Opnieuw de lange tenen van de islam (3). Pakistan blokkeert sites. Vanwege ‘Godslastering’ en ‘kwetsen van gevoelens van moslims’

Vandaag kreeg ik onderstaand bericht per email van WordPress waarin het aangeeft dat op last van de Pakistaanse overheid een blogpost in Pakistan wordt geblokkeerd wegens blasfemie en het kwetsen van de gevoelens van moslims ‘rond Pakistan’.  Het gaat om het commentaar ‘Humoristische tekeningen zonder humor in de islam’ van 31 juli 2012 met bovenstaande cartoon. De actie van de Pakistaanse overheidsdienst Pakistan Telecommunication Authority (PTA) bevestigt het vermoeden dat er binnen de islam weinig gevoel voor humor en tolerantie voor satire bestaat. Zie hier voor een verslag van eerdere meldingen van de PTA en de blokkade in Pakistan van delen van dit blog.

Foto: Cartoon van  Adam Zyglis in Commentaar ‘Humoristische tekeningen zonder humor in de islam’ van 31 juli 2012.

Egypte: een vergelijking tussen Moslimbroeders en Nazi’s

Historicus Khaled Fahmy maakte afgelopen zaterdag in het artikel ‘Weimar Republic or 18 Brumaire?‘ voor het Egyptische Al Ahram English de vergelijking tussen Nazi’s en de Egyptische Moslimbroederschap (MB). Een vergelijking als echo van de opmerkingen waarvoor Geert Wilders een proces aan z’n broek kreeg. Dat-ie won. Wilders trok het breder en vergeleek ‘Mein Kampf‘ en de koran. Fahmy ziet de Egyptische blogger Wael Abbas en Westerse journalisten en analisten sinds afgelopen zomer de vergelijking tussen MB en Nazi’s maken.

Reden is dat critici twijfelen aan het geloof van de MB in het democratisch proces. Evenals de Nazi’s zou de MB nu alleen de democratie omarmen om aan de macht te komen. Eenmaal daar gearriveerd zou het de democratie vervolgens buiten werking stellen. Fahmi vindt de vergelijking zinvol, maar ziet verschillen. De MB heeft een langere voorgeschiedenis, geen charismatische leider en is in het politieke spectrum zelf niet de meest radicale partij. Het grootste verschil is echter -nu aan de macht- dat de MB verkiezingen niet afschaft.

Maar de MB beperkt het democratisch proces door uitsluiting van kiezers. Zij mogen volstaan met het kiezen van vertegenwoordigers. Daarmee zijn ze uitgeschakeld in het politieke proces. Op het wetgevende proces hebben ze geen invloed. Niet het volk spreekt, maar de vertegenwoordigers. Da’s geen echte democratie en wordt ‘ballotocratie‘ genoemd. De term ‘ballotocracy‘ muntte Richard Haass. Nederland is door het ontbreken van vormen van directe democratie en de afstand tussen politiek en burger er een modelvoorbeeld van.

Overeenkomst is dat Nazi’s en MB een houding delen van bewapend en georganiseerd geweld. Via de straat proberen ze hun opposanten te terroriseren. Maar de Nazi’s hadden zich beter voorbereid door eerst de macht over de politie te veroveren voordat ze de politieke macht grepen. Na de verkiezingen in 1933 breidden ze snel hun invloed over het leger uit. De MB is echter niet in staat om de macht over politie en leger te grijpen. Zoals ze dat volgens Fahmi evenmin over de media en de rechterlijke macht weten te doen.

Khaled Fahmy denkt als een historicus langs lijnen van ‘grote’ gebeurtenissen die direct samenhangen met politiek en economie. Om onverklaarbare redenen noemt-ie echter niet het meest in het oog springende verschil. Namelijk het omarmen van de eigen tijd. Waar de Nazi’s naar de toekomst keken, kijkt de MB naar het verleden. Tekenend is hoe verschillend beide bewegingen over de positie van de vrouw denken. Op het Engelstalige Ikhwanweb.com wijst de MB een ontwerpresolutie van de VN over de vrouwenrechten af. Elke economische, juridische of culturele vorm van gelijkheid tussen man en vrouw wijst het af. Conclusie is dat de MB voor de eigen bevolking nog restrictiever is dan de Nazi’s al waren. Zodat interne verschillen aangescherpt worden. De geruststelling is dat de MB de greep naar de macht veel slechter heeft voorbereid dan de Nazi’s.

