Rapport: Amerikaanse democratie bedreigd door massale spionage van journalisten en advocaten

Het gaat niet goed met de Amerikaanse politiek. En met de Amerikaanse democratie. Het gaat slecht met de Amerikaanse journalistiek. Human Rights Watch en American Civil Liberties Union (ACLU) verklaren in het rapport ‘With Liberty to Monitor All’ welke moeite journalisten die de nationale veiligheid ‘verslaan’ en juristen moeten doen om het staatstoezicht van de nek te houden. De persvrijheid en het recht op een advocaat zijn in gevaar. Wat weer inhoudt dat de Amerikaanse rechtsstaat in gevaar is. Amy Goodman van Democracy Now! praat met de auteur van het rapport Alex Sinha en kritische onderzoeksjournalist Jeremy Scahill.

Hier voor commentaar van Dan Froomkin en hier voor rapport ‘With Liberty to Monitor All’ van HRW en ACLU.

Advertentie

Heeft Obama de macht om Snowden immuniteit te geven?

Edward Snowden verdient immuniteit. President Obama kan hem die geven. Teken hier de petitie van de Amerikaanse burgerrechtenbeweging ACLU. Tevens juridische vertegenwoordiger van Snowden. Hij maakte de weg vrij voor anderen, zoals de senatoren Rand Paul of Ron Wyden die pas moed toonden nadat Snowden moed toonde. Maar nu vrijheid geniet in een niet-vrij Rusland. Wikileaks-oprichter Julian Assange twijfelt wie het laatste woord in de regering heeft: president Obama of de veiligheidsdiensten? Assange suggereert dat Obama gechanteerd wordt en zijn handen gebonden zijn omdat de veiligheidsdiensten de macht hebben: ‘Congress would impeach him for some act or another, or he would have been found to have committed some criminal act.’ De geluiden dat Obama niet durft op te treden en voor z’n leven vreest klinken al jaren. ‘Don’t you remember what happened to Martin Luther King Jr.‘ zei Obama ooit tegen vrienden. Had de president maar dezelfde moed en vastberadenheid als Edward Snowden. Dan kwam het alsnog goed met de VS. 

Foto: Schermafbeelding van petitie ‘President Obama: Grant Edward Snowden Immunity Now‘ van ACLU, 9 maart 2013.

Hypocrisie van Amerikaanse progressieven die niet progressief zijn

Radiohost Richard A. Fowler heet ‘progressive‘ te zijn. Hij is ook interim directeur van Generational Alliance dat op de site strooit met het woord ‘progressive‘ zoals een kleuter die geen maat weet met hagelslag. De vertaling van ‘progressive‘ is progressief of vooruitstrevend. Wat de noties gelijkheid en machtsdeling omvat. Feitelijk is Richard Fowler niet progressief, maar een politiek georiënteerde ‘liberal‘ die de Democratische Partij en president Obama die leiding geeft aan de meest gesloten en heimelijke (secretive) regering sinds jaren en op een ongekende wijze klokkenluiders aanpakt (crackdown) omzichtig in bescherming neemt.

Amerikaanse progressieven als Ralph Nader, Daniel Ellsberg, journalisten als Glenn Greenwald of Jeremy Scahill en de Freedom of the Press Foundation, nieuwsmedia als The Real News, Democracy Now! of The Young Turks, digitale burgerrechtenorganisaties als EFF, mensenrechtenorganisaties als ACLU of de Green Party met Jill Stein hebben niets op met partijgangers als Richard Fowler of de omroep MSNBC die door dik en dun Obama verdedigt en zich progressief noemt. In schaaktermen gezegd, ze spelen niet tegen het bord. Dat wil zeggen dat het uitsluitend om de persoon gaat die het beleid uitvoert. Los van de inhoud ervan. Obama verdedigen ze en diens beleid praten ze goed, terwijl ze president Bush voor hetzelfde beleid veroordeelden. Vooral op het gebied van nationale veiligheid en mensenrechten waar Obama de lijn van Bush voortzet.

