Verschil is dat onder Clinton de democratie zal overleven en onder Trump niet

Trevor Noah ziet de toekomst voor zich. Nog 5 dagen tot de Amerikaanse presidentsverkiezingen op 8 november. Op de uitslag valt geen peil te trekken. Hillary Clinton lijkt nog een banddikte voor te liggen op Donald Trump. Maar welke kant het de komende dagen opgaat is onduidelijk. Een surge voor Trump of een rebound voor Clinton? De speculaties overspoelen de media, ook buiten de VS. Dat is logisch omdat het voor die landen nogal wat uitmaakt wie er president wordt. Hangt de uitslag ervan af of Clintons betere organisatie ter plekke (‘the ground game’) het aflegt tegen het anti-establishment vuurtje dat Trump weet op te rakelen?

Historicus Juan Cole omschrijft in een artikel voor Truthdig waar het om gaat: ‘I’ll probably never see a president who really represents the mainstream of America, because of voter suppression and big money in politics and the corruption of corporate media. I blow off my frustrations at this blog and maybe I change a few minds here and there. Civil disobedience seems increasingly called for with regard to hydrocarbons. But we can’t do that if America is dead. And Clinton won’t kill it, however wrongheaded some of her announced policies. We survived Bush, though with a $6 trillion bill, and we can survive Clinton. We can’t survive Trump.’

Amerika zoals we dat kennen zal Trump niet overleven, zegt Cole. Dat is de essentie. Clinton is door en door corrupt, onbetrouwbaar en weinig geliefd. Trump is ook door en door corrupt, onbetrouwbaar en weinig geliefd. Maar daarnaast ook iemand die zich gedraagt als een autoritair leider. Van het type Afrikaanse dictator die liegt, steelt, bedriegt, narcistisch is, bewondering opeist en vooral: de democratische instituties om zeep helpt. Dat laatste is het verschil tussen Trump en Clinton. Ook Clinton als politicus deugt voor geen cent en is enkel genomineerd in haar partij omdat ze die gekaapt heeft en door manipulatie haar opponenten een eerlijke kans heeft onthouden. Zoals op dezelfde manier -hoewel iets opener- Trump zijn partij gekaapt heeft. De tragiek van de strijd is dat Clinton en Trump weinig geliefd zijn en in de kern zoveel op elkaar lijken. Wie door de bomen het bos niet meer ziet kan het lot bepalen door het af te laten hangen van de vraag onder wie de Amerikaanse democratie zal overleven. Wel onder Hillary Clinton, niet onder Donald Trump.