Waarom moet sport dominant zijn? Petitie ‘Paralympische Spelen op de TV’ vraagt meer zendtijd. Klein volgt met kamervragen

De petitie ‘Paralympische Spelen op de TV’ vraagt meer aandacht voor de Paralympische Spelen op televisie. Ze worden in Rio gehouden van 7 tot en met 18 september. Aandacht voor sport was immens tijdens de ‘NPO Sportzomer’ op Radio 1 van 10 juni tot 21 augustus. Hier een commentaar. Uit de berekening bij kamervragen van Norbert Klein over dit onderwerp blijkt dat inclusief herhalingen de publieke televisie 35 uur besteedt aan de Paralympische Spelen. Vergeleken met willekeurig elk ander niet-sport onderwerp is dat veel zendtijd. Klein meent ook dat er meer zendtijd moet komen voor de Paralympische Spelen. Maar 35 uur lijkt redelijk.

Vergelijking van de Paralympische met de Olympische Spelen is een verkeerd uitgangspunt. Want het feit dat de publieke omroep 300 uur zendtijd besteedde aan de Olympische Spelen wil niet zeggen dat dat niet te veel was. Daarom kan er niets bij voorbaat uit afgeleid worden voor de Paralympische Spelen. Ook is de televisie-luwe zomer voorbij en kan de claim op zendtijd van sport niet meer zo makkelijk gerechtvaardigd worden.

Klein bemoeit zich met een klein onderwerp en probeert dat groot te maken. Paralympische Spelen zijn een kleiner evenement dan Olympische Spelen en hebben minder aantrekkingskracht voor een algemeen publiek.

Foto: Schermafbeelding van petitie ‘Paralympische Spelen op de TV’.

Advertentie

ANP Video op YouTube toont bijna alleen sport. Waarom?

De laatste 32 video’s op het  YouTube-kanaal van ANP Video tonen op dit moment sport. Dat komt omdat er Olympische Spelen in Rio zijn. In dat verre buitenland Brazilië. Maar de wereld staat niet stil. Er is meer in de wereld dan sport alleen. Terrorisme, Putin en Oekraïne, ISIS, de strijd in de Republikeinse partij en Donald Trump, rassenonlusten en overstromingen in de VS, Erdogan en Gülen, de 90-jarige Fidel Castro, mogelijk uitstel van de Brexit tot 2019, Julian Assange die met onthullingen over Clinton dreigt, kanselier Merkel die oppositie ondervindt van zowel SPD als CSU, de herdenking van de Japanse capitulatie en een explosie in Schiedam. Maar ANP Video besteedt er geen aandacht aan. ANP Video beperkt zich hoofdzakelijk tot sport.

De NOS heeft de Sportzomer op Radio 1 die als een tsunami van voor- en nabeschouwingen, voor- en nagesprekken, wedstrijdverslagen en evaluaties het wereldnieuws gedurende 10 weken wegdrukt en de nieuwsvoorziening domineert. ANP Video gaat er als toeleverancier in mee. Zo genereert de aandacht voor sport de aandacht voor sport. Het lijkt er steeds meer op dat de Sportzomer vooral naar zichzelf verwijst.

Al bij de planning in 2015 was bekend dat Nederland niet meedeed aan het EK Voetbal en zoals in de vorige jaren behaalden Nederlandse wielrenners in 2016 geen topklassering in de Tour de France. Of Rio voldoet aan de verwachtingen is afwachten. Waarom dan toch die buitenproportionele media-aandacht voor sport? Komt het door het geld dat ervoor wordt vrijgemaakt en als een recordpoging dominostenen omgooien Hilversum in beweging zet? Is de stilzwijgende overeenstemming onder omroepbazen dat de nieuwswaarde nihil is, maar omdat het hoge kijkcijfers oplevert net gedaan wordt alsof sport geen amusement maar nieuws is?

Heinrich Heine zou gezegd hebben dat in Nederland alles 50 jaar later gebeurt. De uitspraak ‘Als de zondvloed komt, ga ik naar Holland, want daar gebeurt alles vijftig jaar’, wordt aan hem toegeschreven, zo memoreert deze boekbespreking. Als Heine nog leefde had hij dat na deze NPO Sportzomer en sportzomer op ANP Video kunnen wijzigen in de volgende uitspraak: ‘Als de zondvloed komt, ga ik naar Holland, om er een voor- en nabeschouwing, voor- en nagesprek, wedstrijdverslag en evaluatie van te zien’. Ook op ANP Video?

Foto: Schermafbeelding van YouTube-kanaal van ANP Video met de meeste recente 30 items die sport gerelateerd zijn.

Petitie: Laat Yuri van Gelder terugkeren naar Rio. Om lekker te sporten

We raken er niet over uitgepraat: sport. De publieke omroep staat van 10 juni tot 21 augustus in het teken van sport: NPO-Sportzomer. Die uit gemakzucht en bij gebrek aan nieuwswaardige sportgebeurtenissen voor het leeuwendeel wordt gevuld met aandacht voor sportfutiliteiten. In een kantelend wereldbeeld van afnemend gezag voor autoriteiten past kritiek op sportbobo’s perfect in de tijdgeest. Merkwaardig is dat ze die kritiek nog verdienen ook. Hun handelen is hooghartig en zelfingenomen. Het tegendeel van egalitair en transparant.

