
Met de selectie van afbeeldingen kun je twee kanten op. Of ze gaan voor tijdloosheid of spijkeren de tijd vast. Deze foto uit 1934 is een voorbeeld van de eerste categorie en had ook nu genomen kunnen worden.
Kan een foto niet verouderen en de tand des tijds doorstaan? De titel verraadt plaats en tijd: ‘Rust en schoonheid rond het kasteel Henkenshage: de bomen staan er in stille pracht.’ Dat is nogal wat: rust, schoonheid en stille pracht.
Bij de toelichting bij de nu te bezoeken tentoonstelling ‘Stille Pracht‘ met werk van Paul Arntzenius en werk uit zijn in 1963 aan Museum Gouda geschonken kunstverzameling van 19de – en vroeg 20ste eeuwse kunst staat: ‘Het zijn de harmonieuze landschappen, verstilde figuren en eenvoudige stillevens waar hij zich tot aangetrokken voelt. Voor hem is deze stille pracht wat kunst moet zijn.‘

Wat is Stille Pracht in de kunst? Het verschilt maar één letter met de roman (1900) en het begrip (De) Stille Kracht van Louis Couperus. Over mysterie en magie die niet te vangen zijn. Als Stille Pracht harmonie, verstilling en eenvoud in de kunst van rond 1900 is, is dan Stille Kracht dat wat verborgen en mysterieus aanwezig is onder de oppervlakte? Wordt Stille Pracht als afbeelding er meer op als het samengaat met (de suggestie van) Stille Kracht? Als de 90% van de ijsberg onder water
Zijn rust en schoonheid in afbeeldingen afstompend, minder spannend en diep als de belofte van beweging ontbreekt en niet wordt benadrukt? Vragen van een overpeinzing.
De menselijke geest moet iets te doen hebben bij een foto. Maar of er nu een belofte van beweging bij moet? Het belangrijkste is volgens mij dat de kijker zelf nog iets in te vullen heeft. Wat dat betreft hebben verstilde plaatjes wellicht meer nut voor contemplatieve momenten dan voor een AH erlebnis. Bij het geschilderde weggetje kijk ik onwillekeurig eerst in de verte of er iets te zien is en dan pas goed naar de bomen. Dat heb ik bij de overigens fraaie zwart-wit foto niet.
LikeLike
@Watergeest
We bedoelen denk ik hetzelfde. De kijker moet iets in te vullen hebben. Zo wordt een verhaal of duiding geconstrueerd. Ik weet evenmin of er de belofte van beweging bij moet. Dat zal per afbeelding verschillen. Het tijdloze zonder specifieke verwijzingen lijkt het best breed inzetbaar als standaardfoto. Zeker ook met contemplatie.
LikeLike