Hoe groter Trumps achterstand in de peilingen wordt, hoe waarschijnlijker het wordt dat hij niet volgens de regels zal spelen

Liefhebbers van de Amerikaanse politiek leven naar de presidentsverkiezing van 3 november 2020 toe. De peilingen laten op dit moment een langzaam oplopende achterstand ‘met dubbele cijfers’ zien voor de zittende, Republikeinse president Donald Trump op zijn Democratische uitdager Joe Biden.

Daar kan door niet-Republikeinen op twee manieren op gereageerd worden: met vertrouwen of met onrust. De houding die men kiest heeft te maken met het vertrouwen in het electorale proces.

Als alles min of meer volgens de regels verloopt, dan is Trump zoals het er nu naar uitziet kansloos voor een tweede termijn. Hij heeft de afgelopen jaren, en vooral het afgelopen half jaar, te veel fouten gemaakt en niets van de grond getild. Behalve belastingverlaging voor veelvermogenden onder wie zijn sponsors en de benoeming van conservatieve rechters. Maar het idee dat hij gewone burgers en zijn land in de steek heeft gelaten wordt door steeds meer Amerikanen gedeeld. Dat vertaalt zich in slechte peilingen voor Trump.

Maar hoe groter Trumps achterstand in de peilingen wordt, hoe waarschijnlijker het wordt dat hij niet volgens de regels zal spelen. In die zin kan de oplopende achterstand van Trump op zijn uitdager Biden als slecht nieuws worden opgevat door progressieven, onafhankelijken en gematigde kiezers. Ze weten dat Trump vals zal gaan spelen om een overwinning die hij niet verdient te stelen. Ze weten alleen niet hoe en wanneer.

Dat vals spelen moet niet opgevat worden als het normale vals spelen waar George ‘W’ Bush zich aan bezondigde in 2000 toen hij in Florida de verkiezingen van Al Gore stal, of Brian Kemp die in 2018 het gouverneurschap van Georgia door kiezersonderdrukking van Stacey Abrams stal. Dat vals spelen zal uitgebreid worden met georkestreerd geweld op straat van paramilitaire en ongeregelde militairen troepen. Dan gaat het niet langer om de procedurele onderduiking van kiezers, maar om daadwerkelijke fysieke onderdrukking. Dat vooruitzicht maakt het ijzingwekkend spannend.

Het enige scenario dat nog enigszins het onheil afhoudt is dat Biden met overweldigende cijfers wint. Zowel wat het aantal stemmen als het Electoral College betreft dat in het Amerikaanse kiessysteem beslissend is. Enkel in dat geval is er geen twijfel mogelijk wie er wint. Stel dat Biden 64% van de kiezers achter zich heeft. Dat betekent in praktijk dat hij bij de stembus, na de systematische kiezersonderdrukking van niet-Republikeinse kiezers, zo 55-60% van de stemmen behaalt. Dat moet voldoende zijn voor een overtuigende overwinning die niet betwist kan worden. In alle andere gevallen zal de VS in chaos verzeilen. Van buiten aangevuurd door de Russische Federatie, China, Iran en Noord-Korea die geopolitiek belang hebben bij de interne verdeeldheid en verzwakking van de VS.

Bij een kleiner verschil wordt het link. Dan gaat Trumps trukendoos open. Dan stuurt hij troepen zonder insignes de straat op. Ze vallen niet onder het militaire opperbevel in het Pentagon, maar onder bevel van het Witte Huis en worden geselecteerd uit niet voor dat doel getrainde grenswachten en gevangenisbewakers. De paleiswacht van Trump, deze Sturmabteilung, deze ‘geheime’ troepen, liep de afgelopen maand al warm in Washington DC, Tulsa en Portland waar het met grof geweld, met het passeren van de Nationale Garde van desbetreffende staat en tegen de zin in van de lokale autoriteiten vreedzame demonstranten de straat afsloeg. Valkuil is dat links-radicale demonstranten de uitdaging aannemen en dat geweld met geweld beantwoorden.

Dit is anarchie ten top aan de top.

Om dit succesvol te kunnen realiseren beheerst Trump het Hooggerechtshof en het ministerie van Justitie waar minister William Barr niet onafhankelijk optreedt zoals de traditie vereist, maar zich manifesteert als Trumps persoonlijke advocaat. Barr legt de grondwet naast zich neer als dat het streven van Trump dient.