Foto: ‘Egyptian women wave a flag showing pharaoh Queen Hatshepsut and anti-Muslim Brotherhood banners during a demonstration in Cairo, Egypt, Friday, March 8, 2013, marking International Women’s Day. Arabic reads, “women with revolution,” “women are owner of a message.” (AP Photo/Amr Nabil)’ In The Daily Star, Libanon.

Egyptische rechtbank verbiedt YouTube voor een maand. En dan?

Een Egyptische rechtbank bewijst islamcritici vandaag een grote dienst. Het draagt de regering op websites waarop de  controversiële anti-islam film Innocence of Muslims is te zien voor een maand te blokkeren. Inclusief YouTube. Dit staat niet op zichzelf. Bij het uitkomen in september 2012 verzocht de regering-Obama aan YouTube ook al de trailer te blokkeren. En met een beroep op de openbare veiligheid en het handhaven van de openbare orde sloot de regering van Kashmir in oktober Facebook en YouTube af. Evenals Pakistan.

De zaak was in september door de Egyptische procureur Hamed Salem aangespannen, aldus Al Ahram. ‘Als we niet stoppen met deze video’s, zullen ze alleen maar vaker vertoond worden’, zo-ie afgelopen september. De termijn van een maand geldt om de sites die de film doorgeven deze te laten verwijderen. Als de opdracht breed wordt opgevat kunnen ze net zolang gesloten blijven totdat alle ‘anti-islam inhoud’ is verwijderd.

Opnieuw een trieste dag voor iedereen die de islam het voordeel van de twijfel gunt. Die positieve houding valt steeds moeilijker vol te houden. In Noord-Afrika gedragen hardliners zich steeds onverdraagzamer. Zo wordt het de Egyptische Kopten die 10% van de bevolking uitmaken ook verboden om de film op internet of sociale media te zien. Gesteld dat ze de blokkade niet omzeilen. Andersdenkenden worden in het patroon van de islam gedrongen. De moslims blokkeren niet alleen YouTube, maar ook de democratie en de pluriformiteit.

Voor hoop op verandering is de islam steeds meer aangewezen op leiders in de marge. Zoals de Maleisische oppositieleider Anwar Ibrahim die ooit tegen NRC’s Elske Schouten zei: ‘Ik heb geen vooroordelen. Ik ben een liberaal in de zin dat ik respecteer dat mensen hun visie willen uiten: of het nu gaat om een zeer vrome en religieuze man of een seculiere liberaal’. En: ‘(..) als moslim drink ik niet, mijn kinderen drinken ook niet. Maar ik kan het niet opdringen aan anderen, laat staan als het niet-moslims zijn.’ Wanneer leren moslims dat eens?

Foto: Een Egyptische man houdt een koran en een kruis omhoog en demonstreert met anderen. Credits: AFP/ Khaled Desouki. 8 februari 2013.

Egypte koerst af op chaos door greep naar de macht Morsi

Het Egyptische Al Ahram Online rapporteert dat protesten tegen president Morsi toenemen. Hij deed eerder deze week een greep naar de macht. Aanleiding was een verklaring van president Morsi die de wet buiten werking plaatste. Er is een burgeroorlog in de maak. Bij een aanval op het hoofdkwartier in Damanhour werd vandaag de 15-jarige Moslimbroeder Islam Fathi gedood. Volgens Al Ahram zijn sinds afgelopen donderdag verschillende hoofdkwartieren van de Moslimbroeders aangevallen. Morsi wordt arrogantie verweten.

