Commissie Oosting II ontkent doofpot bij Teevendeal. Maar is zelf de doofpot. Het onderzoek van Oosting is een schandaal op zich

Kustaw Bessems is in een commentaar voor BNR duidelijk in zijn conclusie: ‘Het onderzoek naar de affaire is inmiddels een schandaal op zich. Je kunt alleen maar hopen en smeken dat Kamerleden zich over de politieke en publicitaire vermoeidheid heen zetten, eindelijk hun werk gaan doen en alles zelf tot de bodem gaan uitzoeken.’ Bessems heeft gelijk, Marten Oosting kletst uit z’n nek en zoekt ter bescherming van ex-minister Opstelten en het ministerie van Veiligheid en Justitie de afleiding met soundbites die suggereren dat onkunde minder erg is dan een doofpot. Echt? Het is nonsens wat Oosting zegt. En beschamend voor de commissie waar hij leiding aan gaf. En beschamend voor de Nederlandse politiek die zich dit moet laten weggevallen. En beschamend voor de Nederlandse gevestigde media die het verhaal van Oosting kritiekloos overnemen.

Bessems: ‘Een doofpot hoef je niet in kleine kring bij schemerig licht aan een mahoniehouten vergadertafel hardop af te spreken. Realistischer is het stilzwijgend besef dat je vooral niet te erg je best moet doen om feiten boven water te krijgen die de bewindspersoon onwelgevallig zijn. Voor dit gedrag barst het in de bonnetjesaffaire van de aanwijzingen.’ Een doofpot komt niet zover neer op het smeden van een complot zoals we dat kennen van films over de maffia met mannen in pakken die de taken verdelen. Maar op een mentaliteit van wegkijken en de stilzwijgende afspraak om geen vragen te stellen en niet verder te zoeken.

Bessems concludeert dat Oosting in zijn eerder onderzoek van de commissie Oosting-I niet de informatie boven water kreeg die hij bij het onderzoek van Oosting-II wel achterhaalde. De ‘zelfevaluatie’ van Oosting-I door Oosting-II zegt dat het ‘beter had kunnen uitzoeken waarom het zo gewilde bonnetje niet eerder was opgediept uit oude bestanden’, aldus Bessems. Oosting-II geeft dus toe te hebben gefaald met Oosting-II, maar mocht met dezelfde mensen opnieuw aan de slag in Oosting-II. Waarom, en hoe logisch is dat?

Gisteren was er het nieuws over een andere doofpot die geen doofpot genoemd mag worden: Joris Demmink. Het strafrechtelijk onderzoek naar misbruik van twee Turkse jongens in Turkije door deze voormalige hoogste ambtenaar van het ministerie van Justitie en Veiligheid wordt volgens een bericht in het AD gestopt: ‘Door de weigering van Turkije om mee te werken, kunnen enkele getuigen niet gehoord worden en is het onderzoek definitief afgerond. In juni zal besloten worden of er genoeg bewijs is voor een strafzaak of niet.’ Identiek aan de Teevendeal is dat het heel lang duurde voordat er een diepgravend onderzoek plaatsvond, zodat jarenlang beweerd kon worden dat er geen concreet bewijs was. Het scenario voor de afronding van de affaire Demmink is gegeven door Marten Oosting en zijn commissies en kondigt zich nu al aan: Het was geen doofpot, maar geklungel. Over zo’n tien jaar valt een onderzoek te verwachten naar de doofpot van de Commissie Oosting.

Vlaams burgerkabinet over cultuur. Geval van schijndemocratie?

Vlaams minister van Cultuur Sven Gatz wil burgers (Vlamingen en Brusselaars) betrekken bij zijn cultuurbeleid. Van 1 tot en met 11 september gaan minimaal 600 via internet gekozen en geselecteerde kandidaten online in debat om voorstellen te formuleren. ‘Een onafhankelijk bureau’ kiest 150 deelnemers die op 19 september met elkaar in debat gaan in het Vlaams parlement. Zij mogen concrete beleidsaanbevelingen doen.

