Het is een cliché. maar alles is relatief. Neem nou de politiek. Hugo de Jonge is als minister van Volksgezondheid een voorbeeld van een middelmatig politicus. Zijn opereren in de COVID-19 is niet overtuigend. Zijn taalgebruik is omslachtig, niet precies en zit vol met slechte gewoonten. Een originele en autonome geest is daar niet achter te vinden.
Als Hugo de Jonge wordt doorgesneden, dan toont zich een leegte die wordt verhuld door gele Post-it notities met kreten die op zoek zijn naar betekenis die ze nooit zullen vinden.
Vorige week dinsdag kwam daar op een persconferentie over de pandemie De Jonge’s uitspraak bij dat Nederland wel ‘een dag zonder’ theaters en musea kan. De kunstsector vatte dat terecht op als een dolksteek in de rug. Ofwel, een aanval met woorden die minachting voor de kunst verraadt. In zijn middelmatigheid had deze minister vermoedelijk niet in de gaten welke betekenis zijn woorden hadden en hoeveel schade hij ermee aanrichtte. Vooral aan zijn eigen aanzien. Zijn rivalen zullen gesmuld hebben van zoveel onhandigheid.
Toch kan het nog slechter dan zo’n minister die als een stoethaspel onhandig over zijn eigen woorden struikelt en geen controle heeft over zijn beleidsterrein. Want zoals gezegd, alles is relatief. We hoeven maar naar rechts te kijken om types als voormalig president Donald Trump of het zelfbenoemde genie Thierry Baudet te zien die angstwekkender zijn dan een middelmatige minister. Zij zijn tegendraads, uitsluitend op zichzelf gericht en de rede voorbij. Ze laten zich kennen als vijanden van de democratie. Continu maken ze fouten zonder dat toe te geven. Want de fout ligt bij de ander, zo vertellen ze.
De subversie van Trump of Baudet is geen reden om de middelmatigheid van De Jonge niet publiekelijk te benoemen. Of de middelmatigheid van minister Ingrid van Engelshoven (D66) die zegt voor de kunsten op te komen zonder voor de kunst op te komen. Aftreden was haar redding geweest om geloofwaardig te zijn, maar dat lef miste zo. Zoals ze op al haar beleidsterreinen lef mist. De reeks middelmatige ministers in het demissionaire kabinet Rutte III is groot. Voor de volledigheid hun namen: Ollongren, Blok, Bijleveld, Van Nieuwenhuizen, Dekker en Grapperhaus.
Interessant is de vraag waarom er zoveel middelmatige ministers zijn. Hoe komt dat? Waren ze hun hele leven al middelmatig of zijn ze dat pas geworden door de gietvorm van de partijpolitiek waardoor ze misvormd zijn? Of doet het er niet toe? Moet de conclusie zijn dat een zeker volume aan middelmatigheid het noodzakelijke smeermiddel van het politieke bedrijf is? Als je de middelmaat weghaalt, dan verliest de constructie het verband.
Middelmaat kan daardoor opgevat worden als een noodzakelijke voorwaarde voor politiek. Het is het cement én het stootkussen dat zelfbenoemde genieën die met zichzelf op de loop gaan op afstand houdt. Wetenswaardig is om te beredeneren wat de optimale mix is van middelmatigheid die nodig is om net zoveel cement te bieden dat de constructie houdt, terwijl niet te veel wordt ingeboet aan kwaliteit. Een advies aan de informateur voor een volgend kabinet is om het met ietsjes minder middelmatigheid te doen. Want Hugo de Jonge is nogal verregaand middelmatig. Hij overdrijft het.
George Knight 
Moet je dan zo uitblinken om minister te kunnen zijn? Is op de winkel passen en voor ons zorgen dan niet genoeg? De briljante vergezichten komen tegenwoordig toch uit de Tweede Kamer? En kunst? Nodig? Ja. Onmisbaar? Weet niet.
