Spanning stijgt als Barr-versie van Mueller-rapport op punt van verschijnen staat. Pro-Trump ‘spin’ beproeft de media

Drie weken geleden gaf minister van Justitie William Barr in een brief zijn samenvatting van het Mueller-rapport. Als neerslag van een bijna tweejarig onderzoek. Vele media hadden niet gelijk door dat Barr hiermee partijpolitiek bedreef en het zijn opzet was om president Trump zomin mogelijk schade te laten leiden door het denkelijk schadelijke Mueller-rapport. Ze trapten bijna collectief in dat opzetje, en willen achteraf slechts halfhartig toegeven dat ze gebrekkig verslag hebben gedaan van de Barr-samenvatting. Vandaag wordt Barrs versie van het Mueller-rapport gepubliceerd. Omdat niemand het rapport gelezen heeft is het gissen wat het wordt. Vermoedelijk zijn de gevoelige passages afgelakt door Barr. Opnieuw: om Trump te beschermen.

Voor verschijning vanmiddag om 17.00 of 18.00 uur Nederlandse tijd geeft Barr een ‘persconferentie’ over de publicatie om 15.30 uur Nederlandse tijd. Trump volgt wellicht daarna met een ‘persconferentie’, maar dat is op dit moment nog onzeker. Barr geeft geen echte persconferentie, maar een publiciteitsshow omdat het rapport pas achteraf verschijnt en media er Barr niet naar kunnen vragen. Het is ’spin’ om de nieuwscyclus naar de hand te zetten. Komend weekend is het Pasen en aanstaande week is het Congres met reces. Dat betekent dat Barr en Trump als ze het handig spelen een voorsprong van 10 dagen hebben om het nieuws naar hun hand te zetten en te domineren. De Democratische voorzitter van het Huis Nancy Pelosi is in Europa. Democratische afgevaardigden zijn afgereisd naar hun thuisbasis. Washington DC ligt zo goed als stil.

Voorzitter Jerrold Nadler van de Huiscommissie voor Justitie probeert tegen beter weten Barrs publicitaire ‘spin’ ten gunste van Trump te beantwoorden. Hij slaagt daar vooralsnog onvoldoende in als hij zegt dat hij komende dagen de tijd zal nemen om zorgvuldig Barrs versie van het Mueller-rapport te lezen. Het tekent de machteloosheid en het zoeken naar het gepaste antwoord van de Democraten die in Barr niet een onpartijdige minister van Justitie tegenover zich hebben die de rechtsstaat en het landsbelang vooropzet, maar een eenzijdige partijpoliticus die het ministerie van Justitie als een maffia consigliere voor Trump heeft gekaapt.

Misbruik van kinderen is geworteld in islamitische scholen in Pakistan

Het is het oude liedje, mensen misbruiken hun machtspositie. In veel gevallen biedt godsdienst daarvoor de perfecte dekking. Juist omdat godsdienst per definitie uitgaat van goedgelovigheid, zich beroept op fictie die niet te controleren valt en daardoor gelovigen makkelijk om de tuin kan leiden. Dit element is een bezwaar van de georganiseerde religie. Zoals het misbruik van kinderen van arme ouders op islamitische Koranscholen in Pakistan. MeToo slaat machteloos dood in Pakistan waar macht ongelijk verdeeld is, corruptie welig tiert en vertegenwoordigers van islamitische organisaties zich onaantastbaar achten. Omdat ze gedekt worden.

Persbureau AP zegt daarover in een toelichting: ‘Uit een AP-onderzoek is gebleken dat seksueel misbruik een wijdverbreid probleem is bij madrassas of islamitische scholen in Pakistan. Maar in een cultuur waarin geestelijken krachtig zijn en seksueel misbruik een taboe-onderwerp is, wordt het zelden besproken of zelfs maar erkend.’ De paradox is dat goed onderwijs het antwoord is, maar dat de overheid dat niet levert en de islamitische scholen evenmin. Zo worden kinderen van arme ouders tot speelbal van mullahs gemaakt.

