene deel van de bevolking steelt de zakken leeg van het andere deel van de bevolking. Dat doen Amerikanen, Britten en Nederlanders onder elkaar. Daar komen geen moslims, Polen, Mexicanen, Chinezen, Marokkanen of anderen die populisten aanwijzen als zondebok aan te pas.

Die weeffout zou hersteld moeten worden en Farage suggereert dat Trump dat gaat doen als hij tot president gekozen wordt. Maar dat gaat Trump niet doen. De Amerikaanse politiek is in de macht van het grote geld en niet bij machte de fout te herstellen. De politiek kan geen vuist meer maken om de bedrijven krachtig aan te pakken. Daarnaast redeneert Trump vanuit een liberaal, zelfs libertair beleid waarin de werking van de markt allesbepalend is en hij absoluut niet van plan is dat te corrigeren, laat staan stelselmatig te reconstrueren.

De grootste misleiding van Farage is dat hij zegt dat rechts-nationalisten als Trump een halszaak maken in het opkomen voor de gewone kiezer. En tevens in het aanpakken van scheefgegroeide inkomensverhoudingen die tot ongelijkheid en armoede leiden. Dat doen ze niet en zijn ze helemaal niet van plan. Ze suggereren het alleen. Het is een klassieke afleidingstruc die van stal gehaald wordt en waardoor velen zich laten misleiden. Trump en Farage zoeken de afleiding door zondebokken te benoemen die niets met de maatschappelijke ongelijkheid te maken hebben of met de tegenstellingen tussen establishment en anti-establishment. Zodat ze bestaande machtsstructuren waarvan ze een onlosmakelijk deel uitmaken gewoon met rust kunnen laten.

Foto: Schermafbeelding van deel artikel ‘Nigel Farage announces European referendum tour’ op Politico, 20 juli 2016.

Establishment Clinton kan verliezen van anti-establishment Trump. Dat is een les voor de Nederlandse politiek: vernieuw

Jimmy Dore weet hoe het zit. De Amerikaanse gevestigde media (ook: establishment media) onderschatten Donald Trump. Tot op de dag van vandaag. Het geniale van de Democratische partij bestaat eruit dat het tegenover de gehate kandidaat Trump een kandidaat het veld in brengt die even gehaat is. Dat is domheid die aan genialiteit grenst. Maar het is geen grap omdat de gevolgen van onderschatting groot zijn. De malloot Donald Trump die zo onberekenbaar is dreigt president van de VS te worden. En zoals dat heet, van de vrije wereld. Daarom gaat het ook Nederlanders aan. In de analyse van Nate Silver heeft Trump op dit moment een kans van 36% om te winnen. Angstaanjagend voor wie de worsteling van Clinton ziet met haar eigen schaduw.

De keuze van de Democratische partij voor Clinton is blijkbaar gemaakt toen de bewustwording over de veranderde anti-establishment sfeer in het land nog niet tot de kern van de partij was doorgedrongen. Clinton is de establishment kandidaat bij uitstek en wordt in de beeldvorming ook zo gezien. Dat de Democratische partij en de establishment media nu net doen alsof alles onder controle is hoort erbij. Ze brengen een positief verhaal naar buiten. Op 25 juli begint de Democratische conventie en wordt naar verwachting Clintons nominatie bekrachtigd. Dan is er geen weg terug. Bernie Sanders is ook nog kandidaat bij de Democraten.

Uit de neergaande ontwikkeling van Hillary Clinton valt iets op te steken voor de Nederlandse politiek. Op 15 maart 2017 vindt de Tweede Kamerverkiezing plaats. Het is voor partijen belangrijk om kandidaten die gezien worden als vertegenwoordiger van het establishment spaarzaam in te zetten. En niet op de voorgrond te plaatsen. De steun die Trump nu krijgt is te herleiden tot de anti-establishment sfeer die ook in Nederland bestaat. En onder meer tot de uitkomst van het Oekraïne-referendum leidde. Nederlandse partijen moeten niet dezelfde fout maken als de Democratische partij. Als ze verstandig zijn geven ze op hun kandidatenlijsten een jongere generatie de bovenste plaatsen. Verworven machtsposities van een oude garde binnen partijen zijn niet langer een garantie voor succes, maar juist het omgekeerde: een garantie voor mislukking.