Nu is er Yuri van Gelder die wegens alcoholgebruik en overlast is weggestuurd uit het Olympisch dorp. Nog niet alle details zijn bekend. Het is me een volkomen raadsel waarom dat is. Had dat niet soepeler opgelost kunnen worden? Sportbobo’s laten zich weer van hun beste kant zien. Het wegsturen van Van Gelder lijkt buiten proportie. Had hem op z’n lazer gegeven met een laatste waarschuwing. Om sterk leiderschap te tonen dat improviseert en goed weet om te gaan met dit soort noodgevallen moet je uiteraard gezag hebben. Voordat je terugvalt op verboden die tussen de regels staan geschreven en willekeurig overkomen op de buitenstaander. En waarvan de juridische onderbouwing wordt betwist. Het is het oude verhaal: de kleine vis (Van Gelder) wordt gepakt en de grote vis (Rusland) niet. Sport is politiek. Politiek van een beroerd niveau.

Foto: Schermafbeelding van petitie van J. Berkelaar ‘Laat Yuri van Gelder terugkeren naar Rio en deelnemen aan zijn olympische finale’.

NPO-Sportzomer is te gemakzuchtig en dominant. Dat kan beter

Er is kritiek op de NPO-Sportzomer die liefst 80 dagen duurt. Van 10 juni tot 21 augustus. Er zit wel iets in die kritiek van onder meer Jean-Pierre Geelen of Cornald Maas. Geelen heeft vooral kritiek op de programmering van radiozender Radio 1 die maandenlang in het teken van sport staat. Tot vervelens toe. Op twee van de drie televisienetten is soms sport te zien. Dat is op netten die bestemd zijn voor een algemeen publiek te veel van het goede voor een specifieke categorie waar niet iedereen warm voor loopt. Op twee manieren is er iets mis met de NPO-Sportzomer: het is overheersend en voorspelbaar. En de sport wordt niet eens centraal gesteld.

De NPO-Sportzomer laat niet alleen sportwedstrijden zien, maar toont veel praatprogramma’s over sport die nauwelijks over sport gaan. Of geeft commentaar bij sportwedstrijden dat niet over de sport zelf gaat. Daarbij komt dat de Nederlandse sportjournalistiek niet echt uitblinkt in diepgang en sport als een interessant maatschappelijk fenomeen weet te duiden waarin economie, nationale identiteit en politiek samenkomen als kenmerk van onze tijd. Het praten over sport wordt met voetbaltrainers, sportjournalisten of actieve sporters als gast geen poging om het fenomeen sport te willen doorgronden en de verschillende aspecten ervan te belichten, maar ontaardt in kletspraatjes, meligheid en incrowd gebazel over human interest. Het blijft te veel aan de oppervlakte en benadrukt het amusementsaspect van sport meer dan nodig. Die praatprogramma’s zouden met andere gasten meer diepgang krijgen en aan kwaliteit winnen. Waarom worden er geen filosofen, schrijvers en kunstenaars uitgenodigd die op een veelzijdige  en onvoorspelbare manier naar sport kijken?

Effect van de NPO-Sportzomer is niet alleen het tonen van sport (onder meer EK Voetbal, Tour de France, Olympische Spelen) en praatprogramma’s over sport, maar het bepaalt ook in hoge mate de programmering van de andere twee netten. Daarmee gaat de NPO-Sportzomer over een grens. Waarom is er gedurende de Sportzomer geen alternatieve programmering van programma’s die tijdens het hoogseizoen niet in het drukke schema passen? Waarom zijn er op de andere netten geen registraties van theatervoorstellingen of is er een filmcyclus te zien dat het werk van een breed aanspreekbare regisseur toont dat goed in de ‘losheid’ van de zomer past? Denk bijvoorbeeld aan Valerio Zurlini. Waarom geen project opgezet voor aanstormend talent dat lekker kan experimenteren? Waarom geen reisprogramma’s of historische programma’s over de Nederlandse Antillen, Suriname of Nederlands-Indië? Nu tonen KRO-NCRV hun detectives en wordt dat gepresenteerd als alternatief voor sport. Maar dat is het niet. Trouwens, naast Nieuwsuur is er nu geen enkele rubriek die de wereldpolitiek volgt. Is volgens het management van de NPO de politiek actualiteit 80 dagen met reces?

Sport is een interessant gebeuren dat in de NPO-Sportzomer de nek wordt omgedraaid. De NPO ontkent door wegkijken dat sport in dienst van een ideologie staat en meent dat het neutraal gepresenteerd kan worden. Dat is reinste volksverlakkerij. Waarmee geenszins gezegd wordt dat sport achter de politiek moet verdwijnen. Liever niet zelfs, maar die context moet wel genoemd worden. Laat het duidelijk zijn, met sport is niets mis, wel met de Sportzomer die de NPO ervan maakt. Of het nou komt door de gemakzucht van de netmanagers, de macht van de kijkcijfers, het gebrek aan intellectuele diepgang van de Nederlandse sportjournalistiek of de opvatting dat de zomer er in het uitzendschema nauwelijks toe doet valt te bezien. De NPO-Sportzomer die de publieke omroep ervan maakt is te gemakzuchtig en te dominant. Dat moet in de komende jaren anders. Evenwichtiger en beter. En wat de paradox is van de NPO-Sportzomer: met meer aandacht voor sport.