Kortom, een kleine verkiezingsnederlaag voor Trump bij de stembus en in het Electoral College + anarchistische inzet van ongeregelde troepen van het Witte Huis + de juridische dekking daarvan kunnen zorgen voor een tweede termijn van Trump. U bent allen gewaarschuwd voor dit onheilsscenario. Bereidt u erop voor dat er in januari 2021 twee presidenten van de VS zijn: een die door de meerderheid van de kiezers gekozen is en Trump. Belangrijk wordt dan hoe de wereldgemeenschap, en in het bijzonder de EU en Nederland zich opstellen. Waarschijnlijk worden de hierboven geschetste scenario’s daar nu al doorberekend.

Advertentie

Snyder: Nederland benaderde tijdens WOII situatie van Oost-Europees land

Oliver Grimm van het Oostenrijkse Die Presse interviewt de Amerikaanse historicus Timothy Snyder over diens nieuwste boek ‘Black Earth’. Met als ondertitel ‘Holocaust als geschiedenis en waarschuwing’. In een recensie voor The Guardian omschrijft Richard Evans hoe Snyder de intenties van Hitler ziet: ‘What he wanted was anarchy, a virtually stateless society, denuded of rules, laws and ethics, that allowed the Nazis to do what they had to in the interests of the “Aryan” (ie German) race.’ Omdat in Oost-Europa de vernietiging van de staatsstructuren door de achtereenvolgende en soms afwisselende bezettingen door de Sovjet-Unie en het Derde Rijk het grootst was, maakte dat volgens Snyder de Holocaust mogelijk die volgde uit rechteloosheid.

Oliver Grimm vraagt Snyder hoe dat dan de jodenvervolging in Nederland verklaart waar naar schatting 75% werd vermoord en de omstandigheden van de Oost-Europese landen ontbraken? Snyder meent dat Nederland in West-Europa een geval apart was dat de Duitse bezetting van Oost-Europa het meest benaderde. Als verklaring geeft hij het ontbreken in Nederland van het staatshoofd en de regering, en het was tevens de SS niet de Wehrmacht die tijdens de bezetting het bevoegd gezag uitmaakte. Snyder noemt dat een unieke situatie voor West-Europa. Dit roept de vraag op waarom uitsluitend Nederland in deze situatie terechtkwam.

Foto 1: Schermafbeelding uit interview met Timothy Snyder in Die Presse

Foto 2: Rijkscommissaris Seys-Inquart houdt een rede, staande achter een katheder. Achter hem zit een orkest en voor hem zitten rijen mensen te luisteren. Er zijn vlaggen met hakenkruisen te zien. Amsterdam, 1941.

Vice News: Het gevecht om de stem van de Britse moslim

Is het niet-islamitisch om te stemmen in verkiezingen? Sommige moslims denken van wel, maar andere niet. In het Verenigd Koninkrijk was in 2010 de opkomst onder de religieuze groepen het laagst bij moslims. Toen ging 35% van alle stemgerechtigden niet stemmen. Die zelfgekozen apartheid en keuze om uitsluitend te vertrouwen op Allah komt bovenop het wantrouwen van alle kiezers -en vooral jongeren- jegens de politiek.

Zoals er vele partijen zijn om op te stemmen, zijn er uiteenlopende argumenten om niet te gaan stemmen: religieus, anarchistisch, onthechting of apathie. En om het te compliceren verklaart een systeemcriticus als Russell Brand die opriep tot revolutie deze keer op Labour te stemmen. Hiermee spreekt hij zichzelf tegen.

Niet stemmen is niet altijd een verwerping van het politieke systeem. Da’s niet op voorhand duidelijk. Vele niet-stemmers hebben gemeen zich uitgesloten te voelen. Waaronder vele Britse moslims. Vice News laat de varianten zien. Dat loopt van reparatie via zelfgekozen afzondering tot vervanging van het politieke systeem.

Foto: Affiche Class War Election Campaign (vertaling: allemaal verdomde rukkers)

Logisch toch om een koninklijke onderscheiding te weigeren?

Het valt te respecteren dat iemand een koninklijke onderscheiding weigert, zegt de burgemeester van het Groningse Marum. Tja, nogal logisch. Het is het volste recht van beoogd decorandus en voormalig PvdA-raadslid Wobbe Mellema om een lintje te weigeren.  Het zou nogal vreemd zijn als een lintje verplicht moest worden aanvaard. Mellema vertelde vereerd te zijn maar te menen dat andere vrijwilligers er meer recht op zouden hebben. Hoe dan ook valt het te prijzen dat iemand voor zichzelf kiest. Ik zou het niet anders doen.

Foto: Egge Wieringa, Mijn jeugd in Marum.

