Award voor de sympathiekste beveiliger gaat naar …..

Het ROC Koning Willem I College in Den Bosch heeft iets met ‘Awards‘. Het YouTube-kanaal van het Koning Willem I College telt 21 maal een ‘Award genomineerde 2013‘. Er zijn drie categorieën: ‘Community‘, ‘Vakmanschap‘ en ‘Innovatie‘. En er is ‘de belangrijkste van alle awards: de Award voor de Student van het Jaar 2013.‘ Grappig is dat de school via een Award voor de eigen leerlingen zichzelf in het zonnetje zet. Het is niet de enige Award die om twijfelachtige redenen met een hoog WC-Eend gehalte aan zichzelf wordt geschonken.

De ontwapenend sympathieke Pieter van Wijnen heeft niet gewonnen. Opvallend leert-ie ons in het filmpje dat het bij particuliere beveiliging vooral draait om empathie en gevoel: ‘Binnen de beveiliging gaat het niet specifiek om de actie die je graag wilt. Het gaat erom dat je de mensen een veilig gevoel wilt geven en dat je mensen kunt helpen.’ Aangenomen dat Pieter verwoordt wat ‘m is geleerd zet dat het beroep van particuliere beveiliger in een opvallend daglicht. Het gaat niet om actie, maar om reactie. Met die lessen die ze van school meekrijgen moeten particuliere beveiligers het doen. Met die kennis kunt u op straat ook uw voordeel doen.

Foto: Pieter van Wijnen (particuliere beveiliging) krijgt nominatie opgespeld. Koning Willem I College, Den Bosch. 2013.

Advertentie

Kunnen kunstenaars belangeloos de samenleving steunen?

Help-portrait noemt zichzelf een wereldwijde beweging van fotografen, stylistes, fotobewerkers, drukkers en make-up artiesten die hun tijd, middelen en expertise teruggeven aan mensen in nood. Event ‘Help Portrait Twente – Help Portrait Twente‘ maakt inzichtelijk wat het is. Beeldend kunstenares Mirna Limon en fotografe Marina de Beukelaer zetten het in Hengelo samen op zodat ‘mensen met lage inkomens de mogelijkheid krijgen om GRATIS op een mooie manier op de foto te worden gezet‘. Op 8 december 2012 was de shoot.

Dat idee van kunstenaars en fotografen om belangeloos hun creativiteit in te zetten voor de lage inkomens is vergelijkbaar met het Amsterdamse initiatief ‘Eenzame Uitvaart‘ van dichter F. Starik om de uitvaart van overledenen ‘waar anders niemand en niemand anders hun uitvaart zou bezoeken’, een bijzonder saluut te brengen met een passend gedicht. De ‘Eenzame Uitvaart‘ zorgt in dat geval voor een ‘dichter van dienst’.

Deze initiatieven gaan voorbij aan de marktwerking. Ze opereren in de marge. De gevestigde kunstwereld kan er moeilijk bezwaar tegen maken. Door de lage commerciële waarde kunnen ze getolereerd worden. Het is aanvullend. De inzet van de kunstenaars is niet helemaal belangeloos omdat ze zich in hun belangeloosheid presenteren. Soms resulterend in bewuste marketing. Soms niet gezocht en liefst wegduikend, maar zonder dat het vernoemde nog ongenoemd kan worden. Iedereen die zich uitspreekt neemt stelling en doorbreekt onvermijdelijk de neutraliteit. Verschil met het ‘sociale’ community art is dat het vanaf de basis werkt met individuen zonder tussenkomst van overheid, kunstencentrum of zelfs de samenleving als gemeenschap.

Is stigmatisering een probleem? Want uit alles blijkt dat iemand die door Help-portrait op de foto wordt gezet een laag inkomen heeft. Of in nood verkeert zoals het wordt genoemd. Is het betuttelend dat een creatieve klasse vanuit een idee van charitas ‘iets teruggeeft’? Als de spreekwoordelijke chocolademelk die koningin Juliana op paleis Soestdijk eens per jaar aan het personeel serveerde. In een incidentele omkering der waarden die eerder de macht bevestigt, dan deze ter discussie stelt. Maar wat kunnen kunstenaars die het goed bedoelen en echt hun tijd en vakmanschap willen inzetten voor een maatschappelijk doel anders doen?

Foto 1: Schermafbeelding van Help-portrait community.
Foto 2: Help Portrait Twente initiatiefnemers: Beeldend kunstenaar Mirna Limon (rechts) en fotografe Marina de Beukelaer.