Getuige aanval Londen: terroristen zeiden ‘This is for Allah’. De reactie?

Ooggetuige Gerard hoorde de aanvallers roepen ‘This if for Allah’ toen ze om zich heen staken met messen en onder meer op een meisje instaken. Het is dus aannemelijk om te veronderstellen dat het om een aanslag ging die direct geïnspireerd is door de islam. Hoe hier gepast op te reageren? Tussen xenofobie en naïviteit in.

Het is duidelijk dat er grote problemen zijn binnen islamitische gemeenschappen wereldwijd en in Europa. De islam is een godsdienst -of volgens anderen een ideologie- die in het Westen een steeds slechtere pers krijgt door de opeenvolging van terroristische aanslagen door daders die zich beroepen op de islam. Dat kan nog moeilijk een godsdienst van vrede genoemd worden. Gevolg is dat in Europa de aantrekkingskracht van de islam als alternatief voor christelijke religies of een humanistische levensovertuiging afneemt. Dat vertaalt zich in twee bewegingen: door emancipatie verlaten moslims de islam en de bekeringen tot de islam nemen af. Statistieken leren dat in Nederland de islam met zo’n 5% percentueel niet meer groeit, maar stabiliseert.

Uiteindelijk bereiken de islamitische terroristen exact het omgekeerde van wat ze beogen. Want ze willen de meningsverschillen en strijd uit de islamitische landen naar Europa exporteren om een reactie op te roepen die eruit bestaat dat westerse landen hun eigen waarden om zeep helpen. De rechtsstaat en de democratie.

Een effect van de golf van aanslagen in westerse landen is dat islamitische terroristen de islam in een kwaad daglicht stellen en er een godsdienst of ideologie van verliezers en gefrustreerden van maken. Deze terroristen zijn mensen die niet in hun omgeving kunnen functioneren om daar een toekomst voor zichzelf op te bouwen. Vaak komen ze via een crimineel verleden en psychische problemen bij het terrorisme uit. Feit is ook dat de overgrote meerderheid aan moslims geweld in naam van de islam afkeurt en er niets mee te maken wil hebben. Hun afkeuring gaat zover dat ze zelfs menen dat het islamitische terrorisme niets met de islam te maken heeft. Maar dat is onzin en het onnozel ontkennen van de negatieve kanten die de islam ook heeft.

Westerse overheden moeten het hoofd koel houden en zich niet laten provoceren tot restrictive maatregelen die de vrijheden inperken. Islamitisch geïnspireerde aanslagen keren vanzelf het schip. Want ze bedreigen niet zozeer de westerse samenlevingen die goed georganiseerd zijn en wel tegen een stootje kunnen, maar de islam zelf. Die in de westerse beeldvorming vooral wordt geassocieerd met zwakte, achterstand, geweld, gebrek aan democratie, vrouwenonderdrukking en achterhaaldheid. Wat westerse politici in elk geval niet moeten doen is de islam aanvallen of in verdediging nemen. Dat werkt allebei averechts. Ook moeten westerse moslims niet ter verantwoording geroepen worden voor de islamitische geïnspireerde aanslagen. Want westerse moslims zijn individuen die over hun eigen leven gaan en geholpen moeten worden in hun emancipatie. Ze moeten niet het gemeenschapsdenken ingejaagd worden, maar er juist uit bevrijd worden.

De gepaste reactie op de islamitische aanslagen in Europa tekent zich vanzelfsprekend uit. Overheden moeten de waakzaamheid op peil houden en islamitische terroristen op de huid zitten zonder dat de rechten die de rechtsstaat biedt buiten werking worden gesteld. Overheden moeten zich niet bemoeien met en uitlaten over de interne werking van en verschillen binnen de islam. Opinieleiders moeten westerse moslims niet ter verantwoording roepen voor de islamitische geïnspireerde aanslagen. Overheden kunnen volstaan met hun burgers te informeren over de rechten en vrijheden die de westerse samenlevingen bieden. Die ontbreken in islamitische samenlevingen waar de islam het voor het zeggen heeft. Een migratiestop uit islamitische landen waar onder meer president Trump en burgemeester Aboutaleb voor pleiten is onnodig. Hoewel criminelen door betere controle uiteraard de toegang tot Nederland ontzegd moeten worden. Slimmer is het om in te zetten op emancipatie van moslims en dat in te bedden in een overheidsprogramma dat de Vernederlandsing van migranten door kunst, taal, geschiedenis, arbeidsmarkt en sociale wetgeving stimuleert. De Nederlandse overheid moet overtuigender er zichtbaarder dan nu het geval is de seculiere samenleving promoten. Dat kan door te zorgen voor een gelijk speelveld voor de honderden godsdiensten en levensovertuigingen en beter dan nu burgers te informeren over de vrijheid van godsdienst. Inclusief de bescherming door de overheid voor degenen die een godsdienst willen verlaten, maar daar door hun omgeving van weerhouden worden.

