Natuurlijk is 1936 niet 2020, en is bandleider en altsaxofonist Benny Carter niet president Donald Trump. Het liefdesliedje ‘When Lights Are Low’ gaat over dansen, sweet music, liefde en de overgave daaraan. Hoe meer gedempt licht, hoe beter dat in zicht komt. Het sentiment van de toenadering staat haaks op de 1,5 meter-samenleving. Maar toch moest ik aan dit nummer denken toen ik het bericht las dat Trump vanwege de rellen in Washington DC in de onderaardse bunker onder het Witte Huis schuilde en op zondagnacht de lichten van het Witte Huis waren gedoofd. Het is de symboliek die niemand kan ontgaan. Leiderschap geeft niet thuis.
Desondanks heeft Trump kansen op herverkiezing. Hoewel de peilingen op dit moment de andere kant opwijzen. Kiezers zijn niet in meerderheid krankjorum, het electorale systeem is dat. Een conservatieve minderheid op het platteland heeft meer te vertellen dan een progressieve meerderheid aan de kusten. Een programma van kiezersonderdrukking van de Republikeinse Partij drukt de progressieve stem nog verder weg. Districten worden opnieuw ingericht en rechtse rechters geven het onrecht een juridische basis. Maar door een patstelling kan een kapot, gedateerd politiek systeem niet gerepareerd worden. Daar ontspoort het al.
Denkbaar is dat er een constitutionele crisis ontstaat als Trump de verkiezingen van november 2020 uitstelt. De chaos wordt aangewakkerd door straatprotest van groeperingen als ‘the Boogaloo Bois’. Ze willen oorlog. Ze bundelen en bieden onderdak aan de ontevredenheid van vooral (maar niet uitsluitend) extreem-rechts.
Wat dan? Niemand die het weet. Tegenstanders van de VS lachen in hun vuistje. Als het een film was, dan zou het scenario van wat zich nu ontrolt als te vergezocht en ongeloofwaardig worden afgedaan. Wat een ellende.
Foto: Tweet van Alex Cole, 1 juni 2020.
George Knight 