Dit stukje verscheen eerder op George Knight Kort op 25 januari 2013.
Hal en Herbie Kalin waren tweelingen uit New York en hadden één hit. In 1958: ‘When‘. Paul Evans en Jack Reardon schreven het nummer. Een liefdesliedje halverwege rock en middle-of-the-road. Dat daarom een succes wordt. Het orkest van Jack Pleis legt het nummer op 28 maart 1958 in New York vast. The Everly Brothers klinken erin door.
De scheurende sax riep controverse op. Was het niet te ordinair, ‘too raunchy’? Meer dan 50 jaar later klinkt de solo nog trendy. Wie is die tenorsax zonder naam? Bill Justis? Plas Johnson? Sil Austin? King Curtis? Red Prysock? Niet geboekstaafd. Gewoon een verdwenen naam.
When, when you smile, when you smile at me
Well, well I know our love will always be
When, when you kiss, when you kiss me right
I, I don’t want to ever say good night
I need you
I want you near me
I love you
Yes, I do and I hope you hear me
When, when I say, when I say “Be mine”
If, if you will I know all will be fine
When will you be mine?
In 1962 stoppen de Kalin Twins met muziek. Na ‘When‘ was het afgelopen. Zing! Went The Strings Of My Heart is nog een vergeefse poging. Met extra betekenis in het Nederlands. Een oud nummer in oude verpakking. Teveel iets wat al wat anders had moeten zijn. De betovering is over. De tijd is op. Klikklak. Klikklak.
I still recall the thrill, I guess that I always will
I hope ‘twill never depart
All nature seemed to be in perfect harmony
Zing! Went the strings of my heart
George Knight 