Nieuw indirect bewijs voor betrokkenheid Kremlin bij inmenging Amerikaanse verkiezingen

In een artikel gaat AP in op de Russische inspanningen om de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2016 te beïnvloeden. Die inmenging is onomstotelijk bewezen of het ook het verschil maakte in Trumps verkiezing is niet duidelijk. AP heeft de hand weten te leggen op een door een westers bedrijf samengestelde lijst van Russische hackers van aan te vallen e-mails accounts. Dat gaat verder dan leden van de Amerikaanse Democratische partij alleen, maar bevat ook Oekraïense officieren, Russische oppositieleiders en bedrijven van de Amerikaanse defensie industrie. Op de ongepubliceerde lijst komen mogelijk ook Nederlandse doelen voor.

Volgens deskundigen onthult de selectie het belang van de Russische Federatie. ‘Een modellijst van personen die Rusland zou willen bespioneren, in verlegenheid, diskrediet of tot zwijgen brengen’, zo zegt Keir Giles,   directeur van het Conflict Studies Research Center in Cambridge. De lijst is samengesteld door het cybersecurity bedrijf Secureworks aan de hand van allerlei data, waaronder een per ongeluk door de Russische hackersgroep Fancy Bear geopenbaard deel van haar eigen phishing operaties. De lijst biedt krachtig bewijs dat het Kremlin zich bemoeide met de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Iets wat het tot nu toe ontkent.

Ted Lieu: ‘Trump op de rand van instorting’. True or false?

Men ziet de film al voor zich: ‘The president versus the president‘. Trump die zichzelf bestrijdt met tweets en naar televisietoestellen met berichtgeving over het Rusland-onderzoek schreeuwt, zoals AP bericht. Met de zondebokken Rod Rosenstein en Robert Mueller. Chris Hayes praat met het Democratische congreslid Ted Lieu. Deze meent dat Trump aan de rand van een instorting staat (‘melt down’). Hij zou de spanning en verantwoordelijkheid van het presidentschap niet aankunnen. Trump is geobsedeerd door zijn eigen rol in alles en kan geen afstand nemen. Als dat inderdaad zo is, dan is dat gevaarlijk en zou het congress direct in moeten grijpen voordat er ongelukken gebeuren. Wamt dan bestrijdt de president meer dan alleen zichzelf.

Russische luchtaanvallen op burgerbevolking van Oost-Aleppo gaan door. Waarom doet de EU niets?

Waarom doet de EU niets tegen de Russische luchtaanvallen op de bevolking van Oost-Aleppo? Het doet denken aan Screbrenica, de Killing Fields van Cambodja of Rwanda. De geschiedenis herhaalt zich. De wereld is onmachtig en kijkt toe. De EU kan de economische sancties tegen de Russische Federatie aanscherpen die in 2014 werden ingesteld wegens de Russische annexatie van de Krim en de Russische agressie in Oost-Oekraïne. De sluipende massamoord op de stadsbevolking van Oost-Aleppo voelt verkeerd en onrechtvaardig. Zelfs een hulpkonvooi van het Rode Kruis dat het geïsoleerde Oost-Aleppo probeerde te bereiken werd door vliegtuigen van de Russische Federatie gebombardeerd. Door de uitblijvende reactie van de EU wordt het ook een Europees probleem. Zie ook een verslag van AP Beirut voor Al Arabya English. De Amerikaanse regering dreigt alle gesprekken over Syrië met de Russen te verbreken als de aanvallen op Oost-Aleppo doorgaan.

Five-year-old Omran Daqneesh, with bloodied face, sits with his sister inside an ambulance after they were rescued following an airstrike in the rebel-held al-Qaterji neighbourhood of Aleppo, Syria August 17, 2016. Picture taken August 17, 2016. REUTERS/Mahmoud Rslan EDITORIAL USE ONLY. NO RESALES. NO ARCHIVES TPX IMAGES OF THE DAY

IOC buigt voor druk Russische Federatie. Geen uitsluiting van Rio

Het IOC durft een algemene uitsluiting van de Russische Federatie niet aan. Afzonderlijk sportbonden mogen daarover beslissen zo luidt de uitslag van een teleconferentie. Deze houding sluit aan bij de Westerse opstelling tegenover de Russische Federatie die omschreven kan worden als gebrek aan zelfvertrouwen en angsthazerij. Gebrek aan ruggengraat. De wereldantidopingorganisatie WADA drong sinds december 2015 op uitsluiting aan nadat het zelf jarenlang signalen van systematisch dopinggebruik in de Russische Federatie had genegeerd. Internationale sportorganisaties falen in commissie. Hun opereren is lachwekkend.

