Belangenconflict bij McKinsey vanwege investeringfonds MIO dat belegt voor het eigen personeel

Z Today besteedt aandacht aan een hedgefund van adviesconcern McKinsey, McKinsey Investment Office Partners (MIO).  Informatie erover wordt afgeschermd. Het belegt 9,5 miljard dollar. Volgens critici is er sprake van een belangenconflict omdat McKinsey vanwege de aard van het werk en het uitgebreide netwerk over gevoelige informatie beschikt. Omdat transparantie erover ontbreekt is de twijfel gezaaid of dit fonds wel ethisch handelt. Dus zonder Chinese muren die de strategische informatie binnen McKinsey afschermen van het hedgefund MIO. Het rendement ervan was vorig jaar 14%. Dit hoge percentage kan een aanwijzing zijn voor niet ethisch handelen. Dat er gaten in de Chinese muren tussen McKinsey en MIO zitten blijft uit de samenstelling van de Raad van Toezicht van het fonds met 12 mensen van McKinsey. Overwegend partners.

Brabants bkkc doet alles tegelijk. Kan dat?

Het bkkc (Brabants Kenniscentrum Kunst en Cultuur) claimt een onafhankelijk platform te zijn waar zakelijke creativiteit en creatieve zakelijkheid bij elkaar komen. Maakt het dat waar? In het jaarverslag 2011 worden vier kernfuncties genoemd zoals bovenstaande schermafbeelding toont: kenniscentrum, makelaar, adviseur en financier. Dat zijn heel wat functies in dezelfde hand waarvan het de vraag is of ze strijdig zijn met elkaar.

Bij organisaties die hun interne belangenconflicten afschermen via informatiebarrières bestaat de term ‘Chinese muren’. Zo gaven Amerikaanse analisten positieve adviezen af om de zakenafdeling van dezelfde bank aan opdrachten te helpen. Hiermee was de analyse niet meer onafhankelijk. Een toezichthouder dient te controleren of de scheiding tussen afdelingen wordt gerespecteerd en dat bijvoorbeeld advies en aankoop niet in elkaar overlopen. Wordt binnen het bkkc beseft dat de vermenging van functies gescheiden dient te zijn?

Het bkkc verdeelt culturele subsidies namens de provincie Noord-Brabant. Tevens biedt het een cursus aan om een projectplan te schrijven en te presenteren. Toegespitst op de zogenaamde impulsgelden betekent dit dat de bkkc zowel overheidsgeld verdeelt als aanvragers adviseert over invullen en presenteren van zo’n plan. En: ‘Na afloop van de cursus krijg je een voucher voor advies en feedback van een bkkc-adviseur op je projectplan en begroting.’ Verdelen van overheidsgeld wordt zo tot klantenbinding voor de eigen organisatie.

In het bkkc wordt geld rondgepompt dat daardoor niet in het kunstenveld terecht komt. De bkkc lijkt niet zozeer vraag en aanbod bij elkaar te brengen, maar vraag en aanbod te vermengen. Het lijkt zich met medewerking van provinciale bestuurders onmisbaar te hebben gemaakt door expertise, promotie, advisering en verstrekking van subsidies schaamteloos naar zich toe te hebben getrokken. In Brabant waar het Brabantse draagvlak een aanvraag maakt of breekt wreekt zich het gebrek aan afstand. Kunstenaars en de culturele instellingen met hun voeten in de modder hebben het nakijken. Het zou de provinciale bestuurders sieren als het de diverse functies van het bkkc zou ontvlechten. Hoe zakelijk en creatief het bkkc het van zichzelf ook vindt dat het een loket voor de Brabantse kunst en cultuur is. Noord-Brabant heeft ‘Brabantse muren’ nodig.

Foto: Schermafbeelding uit Jaarverslag 2011 van het bkkc.