Amerika-deskundige Willem Post is een merkwaardige commentator. Vooral omdat hij met zijn opinies haaks staat op het gezond verstand. In een commentaar van 17 november 2016 als reactie op het NRC-artikel ‘Het zal wel meevallen met Trumps dwaze avonturen’ van Post schreef ik over hem het volgende: ‘Of Trump binnen de lijntjes zal blijven is precies de hamvraag die onderzocht dient te worden en niet bij voorbaat beantwoord kan worden. Een goede analyse houdt slagen om de arm en trekt de lijn door die volgt uit de voorgeschiedenis. En verbindt die met actuele ontwikkelingen. Allerlei Amerika-dekundigen gaan ervan uit dat Trump netjes tussen de lijntjes van het politieke spel zal blijven. Hoe ze dat kunnen weten terwijl hij nog niet eens officieel gekozen of in functie is getreden is de vraag. Ze kunnen dat helemaal niet weten. De randvoorwaarden en voortekenen zijn niet gunstig. Trump is niet gekwalificeerd voor het presidentschap, heeft geen bestuurlijke of politieke ervaring, vertoont semi-fascistisch gedrag, heeft zijn partij beschadigd en vertrouwt op getrouwen waarvan zijn familie -schoonzoon Jared Kushner en dochter Ivanka- de kern vormt.’
Posts bijdrage aan WNL grossiert in ongerijmdheden. Het item lijkt vanzelf in slaap te vallen, waarbij de interviewster die niet van de hoed of de rand lijkt te weten evenmin helpt om dit dynamisch op een hoger peil te brengen. Zo zegt Post dat president Trump wil samenwerken op het gebied van infrastructurele werken, maar de praktijk van de afgelopen 2 jaar leert dat Trump geen enkel initiatief op dat gebied heeft genomen. Dat is allang een gepasseerd station. Waarom zou Trump na 2 jaar hier ineens wel een toenaderingspoging van maken? Posts observatie dat de State of the Union ‘een soort toenaderingspoging van Trump’ was is een inschatting uit het ongerede die weinig met een realistische analyse te maken heeft. Want gooide Trump niet de beuk erin door een dreigende, partijpolitieke en ongrondwettelijke lijn te kiezen toen hij zei: ‘If there is going to be peace and legislation, there cannot be war and investigation’? Dat is het omgekeerde van een toenadering, dat is het verklaren van de oorlog. Met deze observatie staat Post haaks op alle commentatoren die menen dat Trump zich na de grote nederlaag in de tussentijdse verkiezingen van november 2018 ‘niet opnieuw kan uitvinden’ zoals bijvoorbeeld Bill Clinton in 1994 wel kon na een forse Democratische nederlaag.
Ook over de muur zit Post ernaast. Trump heeft afgelopen tijd zijn omschrijving van de muur al meermalen aangepast naast het feit dat hij de omschrijving ervan nooit volledig beschreven heeft. En door de opstelling van de Republikeinen in het congres die ‘geen eetlust’ hebben in verdere verslechtering van de peilingen door een tweede sluiting van de overheid is het onwaarschijnlijk dat er een tweede ‘shutdown’ van de overheid komt, zoals Post oppert. Tot Amerika-deskundige Willem Post is het allemaal nog niet doorgedrongen.
George Knight 
Tot u toe lijkt het met Trump mee te vallen. Het lijkt een gevalletje van vel gespin en weinig wol. Echt veel deed de man nog niet.
LikeLike
@Raymond
Het verbaast me dat je dit in volle ernst zegt. Het is niet juist dat Trump lijkt mee te vallen. Hij kleurt grondwettelijk niet binnen de lijnen zoals Post vermoedde. Het aanzien en de invloed van de VS zijn onder Trump versneld verminderd. De sfeer in het land dat toch al niet best was is exponentieel verziekt. Op allerlei wijzen zijn de verschillen binnen de samenleving verdiept.
Er zijn talloze voorbeelden van Trumps beleid dat wel degelijk een verschil maakt. Zoals de zogenaamde belastinghervorming van december 2017 die erop neerkomt dat als in een omgekeerde Robin Hood-constructie geld van de armen naar de rijken (Trumps sponsors) en de multinationals wordt omgeleid. Dat gaat om gigantische bedragen waarmee door het oplopen van de staatsschuld ook nog eens een jongere generatie wordt belast. En wat te denken van het opzeggen van het klimaatakkoord van Parijs inclusief het korten op en ontmantelen van milieudiensten, het schoppen tegen de EU en de NAVO? In de buitenlandse politiek staat Trump op een lijn met autoritaire leiders en stelt hij zich op tegenover potentiële bondgenoten. Trump heeft -ook op lagere niveau’s- talloze conservatieve rechters benoemd die qua opvattingen haaks staan op een door demografische ontwikkelingen steeds progressiever wordende bevolking. Etc. etc. Talloze overheidsdiensten die toezicht houden door regulering zijn door Trump gekort, zodat beschermingen voor milieu, eerlijk zakendoen of belastingheffing, en kwetsbare groepen is weggevallen. Het cynisme is dat dat de tegenprestatie is die Trumps sponsors (Koch broers, Sheldon Adelson) van hem opeisen, en concreet uitbetaald krijgen.
De inschatting is dat de schade die Trump (na een eerste aanloopperiode) sinds eind 2017 heeft aangebracht aan de samenleving en het openbaar bestuur van de VS nog decennia lang zal na-ebben. Dat betreft niet alleen de effecten van de 24-uurs nieuwscyclus van Trumps tweets en zijn afleidingen door het bezigen van pertinente leugens van de Rusland-onderzoeken, maar wel degelijk nu al ingevoerd beleid dat voor het dagelijkse leven van miljoenen Amerikanen negatief uitpakt.
LikeLike