Niemand in de sportwereld heeft blijkbaar zin om de confrontatie met het Kremlin aan te gaan. Men buigt voor de straatvechter en geeft voeding aan de beeldvorming van een verweesd en laf Westen dat niet voor de eigen waarden durft uit te komen. Of dat nou bij de Russische invasie van de Krim was toen de VS en het Verenigd Koninkrijk de veiligheidsgaranties voor Oekraïne van het Boedapester Memorandum niet wilden nakomen of bij de inmenging van Russische militairen in Oost-Oekraïne. Het Westen kijkt weg en geeft niet aan wat de grenzen van aanvaardbaar handelen zijn. Zodat het Kremlin de grenzen vervolgens kan verleggen.

De internationale sportwereld maakt zich niet ongeloofwaardig door dit besluit omdat het al ongeloofwaardig was. Zoals de politiek door niet passend op het Kremlin te reageren zich allang niet meer ongeloofwaardig maakt omdat het sinds februari 2014 al ongeloofwaardig is. Een laf besluit op een beschamende dag. De internationale sportwereld gooit het laatste restje ethiek dat het nog had uit het raam. Flying Down To Rio. 

Foto: Tweet van AP, 24 juli 2016.

Clinton sluit voorverkiezingen winnend af. Sanders wil strijd voortzetten tot op conventie als ‘backup’ en ‘lobby’ kandidaat

Hillary Clinton claimt een historische overwinning in de voorverkiezingen van de Democratische partij. Omdat ze een vrouw is. Met alleen District Columbia nog voor de boeg op 14 juni heeft ze volgens een bericht van nieuwssite ‘538’ 2178 gekozen gedelegeerden (pledged delegates) achter zich, terwijl de meerderheid 2026 is. Omdat er echter ook 751 supergedelegeerden zijn die niet door de kiezers gekozen worden, maar bestaan uit benoemde partijprominenten is de meerderheid voor nominatie 2382 gedelegeerden. Die horde heeft ze  niet genomen, zodat de theoretische mogelijkheid bestaat dat als alle supergedelegeerden overlopen naar Sanders hij de meerderheid heeft en genomineerd wordt. Supergedelegeerden die lange tijd in het voordeel van Clinton spraken, zijn nu omgekeerd in haar nadeel. Hoewel het in de praktijk uiterst onwaarschijnlijk is dat deze partijprominenten ook daadwerkelijk hun stem aan Sanders geven op de Democratische conventie.

Sanders heeft in een toespraak aangegeven de strijd voor te zullen zetten tot op de Democratische conventie in Philadelphia op 25-28 juli. Zo op het eerste gezicht zijn er drie beweegredenen voor hem om door te gaan. 1) Hij wil land en partij blijven confronteren met zijn progressieve agenda over minimumloon, studieschuld, de macht van het grote geld in de politiek en inkomensongelijkheid; 2) Hij wil concessies van Clinton die hij op de Democratische conventie kan verzilveren; 3) Hij wil Trump vanuit eigen perspectief blijven aanvallen.

Maar er is nog een andere reden die Sanders zelf nooit naar voren brengt, namelijk de dreigende aanklacht (indictment) tegen Clinton vanwege het in gevaar brengen van de nationale veiligheid en spionage als gevolg van een nu al een jaar lopend onderzoek door de FBI naar haar privéserver. Niemand weet hoe dat uitpakt. Wegens het niet willen beïnvloeden van het electoraal proces heeft de FBI de voorverkiezingen afgewacht om met bevindingen naar buiten te komen. Als het zover komt dient de regering Obama te beslissen of het ook werkelijk een zaak tegen Clinton begint. Als Sanders in de race blijft, dan geeft hij Obama geen excuus om vanwege het ontbreken van een alternatief de zaak te seponeren. Tevens kan Sanders via de publiciteit druk blijven zetten op de leiding van de Democratische partij. De druk op Sanders door partijelite, Obama, Clinton en de gevestigde media zal enorm zijn om zich na de voorverkiezingen in Washington DC terug te trekken.

