Britse eurosceptici begrijpen een uitspraak van de rechter niet dat niet de regering, maar het parlement over de Brexit beslist. Over de voorwaarden ervan. Kortom, over de keuze tussen een harde en een zachte Brexit. In het laatste geval zal de economische schade kleiner zijn omdat het Verenigd Koninkrijk toegang houdt tot de single market van de EU. Daar tegenover zal dan onder meer het vrije verkeer van personen -lees: immigratie- niet eenzijdig mogen worden beperkt door Westminster. Omdat ze de rechtszaak aanspande krijgt remainer Gina Miller doodsbedreigingen. De bedreigers hebben een merkwaardige opvatting van de rechtsstaat.
Wat is er tegen dat het parlement het laatste woord heeft in een belangrijke kwestie als een Brexit? En dan niet over de vraag of er een Brexit komt, maar over de vraag onder welke voorwaarden die er komt. In het Britse referendum is dat immers niet gevraagd. En dus nog niet beantwoord. Dus zo gek is het niet om die vraag die nog niet beantwoord is en dus nog open is, via het parlement te beantwoorden. Hoe kan dat anders beter?
George Knight 
Het probleem is dat het er bij de gewone kiezer over gaat dat immigratie stopt dan wel ernstig wordt ingeperkt. Brexit was daarnaast niet enkel een antwoord op de situatie nu als op de richting die de EU in de (nabije) toekomst kennelijk op gaat. Ze hebben al het gevoel dat hun zaken door buitenlanders worden bepaald, dus dan voelt de reactie op deze laatste strohalm als het opperste cynisme.
LikeLike
Look around the world and everywhere you see the name of the “people” being used to insulate over-mighty states from dissent. Putin’s mobbish henchman in Chechnya, Ramzan Kadyrov, has called for a revival of the communist-era denunciation of vrag naroda. For him, the people’s enemies were Russia’s handful of independent politicians. He wanted them put on trial “with maximum severity, for sabotage”.
https://www.theguardian.com/commentisfree/2016/nov/05/brexit-right-politics-speaking-for-the-people?CMP=share_btn_tw
LikeLike