Duitse ARD signaleert dat Rusland eisen van IAAF en WADA nog steeds negeert

De asynchrone informatie-oorlog tussen Duitsland en de Russische Federatie gaat verder. Het kan de relatie tussen deze twee landen niet ten goede komen. In februari maakten de Russische media veel werk van de verkrachting van het Duits-Russische 13-jarige meisje Lisa door Arabieren of Noord-Afrikanen. Een directe aanval op het Duitse vluchtelingenbeleid van kanselier Merkel met een racistische ondertoon omdat burgers regelmatig door moslims verkracht zouden worden. Alleen, het verhaal klopte niet omdat Lisa het verzonnen had. De Russische media die gecontroleerd worden door de overheid hadden een fabeltje uitvergroot.

Nu is er de reportage van de journalist Hajo Seppelt van het sportprogramma van het eerste Duitse net ARD. Eruit blijkt dat de Russen toegezegde hervormingen niet doorvoeren en het uitsluitend om lippendienst gaat. Ondanks toezeggingen lappen ze de regels nog steeds aan hun laars. Structureel is er in de Russische atletiek nog niets veranderd in de dopingcontrole. Het sjoemelen gaat door. Sportschau meent dat de Russische atleten in de Olympische Spelen in Rio de Janeiro niet zullen kunnen deelnemen. Formeel heeft dit geen betrekking op Russische sporters van andere disciplines, maar het valt te voorzien dat als de atleten worden geweigerd, de Russische Federatie alle sporters terugtrekt. Er zijn aanwijzingen dat de Russische president Vladimir Putin betrokken was bij het onder de pet houden van eerdere dopingaffaires in de Russische sport.

Russische Federatie dreigt uitsluiting van internationale atletiekwedstrijden wegens bedrog

Uit een rapport van een commissie onder voorzitterschap van de Canadese oud-voorzitter Dick Pound van Werelddopingorganisatie WADA die zich baseerde op beschuldigingen uit de ARD’s documentaire ‘The secrets of Doping: How Russia makes its winners?’ blijkt dat de Russische overheid, geheime dienst, sportorganisaties en dopingautoriteit samenwerkten om Russische atleten die betrapt werden op doping te beschermen en de beschuldigingen in de doofpot te stoppen. Het geeft volgens een tweet van Hans de Vreij aan dat de Sovjet-Unie nog springlevend is. Andere landen kunnen zich dat maar beter goed realiseren. De kans bestaat dat Russische atleten worden uitgesloten van internationale toernooien zoals de Olympische Spelen in Rio.

Foto: Tweet van hans de Vreij, 9 november 2015.

Atleet Peter Norman verdient verontschuldiging van Australië

Black Power bij de Olympische Spelen in Mexico 1968. Ceremonie voor de 200 meter hardlopen.  Tijdens het spelen van het Amerikaanse volkslied steken de Amerikaanse medaillewinnaars Tommy Smith (goud) en John Carlos (brons) in protest hun vuist omhoog. De foto gaat de wereld rond en wordt klassiek. Racisme is aan de kaak gesteld. Sportbonzen vinden het niks. Ze prefereren het idee dat sport niets met politiek te maken heeft.

Hoe stelt de blanke Australische zilveren medaillewinnaar Peter Norman (1942-2006) zich op? De moedigste en meest tragische van het stel. Evenals Smith en Carlos draagt hij een Olympic Project for Human Rights badge. Als blanke steunt hij de zwarte strijd. Nadien wordt Norman in Australië verketterd en op de zwarte lijst gezet. Gekwalificeerd voor München 1972 wordt hij niet afgevaardigd. Uit protest verlaat-ie de sportwereld. Smith en Carlos blijven vrienden voor het leven. In 2006 dragen ze zijn kist bij zijn begrafenis.

Het Australische parlement is van plan Peter Norman verontschuldigingen aan te bieden. Of liever gezegd zijn nabestaanden, want Norman is dus overleden. John Carlos ziet daarvan het nut niet in: ‘But to give an apology to an individual that had to endure and sacrifice so much as a result of the individuals being so narrow-minded as to what he stood for, I don’t know if it does any good for him in this state and time because he is no longer with us.’ In ieder geval kan Australië proberen in het reine te komen met een racistisch verleden. Peter Norman was behalve een groot sportman ook een groot mens. Die over grenzen ging. Terloops.

Foto: Gouden medaillewinnaar Tommie Smith (midden) en bronzen medaillewinaar John Carlos (rechts) met de gebalde vuist op het podium na de 200 meter in de Olympische Spelen van Mexico 1968. De derde atleet is zilver medaillewinnaar Peter Norman uit Australië. Ze dragen Olympic Project for Human Rights badges.