Wat betekent het dat Clinton geen afstand neemt van Trump?

Een nieuwe peiling van Quinnipiac University geeft aan dat Hillary Clinton in de drie swing states Ohio, Florida en Pennsylvania terrein verliest op Donald Trump. Clintons zwakke punt is haar karakter, zo blijkt opnieuw uit dit kiezersonderzoek. Vergeleken met Donald Trump die de grootste clown van de actuele Amerikaanse politiek is wordt ze als minder eerlijk en betrouwbaar gezien. Als Clinton het op dit aspect niet eens weet te winnen van de onbetrouwbare Trump, dan ziet het er somber uit voor Clinton. Want als Trump zich weet te organiseren en goede mensen om zich heen verzamelt, dan maakt Clinton in staten waar de witte stemmen zwaar telt geen kans. En Donald Trump meent zelfs New York te kunnen winnen. De Democratische partij is overgenomen door Clinton-getrouwen en wordt door haar gegijzeld. Bernie Sanders nam in peilingen veel meer afstand van Trump dan Clinton doet en is electoraal een meer veilige keus. Maar hij wist niet te winnen.

Er is sprake van een politieke chicken race. Welke partij remt als eerste voor de afgrond en grijpt in? Beide kandidaten kunnen hun partij meenemen in de afgrond. Maar wie als eerste de eigen kandidaat vervangt, kan de eigen partij in chaos storten. De Democratische partij loopt een groot risico met Clinton. Tegen haar werd vorige week een FBI-onderzoek naar haar privé server in de doofpot gestopt omdat FBI-drecteur James Comey wist dat de regering Obama geen aanklacht tegen Clinton zou indienen. Maar er loopt tegen Clinton ook nog een onderzoek wegens corruptie bij de Clinton Foundation door het ministerie van Buitenlandse Zaken.

Amerikaanse presidentsverkiezingen zijn zelden zo spannend en onvoorspelbaar geweest door de twee meest onbetrouwbare en bij het publiek slecht gewaardeerde kandidaten Clinton en Trump. Waar gaat dat eindigen?

Uitsluitsel over aanklacht FBI tegen Hillary Clinton binnen twee weken verwacht. Media proberen beeldvorming te beïnvloeden

Dit fragment van CNN bevat een verslag van twee medewerkers die elkaar tegenspreken. Ze volgen een andere beeldvorming. Het geeft aan hoe de media feitenvrij ‘spinnen’ en ‘framen’. Onderzoeksjournalist Chris Frates doet verslag van het interview van Hillary Clinton door de FBI. Er loopt een onderzoek naar haar vanwege de privé server die ze in haar huis had geïnstalleerd toen ze minister van Buitenlandse Zaken was. Hiervoor had ze geen toestemming en het zou de nationale veiligheid hebben beschadigd. Volgens oud-Defensieminister Robert Gates is de kans groot dat Rusland, China en Iran in deze privé server ingebroken hebben. Frates citeert anonieme bronnen die menen dat het zo’n vaart niet loopt en Clinton niet aangeklaagd zal worden.

Analist wetshandhaving en oud-medewerker van de FBI Tom Fuentes zegt echter dat niemand kan weten hoe het onderzoek tegen Clinton zal aflopen omdat de FBI dit soort gegevens niet lekt en de beslissing nog niet genomen is. Hij acht de kans op een aanklacht 50% en verwacht dat binnen twee weken. Dat is nog voor de Democratische conventie die op 25 juli in Philadelphia begint. Het ministerie van Justitie beslist erover, maar Attorney General Loretta Lynch heeft al gezegd de aanbeveling van de FBI te volgen. Of ze dat werkelijk doet is de vraag. Gezien de ernst van Clintons overtreding en het principe van rechtsgelijkheid lijkt de kans op een aanklacht groter dan 50%. Oud-medewerkers van veiligheidsdiensten als Thomas Drake werden voor minder aangeklaagd wegens spionage. De sfeer in de VS die zich tegen het establishment keert maakt een dubbele standaard voor Clinton minder waarschijnlijk. De FBI heeft met haar eigen geloofwaardigheid rekening te houden. Als Clinton na een onderzoek van een jaar hiermee wegkomt zal zich dat tegen de dienst keren.