Welke macht krijgt dit burgerkabinet en binnen welke contouren kan het opereren? Krijgt dit burgerkabinet iets te zeggen? Of is er sprake van schijndemocratie, ofwel politieke marketing van minister Sven Gatz (Open VLD)? Kan het burgerkabinet voorstellen om het cultuurbudget te verhogen? Want wat heeft het voor zin om een mening te vragen als daarmee alleen de spreekwoordelijke ligstoelen op het dek van de Titanic kunnen worden herschikt? Want nog erger dan een niet functionerende democratie die wordt gegijzeld door de in zichzelf gekeerde politieke partijen is de schijn van democratie. Da’s politiek die niet meer politiek wil zijn.

Of Sven Gatz te betrappen valt op affiniteit met de kunst is de vraag. Maar hij heeft het voordeel van de twijfel met zijn poging het cultuurdebat te verbreden. Hoe onvolkomen en aan handen gebonden dat ook is. In Nederland valt ondanks cosmetische herschikkingspogingen van minister Bussemaker het kabinet Rutte door de mand. Sjarel Ex van Boijmans omschrijft dat voor BNR: ‘De museumdirecteur verwijt het huidige kabinet een ‘gebrek aan affiniteit’ met de museumsector. “Dat gold ook voor Rutte I. Daar wordt nog altijd hard tegen gevochten, met name door de middelgrote musea want de kleine vallen bij bosjes op het moment.”

Foto 1: Schermafbeelding van burgerkabinet.be

Foto 2: ‘The promenade deck of the Titanic, located underneath the top deck (1912).‘

Beleid uitgeprocedeerden illegaal: VVD en PvdA de echte illegalen

Wat komt er van vele kanten kritiek op het kabinetsstandpunt over uitgeprocedeerde asielzoekers. Uiteraard van de oppositie, maar ook van mensenrechtenorganisaties als Amnesty en VN-mensenrechtenrapporteur Philip Alston. Het schaadt het aanzien van ons land en neemt een loopje met onderschreven internationale regels. Dreigt de schade die de VVD zo aan Nederland aanricht niet ‘penny wise and pound foolish’ te worden?

Een compromis tussen premier Mark Rutte en VVD-fractieleider Halbe Zijlstra was de kern van het besluit. De PvdA volgde. Deze partij staat er electoraal en mentaal te slecht voor om iets in de melk te kunnen brokkelen. De pas aangetreden Nationale Ombudsman Reinier van Zutphen raakt voor BNR de essentie: ‘Mijn eerste reactie is: je moet mensen niet zonder basisbehoeften en basisvoorzieningen laten verblijven in dit land. Tegelijkertijd: het gaat hier wel om mensen over wie door de rechter is gezegd dat ze het land moeten verlaten.’ Dat kan beter en humaner met elkaar verbonden worden dan het VVD-VVD compromis toestond.

Verontwaardiging over het BBB-compromis is terecht, maar heeft niet zoveel zin. Nog los van de vraag hoe houdbaar een compromis is dat van zoveel kanten kritiek krijgt. In de reacties dienen de scherpe kanten er aan twee kanten afgevijld te worden om de VVD geloofwaardig te kunnen laten bewegen. Uitgangspunt is dat zonder uitzondering iedereen in Nederland recht heeft op basisvoorzieningen. Daar morrelt het compromis aan en dat is verkeerd. Daarbij neemt het met een fikse portie wensdenken te makkelijk een voorschot op de goede wil van de uitgeprocedeerden. Dat de in een zorgvuldige procedure door de rechter afgewezen asielzoekers uitgeprocedeerd zijn en definitief Nederland moeten verlaten is het andere uitgangspunt.

Het kan toch niet moeilijk zijn een compromis te vinden dat binnen internationale regels blijft en Nederland publicitair niet beschadigt? Wellicht moeten de constructieve partijen (D66, CU, SGP, GL) instappen om het evenwicht in de VVD richting redelijkheid en compassie op te laten schuiven. De PvdA heeft het laten liggen.

Foto: Man met buiksprekerspop, 1870 door William James Harding. Collectie: National Library of New Zealand.