Het verwijt aan de Moslimbroeders is dat nu ze met een ruim politiek mandaat het initiatief konden nemen om de maatschappij te hervormen uitsluitend uit zijn op macht. In een land zonder democratische traditie en met weinig besef van wat democratie of pluriformiteit is. De tegenstand tegen Morsi is groot. Deze is weliswaar divers, maar het lijkt er sterk op dat de tegenstand is onderschat. Morsi’s geloofwaardigheid ligt aan diggelen.

Humoristische tekeningen zonder humor in de islam

Het Egyptische Al Ahram zegt dat de koptische leraar Bishoy Kamel is gearresteerd. Cartoons op zijn Facebook pagina zouden het islamitische geloof, de profeet Mohammed en president Mursi belasteren. Kamel wordt vier dagen vastgehouden in afwachting van onderzoek. Hij beweert niet verantwoordelijk te zijn voor de inhoud van de pagina omdat die afgelopen zaterdag zou zijn gehackt. Betreffende cartoons zijn op internet niet terug te vinden. Typerend als het over de islam gaat. Altijd een debat zonder primaire bron, maar met veel ruis.

Cartoons liggen gevoelig in de islamitische wereld, zoals de Marokkaanse cartonist Khalid Gueddar of de Egyptische zakenman Naguib Sawiris ondervonden. Tolerantie en rechtszekerheid staan er onder druk omdat islamitische hardliners in de zwakke islamstaten aan de winnende hand zijn. Ze kapen die falende staten.

Ook in de westerse wereld proberen moslims andersdenkenden hun wil op te leggen. Met voorbijgaan aan de pluriformiteit en onder het mom van ‘fatsoen‘ of ‘respect‘ eisen ze dan met veel misbaar een ingreep die neerkomt op de inperking van de meningsuiting. Zoals de Deense cartoonist Kurt Westergaard ondervond die ternauwernood ontkwam aan een dodelijke aanslag. Of het Franse tijdschrift Charlie Hebdo dat haar kantoor door een brandbom vernietigd zag omdat het een sharia-nummer uitbracht. Het lijkt de moslims te ontbreken aan gevoel voor humor dat aansluit bij het Westen. Zoals westerse toeschouwers niets begrijpen van de islam.

Foto: Adam Zyglis, Blasphemous

Veroordeling Egyptische acteur Adel Imam wegens belediging islam roept woede op

Acteur Adel Imam tegen wie een strafzaak liep wegens belediging van de islam is veroordeeld tot drie maanden gevangenisstraf met dwangarbeid. Plus een boete van 1000 pond. De grootste komiek van Egypte werd ervan beschuldigd in zijn films te spotten met autoriteiten en politici en de islam en haar symbolen te beledigen. De verwachting dat-ie zou worden vrijgesproken is niet bewaarheid. Conservatieve Moslimbroeders en radicaal-conservatieve salafisten hebben een meerderheid van 70% in het parlement. Imam gaat in beroep.

De veroordeling bevestigt de vrees van de culturele en liberale elite dat de islamisten de meningsuiting willen inperken. Afschaffing van de artistieke vrijheid bedreigt kunstenaars in hun bestaansrecht en het land in zijn vrijheid. Al Ahram Online citeert acteur Amr Waked dat men het niet eens hoeft te zijn met een kunstenaar, maar dat niemand het recht heeft hem of haar het werken onmogelijk te maken of zelfs in de gevangenis te gooien. Filmmaker Ahmad Abdalla ziet het vonnis als een ‘terroristische daad tegen kunstenaars‘ en ‘een klap in het gezicht van de serieuze cinema‘. Anderen menen dat Egypte hiermee terugkeert naar de Middeleeuwen.

Het onlangs opgerichte Egyptian Creativity Front houdt op 26 mei een demonstratie. Tevens is het een protest tegen het proces van regisseurs Sherif Arafa, Nader Galal en Mohamed Fadel en schrijvers Wahid Hamed en Lenin El-Ramly wegens ‘belastering van de islam‘. Niet valt in te zien hoe een minderheid van weldenkende burgers zich nog kan verzetten tegen het conservatisme van de Moslimbroeders en het Al-Nour blok.

Foto 1: Adel Imam in The Terrorist (Al-irhabi), 1994
Foto 2: Baarden op site Al-Nour