Foto: Hillary Clinton in Californië, 7 juni 2016. Credits: Getty Images.

Wat is het belang van NRC om een vertekend beeld van de Amerikaanse verkiezingsstrijd te geven?

Onderstaand bericht in NRC over de Amerikaanse voorverkiezingen is aantoonbaar onjuist. Het zegt in de kop dat Hillary Clinton na de laatste voorverkiezingen in Puerto Rico nog 28 gedelegeerden nodig heeft ‘om te winnen‘. In werkelijkheid heeft ze nog 215 gedelegeerden nodig. Zoals Cenk Uygur in bovenstaand fragment beredeneert is het onjuist om gekozen gedelegeerden en door de partij aangewezen supergedelegeerden op een hoop te gooien. De eersten zijn als uitkomst van het electoraal proces definitief ‘toegezegd’ aan een kandidaat, de laatsten niet. Zoals Uygur zegt liggen de stemmen van de supergedelegeerden pas vast op de conventie op 25-28 juli. In 2008 switchten zo’n 100 supergedelegeerden van Clinton naar Barack Obama.

Dat de Amerikaanse gevestigde media op de hand van het establishment zijn en de hand prijzen door wie ze gevoed worden is logisch. Deze media zijn bezit van grote ondernemingen en hebben er belang bij om de kandidaat te steunen die de gevestigde orde in stand wil houden: Hillary Clinton. Maar het electoraal proces is vertekend. Al 8 maanden voordat de eerste voorverkiezingen plaatsvonden had een grote meerderheid aan supergedelegeerden zich aan de kant van Clinton geschaard. Media telden deze supergedelegeerden die feitelijk bobo’s van de Democratische partij zijn vanaf het begin mee in de totaalstand. Zodat de positie van Clinton rooskleuriger leek dan het was en de media actief meewerkten om die vertekening te benadrukken.

Dat de vooringenomenheid overslaat naar Nederland is onbegrijpelijk. Wat is het belang van Nederlandse media om bewust een vertekend beeld van het Amerikaanse electoraal proces te geven? De NRC die zich in de marketing ooit opwierp als de ‘slijpsteen van de geest’ volgt de vertekening door de Amerikaanse gevestigde orde zonder noodzaak. Via persbureau AP. Waarom? Dit is onbegrijpelijk en een journalistieke doodzonde. Het kan ook niet voortkomen uit naïviteit omdat Amerikaanse progressieve media al maandenlang kritiek hebben op deze bewuste vertekening van de stand tussen Clinton en Sanders door de gevestigde media.

Als de NRC niet langer wenst uit te gaan van de feiten, dan kan het maar beter duidelijk maken dat het niet langer doet aan journalistiek, maar aan politiek activisme. Andere Nederlandse media als de NOS of De Telegraaf zijn trouwens geen haar beter en volgen dezelfde lijn van onzorgvuldigheid. Ze verschuilen zich achter onwetendheid, maar doen verregaande uitspraken die ze feitelijk niet voor hun rekening kunnen nemen. Dit soort pseudo-Amerikaanse journalistiek  is een slecht voorbeeld voor de Nederlandse media.

Foto: Schermafbeelding van deel artikel ‘Clinton weer dichter bij nominatie door winst op Puerto Rico’ in NRC van Joram Bolle, 6 juni 2016.

Cenk Uygur wijst op het mechanisme van de gecorrumpeerde gevestigde media. Tijd voor revolutie?

Cenk Uygur van The Young Turks wijst op een onderzoeksrapport dat zegt dat de grote mate van vertrouwen (great deal of confidence) in de gevestigde media (establishment media) slechts 6% bedraagt. Een onderzoek van de Media Insight Project, een samenwerking van The Associated Press-NORC Center for Public Affairs Research en het American Press Institute. Het vertrouwen in het Congress is met 4% nog lager.