Trump maakt zich in Brussel bekend als president-gorilla

Doet het ertoe of president Trump zich gisteren in Brussel tussen NAVO-bondgenoten niet zozeer als idioot, oplichter of leeghoofd opstelde, maar als gorilla? Als een echo van Benito Mussolini. Maar dan als een lompe beer zonder gratie. Trump duwt de Montenegrijnse premier Milo Đukanović opzij en trekt zijn jasje recht. Het doet er niet langer toe. Trumps bluf is uitgewerkt omdat iedereen heeft geleerd met hem om te gaan. Hem te neutraliseren. Hij wordt niet langer serieus genomen. Hij stelt op zo’n ongenuanceerde en eenzijdige manier eisen aan Europese leiders -zonder iets terug te geven- dat er geen gezamenlijke lijn in te vinden is.

Voor Trump de gorilla schamen goedwillende Amerikanen zich rot na deze wanvertoning. Ook Trumps harde kern begint het te begrijpen en loopt langzaam weg. De president-gorilla heeft straks geen kleren meer aan.

Kijk van de BBC op kwestie Simons mist essentie van poldermodel

De kijk van BBC-correspondente Anna Holligan op de kwestie Sylvana Simons zegt veel over de kijk van Anna Holligan. Ze geeft een redelijk overzicht, maar laat ook een en ander liggen. Hoewel ze vermeldt dat het om een kleine minderheid (‘a small but significant section of society’) gaat die protesteert tegen Simons en de verandering van Zwarte Piets uiterlijk, suggereert ze door de keuze van haar voorbeelden tegelijkertijd dat het om een tweedeling in de Nederlandse samenleving zou gaan. Pro- en anti-Zwarte Piet. Dat lijkt overdreven. De meerderheid van Nederlanders neemt een afwachtend standpunt in en houdt zich afzijdig van het debat.

Het is ook opmerkelijk dat Holligan de felle afkeuring door het kabinet en de meeste politieke partijen van het soort racisme dat Simons treft niet vermeldt. Opvallend is dat Holligan zoveel aandacht besteedt aan de opinie van mediasterren als Humberto Tan en Sylvana Simons. Zij geeft niet de essentie weer van het Nederlandse poldermodel dat gaat voor geleidelijkheid. Er lijkt bij een meerderheid van de Nederlanders consensus te bestaan over het feit dat het uiterlijk van Zwarte Piet moet veranderen. Op zo’n manier dat ook kinderen erin mee kunnen groeien. Alleen op welke manier en in welk tempo bestaat verschil van mening. Het is trouwens de vraag of de achtergrond van Zwarte Piet direct volgt uit slavernij. Omdat het door sommigen zo wordt opgevat is dat een voldoende reden om dat uiterlijk te veranderen. In de richting schoorsteenpiet.

Het zijn juist de hardliners aan beide kanten die het proces verstoren door op de rem of het gaspedaal te willen gaan staan. Activist Quinsy Gario schept verwarring door een redelijk overzichtelijke kwestie van geleidelijke verandering te verbinden met het begrip wit gedrag (‘White supremacy’) dat hij rechtstreeks uit het publieke debat van de VS importeert. Maar de 37-jarige man uit Kudelstaart die het gewraakte filmpje over Simons maakte en zichzelf bij de politie heeft aangegeven is eerder een sukkel, dan een ideologische scherpslijper als David Duke (KKK), Steve Bannon (Breitbart) of Richard Spencer (leider alt-right beweging).

Het leidt geen twijfel dat de bedreiging van Simons onaanvaardbaar is. Maar of het gedachtengoed dat hiertoe leidt het best besteden kan worden door de verschillen die samenhangen met ras en herkomst uit te vergroten en in een Amerikaans kader te zetten of juist klein te maken om ze geleidelijk op te ruimen is de hamvraag.

Foto: Schermafbeelding van deel artikel ‘Dutch race hate row engulfs presenter Sylvana Simons’ van Anna Holligan voor BBC News, 25 november 2016.

Waarom staat Geert Wilders terecht?

Buitenlanders hebben soms een vreemde kijk op Wilders. Zo schatten ze zijn kans om minister-president te worden hoog in. Wilders is zelfs kansloos als de PVV de grootste partij wordt. Die partij is immers nergens voor, maar vooral overal tegen. Tegen islam, Marokkanen, immigranten, integratie, kunst, de schoorsteenpiet en ‘de politiek’. Zoals steeds meer politiek partijen die deel van de politiek uitmaken tegen de politiek zijn. Andere partijen heeft Wilders van zich vervreemd door zijn confrontaties. Duidt het proces tegen Wilders erop dat er in Nederland geen vrijheid van meningsuiting voor politici geldt? Wie weet. Het is opmerkelijk dat het antwoord erop niet in het parlement, maar in het gerechtsgebouw gevonden moet worden. Dat wordt zoeken.