De zaak die verborgen moest worden is de corruptie bij de Clinton Foundation. Dat is een vehikel om geld op te halen bij geldschieters in en buiten de VS. Dat wil Clinton verbergen. Regeringen zoals die van Saoedi-Arabië stortten geld in de kas van de Clinton Foundation en verwachtten daar een tegenprestatie voor terug. Dat mechanisme moest aan het zicht onttrokken worden door de installatie van de privé server. Clintons geloofwaardigheid is tot een dieptepunt gedaald, zoals blijkt uit een artikel in The Washington Post. Haar verdediging dat het gebruik van de privé server diende voor haar gemak (convenience) is onderuit gehaald omdat zij en haar medewerkers bewust een systeem wilden hebben dat verder ging dan gemak alleen.

Als er in de loop van de week van 18 juli een aanklacht van de FBI tegen Clinton komt die wel of niet door het ministerie van Justitie wordt overgenomen, dan is haar politieke positie weg. Want de sfeer in het land is er niet naar dat Clinton ermee wegkomt als Loretta Lynch of president Obama Clinton in bescherming nemen. Trouwens Obama en Clinton staan niet bekend als vrienden. In de campagne van 2008 was Clinton agressief en racistisch tegenover Obama. Ze mag ondanks dat hopen op amnestie van president Obama zodat ze niet de gevangenis in hoeft. De andere kandidaat van de Democratische partij Bernie Sanders die zonder dat met zoveel woorden te willen zeggen in de race is gebleven vanwege de aanklacht tegen Hillary Clinton is dan in de leidende positie voor de Democratische nominatie. Vanwege zijn hogere favorability ratings en zijn positionering als anti-establishment kandidaat maakt hij een veel betere kans om Trump te verslaan. Alleen, de banken en mega-ondernemingen van Wall Street willen Sanders niet omdat ze Clinton in de zak hebben.

Kroniek van een aangekondigde ramp: verkiezingsstrijd tussen Trump en Clinton

De strijd om het Amerikaanse presidentschap gaat vermoedelijk tussen Donald Trump en Hillary Clinton. De laatste is nog niet genomineerd en heeft in Bernie Sanders een geduchte concurrent. Het is een strijd tussen twee impopulaire kandidaten met historisch lage favorability ratings. Een bericht in de Huffington Post noteert dat voor Trump op 60% en voor Clinton op 54%. Sinds peilingen er in 1952 onderzoek naar doen zijn zulke lage waarden nog nooit gemeten. Dit betekent dat deze verkiezingsstrijd bijzonder is en derde kandidaten kans maken om ‘in te breken’. De libertarische presidentskandidaat Gary Johnson peilt zonder een campagne nu al op 10% steun en moet 15% halen om tot de landelijke verkiezingsdebatten toegelaten te worden.

Een electoraal proces dat leidt tot twee kandidaten die bij de bevolking vooral negatieve gevoelens oproepen en niet uit genegenheid of populariteit worden gesteund, maar om de ander dwars te zitten is het failliet van dit proces. Hoe kan het politieke systeem deze impopulaire kandidaten opleveren? Kritiek past niet in de laatste plaats de media die dit ‘gevolgd’ hebben zonder Trump en Clinton via onderzoek ‘door te lichten’.

