Zoek de verschillen: VNL en Groep Bontes/ Van Klaveren

Louis Bontes stapt uit de partij VNL en legt het voorzitterschap neer omdat Bram Moszkowicz lijsttrekker voor de komende verkiezingen wordt. Dit wordt naar verluidt deze week bekendgemaakt. Hij kan zich niet vinden in de keuze voor de ex-advocaat en zegt in een verklaring: ‘Ik heb onvoldoende vertrouwen in de ingeslagen weg. Het nieuwe boegbeeld staat te ver van mij af. Er is sprake van onverenigbaarheid van karakters.’

De vooruitzichten zijn niet best omdat de laatste jaren behalve de PVV nieuwe rechtse partijen niet door weten te breken. Het wordt druk op rechts met de VVD, PVV, SGP en de niet van huis uit rechtse partijen als het CDA, D66 en de PvdA die naar rechts leunen. VNL profileert zich als een klassiek-liberale partij van het behoudende soort. Fatsoenlijker dan de PVV en libertarischer (‘minder overheid’) dan de VVD. Met meer accent op de kernpunten van de staat zoals veiligheid en de vrijheden van de rechtsstaat en minder verzorgingsstaat. Of Moszkowicz zonder politieke ervaring het aansprekende boegbeeld voor de VNL kan worden is de vraag.

Bontes blijft wel in de Kamer voor de Groep Bontes/Van Klaveren. Als er geen kabinetscrisis komt vindt de eerstvolgende Tweede Kamerverkiezing naar verwachting plaats op 15 maart 2017. Dat zal in de dagelijkse praktijk van de VNL de komende anderhalf jaar vermoedelijk voor problemen gaan zorgen. Want de integratie tussen de fractie in de Tweede Kamer, de Groep Bontes/ Van Klaveren en de politieke partij VNL moet weer deels ontvlecht worden. De VNL wacht dus een eigen integratiebeleid met de Groep Bontes/ Van Klaveren zoals dit zich al aankondigt in de presentatie van de foto’s. Louis has left the building.

Foto 1: Joram van Klaveren op site vnl.nu.

Foto 2: Louis Bontes op site bontesvanklaveren.nl.

Estelle Cruijff verdient aandacht van media. Of niet?

Zojuist vroeg ik iemand ‘Wie is in hemelsnaam Estelle Cruijff?‘ -‘De vrouw van Johan?’, was het zoekende antwoord. ‘Nee, hij is al jaren met Danny‘, wist ik met mijn laatste restjes straatwijsheid. -‘Google dan wie het is‘. ‘Goed idee, doe ik‘. Estelle Cruijff blijkt een nicht van Johan Cruijff te zijn, was getrouwd met voetballer Ruud Gullit en is bevriend met kickbockser Badr Hari. Dat laatste klinkt als een naam uit een Kuifjesalbum. Ze zou ook in films en televisieprogramma’s gespeeld hebben. Het was me allemaal ontgaan. Heb ik iets gemist?

Nog steeds weet ik niet wie Estelle Cruijff is. Het interesseert me ook welbeschouwd niet. Er wordt wel eens beweerd dat de mens als sociaal wezen enkel kan ontstaan in de relatie tot de ander. Maar Estelle lijkt voornamelijk te bestaan als gevolg van de relatie tot de ander. Wat ze zelf is wordt ondergeschikt. Mogelijk doe ik haar met deze constatering tekort. Maar dat komt dan door het geneuzel waaraan ze deelneemt.

Reken na: Estelle Cruijff dient een klacht in tegen Bram Moszkowicz. Moszkowicz noemt die aanklacht ‘absolute onzin‘. John van den Heuvel is boos op de raadsman van Estelle Cruijff. Kunt u het nog volgen? Nee, het is niet te volgen omdat het nergens over gaat. Non-nieuws overspoelt de media met nietszeggendheid.

Nog vorige week was er in zogenaamde serieuze media als nrc.next volop aandacht voor de scheiding van voetballer Rafael van der Vaart met zijn vrouw Sylvie. Deze namen zullen bij velen geen belletje doen rinkelen, maar de vraag ‘Wie zijn dat in hemelsnaam?’. Toch kan aandacht voor deze sterren uit het genre van sport en amusement onze werkelijkheid verklaren. Juist omdat er zoveel aspecten in samenkomen is het inzichtelijk om te achterhalen hoe selectie en verdringing in de media werken. Als het niet diep graaft is deze aandacht het tekort van de media. Media verzaken hun opdracht als controleur van de macht. Zolang serieuze media volop aandacht besteden aan de wederwaardigheden van Estelle Cruijff is in de journalistiek veel te winnen.