Oekraïne: wat komt er na de euforie van de verdreven leider?

Nadat de dictator verdreven is komen beelden van de paleizen. Aarzelend betreden de durfals de domeinen. Ze verkennen oprijlanen, ondergrondse bunkers, filmzalen en ontvangstruimtes. Vol chroom en marmer. Want zo ziet de wansmaak van de macht eruit. Deze geschiedenis herhaalt zich steeds weer en is onderdeel van ons collectieve geheugen. Zo bekend van Nicolae Ceaușescu, Saddam Hoessein of Muammar al-Gaddafi. En nu ook van de gevluchte Oekraïense leider Viktor Janoekovitsj. De euforie van de overwinning heerst. De gehate leider met bloed aan de handen is verjaagd, vermoord of tandeloos gemaakt. En zie de luxe waarin-ie woonde. Ten koste van het volk. Maar hoe gaat het verder? In Roemenië, Irak en Libië brak de echte chaos pas na de oorlog uit.  Er is geen garantie dat dat in Oekraine anders gaat. Voor even is er de gelukzalige blijdschap van het verjaagde bewind. Maar de kas is leeg. Wat dan, wat dan? Na zo’n kantelmoment in de geschiedenis.

Foto 1: Jacht Janoekovitsj in Mezhyhirya.

Foto 2: Journalisten bezoeken buitenverblijf Mezhyhirya.

Sociaal-liberalisme volgen als wereldbeeld

De StemWijzer stuurt de zwevende kiezer een kant op. Sammy van Tuyll van de LibDem partij noemt in een persbericht de StemWijzer niet democratisch: ‘LibDem laat het hier niet bij zitten en blijft aandringen op een gelijke behandeling van alle partijen die deelnemen aan de verkiezingen. De handelswijze van ProDemos is een democratisch land onwaardig‘. De maker van de StemWijzer ProDemos krijgt overheidssubsidie, beweert dat het transparant is en geeft daarna de kiezer een advies dat objectief zou zijn. Wie gelooft het?

De kiezer kan het beter zelf bepalen. Door uit te maken wat-ie belangrijk vindt en welk wereldbeeld daarbij past. Om vervolgens een politieke partij te zoeken die daar het beste bij past. Dat vermijdt de versimpeling van de StemWijzers en Kieskompassen die een suggestie van objectiviteit geven die niet bestaat. En er zelfs van beticht kunnen worden de zittende macht te begunstigen. Voor mezelf kom ik dan tot het volgende wereldbeeld als uitgangspunt voor mijn keuze. Een samenraapsel en bewerking van citaten op internet:

Sociaal liberalisme houdt in dat de functie van de liberale staat is om mensen te voorzien van de mogelijkheid om voor zichzelf te zorgen door nuttig werk. Het recht op arbeid, het recht op een behoorlijk loon, volledige werkgelegenheid, sociaal welzijn en de bescherming van de mensenrechten. Sociaal liberaal beleid omvat onder meer overheidsingrijpen in de economie om mensen zo harmonieus mogelijk te verbinden met de gemeenschap, en definieert de eerste in termen van een gemeenschappelijk goed en de tweede op het gebied van het welzijn van individuen in relatie tot de rechtvaardigheid van de samenleving. 

De richting die ik voorsta is het sociaal liberalisme. Dat raakt aan links libertarisme, maar voegt er compassie aan toe. Het gaat uit van minder overheidsingrijpen dan de sociaal-democratie, meer overheidsingrijpen dan het libertarisme, minder macht voor het bedrijfsleven dan bij de christen-democratie en het liberalisme, meer gemeenschapsdenken dan het anarchisme en meer individualisering dan religieus denken. Zo kan ieder kiezer als hulpmiddel voor de eigen stemkeuze een individueel wereldbeeld op maat construeren. Zonder de weg gewezen te worden door anderen. Een smal pad door het politieke spectrum om te volgen. Nu de praktijk nog.

Foto: Johann Heinrich Füssli,’Odysseus vor Scilla und Charybdis’, 1794-1796

Johanna en George over religie en islam 6

Deel 6 van een discussie tussen Johanna Nouri en George Knight.

