Charkov of Kharkiv is de tweede stad van Oekraïne. Het ligt hevig onder vuur van de Russische artillerie. Niet alleen militaire doelen worden beschoten, maar ook woonwijken zonder militaire infrastructuur. Dat is een oorlogsmisdaad van de Russische krijgsmacht. Gebouwen worden kapotgeschoten en onschuldige burgers gedood. Zelfs clusterbommen worden tegen burgers ingezet door de Russische krijgsmacht. Dat mag niet.
Alleen het maken van de vergelijking tussen het optreden van de Russische krijgsmacht met de nazi-terreur van meer dan 75 jaar geleden toont het morele ongelijk van de Russen aan. Het Westen keert zich in walging van hen af. Poetin en zijn naaste medewerkers worden bestempeld als paria. Ze zijn verworpelingen voor wie geen weg meer terug is.
In Den Haag is het Internationaal Strafhof (ICC) een onderzoek naar de Russische oorlogsmisdaden in Oekraïne begonnen. De politieke en militaire leiding van de Russische Federatie die betrokken is bij de invasie van Oekraïne is in het vizier van juristen, mensenrechtenadvocaten en onderzoekers gekomen. Een oorlogstribunaal kondigt zich aan waar de Russische leiders ter verantwoording worden geroepen. Met of zonder hun aanwezigheid.
Inzet van bruut geweld mag niet volgens de Conventie van Genève die burgers in oorlogstijd beschermt. Het is trouwens merkwaardig dat de leiding van de Russische Federatie zonder oorlogsverklaring Oekraïne is binnengevallen. Maar ook dan geldt deze conventie, want het is voldoende dat een van de strijdende partijen erkent dat het hier om oorlog gaat. Dat heeft Oekraïne gedaan.
George Knight 