Foto: Estelle Cruijff

Rechtszaak Westenberg wordt het volgende mediaspektakel

UPDATE 3 februari: De oud-rechters Hans Westenberg en Pieter Kalbfleisch worden vervolgd door het OM wegens meineed. Zo werd vandaag bekend. Dit is het begin van het einde in de langlopende Chipsholzaak.  

Het strafrechterlijk onderzoek van het OM tegen oud-rechter Hans Westenberg komt in een hogere versnelling. Het Amsterdamse Hof heeft in 2009 vastgesteld dat-ie onder ede heeft gelogen. Het OM is al twee jaar bezig om een beslissing te nemen over de vervolging van Westenberg. De zaak is sinds maart 2011 uitgebreid en ook gericht op oud-rechter en oud-NMA-voorzitter Kalbfleisch.

Vanwege het trage onderzoek is nu advocaat Bram Moszkowicz door projectontwikkelaar Chipshol in de arm genomen. Moszkowicz moet als breekijzer dienen om de zaak los te wrikken. De interventie helpt, want het OM komt met een persbericht waarin het zegt in januari 2012 met een beslissing te komen. Als de beslissing negatief uitvalt dan kondigt Moszkowicz nu al aan in hoger beroep te zullen gaan bij het hof.

De kwestie Westenberg en de grondoorlog over de projectontwikkeling bij Schiphol hoeven niet alleen te staan. Er is mogelijk een verband met de hoogste ambtenaar van Justitie Joris Demmink, een vermeend pedofiel netwerk, een Turkse connectie, klassejustitie en politici. Vandaar dat er over de ‘Doofpot Demmink‘ gesproken wordt. Reden voor de vertraging die advocaat Moszkowicz en projectontwikkelaar Poot constateren zou wel eens tot Demmink kunnen zijn terug te herleiden. Het wordt alleen niet hardop uitgesproken.

Na de zaak-Wilders is de volgende rechtszaak in de maak waarin de gevestigde macht aangesproken wordt. Naar verwachting zal deze zaak volop aandacht krijgen. Vraag is of Demmink en andere betrokkenen direct in verband kunnen worden gebracht met Westenberg en Chipshol of dat het spoor halverwege doodloopt.

Zitten en opstaan met advocaat Enait

Op 2 mei gaat de zaak Wilders verder met dezelfde rechters. De benadeelde partij is door alle aandacht voor Wilders, diens advocaat Bram Moszkowicz, rechters Marcel van Oosten en Jan Moors en getuigen als Hans Jansen, Bertus Hendriks en Tom Schalken onderbelicht gebleven. Een benadeelde partij voegt zich in een lopend proces. Het kan gezien worden als een civiele procedure binnen het strafrecht. 

Onderling zitten de advocaten van benadeelde partijen Ties Prakken, Michiel Pestman, Henri Sarolea, Nico Steijnen en Mohammed Enait niet op een lijn. Het Advocatenblad zegt: Er is veel kritiek op het optreden van Nico Steijnen en Mohammed Enait, maar zij zijn zelf tevreden. Henri Sarolea vond het citeren door Enait van een vergelijking van Mohamed Rabbae over Wilders als kleine Hitler zelfs ‘hoogst ongepast’. Enait denkt daar anders over. 

Beweegredenen van Mohammed Enait zijn aardig voor talkshows als-ie niet wegloopt, maar voegen niets toe aan zijn optreden in de rechtszaal waar-ie blijft zitten. Advocaten leveren wat en gunnen de ander wat zonder hun principes te verloochenen. Dat besef mist Enait. Het maakt hem geen advocaat die flexibel opereert. Vrouwen weigert-ie de hand te schudden. Zijn punten kan-ie beter scoren in politiek of religie.

Het optreden van Enait is een continu sollicitatiegesprek vol kwaadheid en religieuze propaganda. In zijn handelen komt-ie over als een provocateur die de rechts-populistische zaak steunt. Enait beseft niet dat zijn volhouden van het eigen gelijk resulteert in het bevestigen van het gelijk van de partij die hij het meest bestrijdt. De advocaten van de andere benadeelde partijen voelen deze tegenstrijdigheid beter aan. 

Enait is tragikomisch. Elke maatschappij kent grootsprekers die ongewild voor vermaak zorgen. Enait toont de beperkte houdbaarheid van vereenzelviging met godsdienst. Daarom moeten we hem dankbaar zijn voor het inzicht dat-ie ons geeft. Hopelijk kunnen we de komende tijd nog veel van hem genieten in zijn duivelse kwaadheid. Hoe harder zijn zweep slaat, hoe meer we huiveren van genot.  

Foto: Lucille Ball in Ziegfeld Follies van Vincente Minnelli, 1946