Arjen Lubach legt uit hoe Turkse-Nederlanders worden beïnvloed door de lange arm van Turkije. Het blijkt dat Nederland hier aan heeft meegewerkt door in het verleden nationalistische Turken te steunen. Hedendaagse praktijk is dat Turkse-Nederlanders via Turkse staatsmoskeeën wekelijks een nationalistisch-Turks verhaal krijgen te horen en opgezet worden tegen Nederland of westerse waarden. Door de Turkse regering worden ze geïsoleerd gehouden van de Nederlandse samenleving waar ze zijn geboren. Dat is absurd. Lubach vraagt zich af hoe zich dat verhoudt tot de in de Nederlandse grondwet gegarandeerde scheiding van kerk en staat. Die bestaat niet in deze Turkse staatsmoskeeën in Nederland. De vraag die Lubach niet stelt, maar direct uit zijn betoog volgt is waarom de Nederlandse politieke partijen dit hebben helpen ontstaan en nooit hebben ingegrepen om de scheiding van kerk en staat te garanderen. Hetzelfde verhaal kan ongetwijfeld voor andere buitenlandse staatsmoskeeën in Nederland worden gehouden. Het gaat niet om gelovigen die samenkomen om in vrijheid een geloof te belijden, maar om gelovigen die onder druk worden gezet. De politiek is aan zet. Vraag is of het durft om op te treden om de Turkse-Nederlanders te bevrijden uit de greep van Ankara.
Wie de recente geschiedenis van de afgelopen 40 jaar en de actuele spanningen van Nederland met Turkije overziet zal moedeloos tot de conclusie komen dat de politiek de macht van buitenlandse staatsmoskeeën op Nederlandse bodem ook in de toekomst zal tolereren. Een grote groep conservatief-islamitische Turkse-Nederlanders zal blijvend worden opgezet tegen progressieve Turkse-Nederlanders die kritiek op het regime van Erdogan uiten. De Nederlandse politiek laat het gebeuren en grijpt niet in. Deze schroom is beschamend.
George Knight 