Belfius houdt het simpel: ‘Vandaag kunnen we samen iets doen voor het klimaat, simpelweg door te beleggen’

De tekst bij de video op YouTube van de Belgische bank en verzekeraar Belfius zegt: ‘Vandaag kunnen we samen iets doen voor het klimaat, simpelweg door te beleggen.’ Ik breek me het hoofd over de strekking van de uitspraak. Uiteraard kunnen we samen iets doen, maar wat is dat? Is simpelweg beleggen voldoende om de klimaatverandering die op ons afkomt tegen te gaan en in goede banen te leiden? Ik betwijfel het. Dat houdt in dat we ons gedrag niet hoeven aan te passen. Maar, verstandige mensen beweren dat we ons gedrag moeten veranderen omdat het zo niet verder kan? Ons wacht een opwarming in deze eeuw van 3 graden, wat voor delen van de wereld rampzalige gevolgen heeft. We kunnen toch niet op dezelfde manier blijven vliegen, vlees blijven eten, auto blijven rijden, ons huis blijven verwarmen? Kunnen we alles blijven doen zoals altijd? Ook als dat de CO2 uitstoot niet vermindert? Door simpelweg te beleggen in Belfius zouden we ons gedrag niet hoeven te wijzigen en komt alles goed met de aarde. Dat is in tegenspraak met de inhoud van de video die zegt dat we de laatste generatie zijn die iets aan de klimaatverandering kan doen. Door bewust en actief te handelen. Niet door simpelweg te beleggen. Dat is slechte marketing en op z’n slechtst misleiding. YouTube zou de video moeten verwijderen. Het sust in slaap. Totdat we gillend wakker worden. Een belegging in het duurzaamheidsfonds ‘Belfius Equities Climate’ helpt daar niet aan. Beleggen is geen hedendaagse aflaat.

Advertentie

Fluidensity maakt door blockchain-technologie, verzamelen en verhandelen van kunst veilig, transparant en inclusief. En rendabel?

Er is ongetwijfeld een wet die zegt hoe meer (onnodig) Engels jargon er in een Nederlandse tekst gebruikt wordt, hoe onbegrijpelijker die tekst wordt. Doorgaans met de bedoeling om bewust verwarring te zaaien. Noem het De Wet van Jargonvergiftiging. Bij beleggingen worden de Engelse termen niet gespaard. Een mogelijke investeerder kan het niet begrijpen, en dat lijkt dan ook precies de opzet van de initiatiefnemers.

In dit filmpje zien we Egbert en Peter van de startup (Engels) of start-up (Nederlands Engels) Fluidensity. Het gaat om ‘de waarde van kunst omzetten in digitale tokens’. Juist. Egbert en Peter hebben ‘de investor readings bootcamp’ afgerond. Begrijpt u? De opzet van het project wordt niet echt duidelijk. Wie een kunstwerk bij een galerie (in Fluidensity-jargon uiteraard: gallery) koopt, kan dat mee naar huis nemen. Wie kunst koopt bij Fluidensity zou volgens de eigen toelichting kunnen profiteren van een liquide markt (fluid market) en lage transactiekosten (low transaction fees) omdat er geen tussenpersoon nodig zijn (no need for intermediaries). Het kunstwerk waarin is geïnvesteerd wordt vervolgens op een openbare plek tentoongesteld.

Fluidensity biedt een bastaardproject. Vraag is wie daar op zit te wachten. Het suggereert de aankoop van kunst bij een galerie of rechtstreeks bij de kunstenaar te combineren met beleggen. Dat hoeft geen beleggen in kunst te zijn. Dat laatste is overigens nog niet zo makkelijk zoals de teloorgang van het in 2006 opgerichte Triodos Cultuurfonds verduidelijkt. Het werd in 2018 ontbonden. Het had trouwens een bredere portefeuille dan Fluidensity en investeerde in gebouwen zoals schouwburgen, musea e.d.. Triodos gaf eind 2018 als reden ‘dat het tot op heden onvoldoende is gelukt om het rendement voor de beleggers in het fonds te verhogen en daarmee ook het fondsvermogen te laten groeien’. Kunst rendeert slecht en is geen voor de hand liggende sector voor vermogensgroei. Een ander probleem was dat in 2012 het fiscale voordeel werd afgeschaft voor investeringen in de culturele sector waardoor de bodem wegsloeg onder het Triodos Cultuurfonds.

Welk rendement Fluidensity de beleggers voorschotelt of zelfs garandeert is onduidelijk. De techniek lijkt bij Fluidensity in goede handen, maar dat kan niet gezegd worden van de logica van het beleggen. Advies: Sell.

Een beleggingsanalist zegt: ‘Angst overheerst’. Wat moeten we ermee?

De titel bij deze video met beleggingsnieuws is veelzeggend: ‘Angst overheerst’. Oh, bij wie? Dat betekent een negatief koopadvies en een positief verkoopadvies. Maar waarom praat de analist van Paribas over angst als hij dalende koersen bedoelt? Wat heeft dat met angst te maken? Haakt hij aan bij een onderstroom die al in de samenleving bestaat? Iedere belegger kan met een muisklik kopen of verkopen. Maar angst die overheerst?

De Duitse filmtheoreticus Siegfried Kracauer had het in zijn boek ‘From Caligari to Hitler’ (1947) over de Duitse samenleving waarin het ‘collectieve dispositie’ gegeven zou hebben. Dus een aanleg of gevoeligheid van allen voor iets. In dit geval een tendens naar het morbide en macabere bij politieke en culturele onzekerheid die de opgang van het nationaal-socialisme zou verklaren. Op de onderbouwing van Kracauers stelling is volop kritiek op gekomen, maar dat een collectieve onderstroom, gevoeligheid of aanleg in een samenleving tot iets kan leiden valt niet te ontkennen. Soms is dat al uit een simpel woordje af te leiden.

Hebben we werkelijk angst of wordt ons die van allerlei kanten om allerlei redenen aangepraat? Door bedrijven die ons willen laten kopen of verkopen, politici en complotdenkers. De meeste Nederlanders zijn gelukkig en tevreden met hun leven. Ze hebben het economisch nog nooit zo goed gehad. Verklaart dat de angst omdat men juist dan beseft dat men kan verliezen wat men heeft? Tot zolang het duurt. Dat betekent dat angst een teken van geluk, welvaart en voorspoed is. Het omgekeerde van hoe het doorgaans voorgesteld wordt. Angst moet dan gekoppeld worden aan een positief gevoel tegen een negatieve achtergrond. Angst is een emotie die verwant is aan verlangen. Als het ingelost wordt, dan verdwijnt de gemoedsaandoening.

Van president Franklin D. Roosevelt is bij zijn inaugurele rede in 1933 de zin blijven resoneren ‘Het enige wat we moeten vrezen is de angst zelf’ (‘Only Thing We Have to Fear Is Fear Itself’). Hij probeerde de angel uit de verlammende angst te halen die door de economische crisis van 1929 was ontstaan en in 1933 op zijn dieptepunt was. Hij pompte hoop en perspectief in zijn volk. Dat is anders dan wat de analist van Paribas en anderen doen. Wat moeten we met onheilsstemmingen die klinken als een zichzelf vervullende voorspelling?