Voor Utrechtse prostitutie sluiten de ramen

‘Erop of eronder voor Utrechtse prostituees‘ kopt De Telegraaf. Hun leven in een slogan samengevat. Alle prostitutieramen in Utrecht gaan morgenochtend om 09.00 uur definitief dicht. Op het Zandpad en aan de Hardebollenstraat. De gemeente trekt de vergunning in van de laatste raamexploitant en monopolist Wegra. Er zou sprake zijn van mensenhandel. Hiermee komt er een eind aan een lange strijd zoals uit een nieuwsbericht van de Utrechtse SP uit 2004 blijkt. Het was een kwestie van overlast en gedogen. Een zoektocht naar het minste kwaad. ‘Ramen Utrecht moeten dicht‘ kopt de NOS. Bepaald onaantrekkelijk met de warmte. BNR weet ook raad met het onderwerp: ‘Rood licht voor prostitutieboten Utrecht‘. Gniffelen lijkt onontkoombaar.

Foto 1: Zandpad Utrecht met prostitutieboten.

Foto 2: Dick Matena, Het Dwaallicht. Strip naar novelle van Willem Elsschot.

EenVandaag en OmroepWest passen reportage jihadstrijders aan na bedreiging geïnterviewden

Op verzoek van zich door radicale moslims bedreigd voelende Nederlands-Marokkaanse ouders heeft EenVandaag een op 6 mei uitgezonden item over het ronselen van jihadstrijders voor Syrië van YouTube verwijderd. Een coproductie met de regionale omroep OmroepWest. Het is in een aangepaste versie van 8’51” nog wel op de eigen site te zien. Een interview met familieleden van de geronselden is verwijderd. Op het YouTube-kanaal van OmroepWest is het verslag nog wel te zien, ook in een aangepaste versie. (zie boven).

Op BNR noemt hoofdredacteur Jan Kriek van EenVandaag het ‘een heftige keuze’ om de volledige reportage niet meer online te plaatsen. ‘Het was een zware beslissing, maar we konden niet anders om onze bronnen te beschermen’, aldus Kriek in De Telegraaf. Onder de titel ‘Het programma EenVandaag, dat buigt voor jihadisten‘ heeft Lilian Helder (PVV) kamervragen gesteld aan minister Ivo Opstelten van Veiligheid en Justitie.

De bedreiging van de Nederlands-Marokkaanse ouders is ontoelaatbaar. Zij moeten vrij kunnen spreken. De bedreigers moeten daarom opgespoord worden. Maar het moet niet verward worden met de overtuiging van Nederlandse jongeren om voor de islam te vechten. Da’s legitiem, hoewel ze er mogelijk hun Nederlandse nationaliteit mee verliezen. Onze geschiedenis kent het voorbeeld van de Spanjestrijders die ruim 70 jaar geleden naar Spanje trokken om voor de Republiek te vechten. Waarop hun nationaliteit door de Nederlandse overheid ontnomen werd omdat ze in vreemde krijgsdienst waren getreden. Het is ook de vraag of de jong-volwassenen die door ronselaars onder druk worden gezet altijd hun beslissingen kunnen overzien.

Foto: Strijders van het Vrije Syrische Leger in Aleppo. Augustus, 2012.

Kamerlid Nijboer haalt het nieuws: schaf 500 eurobiljet af

Kamerleden profileren zich om gehoord te worden. Zeker in grote fracties. Voor wetenschappers geldt dat publiceren nodig is om niet te vergaan: ‘publish or perish‘. De variant voor politici is: ‘perform or perish‘. Het kamerlid moet optreden, toneelspelen, presteren of zich aanstellen. Van alle markten thuis zijn om gezag op te bouwen door optredens elders. Het vak van kamerlid is het continu spelen van een potje driebanden. De bal ketst tegen de publiciteit, krijgt oorverdovende echo in dezelfde publiciteit en komt thuis in de fractie.

