Standaardfoto’s werden voor tijdschriften en kranten aangeleverd voor bijzondere gebeurtenissen: Pasen, Sinterklaas, Kerstmis, Oud en Nieuw, versieren, huwelijksaanzoek, gezinsuitbreiding, werk, vakantie of wat dan ook.
Hoe doet in 1947 een man het bij de vrouw van zijn dromen? Werkt het met een bloemetje, een fles champagne, sneeuw op de grond en watten op je schouder?
Als ultieme beloning wordt voorgesteld dat de man bij de vrouw thuis Oudjaar mag vieren. Want de vrouw van mans dromen is blijkbaar eenzaam, heeft geen buren, vriendinnen of familie die met haar Oudjaar willen vieren en zit lijdzaam te wachten op de man van haar dromen.
Op deze foto wordt door omkering niet de vrouw, maar de man afgebeeld als iemand om van te dromen. Hij daalt uit nepwolken en nepsneeuw neer als reddende engel om de eenzaamheid van de vrouw te verdrijven. Zogenaamd of niet zogenaamd. Dat blijft in het midden.
De omschrijving bij de foto lijkt niet zeker of dit ook in 1947 nog kan en voegt er als veilige vluchtheuvel ironie aan toe. De twijfel doet de aanspraak van de foto teniet, maar wijst ook vooruit naar verandering in de relatie van man en vrouw. Interessant omdat dit doorgaans 20 jaar later wordt gesitueerd. Op deze foto wordt de verandering behoedzaam voorbereid.
George Knight 