Amnestie voor Snowden? Over verzoening en vergeving

Update: 16 december. Het nadenkend deel van de Amerikaanse pers valt eensgezind heen over ‘60 Minutes‘ van CBS dat in een item over de NSA vergeet kritische vragen te stellen en karaktermoord op Edward Snowden pleegt. Greg Mitchell vat het samen voor ‘The Nation’. Toch krijgt CBS het voor elkaar in de ‘Blue Room’ te filmen, zoals Ashkan Soltani opmerkt. Maar het beeld dat blijft hangen is overheidspropaganda en gecorrumpeerde journalistiek. En een partijdige presentator John Miller van wie verwacht wordt dat-ie snel overstapt naar de New Yorkse politie. Als anti-terrorist specialist. Nederlandse media brengen het nieuws over de amnestie voor Snowden drie dagen nadat het naar buiten kwam en praten ’60 Minutes’ na. 

Worstelt de NSA echt met het aanbieden van amnestie aan Edward Snowden? Het valt nauwelijks te geloven. Is deze gespeelde twijfel dan politieke marketing die de starre organisatie menselijk moet maken? Aan welke kant staat CBSNews door daar aan mee te werken? Directeur Keith Alexander zegt in elk geval te weten hoe de hazen lopen en komt tot een fijne vergelijking: ‘Dit is analoog aan een gijzelnemer die 50 mensen in gijzeling neemt, er 10 doodschiet en dan zegt: “Als je me volledige amnestie geeft, dan laat ik de andere 40 gaan.” Hij vergeet toe te voegen dat de Amerikaanse regering, politiek en NSA Edward Snowden gedemoniseerd hebben en door eigen toedoen in Rusland hebben laten stranden. Dus zo zelf hun handen bonden en hun eigen macht ondermijnden om tot een vergelijk te kunnen komen. In een deal waar amnestie deel van uitmaakt.

Van de andere kant geldt dat door velen de NSA als gijzelnemer wordt gezien die samenleving, techbedrijven, bevriende landen en eigen politieke leiders in gijzeling heeft genomen. Kortom, een vervolg op de oude vraag ‘wie controleert de controleur?‘ iets anders gesteld: ‘wie geeft de gijzelnemer amnestie?‘ Hebben burgers en politiek de kracht en de macht om Alexander en de NSA te vergeven, of hebben Alexander en de NSA voldoende ontzag en ethisch gewicht om Snowden te mogen vergeven? Vergeving en verzoening zijn typische thema’s voor de kerstdagen. Burgerrechtenbeweging ACLU schetst het karakter van de NSA zoals het dat ziet.

Schijnheilige opstelling van VS over Syrië wordt aanvaard. Waarom?

‘Our sense of basic humanity is offended not only by this cowardly crime but also by the cynical attempt to cover it up.’ Aldus de verklaring over Syrië van de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry.

Wat mij en vele anderen nog het meest stoort is de moreel superieure die de Amerikaanse regering bij monde van Kerry heeft aangenomen. En meent aan te kunnen nemen. Maar hebben de VS nog recht van spreken?

Ok, als de VS de eigen olie- en gasbelangen willen veiligstellen. Ok, als de VS de grip op de regio willen verstevigen. Ok, als de VS de Russen hun machtsbasis Syrië willen ontnemen. Ok, als de VS Iran en Hezbollah willen dwarszitten. Ok, als ze Israel willen steunen. Ok, als de VS hun bondgenoten afhankelijk en volgzaam maken door de eigen militaire macht in te zetten. Ok, voor de duizenden grote en kleine redenen. En ook Ok dat dat niet gezegd kan worden omdat landen zich altijd verschuilen achter mooie woorden en voornemens.

Morele superioriteit is al marketing. Een goed product kan er bij goede voorbereidingen mee verkocht worden, maar bij een slecht product lukt ook dat niet. Dan slaat het uiteindelijk terug op de aanbieder. In die situatie zitten de VS. Vraag is of ze beseffen dat hun beroep op morele superioriteit potsierlijk en onheus is. Of dat ze vanuit machtspolitiek denken doen alsof ze vanuit die positie kunnen spreken. Het pokerface wordt grimas.