Uygur verklaart waarom het vertrouwen zo laag is. Hij wijst op het mechanisme achter de cijfers. Gevestigde media zijn in handen van grote bedrijven. Ze filteren onwelgevallige meningen en feiten weg en geven hun visie op de werkelijkheid. Media zijn dus voor geld te koop, ofwel corrupt. Het grote geld van het bedrijfsleven bepaalt dus niet alleen de politiek, maar ook de media. Kortom, bedrijven kopen voor eigen profijt en controle de publieke opinie in de oude media op. Kritische journalisten als Glenn Greenwald, Phil Donahue, Chris Hedges, Jeremy Scahill of David Sarota worden naar de neiuwe media verbannen omdat ze worden geweerd uit de gevestigde media. Uygur werd in 2011 bij MSNBC weggestuurd omdat hij te kritisch van toon zou zijn en niet wilde inbinden met zijn kritiek op president Obama. Dus het commentaar van Uygur bevat ook eigen oud zeer. Burgers doorzien dat mechanisme en hebben in grote mate het vertrouwen in media en politiek verloren.

In de aanloop naar de voorverkiezing in New York van vandaag valt de selectie van dit onderwerp op te vatten als een indirecte aanval op Hillary Clinton van wie is aangetoond dat ze miljoenen dollars van banken en bedrijven heeft aangenomen. Met de belofte van een tegenprestatie. Cenk Uygur breekt ook een lans voor de nieuwe media waarvan zo vaak gezegd wordt dat ze bevoordeeld zijn en zich niet om de feiten bekommeren. Maar als uit onderzoek blijkt dat de gevestigde media geen betrouwbare informatie geven, dan oogt de kritiek op de nieuwe media op internet door de gevestigde media op z’n minst als afleiding voor het eigen falen.

Syrische oppositie: Russische bombardementen in Ariha met 18 burgerslachtoffers

In een bericht zegt The Washington Post dat de melding van de Syrische oppositie dat Russische vliegtuigen vandaag 18 burgers hebben gedood in Ariha in de provincie Idlib in Noord-Syrië geloofwaardig is. Mede door de getuigenis van medewerkers van persbureau AP. Andere berichten spreken zelfs over 40 doden.

De actie staat in contrast met de belofte van het Kremlin dat het zich in de luchtoorlog voortaan uitsluitend richt op het bestrijden van IS. Ariha is niet onder controle van IS. Strijdende partijen als de Russische Federatie of Turkije zijn onbetrouwbaar omdat ze het één zeggen voor consumptie in westerse hoofdsteden, maar het ander doen. Eigenlijk is dat ook wel bekend, maar het ontaardt in wegkijken en toedekken als het dient als onderdeel van een schijnconstructie vol loze beloften, afspraken en leugens. Het tast iedereen aan.

Met boeven kan men boeven vangen, maar het heeft een prijs zoals vandaag in Ariha blijkt. Door zaken te doen met boeven ontstaat het risico dat men de ene terreur buitensluit en de andere terreur binnenhaalt. Alle beleidsmakers, analisten, opinieleiders en politici zouden zich nog eens goed achter beide oren moeten krabben voordat ze in het openbaar pleiten voor samenwerking met de Russische krijgsmacht waarvan het weet dat het niet in staat is tot het uitvoeren van precisiebombardementen. En dat burgerslachtoffers daarom onvermijdelijk zijn. Niet als gevolg van het invoeren van foute coördinaten, maar door technisch onvermogen.

Samenwerking met autoritaire regimes tast westerse geloofwaardigheid en moraliteit aan die door zwalkend en niet daadkrachtig buitenlands beleid toch al zo onder druk staat. Westerse landen moeten oppassen niet door de bodem te zakken van hun eigen normen en waarden die in het Midden-Oosten toch al zijn gedaald tot het minimum. Ze zouden zich beter zelf wapenen met hun inlichtingennetwerk en superieure militaire materiaal waarbij ze landen als de Russische Federatie en Turkije niet nodig hebben. Wat ontbreekt is de wil.