De Marokkaanse regering voert veiligheidsmaatregelen als reden op om import, fabricage en verkoop van burka’s en niqaab’s binnen 48 uur te verbieden. Verkopers kunnen in de tussentijd deze kledingstukken aanpassen. Of er ook een verbod komt op het dragen van burka’s en niqaab’s is onduidelijk. Maar een verbod op import, fabricage en verkoop zal betekenen dat ze geleidelijk uit het Marokkaanse straatbeeld verdwijnen.
Maartje Bakker constateert in een bericht in De Volkskrant dat de kledingstukken die alleen de ogen vrijlaten van oudsher niet bij Marokko pasten. Onder invloed van strenge islamitische geestelijken uit het Midden-Oosten hebben ze de laatste decennia een opmars gemaakt. Als een soort missiewerk vanuit Saoedi-Arabië. Marokko is het eerste land waar dit soort maatregelen wordt genomen. Opzet is vermoedelijk om de radicale islam de pas af te snijden en burka en niqaab niet langer te accepteren als wandelend reclamebord daarvoor.
Westerse landen worstelen met deze kledingstukken die door de radicale islam worden gepromoot. Ook in Westerse landen horen ze van oudsher niet thuis, maar zijn ze geïmporteerd vanuit het Midden-Oosten of vanuit landen als Marokko waar ze onder invloed van de radicale islam uit het Midden-Oosten verspreid zijn. Bij het uitbannen uit het straatbeeld van deze kledingstukken beroepen Westerse regeringen zich doorgaans op het veiligheidsaspect. Terroristen zouden zich er in kunnen verschuilen. In een samenleving die de weg naar de controlestaat inslaat met steeds meer cameratoezicht is geen ruimte voor uitzonderingen hierop. Maar vanwege de vrijheid van godsdienst is het lastig om religieuze uitingen te verbieden.
Het zou eerlijker zijn als Europese regeringen in hun argumentatie dat veiligheidsaspect achterwege laten omdat het niet het hoofdbezwaar tegen burka’s en niqaab’s is. Dat is de opkomst van de radicale islam die als ongepast wordt gezien binnen de Europese traditie. Onder meer vanwege de slechte positie van vrouwen binnen de islam die niet past bij de nationale rechtsstaat. Deze strenge versie van de islam wordt met geld uit onder meer Saoedi-Arabië en Qatar in Europese landen ondersteund. Europese landen zouden oprechter én doelmatiger zijn als ze deze landen duidelijk te verstaan zouden geven dat ze op moeten houden met hun islamitisch missiewerk op straffe van het verbreken van diplomatieke banden. Dat zou pas echt indruk maken.