Angst voor globalisme bij Europese kiezers kan bestreden worden door aan te tonen dat het globalisering over haar hoogtepunt heen is. Dat blijkt uit academisch onderzoek. Hoogleraar Economische groei en ontwikkeling Marcel Timmer maakt dat aannemelijk in een bericht in NRC. Hij verwijst onder meer naar een van de pijlers onder het globalisme, namelijk ‘de zogeheten ‘internationale fragmentatie’ van productieketens’. Die fragmentatie groeide in de twee decennia tot 2011, maar nam daarna af. Timmer geeft een verklaring: ‘Waarschijnlijker is dat bedrijven zich meer bewust zijn geworden van de nadelen van productie in het buitenland. Soms valt de kwaliteit van de producten of de dienstverlening tegen. Een andere verklaring is de snelle technologische innovatie. Die zorgt nu soms voor verplaatsing van productie terúg naar rijkere landen.’ Het verplaatsen van productie naar lage loon-landen is dus een proces dat al op haar retour is.
Deze constatering lijkt een zijdelings en onverwacht antwoord op de gisteren gepubliceerde studie ‘Fear not Values. Public opinion and the populist vote in Europe’ van de Bertelsmann Stiftung die tot de conclusie komt dat globalisme de hoofdoorzaak is voor mensen om op populistische partijen te stemmen. In een toelichting bij de studie merkt de Bertelsmann Stiftung op dat er twee interpretaties zijn voor de angst bij deze kiezers en de opkomst van het populisme. De eerste benadrukt het conflict tussen progressieve en traditionele waarden en de tweede de kloof tussen zij die van de globalisering profiteren tegenover degenen die achterblijven.
Voor de Nederlandse partijen is het weinig opvallend (zie diagram) dat kiezers op de PVV en in mindere mate de SP globalisering het meeste als dreiging zien. Evenmin opvallend is dat kiezers op de PVV en het CDA zich het meeste bekommeren om traditionele waarden en progressieve waarden als seksegelijkheid, homorechten, etnische diversiteit en milieubescherming als bedreiging zien. Wel is opvallend hoe traditioneel de achtervan van de PvdA is. De angst voor globalisering (40%) is in Nederland overigens kleiner dan in de meeste andere onderzochte landen. Maar dat geldt niet voor de achterban van de PVV. Bekommernis om de teloorgang van traditionele waarden is in Nederland wel betrekkelijk hoog (53%). Hoe dan ook, D66, PvdA en VVD met een achterban die het minst vreest voor globalisering hebben er alle belang bij om kiezers op andere partijen erop te wijzen dat de angst voor globalisering grotendeels ongegrond is omdat de dreiging ervan afneemt.
Foto: Schermafbeelding van grafiek 17 ‘PVV voters fear globalisation more than others’ uit studie ‘Fear not Values. Public opinion and the populist vote in Europe’ van de Bertelsmann Stiftung.
George Knight 
Wow, afdeling domme vragen! Het gaat niet om de angst voor globalisering! Krijg dat toch eens tussen de oren! De burger is in het geheel niet bang voor zijn tegenvoeter!
De elite is bang! Doodsbang! Ze vrezen voor de geglobaliseerde mens! Mensen die elders bergen cultuur hebben gesnoven en zeggen: hé stop eens, hier klopt iets niet!
Het uitzuigen door de elite naakt en daar zijn ze doodsbenauwd voor,
LikeLike
@toetssteen
Uit alles blijkt dat u voorbijgaat aan de verwijzingen die ik in het commentaar geef en die ondersteunen wat ik beweer. Lees het vergelijkende onderzoek dat zegt dat met name kiezers op de PVV -en in mindere mate de SP- zich zorgen maken over de gevolgen van de globalisering.
Het kan best zijn dat delen van ‘de elite’ (wat dat ook mag zijn) bang zijn voor de globalisering. Dat ze bijvoorbeeld terugwillen naar de natiestaat. Vaak in combinatie met een traditioneel wereldbeeld dat zich tegen diversiteit en andere progressieve waarden keert.
Dat was te zien bij de Brexit waar de initiatiefnemers achter de schermen uit het Leave-kamp deel van een oude adelijke elite waren en ‘het volk’ opzetten tegen de politieke elite uit de Conservatieve partij die minder hard die progressieve waarden en de globalisering verwierp. In Nederland is zo iemand als Thierry Baudet tegelijk oerconservatief in zijn waardenpatroon, voorstander van de natiestaat en door zijn achtergrond zelf deel van de elite.
Waarom deze delen van de elite zo handelen is de vraag. Los van het opkomen voor traditionele waarden en het verwerpen van globalisering kan dat komen door het behartigen van eigen economische belangen of vanwege de kansen die het biedt voor een eigen politieke carrière (Baudet). Waarschijnlijk gaat het altijd om een combinatie van deze aspecten die bij elke populistische politicus weer anders is.
Maar de grote meerderheid van de elite ziet juist kansen in globalisering, offshore belastingontwijking en zweert bij een kosmopolitisch wereldbeeld dat hun de vrijheid van het gaan over allerlei grenzen biedt. Bang voor het volk zijn ze niet, omdat ze in een volkenluwe omgeving opereren waarin ze niet in aanraking komen met het volk.
LikeLike
Angst is nu eenmaal irrationeel. Het zal niet afnemen eerder toenemen.
LikeLike