In een reactie op The Hill schreef ik het volgende: ‘Question is Clinton has the capacity to do things that America needs done now. Clinton is right Trump has not. But Trump is also right Clinton does not have the capacity either. So her argument about Trump is irrelevant for the Americans because it says nothing about what she can do for the country. // What to expect if Clinton is the Democratic nominee in July at the convention? A boxing match with two attackers who have no defense. And a report of that fight by pro-Trump and pro-Clinton (fi The Hill) media which claim the other candidate is losing. Both they are right, because both unfavorable candidates are losing. // But why not pointing at other candidates besides Trump and Clinton who can win and unite the country? Isn’t that the responsibility of responsible media?‘

En in een vervolgreactie over een mogelijkheid die kan ontstaan bij een derde kandidaat: ‘I even see the following script. Clinton is indicted because of her private server and harming national security before the DNC convention but nominated because the establishment of the party continues to support her. Or does not know how to make a turn. Yet the evaluation by the bigwigs of the DNC is she has no chance against Trump. And positioning Biden or Kerry is impossible without confronting Sanders. This gives room for a center or center-left candidate which wille be tolerated by the DNC. Type Mike Bloomberg or Elizabeth Warren.’ Alleen is dan het probleem dat zo’n kandidaat niet in alle staten meer mee kan doen omdat de termijn voor de aanmelding verstreken is. Kortom, een eindstrijd tussen Trump en Clinton is een strijd tussen twee verliezers.

Cenk Uygur biedt Bernie Sanders een thuiswedstrijd. Zijn er lessen voor Nederland uit te leren?

Presidentskandidaat Bernie Sanders speelt een thuiswedstrijd bij The Young Turks. Playing softball zoals het heet. Nu de campagne is afgereisd naar Californië treedt Cenk Uygur zelfs af en toe op om Sanders op bijeenkomsten in te leiden en het publiek op te warmen. Op de grens van journalistiek en politiek activisme.

Sanders zal het onder normale omstandigheden niet schoppen tot presidentskandidaat omdat Hillary Clinton een voorsprong van 272 gedelegeerden heeft die hij waarschijnlijk niet kan inhalen. Maar wat abnormale omstandigheden zijn is niet geheel duidelijk. Sanders wil niet speculeren over de mogelijkheid dat Clinton strafrechtelijk aangeklaagd wordt als gevolg van een FBI-onderzoek. Vanwege het in gevaar brengen van de nationale veiligheid. Het is gericht op haar en haar medewerkers vanwege het gebruik van een privé server uit de tijd dat ze minister van Buitenlandse Zaken was. Ook als Clinton niet aangeklaagd wordt zal de veenbrand niet stoppen. Zij is een opvallend impopulaire kandidaat die vooral negatieve gevoelens oproept vanwege een gebrek aan ‘verbinding’ met de bevolking en haar aanleunen tegen Wall Street en het bedrijfsleven.

Valt uit dit fragment iets te leren voor Nederland? In elk geval dat het de politiek niet moet ‘Amerikaniseren’ en het essentieel is dat het grote geld geen kans krijgt om door te dringen tot de kern van de Nederlandse politiek. Daartoe moet de overheidssubsidie van politieke partijen eerder verhoogd dan verlaagd worden. Nederland heeft in Geert Wilders en in mindere mate de SP ook partijen die de populistische kaart trekken. Donald Trump is volgens velen een man zonder eigenschappen die onvoorspelbaarheid paart aan slecht doordacht en onuitvoerbaar beleid. Een leider die oplossingen belooft in de wetenschap dat hij die praktisch nooit kan invoeren. Ook dat kan een les zijn voor supporters van Wilders die hechten aan praktische politiek.

Tegelijk biedt de redelijk succesvolle opkomst van Bernie Sanders een links-liberale of progressive partij als GroenLinks een blauwdruk voor succesvol opereren. Met positivisme, ambitie, zelfvertrouwen en het benoemen van de verknoopte relatie van gevestigde politiek en bedrijfsleven heeft het goud in handen om bij de landelijke verkiezingen in maart 2017 de kiezers voor zich te winnen. De strategen van GroenLinks, maar ook van PvdA en D66 weten wat ze kunnen doen. Leren van de campagne van Sanders. En veel steviger dan tot nu toe afstand nemen van banken en bedrijven en de kloof met de burger verkleinen. Het Amerikaanse voorbeeld dat Sanders omschrijft als een schrikbeeld leert dat politici geen twee meesters kunnen dienen. Als ze de gevestigde belangen van bedrijven dienen, dan gaat dit direct ten koste van de belangen van de burger.