Het stellen van kamervragen is voor kamerleden een uitgelezen middel om de media te halen. Even herkenbaar als het eigen beeld in de spiegel omdat het voornamelijk naar zichzelf verwijst. Doorgaans wordt aan de hand van een krantenartikel of televisienieuws een vraag gesteld door het kamerlid dat vervolgens alle aandacht krijgt in de krant of op het televisienieuws. Kamervragen beginnen vaak als volgt: ‘Kent u het bericht dat ..‘. Behaagzucht, gemakzucht, gebrek aan onderzoekstijd en assistentie leiden tot een karakterschets van het Nederlandse politieke systeem. In verwevenheid met de media zoekt het steeds weer de makkelijkste weg.

Nu is er het 29-jarige Groningse PvdA-kamerlid Henk Nijboer. Hij pleit er bij minister Dijsselbloem voor om het 500 eurobiljet af te schaffen. Want het wordt alleen door criminelen gebruikt. ‘Het 500 eurobiljet dreigt een internationale drugsvaluta te worden. Straks gebruiken ze het in Zuid-Amerika vaker dan in Nederland‘, zegt Nijboer in De Telegraaf. In zijn tweets toont-ie wat belangrijk is. Een interview in De Telegraaf en optredens op BNR Nieuwsradio en in RTLNieuws. Backbencher Nijboer beleeft zijn fijnste uur: aandacht.

Wat Nijboer voorstelt is verre van nieuw. Al jaren klinken geluiden dat niet zozeer de criminaliteit, maar een ondergrondse economie gebruikt maakt van 500 eurobiljetten. Zoals in Spanje. Het correcte antwoord is het aanpakken van de criminaliteit en die zwarte economie. Het  afschaffen van het 500 eurobiljet neemt de oorzaken niet weg. Hoewel de VS en Canada vanwege de criminaliteit of die zwarte economie grote coupures hebben afgeschaft, komt de waarde overeen met het 1000 guldenbiljet of 1000 Duitse Markenbiljet. Straks stelt Nijboer voor om Air Miles of Rolex-horloges te verbieden omdat criminelen ze als betaalmiddel gebruiken. Nijboer ondermijnt met zijn optredens het vertrouwen in de euro die toch al zo onder druk ligt.

Foto: 500 eurobiljet

Diederik Samsom zet zichzelf onnodig ter discussie

Diederik Samsom krijgt kritiek, maar ook begrip voor het feit dat-ie afgelopen week niet mee onderhandelde met D66, GroenLinks en de ChristenUnie voor een akkoord met de regeringspartijen VVD en CDA. Dat naargelang de politiek kleur van de beschouwer. Op een PvdA-bijeenkomst in Utrecht zei Samsom dat-ie weliswaar uitgenodigd was voor een gesprek, maar alleen bij het kruisje mocht tekenen. Hiermee plaatst de nieuwe partijleider van de in grootte tweede partij van Nederland de PvdA in een slachtofferrol.

Jolande Sap van GroenLinks merkte eerder op dat Samsom te traag reageerde. De reacties van Samsom zijn onverklaarbaar. Rick Jonker van de Jonge Socialisten zegt op BNR Politiek: ‘Niet geschoten is altijd mis. Ik vind dat hij mee had moeten onderhandelen. Als het resultaat niet goed was geweest, had hij altijd nog kunnen zeggen: het is voor mij niet goed genoeg.’ De Amsterdamse wethouder en beoogd politiek leider Lodewijk Asscher kan zich wel vinden in het akkoord. In Het Parool zegt-ie: ‘Ik kan heel moeilijk een oordeel vellen over hoe het politiek is gegaan en waarom de PvdA dit niet steunt. Als Amsterdamse wethouder stel ik vast dat een aantal van mijn zorgen voor kwetsbare groepen geheel of gedeeltelijk is weggenomen. Een hele opluchting‘.

Diederik Samsom is door zijn afwachtende houding onderwerp van discussie geworden. Dat had-ie moeten voorkomen. Vraag is of zijn adviseurs hem niet konden overtuigen om aan te schuiven. Naar buiten toe steunt zijn partij hem. Al onder Cohen koos de PvdA eind 2011 voor een koerswijziging naar links. Dat brak Samsom en de PvdA nu even op. Maar deze episode geeft ook te denken over het beoordelingsvermogen van Samsom.

Foto: Diederik Samsom. Credits ANP.