Stenenregen met Nedermarokkanen in Edese wijk Veldhuizen. Wat doet de gemeente?

Dit filmpje van PowNed roept meer vragen op dan het beantwoordt. Is er sprake van een intifada in Ede? Onmacht en een smeekbede om aandacht vertaald in een stenenregen? Waarom zijn er eigenlijk zoveel stenen in de keurig aangeharkte wijk Veldhuizen-A? Het filmpje heeft het over ‘jongeren’ en treedt niet in details, maar een bericht in De Volkskrant spreekt over een groep ‘van ongeveer vijftig Marokkaanse jongens’. Bedoeld wordt ongetwijfeld een groep Marokkaanse-Nederlanders –Nedermarokkanen dus- want het is onwaarschijnlijk dat er 50 Marokkaanse jongeren in Ede zouden wonen. Oorzaak zou het sluiten van een theehuis van de Marokkaanse Vereniging Ede in het winkelcentrum Lindenhorst zijn dat wordt gesloopt. Omdat de gemeente Ede het doelgroepenbeleid heeft afgeschaft was het aan de Marokkaanse Vereniging Ede om eigen initiatief te nemen voor het inrichten van een nieuwe ruimte elders. Dat initiatief is niet genomen.

De onvrede van de Nedermarokkaanse jongeren in Veldhuizen gaat verder dan de sluiting van het theehuis in het winkelcentrum. Dat dient eerder als voorwendsel om lekker te matten en een perspectiefloos leven een zinloze zin te geven. Een persbericht over het advies van de Edese Jongerenraad zegt: ‘Veldhuizen is in de afgelopen jaren herhaaldelijk negatief in het nieuws geweest. (..) De reden daartoe is dat er circa 110 jongeren van Marokkaanse afkomst in de wijk Veldhuizen A crimineel gedrag, overlast en/of hinderlijk gedrag vertoont. Het gevolg daarvan is dat de veiligheid in de wijk is gedaald.’ De jongerenraad ziet als oorzaak voor de onveiligheid het mislukken van projecten en de slechte coördinatie tussen organisaties: ‘Het verbeteren van de samenwerking tussen de organisaties kan worden gezorgd door de Gemeente Ede’.

Naast de ontevreden Nedermarokkaanse jongeren die de intifada uit de Palestijnse gebieden op kleine schaal naspelen is het het bestuur van de gemeente Ede die het laat liggen bij het nemen van een krachtige regierol. Een eerste blik op het takenpakket van de wethouders wijst op fragmentatie en gebrek aan coördinatie van het jeugdbeleid. De problematiek die nu in Veldhuizen aan de oppervlakte komt is verdeeld over de burgemeester (openbare orde, politie), wethouder Eleveld (wijkwerk; sociaal cultureel werk en buurthuizen; Emancipatie), wethouder Meijer (jeugdzorg, waaronder risicojongeren; sociale veiligheid) en wethouder Weijland (aansluiting onderwijs op Jeugdzorg in samenwerking met portefeuillehouder Jeugdzorg). Het advies van de Jongerenraad om een beleidsmedewerker veiligheid in te schakelen is te voorzichtig. Het college dient de jeugdzorg en openbare orde op wethoudersniveau te coördineren door het instellen van een projectwethouder jeugdzorg.