Want de regering-Obama houdt de strafkolonie Guantanamo Bay in stand; bespioneert en liegt met massale onwettige programma’s de eigen bevolking, VN en bondgenoten voor; plaatst klokkenluiders buiten de orde door ze te vervolgen met een Spionagewet uit 1917; intimideert en luistert journalisten af; doodt met drones zonder tussenkomst van een rechtbank op grote schaal burgers in Pakistan, Afghanistan en Jemen; geeft de eigen militaire en politieke oorlogsmisdadigers immuniteit en weigert ze ter verantwoording te laten komen voor het Internationaal Strafhof en voert overal ter wereld geheime oorlogen zonder wettelijke basis.

Een land als de VS dat zo systeemmatig wet en rechtsorde schendt zou enige zelfkennis en bescheidenheid passen. Een retoriek dienen te ontwikkelen die meer in lijn is met het eigen handelen. Of er in elk geval niet zo haaks op staat als nu. China en Rusland zijn even meedogenloos, berekenend en gewend om vuile handen te maken. Maar ze hebben een kwaliteit die deze landen gunstig onderscheidt van de VS. Ze stellen zich niet als een schizofrene dominee van de wereld op die van zichzelf weet dat-ie met zijn hand in de kas heeft gezeten, ontucht met de hele gemeente heeft gepleegd en aan de jenever is maar dat vervolgens zogenaamd vergeet. De dubbele standaard van de VS is om beroerd van te worden. Dat hoofd weet niet wat de hand doet.

Foto 1: Tweet van Myles Dyer.

Foto 2: Schermafbeelding van Anatomy of a Murder (1959) van Otto Preminger. Ontwerp titelsequentie Saul Bass. Zie YouTube.

Bradley Manning tot 35 jaar veroordeeld. Strijd gaat door

‘Private’ Bradley Manning (25) is vandaag voor een militaire rechtbank in Fort Meade veroordeeld tot 35 jaar gevangenisstraf. Dat maakte de militaire rechter kolonel Denise Lund vandaag bekend. De aanklager had 60 jaar geëist. Dit wil niet zeggen dat-ie nu ook werkelijk 35 jaar achter de tralies verdwijnt. Hij heeft-er al drie jaar opzitten en verder recht op 112 dagen strafvermindering vanwege de onterende omstandigheden van z’n detentie. Na een derde van de straftijd kan-ie een gratieverzoek indienen. Kolonel Morris Davis calculeert dat Bradley Manning bij goed gedrag zo’n 8 tot 9 jaar de gevangenis in moet. Zodat-ie op zijn 34ste vrijkomt. Anders dan de aanklagers beoogden die een voorbeeld wilden stellen door ‘m levenslang op te sluiten.

Ondanks het feit dat het nog slechter had kunnen uitpakken is de straf disproportioneel hoog. Manning wilde oorlogsmisdaden aan de kaak stellen om een publiek debat op gang te brengen, maar krijgt een zwaardere straf dan degenen die oorlogsmisdaden pleegden en bloed aan hun handen hebben. Ze worden doorgaans niet eens aangeklaagd. Kevin Gosztola die het hele proces heeft gevolgd en daar elke dag verslag van deed formuleert het aldus: ‘The sentence is far greater punishment than individuals in the military, who actually committed war crimes by killing innocent civilians in Iraq or Afghanistan, have received. It is also, when considering proportionality, a level of punishment than what soldiers or officers involved in torture in the past decade have received.‘ Burgerrechtenorganisatie ACLU stelt dat de straf past in een klimaat waarin het recht misbruikt wordt en klokkenluiders en journalisten die onrecht aan de kaak willen stellen op een hoop met landverraders en terroristen worden gegooid. Het ziet in het vonnis een trieste dag voor de rechtsstaat VS:

Foto: Schermafbeelding van verklaring door de ACLU over de straf van Bradley Manning, 21 augustus 2013.

Voor meer informatie zie: Het Nederlands-Belgische Bradley Manning Steuncomité.

Grunwald hoopt in tweet op dood Assange. Is dat journalistiek?