Oproerpolitie en demonstranten botsen in Armenië. Onrust en patstelling

Het is in de mode: de politiestaat. Kijk naar Venezuela, de Russische Federatie, Egypte, Bahrein of Turkije. Met de oproerpolitie in de hoofdrol als toegevoegde realiteit uit een game. Pokémon stapt in de werkelijkheid om die te veroveren. Soms krijgshaftig, soms onervaren. Een oppositiegroep bezet in de Armeense hoofdstad Yerevan al twee weken een politiebureau. Dit om de vrijlating van de in juni gevangen genomen politicus Jirair Sefilian af te dwingen. Al Jazeera geeft details. De achtergrond is dat de oppositie de verkiezingen van 2013 die Serzh Sargsyan een tweede termijn bezorgde niet erkent omdat ze vervalst zouden zijn. Die beschuldiging wordt alom betwijfeld. Maar geen enkele partij lijkt sterk genoeg om de ander definitief te verslaan.

Er is gelijkenis met de situatie in Oekraïne toen de zittende president Viktor Janoekovitsj in 2013 onder druk werd gezet door het Kremlin om de associatie-overeenkomst met de EU niet te tekenen. Een meerderheid van de bevolking was daar voor. Serzh Sargsyan overkwam in september 2013 iets overeenkomstig en moest onder Russische druk zijn land laten toetreden tot de door Moskou gecontroleerde tegenhanger van de EU, de Euroaziatische Economische Unie. Armenië houdt formeel de deur naar de EU open. Een andere overeenkomst is het verzet van nationalisten die zich verzetten tegen de politiek van Sargsyan inzake Nagorno-Karabakh die te defensief zou zijn. Op de achtergrond speelt de druk van Moskou op zowel Armenië als Azerbeidzjan om dat conflict binnen de perken te houden. Het Westen zoekt toenadering tot Azerbeidzjan vanwege gas en olie.

Google Translate: ‘Op 29 juli, om 22:00 uur begon de politie de aanval op de Sari buurt en een protest van de burgers‘.

Turkse coup mislukt. In het nauw gebracht deed Erdogan via sociale media beroep op volk. Normaal wijst hij dat af

Het is jammer dat de couppoging van een deel van de Turkse strijdkrachten is mislukt. De strijdkracht heeft een traditie om de grondwet en het secularisme te beschermen. De claim dat president Recep Erdogan daar een loopje mee neemt en de democratische rechtsstaat buiten werking stelt is gerechtvaardigd. Kritiek is er eveneens op de regering die aanslagen niet weet te voorkomen. De relatie met IS en Koerden is getroebleerd.

Nog steeds is het onduidelijk wie er achter de coup zaten. Het zou vooral vanuit de luchtmacht gesteund zijn. Vaak is dat het meest Westerse onderdeel van een krijgsmacht. Erdogan verwijst als aanstichter naar de Turks-Amerikaanse islamprediker Fethullah Gülen waarmee hij sinds 2013 op voet van oorlog verkeert. Met deze verwijzing geeft Erdogan de VS een waarschuwing om in te binden. Gülen zou voor de CIA werken.

Door het mislukken van de coup komt Erdogan versterkt uit de strijd. Zo lijkt het. Maar het was op het randje ondanks het feit dat de couppoging slechts gesteund werd door delen van de krijgsmacht. De president heeft ook een deel van zijn geloofwaardigheid ingeleverd. Want uitgesloten van de gevestigde media nam hij zijn toevlucht tot sociale media (FaceTime). In 2013 veroordeelde hij sociale media die nu zijn redding waren als lastpost. Hetzelfde geldt voor Erdogans oproep aan het volk om te protesteren tegen de coup, terwijl hij anders volksprotest hard afwijst en neerslaat. Niets is tegenstrijdiger dan de logica van een autoritaire leider.

Voetbal als bijtende schijnvertoning: Suarez beet vanuit het niets

Update 26 juni: Luis Suarez is door de Tuchtcommissie van de FIFA voor 9 interlands geschorst. 

Wat is voetbal? De belangrijkste bijzaak in het leven? Een bypass van de macht vol commercie en fraude? De populairste wereldsport? Oorlog? Slaapverwekkende nietszeggendheid? Onschuldig amusement? De vertolking van nationalisme? Een excuus om te zwetsen en te kletsen over nieuws dat geen nieuws is en zo op televisie tot uren geklets over niets leidt? Is voetbal het ultieme absurdisme dat naast de werkelijkheid staat?

Of is voetbal een middelmatige, saaie en traag op gang komende film van 95 minuten (inclusief verlengingen) met enkele horror-momenten? Neem nou de beet van de Uruguayaanse aanvaller Luis Suarez in de schouder van de Italiaanse verdediger Giorgio Chiellini vlak voor het einde van de wedstrijd die Uruguay ten slotte won. Suarez kreeg voor z’n schouderbeet geen rode kaart omdat de arbiters het niet zagen. Vastgelegd vanuit vele hoeken en daarom aantoonbaar. Nu wacht Suarez alsnog een tuchtmaatregel, dus schorsing. Daarmee is niet gezegd dat Suarez bewust beet. Hij verloor de controle over zichzelf. Dat gebeurde hem al tweemaal eerder.

Foto: Bela Lugosi met Helen Chandler in Dracula van Todd Browning, 1931.