Twee tegenovergestelde meningen: Parool-columnist en humanist Theodor Holman die gaat voor volledige vrijheid van meningsuiting die niet door fatsoensnormen of gewenst gedrag wordt beperkt, maar alleen door de grenzen die de wet stelt. En de Amsterdamse PvdA-politica Marjolein Moorman die de vrijheid van meningsuiting beperkter opvat. In de pers reageren ze op elkaar op iets wat op een polemiek begint te lijken.
Het standpunt van Holman is verdedigbaar. Discrimineren is het maken van onderscheid beredeneerd vanuit de groep waartoe men behoort. Dat kan functioneel zijn om de groep waarvan men deel uitmaakt positief te onderscheiden door zich af te zetten tegen andere groepen. Holman is zo kies daarvoor kenmerken uit te sluiten waarvoor mensen niet kunnen kiezen, zoals leeftijd, handicap of onveranderlijke lichaamskenmerken (huidskleur, rood haar, klein). Het begrip ras waaruit racisme volgt is een ideologisch-sociale constructie waarop iemand niet definitief vast te pinnen is. Holman kiest ervoor discriminatie te beperken tot religieuze of politieke voorkeuren waarvoor men uit overtuiging kiest. Naargelang de eigen groepering waarvan men deel uitmaakt kan iedereen daarin een individuele selectie maken. Verplicht is dat niet, maar verboden evenmin.
Holman is het te doen om het geloof van de islamieten dat hij niet ziet zitten. Hierover zei hij in een column van 18 december waarop Marjolein Moorman en Sofyan Mbarki vier dagen later reageerden (zie hieronder): ‘Want ik hou zo van mijn vrijheid./ Ben je islamiet en woon je hier,/ geniet – ik zal je geen haar krenken, /maar je wel van je geloof af redeneren. // Mijn wapens zijn de logica en rationaliteit./ Ik zal je vragen mijn ongelijk te bewijzen./ Ik zal niet schelden, maar ik zal de draak moeten steken/ met je god en je godsdienst.‘
Marjolein Moorman maakt het er in haar antwoord behoorlijk ondoorzichtig op. Want ze bedoelt het voor de islamieten op te nemen, maar zegt: ‘Maar liever geen uitsluiting’. Gelijk heeft ze. Alleen, religie is per definitie uitsluiting en het apart zetten van gelovigen binnen hun religieus kader. Dus feitelijk bedoelt ze hetzelfde als Holman, maar weet daarvoor niet de juiste woorden te vinden. Als zij en Mbarki besluiten: ‘Omdat wij het samen moeten oplossen./ Tegen de angst./Voor de liefde./ Voor de stad.’ dan geeft ze nog steeds geen antwoord op de Holmans aanklacht en probeert ze dat te versluieren door te komen met begrippen als liefde en samen. Maar daar gaat dit debat niet over. Het gaat over de ruimte die we vanzelfsprekend mogen nemen in het publieke debat zonder buitengesloten te worden vanwege onze motivatie. En niet op onze standpunten.
Foto 1: Schermafbeelding deel column in Het Parool ‘Je kunt rustig zeggen: weg met de PVV, de islamieten en de katholieken’ van Theodor Holman, 30 december 2015.
Foto 2: Schermafbeelding van ‘Geef ons 60.000 moslims, maar liever geen racisme’ in Het Parool van PvdA-raadslid Sofyan Mbarki en fractievoorzitter Marjolein Moorman in reactie op Theodor Holman, 22 december 2015.
George Knight 
Moetn we geen onderscheid maken tussen discrimineren en kwetsen?
LikeLike
@Reine
Doel je om de smalende godslastering in artikel 147 WvS die na ellenlange discussies en tegenwerking van het CDA zo’n twee jaar geleden eindelijk uit de wet werd geschrapt?
http://www.volkskrant.nl/leven/wet-stelt-kwetsen-van-gelovigen-niet-langer-strafbaar~a927780/
LikeLike
De begoocheling van ‘gevoel’ houdt de goede mensen in de wereld in slavernij en in een dichte mist van emotionele reacties. Het is deze pseudoliefde, die oorspronkelijk gebaseerd is op een theorie van liefde en dienst, die zo veel menselijke verhoudingen kenmerkt, zoals die tussen echtgenoten, partners, ouders en kinderen bestaan. Begoocheld door hun gevoel voor hen en weinig wetend van de liefde van de ziel, die zelf vrij is en anderen ook vrij laat, dwalen zij rond in een dichte mist. Daarbij trekken zij vaak diegenen mee, die zij wensen te dienen, om een beantwoordende genegenheid uit te lokken. Bestudeer het woord “genegenheid” en begrijp de ware betekenis ervan. Genegenheid is geen liefde. Het is die begeerte, die wij door een krachtige poging van het astrale lichaam tot uitdrukking brengen. Het is niet de spontane begeerteloosheid van de ziel, die niets voor het afgescheiden zelf vraagt. Deze begoocheling door gevoel houdt alle leuke mensen in de wereld gevangen en verbijstert hen, legt hen verplichtingen op, die niet bestaan en begoocheling veroorzaken, die uiteindelijk verwijderd moeten worden door de instroming van ware en onzelfzuchtige liefde.
LikeLike
En waarom zou het alleen om godslastering mogen gaan?
Alsof niet gelovigen niet gekwetst kunnen worden.
Roberto
LikeLike
@Roberto
Mij hoor je niet zeggen dat ‘niet gelovigen’ niet gekwetst kunnen worden. Vaak gebeurt dat door gelovigen.
Maar wat bedoel je dan precies met een onderscheid tussen discriminatie en kwetsen? Ik vatte je vraag op als het over een grens gaan zodat het onder de strafwet valt.
LikeLike
Wel George, ik zal proberen het uit te leggen,
Ik durf te zeggen dat ik discrimineer maar…….
Niet op geloof, ras,huidskleur etc.,
maar alleen maar op hun sociale gedrag, en dat ik hiermede mensen kwets, daar ben ik mij van bewust .
Dus George, dat het artikel geschrapt is, dat is een goede zaak, of men had dat artikel uit moeten breiden
zodat ook ongelovigen beschermt worden, want ik ben heel vaak gekwetst door inderdaad “gelovigen?”
Roberto
LikeLike
@Roberto
Ok, helemaal mee eens.
LikeLike