Een tweet van Mike Grunwald, de ‘senior national correspondent’ van TIME Magazine. Hij heeft na veel kritiek de gewraakte tweet verwijderd. Grunwald biedt zijn excuus aan, maar betuigt niet echt spijt. Hij zegt dat het stom was, maar voegt intussen Assange een nieuwe belediging toe: ‘Rapist dudebros are no victims‘. Een hint naar Zweden dat de uitlevering van Julian Assange wenst om hem mee te laten werken aan een onderzoek naar de eventuele verkrachting door hem van twee vrouwen. Assange weigert dit omdat-ie door de hechte samenwerking van de Zweedse en Amerikaanse regering sterke vermoedens heeft dat-ie vervolgens aan de VS uitgeleverd wordt voor zijn werkzaamheden voor WikiLeaks die de regering-Obama in verlegenheid brachten. Uiteindelijk herhaalde Grunwald in een tweet nogmaals dat-ie stom is geweest: Ik verdien de tegenwind.

Wat bezielt een door-de-wol-geverfde journalist als Mike Grunwald om tot zo’n tweet te komen? Het is om vele redenen ongepast. In met name Pakistan, Jemen en Afghanistan brengt de Amerikaanse overheid met drone-aanvallen vele onschuldigen om het leven. Dat zorgt voor veel kritiek op Obama. Julian Assange is noch in het Verenigd Koninkrijk, Zweden of de VS officieel aangeklaagd, hoewel naar verluidt in de VS door een geheime jury al eind 2010 een geheime aanklacht tegen hem is voorbereid als-ie voet op Amerikaanse bodem zet. Grunwald gaat er nu vanuit dat Assange zonder aangeklaagd te zijn het verdient om met een drone-aanval gedood te worden. Is dat de methode waarop de ene journalist de andere journalist van repliek dient?

Er zijn verzachtende omstandigheden aan te voeren. Grunwald was moe, had te veel gedronken of bedoelde het met een ironie die door niemand herkend wordt. Maar iemand als Mike Grunwald kent de macht van het woord en de kracht van sociale media. De verklaring is dat Grunwald de tweet ongestraft dacht te kunnen versturen omdat de gevestigde media om economisch-politieke redenen per definitie in meerderheid de kant van de zittende regering kiezen. Hij voelde zich gedekt door die gezagsgetrouwe media en de regering. Hij dacht er zelfs een wit voetje te halen door op Assange’s dood te speculeren. Hoe verkeerd is Grunwald bezig.

Foto: Kopie van verwijderde twee van Mike Grunwald.

NSA overtreedt herhaaldelijk de wet met massale spionage

Democracy Now! geeft een update over de massale spionage door de Amerikaanse staatveiligheidsdienst NSA, de herhaaldelijke wetsovertredingen door die dienst, het ontbreken van onvoldoende toezicht op de NSA en de uitleg van president Obama die zegt dat alles volgens de regels gaat en zijn regering alles onder controle heeft. Mensenrechtenactivist Axel Abdo van de ACLU denkt er anders over. Hij heeft kritiek op NSA en Obama. Hij betoogt dat niet de wetsovertredingen door de NSA maar het bestaan van de wetten het probleem zijn.

Foto: NSA-schild volgens de ACLU (American Civil Liberties Union).

Amerikaanse journalisten moeten Assange ondubbelzinnig steunen

Cenk Uygur van The Young Turks vat de ontwikkelingen van de James Rosen affaire samen. Amerikaanse journalisten van links tot rechts schreeuwen op dit moment terecht moord en brand over wat James Rosen is overkomen. Hij deed zijn werk als onderzoeksjournalist over het Noord-Koreaanse atoomprogramma en werd achter zijn rug om door het ministerie van Justitie gecriminaliseerd. Als rechtvaardiging voor een verzoek aan een rechter om zijn gegeven door te kunnen spitten. Tot een aanklacht tegen James Rosen kwam het nooit. Hij noch zijn werkgever werden door Justitie op de hoogte gesteld van het onderzoek, wat wel verplicht was.