LikeGeliked door 1 persoon
@Blewbird
Je reactie zet me aan het denken. Ik had altijd het idee dat we dachten dat ministers van een bovengemiddelde kwaliteit moesten zijn. Maar jij betwijfelt dat. In elk geval maak ik dat uit je woorden op. Zo had ik het nog niet bekeken. De leden van de Tweede Kamer zijn naar mijn idee trouwens nog minder bovengemiddeld van kwaliteit dan de ministers.
Het was te verteren geweest als het kabinet had gezegd dat kunstuitingen en -instellingen niet onmisbaar zijn en dat dat in dezelfde mate geldt voor de kerken, de sportscholen, de zwembaden, de bordelen, de kinderboerderijen, de bibliotheken, kanoverhuur, de niet-essentiële winkels, de terrassen, de pretparken en de dierentuinen. Maar het kabinet doet dat niet en opent de kunstsector later dan deze genoemde activiteiten. Die late opheffing van de maatregelen voor de kunstsector heeft tot onbegrip geleid. Nu is de opening van musea en theaters voorzien voor woensdag 9 juni als ik de berichten van vandaag goed begrepen heb.
LikeGeliked door 2 people
Commentaar Maxim Februari:
De virologen hebben daarmee niet alleen voorgoed bepaald onder welke omstandigheden minister De Jonge en wij een museum in mogen. Ze hebben opeens ook bepaald dat het niet van primair belang is te spelen, iets te beleven en te ervaren, gezamenlijk naar betekenis te zoeken, als verveelde puber onder protest in een theaterzaal te zitten, de voorstelling te haten en zo je persoonlijkheid soeverein vorm te geven.
https://www.nrc.nl/nieuws/2021/05/17/nu-wettelijk-vastgelegd-kunst-is-niet-essentieel-a4043862
LikeGeliked door 1 persoon
Ministers en staatssecretarissen worden niet gekozen op grond van bekwaamheid. Dat zou zo zijn in een technocratie. Maar in een partijstaat worden ze gekozen vanwege hun loyaliteit aan hun partijleider. Misschien wordt het weer eens tijd dat we overgaan tot meer technocratie en zoeken we de bewindslieden voortaan weer uit het beleidsveld. Misschien dat we dan betere, in elk geval meer inhoudelijk ervaren, mensen krijgen. Maar kunnen en willen deze technocraten wel de leeuwenkuil binnen van de Parlementaire Democratie? Hier zijn toch vooral partijpolitieke vaardigheden nodig zoals goed luisteren wat je achterban ervan vindt en hoe je over komt op tv. Maar minister De Jonge was altijd al een zwakke schakel. Denk aan zijn gedoe met de gekke schoentjes. Meer iets voor een popster of een film diva die verder niet veel te melden heeft.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, het kan zijn dat ik ministers vooral zie als managers. Maar misschien doe ik hen daarmee niet geheel recht.
Misschien kan de regering een heropeningsschema louter baseren op het risico van mogelijke besmetting? Een ruim opgezet museum, met voldoende luchtverversing, kan dan eerder open dan een muffe sportschool, een groot café-restaurant eerder dan een bruine kroeg.
Dan komen we misschien ook eindelijk van die bedompte museumlucht af!
LikeGeliked door 1 persoon
@Blewbird
Yep, een Duits onderzoek bevestigt dat een bezoek aan een museum minder besmettelijk is dan een bezoek aan een sportschool. Dus los van de geringschatting van De Jonge en andere politici voor de kunst is het de vraag op welke data de Nederlandse beleidsmakers zich baseren.
https://blogs.tu-berlin.de/hri_sars-cov-2/2021/02/11/covid-19-ansteckung-ueber-aerosolpartikel-vergleichende-bewertung-von-innenraeumen-hinsichtlich-des-situationsbedingten-r-wertes/
LikeGeliked door 1 persoon
Een goede manager hoeft niet héél erg veel verstand van de inhoud te hebben. Er zijn genoeg voorbeelden van leken-ministers die een prima job hebben gedaan. Misschien is commitment een belangrijke factor? En sensitiviteit?
LikeLike
Ja, en dan krijgen alle binnenruimten een COVID-risicofactor, zoals nu een energielabel. Het Sieboldhuis een hogere dan Oudheden aan de overzijde van het Rapenburg. Mooi!
LikeGeliked door 1 persoon