De opstand van onderop die nu in de VS vaart lijkt te krijgen kan ook nog op een andere manier effect op Nederland hebben. Want als Bernie Sanders op de een of andere manier de politieke macht van banken en bedrijfsleven weet terug te dringen, zal dat een weerslag hebben op de in Nederland opererende ondernemingen die zich vaak -mentaal- richten op wat in de VS gebeurt. Doorgaans doen ze dat in dreigende zin door te waarschuwen iets te doen of te laten. Maar als in de VS de macht van de mega-ondernemingen wordt teruggedrongen zijn ze in elk geval de verwijzing kwijt van een onbekommerd opereren dat ze in de Nederlandse politiek maar al te vaak gebruiken om dezelfde ruimte te claimen.

Clinton verliest van Trump in de peilingen. Sanders doet het beter, maar mag nog geen kandidaat worden van het ‘establishment’

De belangrijkste strijd in de Amerikaanse politiek vindt op dit moment plaats binnen de Democratische partij. Tussen de kandidaten Hillary Clinton en Bernie Sanders. Ze achten zich allebei het meest verkiesbaar tegenover de Republikeinse kandidaat Donald Trump. Clinton heeft bijna even lage populariteitscijfers als Trump. Dit negativisme is tamelijk uniek. Ze heeft op dit moment een voorsprong in gedelegeerden van 272, en moet nog 255 gedelegeerden halen voor een meerderheid. Maar Bernie Sanders doet het in de peilingen veel beter dan Clinton. Zij verliest nu van Trump, Sanders wint. De presidentsverkiezingen zijn op 8 november 2016. Kandidaten van andere partijen zijn Jill Stein (Green Party) en vermoedelijk Gary Johnson (Libertarian Party). Ze maken geen kans. Mogelijk treedt nog een gematigde Republikeinse kandidaat toe tot de strijd.

Progressieve journalisten als Cenk Uygur en H.A. Goodman stellen zich activistisch op voor Sanders. Naar ze zeggen omdat hij de enige kandidaat is die het politiek bestel wil veranderen en de macht van de grote ondernemingen en geldschieters in de politiek wil terugdringen. Ze verbloemen hun stellingname niet, maar verwijten juist de journalisten van de zogenaamde ‘establishment media’ om onder het mom van een neutrale opstelling gekleurd nieuws te brengen. En de campagne te beïnvloeden ten gunste van Hillary Clinton.

Hun vrees is dat Clinton die nu de macht in de Democratische partij heeft en de ondernemingen die haar steunen -en alles bij het oude willen laten- er niet van overtuigd kunnen worden dat zij terug moet treden ten gunste van Sanders die meer kans maakt om Trump te verslaan. Progressieven als Uygur en Goodman worden steeds wanhopiger in het vooruitzicht dat de Democraten niet met de beste kandidaat de strijd aangaan tegen Trump die ze een ramp voor hun land vinden. De strijd in de Democratische partij is nog niet gestreden.

H.A. Goodman vermoedt dat Clinton spoedig aangeklaagd wordt door de FBI. Hij adviseert Sanders daarom in de race te blijven

Columnist H.A. Goodman die onder meer schrijft voor The Huffington Post blijft Hillary Clinton achtervolgen. Hij is beslist in zijn oordeel. Vanwege het strafrechtelijk FBI-onderzoek naar de privéserver van Clinton is het raadzaam voor Bernie Sanders om in de race voor de Democratische nominatie te blijven. Als reservekandidaat omdat Clinton naar alle waarschijnlijkheid voor de Democratische conventie van 25 juli in Philapelphia wordt aangeklaagd en haar campagne vervolgens zal ontsporen. Goodman voorspelt dat als Sanders niet wordt genomineerd en Joe Biden of John Kerry door de Democratische partij uit de hoge hoed getoverd worden de partij waarschijnlijk splijt. In een progressieve en conservatieve vleugel. Het is de vraag welke timing de door de Republikeinse James Comey geleide FBI nastreeft. Goodman geeft details van de aanklacht tegen Clinton.