Met deze collega van Fox News kunnen de journalisten zich identificeren. Nu hun ‘eigen’ beroepsgroep wordt geroosterd, komen ze pas in het geweer. Ze lieten de buitenstaander Julian Assange vallen toen-ie werd gecriminaliseerd. Politici wensten Assange zelfs dood. Een voorbeeld van een sociale structuur met acceptatie en uitsluiting. Aangejaagd door nationalistische reflexen. Terwijl Assange precies hetzelfde deed als Rosen. Hij ging achter informatie aan, probeerde de bron te overtuigen en was de bemiddelende onderzoeker die publiceerde over het regeringsbeleid. Dat besef breekt nu -zonder spijtbetuiging overigens- langzaam door.

De regering-Obama gaat verder waar de regeringen Nixon en Bush jr. stopten. President Obama is harder tegen klokkenluiders, hactivisten, activisten zoals Occupy en journalisten dan welke president voor hem ook. Met abstracte verwijzingen naar de nationale veiligheid schuift Obama de grondwet opzij. Cynisch voor een voormalig hoogleraar Recht. Cenk Uygur merkt op dat journalisten die in het verleden onder andere presidenten hun werk konden doen onder president Obama waarschijnlijk vast zouden zitten.

Er kan onderhand gesproken worden van een oorlog tegen journalisten. Obama doet dit om journalisten en activisten door intimidatie af te schrikken. Het chilling of freezing effect. Journalistiek onderzoek en legitiem burgerprotest worden door de regering-Obama verstoord en gedwarboomd. In de verwachting dat iedereen zich in het regeringsbeleid voegt en de propaganda volgt. In de controlestaat past geen controle op de macht.

Foto: Vrijheidsbeeld op Ellis Island, New York.

Obama’s regering zet zichzelf te kijk door beschuldiging journalist

Het beeld van de regering-Obama brokkelt per dag verder af. Nu is er weer het schandaal van Fox’ journalist James Rosen waarover The Washington Post bericht. Waar bij het recente AP-schandaal de journalisten zelf niet werden gecriminaliseerd, gebeurt dat nu wel. President Obama begeeft zich met de vervolging van journalisten op een terrein waar voorgangers als Nixon of Bush jr. voor terugschrokken. Onder president Obama worden klokkenluiders, journalisten en hacktivisten meer vervolgd dan onder welke regering ook. Zelfs als de rechtsgrond ontbreekt. Obama is hard op weg om te solliciteren naar afzetting, impeachment.

Het Rosen-schandaal gaat erover dat het ministerie van Justitie in 2009 een onderzoek startte naar Rosen die contact had met de genaturaliseerde Zuid-Koreaan en adviseur voor Buitenlandse Zaken Stephen Kim. Een specialist die geclassificeerde informatie over het Noord-Koreaanse atoomprogramma kon duiden en dat voor Rosen deed. Zonder daarmee de wet te overtreden. Uit de documenten blijkt dat niet alleen Kim focus van onderzoek was, maar ook Rosen. Zijn telefoon werd door de FBI afgetapt en zijn e-mails gelezen. Om daar toestemming voor te krijgen beweerde Justitie dat ook Rosen een ernstig misdrijf had begaan. Hij zou een co-conspirator, samenzweerder zijn. Journalisten en hun bronnen worden afgeluisterd door de overheid. De persvrijheid staat onder druk. Dit besef heeft een afschrikwekkend effect op andere journalisten. Chilling.

Bijkomend effect van de schandalen is dat het de kwestie Assange in een ander daglicht zet. Feitelijk had Julian Assange dezelfde rol tegenover Bradley Manning als James Rosen tegenover Stephen Kim. Glenn Greenwald legt in zijn Guardian-column uit dat onderzoeksjournalisten altijd actief bezig zijn om informatie te bemachtigen. Polsen, bevragen en aanmoedigen van een bron hoort bij het vak. En evenals het publiceren van geclassificeerde documenten is dat in de VS niet strafbaar. Het besef neemt daarom toe dat dit precies zo voor Assange geldt en dat-ie geen aparte categorie vormt. Afgelopen jaren dachten Amerikaanse media dat wat Assange overkwam aan hun voorbij zou gaan. Nu beseffen ze dat dat niet zo is en zich te weer moeten stellen tegenover de regering-Obama die de wetten aan haar laars lapt. En de persvrijheid om zeep helpt.

Foto: James Rosen.