George: Bedankt voor je antwoord. Het lijkt op schaduwboksen. Je antwoordt niet altijd mij, maar iemand die ik niet ben, andere dingen zegt en achter mijn rug staat. Daar kan ik weinig mee. Waar ik concreet word over de plek van de Nederlandse islam ontwijk je me door in abstracties te gaan. Waarom willen en kunnen sommige moslims niet ondergeschikt zijn aan de Nederlandse rechtsstaat en waarom worden ze vervolgens niet gecorrigeerd en buiten de Nederlandse islam gegooid? Ik zie ook helemaal geen tweedeling tussen moslims en niet-moslims, maar eerder tussen conservatieve en moderne moslims. Je hoeft mij er niet van te overtuigen dat moslims hun plaats in Nederland hebben. En hoeveel het er uiteindelijk zijn is niet van enorm belang, maar de schatting is 350.000 belijdende moslims. Dat betekent dat de hybride de toekomst heeft. Laten we ons daarom op die verschijningsvorm richten.

Anders gezegd, je antwoord is defensief en indirect en bloeit maar niet open voor me. Het kan best aan mij en mijn onbegrip liggen. Ik viel overigens niet zozeer de islam aan, maar trachtte die met kritische vragen te begrijpen en klopte aan bij iemand die ik als een insider zag. Maar je vergeet iets. Elke religie is een machtsfactor, een maatschappelijke institutie en bevat op zijn minst ideologische elementen. Daarom is het een reductie als je over religie spreekt om het alleen over degenen te hebben die zich erdoor laten inspireren. Het zou trouwens Paus Benedictus veel kritiek schelen.

Dat gaat voorbij aan de realiteit, de positie en de sturing van vele moslims. Want ook ik wil de gefrustreerden in moslimstaten helpen. Maar daartoe moeten ze wel eerst bevrijd worden. Zowel uit de greep van de seculiere als de religieuze autoriteiten.

Welnu, is religie een ideologie? Wel waar het een religie betreft die zich politiek-maatschappelijk manifesteert. Niet waar het om een religie gaat die zich betrekkelijk naar binnen richt, nauwelijks aan machtsvorming doet en zich concentreert op zingeving. Dat komt naar mijn idee niet overeen met de islam die vergaande maatschappelijke pretenties heeft.

Resumerend denk ik dat elke religie sterke ideologische elementen bevat vanwege de geslotenheid van het stelsel, de in een lopend verhaal gebrachte vaststellingen die gebaseerd zijn op ervaringen die buiten de realiteit staan en het aanbod van een totaalpakket dat de hele samenleving pretendeert te omvatten. Anders gezegd, religie is ideologie.

Overigens vind ik evenmin dat de islam genoeg optreedt tegen pseudo-religie. Verre van dat. Het moet in de interpretatie ergens misgegaan zijn. En het morrelen aan een grondrecht zoals Wilders doet is onvergelijkbaar met het willen vervangen van de hele Nederlandse rechtsstaat. Daarom denk ik dat degenen die ergens een verregaande vorm van sharia willen invoeren ook door de moderne moslims veel beter geriposteerd moeten worden.

Johanna: Het is jammer dat je van mening bent dat ik niet jou antwoord. En dat terwijl ik inga op zo ongeveer al je overwegingen, en daarbij concrete voorbeelden en concrete personen inbreng. Ik sprak over hoe ik het huidige debat ervaar evenals de consequenties daarvan. Daar is niets abstracts aan. Des te abstracter ervaar ik jouw betoog over religie, te meer daar je dat betoog vervolgens kennelijk koppelt aan praktische consequenties voor mij als moslim. Ik constateer dat je ons gesprek niet voortzet noch ingaat op hetgeen ik schreef, maar een nieuw pad inslaat.

Voor mij is er niks abstracts aan het uitgangspunt dat mensen allen gelijk zijn voor de wet, en evenmin aan het uitgangspunt dat mensen worden beoordeeld op hun individuele woorden en daden. Verwacht niet van mij dat ik meega in een betoog dat spreekt over ´de religie’, ´de islam´ en ´de moslim´. Ik spreek ook niet over dé niet-gelovige of ´de atheist´. Dat kan ook niet, want ook daar tekent zich een grote verscheidenheid af.

Dat verschil raakt voor mij de kern. Er is voor mij geen enkele reden om mensen anders te behandelen op basis van hun geloof, tenzij dat leidt tot daden die in strijd zijn met onze wetten. Zoals er voor mij ook geen enkele reden is om aan te nemen dat moslims niet als uitgangspunt hebben om zich in ons land aan onze wetten en regels te houden en in plaats daarvan hier de shariah willen invoeren. Het is een droombeeld, of zo je wilt een nachtmerrie, die voor mij geen enkele overeenkomst heeft met de werkelijkheid. Over de werkelijkheid spreek ik in mijn reactie. Waarom jij die als abstract beoordeelt ontgaat me dan ook volledig.

