Pakistaanse moslimradicalen reageren op Wilders’ Muhammad Cartoon Contest

Blasfemie of godslastering is een merkwaardig fenomeen. Het verbindt voor- en tegenstanders in intolerantie. Gelovigen redeneren volgens de dogmatiek van hun geloof, maar stoppen daar niet mee. Ze proberen hun geloof vervolgens ook anderen op te leggen. Uiteraard opgehitst door hun geestelijke leiders. Daarin gaan ze te ver. Want ze proberen de nationale rechtsstaat opzij te zetten en te vervangen door de wetten van hun godsdienst. Dat is een ongelukkige ontwikkeling omdat daardoor minder dominante godsdiensten en levensovertuigingen of andersdenkenden wettelijk, politiek en maatschappelijk in de verdrukking komen.

Hetzelfde geldt voor tegenstanders van godsdienst die dit aangrijpen om zichzelf mee te profileren. In dit geval ageert Wilders tegen de islam. Immers zijn unieke verkooppunt waarmee hij zich kan onderscheiden. Het onderwerp is een cartoonwedstrijd over Mohammed. De Mohammad Cartoon Contest is een moderne traditie bij radicaal-rechts. En als vervolgens radicale moslims zo’n tekencompetitie weer aangrijpen om te protesteren tolt de onredelijkheid tussen radicale gelovigen en radicale anti-gelovigen nog verder uit het lood.

In Pakistan lopen moslims achter banieren aan waarop wordt geprotesteerd tegen Wilders’ wedstrijd. Maar het kan ook een reprise zijn van een eerder protest jaren eerder. De heethoofdigheid, de verbolgenheid en de strategie blijven hetzelfde. Het gaat om het mobiliseren van mensenmassa’s voor politieke doeleinden. De paradox is dat in Nederland niemand meer serieus reageert op Wilders en aanslaat voor zijn tekencompetitie- ook Nederlandse moslims niet – terwijl Wilders in Pakistan wel serieus genomen wordt. Het lijkt eerder te gaan om het inzetten van volksprotest voor binnenlandse politieke doeleinden, dan dat demonstranten echt menen invloed uit te kunnen oefenen op een wedstrijdje Mohammed tekenen in Den Haag als initiatief van de PVV. De druk op de nieuwe Pakistaanse premier Imran Khan wordt opgevoerd. Via Wilders, Mohammed en Den Haag. Blasfemie is bruikbaar om mensenmassa’s op de been te krijgen en te laten figureren op sociale media.

Foto 1: Tweet, 18 augustus 2018.

Foto 2: Tweet, 18 augustus 2018.

PVV toont Mohammad-cartoons in Zendtijd Politieke Partijen. Nou en?

Dit is het filmpje dat vanmiddag door de PVV op de publieke televisie uitgezonden zou worden in de Zendtijd van Politieke Partijen. Maar niet uitgezonden werd. Een onbegrijpelijke fout. Een medewerker van extern mediabedrijf Infostrada zou het verkeerde filmpje aangeleverd hebben. Het valt nauwelijks te geloven. Nu wordt het alsnog komende woensdag 24 juni om 17.55 uur in de Zendtijd voor Politieke Partijen uitgezonden.

Aan de inhoud valt weinig toe te voegen. Een tamelijk traditioneel vormgegeven filmpje met middelmatige cartoons en de voorgeschreven muziek. Da’s niets bijzonders omdat bijna alle filmpjes in de Zendtijd van Politieke Partijen saai en voorspelbaar zijn. Wie zich toch al opwond over de PVV of de islam zal in dit filmpje munitie vinden om zich nog meer op te winden. Maar wie houdt van vrijheid van meningsuiting, zakelijke religiekritiek, pluriformiteit en goede cartoons wacht een schouderophalen. Is dit het nou? Ja, dit is de PVV.

Foto: Schermafbeelding van filmpje ‘Video Muhammad Cartoons – Geert Wilders’.

Een bijna-aanslag op Wilders. Gottegot wat schieten we ermee op?

Dit is de cartoon van Bosch Fawstin die de Mohammad Cartoon Contest in Garland, Texas won. De profeet als Satan, niet als mens. Met meer agressie dan humor. Geert Wilders sprak er en was juist een paar minuten weg toen twee aanvallers werden doodgeschoten door de bewaking. Het waren moslims met de verwachting dat ze door Allah als strijders zouden worden geaccepteerd. Hun actie was dus een zelfgekozen zelfmoord. Op haar site en de FB-pagina ‘AFDI American Freedom Defense Initiative’ geeft organisator Pamela Geller nadere bijzonderheden. Minister Koenders heeft Geert Wilders telefonisch gesproken en de ambassade ingeschakeld.

Schieten we iets op met een vitrine van het eigen gelijk? Twee moslims die zich voor hun geloof opofferen, aandacht voor Geert Wilders en Pam Geller, een debat dat ontstaat of media wel of niet bovenstaande cartoon durven plaatsen, een bijeenkomst over de vrijheid van meningsuiting die geassocieerd wordt met intolerantie, het vrije woord dat met geweren wordt verdedigd en aangevallen, een cartoon die agressie met agressie beantwoordt en dat alles eindigend in de zoveelste episode in het debat over religie en de meningsuiting.

Met vermelding van de feiten moeten we in gesprek blijven en afstand nemen van zowel specifieke religies als religiekritiek. Niet ter verwerping ervan, maar omdat het nodig is om breder te kijken. Het gaat immers om meer dan een religieuze of een religieuskritische waarheid. In een pluriforme samenleving met honderden religies en levensovertuigingen worden de inwoners van Nederland enkel gebonden en verplicht door de nationale wet. Uitgangspunten van een religie of een levensovertuiging gelden uitsluitend voor mensen die zich erdoor willen laten inspireren. Anderen hebben dat te respecteren, maar hoeven er niet in mee te gaan.

Vrijheid van meningsuiting staat kwetsen toe. Als uitingen oproepen tot geweld wordt het een andere zaak. Beledigen van religies is in Nederland volgens de wet gewoon toegestaan. De gedachte is dat religies machtige instituten zijn die vanwege hun eigen opstelling die niet altijd even fijngevoelig is tegen een stootje moeten kunnen. Zeker grote religies als de islam of het christendom zijn miljardenbedrijven die niet kinderachtig moeten doen. Zelf vallen ze maar al te vaak op kwetsende wijze andersdenkenden of collega-religies aan.

Foto: Bosch Fawstin, winnaar van de Mohammad Cartoon Contest’s People’s Choice Award van de AFDI American Freedom Defense Initiative.