
Vandaag hoorde ik een ogenschijnlijk dakloze, verwarde man die hard in zichzelf sprak en in een drukke winkelstraat de zon opving die uit een zijstraat kwam het volgende zeggen: ‘Hij werkt met andere handen‘. Dat had ik nog nooit gehoord. De uitspraak was nieuw voor me.
Toen ik verder liep kauwde ik op wat ik gehoord had. Mooi. Ik vroeg me af wat het kon betekenen. Ik had geen idee. Ook omdat het van alles kan betekenen. Wat is werken met andere handen?
Ik zag in de uitspraak een boek- of filmtitel. Over uitbating van migranten. Over dubbele moraal in de top van bedrijfsleven en politiek. Over een minnaar in een liefdesaffaire. Over een manueel therapeut. Over bezweringen van een mystieke godsdienst. Over een chirurg. Over de transplantatie van handen. Over hard labeur dat ouderwets aandoet. Fantasie kan met de uitspraak alle kanten op.
Wat heeft de foto van de dame op een ezel te maken met de uitspraak? Allen kijken weg naar een denkbeeldig punt. Een verdwijnpunt. Zie het verschil tussen de twee mannen. De rechter werkt met zijn handen en de linker niet. Of de linker werkt met andere handen. Hij houdt zijn wandelstok vast en pint die in de berm. De vrouw werkt met haar handen door het vasthouden van een paraplu.