Je schrijft: –En het morrelen aan een grondrecht zoals Wilders doet is onvergelijkbaar met het willen vervangen van de hele Nederlandse rechtsstaat. Daarom denk ik dat degenen die ergens een verregaande vorm van sharia willen invoeren ook door de moderne moslims veel beter geriposteerd moeten worden.

Hoezo is dat onvergelijkbaar? Wilders wil de vrijheid van godsdienst inperken, artikel 1 afschaffen, de vrijheid van onderwijs voor moslims afschaffen, het recht om hun godsdienst openbaar te beleven afschaffen, hij is voorstander van administratieve detentie. En dat zou de rechtsstaat niet in gevaar brengen? Wilders mag dan met jou wel zeggen dat hij niks tegen moslims heeft, maar zijn maatregelen raken diezelfde moslims toch wel behoorlijk hard.

Los van het feit dat ik het beeld dat wordt geschetst van de godsdienst niet deel en het voor mij niet overeenkomt met de werkelijkheid, kan ik niks met dat fictieve onderscheid tussen godsdienst en gelovigen. Want de realiteit is dat vanuit die denkbeelden mensen maatregelen voorstaan die mij raken als persoon. Waarbij ik als persoon niet eens meer in beeld ben, laat staan dat er geluisterd wordt naar wat ik, Johanna, zelf te melden heb. Zoals jij hier in mijn beleving hier ook laat zien. Dat leidt tot een zeer glibberige discussie.

George: Je hebt gelijk dat het onzinnig is om over de islam of het christendom te praten. Dat bestaat niet. Maar om de wereld te beschrijven en tot inzicht te komen is het soms nodig om te abstraheren. Met het besef dat er talloze verschijningsvormen zijn kun je naar mijn idee toch proberen om een kern te raken. Wat is de islam, wat is religie, wat is het christendom, wat is atheïsme?

Het onderscheid tussen geloof en gelovigen is niet fictief, maar bestaat in werkelijkheid. Hoewel er natuurlijk dwarsverbanden zijn en ze aan elkaar gebonden zijn. Maar om te begrijpen wat een religie precies is, moeten we een stap achteruit doen en afstand nemen om te zien wat het precies is.

Laat ik een voorbeeld geven. Er is de afgelopen jaren veel discussie geweest over de vraag of er nou wel of niet een gematigde of liberale islam bestaat. Sommigen betwijfelen dat, anderen niet. In veel gevallen wordt het bestaan ervan aangetoond door het opvoeren van moderne, liberale moslims. Die in vlees en bloed bestaan. Maar het zijn verschillende grootheden. En alhoewel een religie wordt gevormd door de gelovigen valt het toch niet helemaal samen.

Anders gezegd, je zou tot de conclusie kunnen komen dat er (steeds meer) liberale moslims zijn, maar toch nog geen liberale islam is ontstaan. En dan zie ik even af van een stroming als de Alevieten die relatief bescheiden is. Dat heeft te maken met het conservatisme van de macht die altijd achter de maatschappelijke ontwikkelingen loopt. Wellicht opent dat inzicht extra hoop voor de toekomst.

We verschillen van inzicht over de degelijkheid en veerkracht van de rechtsstaat. De rechtsstaat staat in mijn ogen stevig verankerd, de democratische instituties genieten volop vertrouwen van de bevolking en ook de PVV erkent de rechtsstaat en wil deze niet afschaffen. Maar veranderingen doorvoeren van binnenuit mag, statisch zijn de rechtsstaat en de grondwet nooit.

Ik zie juist in de deze dagen op stoom komende beweging die steeds maar weer vraagtekens zet bij de soliditeit van de rechtsstaat en de democratische orde een groter gevaar voor de stabiliteit van onze samenleving dan in een mogelijke bedreiging van de PVV en het meeglijden van CDA en VVD. Da’s in Nederland voldoende ingebed om een echt gevaar op te leveren. Maar het is uiteraard goed om alert te blijven en de ontwikkelingen te volgen.

Eigenlijk interesseert het me niet of je wel of niet moslim bent. Ik vind ook niet dat het ter zake is. Ik vermoedde het wel en maakte ook eerder de toespeling je als een insider te zien. Maar dat kan ook de islamoloog of wetenschapper zijn die zelf geen belijdend moslim is. Oftewel, ik benader je zoals ik ook de vrijzinnige, de anarchist of de christen benader. Ik zeg dat omdat dat ook betekent dat je wat je als kritiek ziet niet persoonlijk bedoeld is en niet zo moet opvatten. Het gaat me om de zaak van ons allen.

Foto: Welke feiten geloven moslims?