Paul Mason geeft zijn visie op Labour, ‘open links’, de links-rechts verhoudingen in de politiek en steunt Keir Starmer

Update 4 april 2020: Vandaag maakte de Labour Party bekend wie de leiderschapsverkiezingen heeft gewonnen. Zoals verwacht is favoriet Keir Starmer de winnaar. Hij is de opvolger van Jeremy Corbyn. Als deputy is Angela Rayner gekozen.

De Britse journalist en Labour-aanhanger Paul Mason geeft zijn visie op de politiek. Hij geeft zijn voorwaardelijke steun aan Keir Starmer bij de verkiezingen voor het leiderschap van Labour. Hij meent dat Starmer niet alleen alle facties binnen de partij kan verenigen, maar ook het centrum en links kan verenigen. Mason ziet dat als enige reëele optie én noodzaak om het stilzwijgende verbond van rechts-radicalen en conservatieven te verslaan. Ongenoemd blijft dat Starmers geloofwaardigheid en politieke handigheid daarbij onmisbaar zijn. Zo’n brede centrum-linkse coalitie zou ook voor Nederland kunnen gelden met een verbond dat is opgebouwd rond Labour (PvdA), een LibDem centrum (D66) en de groenen (GroenLinks). Mason pleit voor een ‘open links’ dat geen etnische groepen uitsluit, het klimaatprobleem aanpakt en intern pluriform is.

Hij is tegen kandidaat Rebecca Long-Bailey, op dit moment de grootste concurrent van Starmer, die de erfenis van het gesloten en autistische Cobynism met zich meesleept inclusief allerlei kaderleden, Lisa Nandy die een goede analyse heeft maar geen antwoorden geeft en Jess Phillips die hij als een vertegenwoordiger van het centrum-rechtse Blairisme die zelfs door krachten van buiten Labour zou worden gesteund. Met Emily Thornberry kan hij vrede hebben, maar hij vindt dat ze niet in het moment zit. In Keir Starmer ziet Mason de enige voor vele facties geloofwaardige kandidaat die Labour een nieuwe, ambitieuze start kan laten maken.

Belangwekkend is wat Mason over Schotland zegt. Als dat land uit de Unie stapt, dan voorziet hij een dominantie van de Conservatieve partij die moeilijk veranderd kan worden omdat de sterke, centrum-linkse SNP dan uit het parlement in Westminster verdwijnt. Zo beredeneerd zou Boris Johnson en de partijleiding van de Tories een uittreden van Schotland uit de Unie goed uitkomen. Op één aspect ben ik het oneens met Mason als hij verwijst naar Bernie Sanders die door professionele adviseurs omgeven zou zijn. Mason suggereert dat Sanders een kansrijke, aanvaardbare kandidaat is. Een Never Trumper als de gezaghebbende voormalige Republikeinse strateeg Rick Wilson schat dat anders in als hij in een interview met Salon de Democratische kandidaten Joe Biden, Elizabeth Warren en Pete Buttigieg als levensvatbaar (viable) ziet, maar Sanders niet omdat hij het cliché van ‘de enge oude socialistische figuur’ bewaarheidt en volgens Wilson afgemaakt zal worden door de campagne van Trump als hij de Democratische kandidaat wordt. Ik ben dat met Wilson eens.

Advertentie